Goeiemorgen iedereen, Vandaag al vroeg wakker, zelfs voor mijn wekker. Zouden er toch iets van zenuwen zijn? Alles staat klaar voor vertrek, ik moet me enkel nog douchen, eten en de hond eten geven.Op het afgesproken uur word ik netjes opgepikt door mijn mama, waarvoor dank. De rit naar Zaventem verloopt zonder problemen. Bij het inchecken heb ik ook al meteen geluk. Bij de vraag of mijn bagage meteen de transfer naar Tokyo maakt omdat ik toch weinig tijd heb in Zurich voor de overstap, wordt me gevraagd of ik geen vlucht vroeger wil naar Zurich. Uiteraard! Nog net genoeg tijd dus om even langs de lounge te passeren en dan op de volgende lange vlucht richting de rijzende zon. Op het vliegtuig word ik gespot door twee Zwitserse collega's. Het weerzien met enkele oude bekenden is hartelijk. We zijn alle drie klaar voor de reis. We worden meteen verwend met een lekkere driegangenmenu. Om de tijd te doden zet ik ook maar meteen een film op. Slapen lukt echter niet zo goed en dus volgt een tweede film. Daarna draaien en keren, maar goed dat ik een tshirt en mijn tracksuit in de handbagage had gestoken. Ik denk dat ik toch wel iets geslapen heb, maar geen idee hoe lang precies. Verder verloopt de vlucht heel vlot. We landen zelfs iets te vroeg. Eigenlijk was dat niet nodig want vervolgens moeten we nog ruim een uur wachten op collega's die via Frankfurt toekomen. Een uurtje rijden brengt ons naar The Westin, een mooi hotel met vriendelijk personeel. Niet dat hier al iemand niet vriendelijk geweest is. Ik denk dat ze al buigend met de glimlach geboren worden die Japanners. We proberen eerst de 9de verdieping uit. Dat zou de verdieping van FIFA moeten zijn: onze instructors zitten daar, het LOC (Local Organising Committee) en wij hebben er ook een "internet-corner" gekregen. Maar zo vroeg blijken alle deuren nog gesloten te zijn. Het is hier heel warm en veel drinken is de boodschap. Een volgende tussenstop is dan ook Starbucks. Na een korte wandeling kiezen we voor de lunch. Een eerste aangemane kennismaking met het Oosterse eten. Net als we klaar zijn, komt een nieuwe lading refs binnen, op de voet gevolgd door de instructors. Het Japanse tuintje dat voor rust moest zorgen, kan niet op tegen al dat geweld van kwetterende vrouwen. Ik besluit maar meteen naar de Adidas-room te gaan om mijn nieuwe sportzak in ontvangst te nemen. Nu weet ik weer waarom ik toch wel heel zeker wist dat ik veel te veel gepakt had. Ook een bezoekje aan de kleermaker voor een nieuw kostuum heb ik net achter de rug. Voor vandaag staat er verder niets meer op de planning, enkel het avondeten nog. En dan vroeg naar bed, want morgen volgt er een hele dag cursus.
