De laatste paar dagen verliepen eeen beetje rustiger. Voor mij geen wedstrijden meer, dus kon er ook aan andere dingen gedacht worden. We kunnen Japan toch niet verlaten zonder bezoek aan een echte noedelbar of zonder sake geproefd te hebben? Ook een bezoek aan de vlakbij het hotel gelegen Yebisu bier museum konden we niet overslaan. Gisteren hebben we het toernooi afgesloten met de match voor de 3de plaats en de finale. Twee goede wedstrijden. Japan eindigt 3de, Duitsland 2de en USA wint goud. Vanuit de tribune was het genieten. Nadien hadden we nog een afscheidsfeestje van FIFA. Hoewel de dj niet goed begreep welke muziek nu wel of niet scoorde, hebben we nog een laatste keer samen gedanst en gefeest. Hopelijk zien we elkaar snel terug. Dank je Japan voor dit schitterend toernooi!
Vandaag zijn we de voorbereiding gestart voor de laatste 2 wedstrijden. De finale en de match voor de 3de plaats. Vanmorgen nog een stevige training (fysiek en technisch geïntegreerd) gehad. Bij het middageten werden dan de aanduidingen voor de laatste wedstrijden bekend gemaakt. Wij hebben geen wedstrijd meer. We kunnen echter terugblikken op een uitstekend toernooi. Wat mezelf daarbij betreft weet ik dat ik in de 3 wedstrijden die ik hier heb mogen vlaggen een paar cruciale beslissingen heb genomen, die alle correct bleken. Ik kan dus met opgeheven hoofd terug naar België komen. Maar eerst nog een paar dagen Tokyo, we blijven immers supporteren voor de rest van het ref-team. Vanavond hadden we het officiële FIFA-diner, met een paar hoge gasten. Morgen volgt de laatste training en in de namiddag rust en recovery.
Gisterenavond hadden we dan onze halve finale. Nigeria - USA was een mooie affiche. Het gevoel in ons team zat goed. 5 scheidsrechters uit 5 verschillende landen die een uitstekend team vormen. Je moet het maar doen. De sfeer in de kleedkamer zat ook goed. Een beetje lachen en elkaar helpen bij het aankleden (zo'n communicatiesysteem aandoen is toch niet echt makkelijk alleen). Bij de opwarming viel meteen op dat er weer een hoge vochtigheid was. Toen we terug binnen kwamen dacht onze reserve assistent dat het regende. We waren kletsnat van het zweet. Na een laatste schoenencontrole in de tunnel, waren we klaar om het veld op te stappen. Wij hadden 's morgens de fair-play ceremonie ingeoefend. Blijkbaar waren de kapiteins van de teams daar ook een beetje zenuwachtig voor. Wanneer krijg ik die microfoon, wanneer moet ik iets zeggen, ... Ik probeerde het meisje gerust te stellen. Het verliep trouwens allemaal vlekkenloos. Na het nemen van de nodige foto's konden we dan eindelijk aan de wedstrijd beginnen. Ik voelde me heel rustig en zelfzeker. Het zou een goede wedstrijd worden. Uiteraard waren er een heel klein beetje zenuwen zoals steeds, maar die verdwenen al snel. Beide ploegen maakten er een heel faire wedstrijd van. USA trok uiteindelijk aan het langste eind, al had Nigeria ook de nodige kansen. Na de wedstrijd kregen we de handshake for peace van speelsters van beide teams. In de andere halve finale won Duitsland. Er werd op deze fair-play dag geen enkele kaart getrokken. Wedstrijden op topniveau hebben dat dus niet nodig bewijzen deze meisjes. Ik denk dat alle 28306 supporters voor dit voetbal tevreden naar huis konden keren.
Vanmorgen konden we uitslapen. Voor het ontbijt hadden we afgesproken om 8u30 met ons team. Ook het andere team zat bijna voltallig aan de ontbijttafel. Een ontspannen sfeer. We weten dat het een belangrijke wedstrijd is (misschien wel de belangrijkste match in onze carriere), maar we zijn er klaar voor. Na het onbijt hebben we onze prematchtalk gehouden. Even alle mogelijke gevallen die zich in een wedstrijd kunnen voordoen overlopen. We hebben ook eventjes aandacht besteed aan het protocol voor de wedstrijd. Want vandaag houdt FIFA zijn Fair-play dag, en zullen de kapiteins van beide teams een kort woordje houden en ontrollen we een spandoek. Toch maar even ingeoefend vanmorgen met ons 5-en. Na onze kleine meeting konden we elk ons eigen ding doen. Voor mij betekent dit gewoon een beetje ontspannen. Geen overhaaste dingen doen. Wel eventjes de geleende dvd teruggebracht van onze filmavond gisteren en ook samen met Lucy naar de supermarkt. Nu lig ik met de beentjes omhoog op bed. Zo dadelijk ga ik naar beneden om iets te eten. Jammer genoeg start de lunch pas om 13u, dus veel tijd is er dan niet. Want ik wil ook nog graag mijn douche nemen voor we vertrekken. Mijn zak staat ondertussen al gepakt en klaar om mee te nemen. Klaar voor een leuke en goede wedstrijd!
