Hey
Het is alweer tijd om eens iets op de blog te schrijven , 2 keer raden: panne met het internet. Het internet neemt hier echter ook graag eens het weekendje vrijaf.

Wel wat is er in die tijd al gebeurt.
We hebben verder gewerkt op de school en alsook de ouderen mogen ontvangen op onze school. Zij krijgen een pensioen van SCAD en daarnaast heeft men meestal geen inkomen meer. Hiermee hebben we de werking van SCAD beter leren kennen, maar voornamelijk de cultuur hier.

De zaterdag was het interessanst voor ons, zeker betreffende het leren kennen van de cultuur op een andere manier. Men had ons uitgenodigd om zaterdag mee te gaan om te picknicken. Wij hadden al vlug ja gezegd, tof om met een groepje te gaan picknicken bij de watervallen.
Wel probeer je zeker niets belgisch voor te stellen, want dat was het niet, de picknick was eerder bijkomstig en ook noodzakelijk want de mensen doen hier niets liever dan eten. Wat hield dan het volledige menu in?

Dit stond op het menu
-we begonnen met een hapje; een tempel bezoeken (hindische) (waar Ellen het heilige poeder zomaar op de grond werpt en Leen dit mooi geeft aan een vrouw die deze aan haar man en zoon zal geven zodat ze nog lang en gelukkig kunnen leven.), hier hadden we natuurlijk al van de heerlijke indische thee mogen drinken samen met zoveel koekjes als gewenst.
-als voorgerecht: een boottochtje gevolgd door een wandelingetje naar de welbesproken watervallen. We gingen daar echter niet picknicken maar een frisse douche nemen onder het gezonde, helende bergwater. We hadden ons daar natuurlijk niet op voorzien dus stonden we daar zo handig in onze natte typische indische kledij te blinken. Gelukkig is het hier wat warmer dan in België.
Daarna nog terugkeren naar de bussen. Ze waren weer eens gehaast ( dat kom je niet veel tegen), wat denk je het eten stond op hen te wachten.
- Hoofdgerecht: Indische rijst, met een pikant sausje, en nog allerlei toemaatjes als je niet genoeg had.
- nagerecht: er waren nog enkele spelen georganiseerd, waarvan de spelregels soms moeilijk te verstaan zijn.

We hadden alvast een zeer interessante dag. Die heel wat verrassingen voor ons in petto had.

Zondag hebben we nog gaan shoppen: Leen heeft al kweetnie hoeveel geld verdaan aan souveniers (veel roepies, weinig euros), die familie heeft meer geluk dan de die van Ellen.

Deze week zijn we eindelijk bezig met CBR-werking (huisbezoeken - opleren van de ouders). We waren er al 2 weken op aan het wachten. Het verloopt zoals verwacht weer vol verrassingen, maar daar zijn we al gewoon aan.

tot later