Goed nieuws gisteren na de debriefing. Ik mag langer in Tokyo blijven! Bovendien zal ik ook mee de halve finale tussen Nigeria en USA leiden op 4 september. Jammer genoeg kan niet iedereen blijven. Maar op de farewell party hebben we samen onze vriendschap gevierd. Het was tot hiertoe een fantastisch toernooi. Vandaag vertrekken er een heleboel vrienden terug naar huis. Ze blijven echter deel van ons team tot het einde van dit toernooi. Ze zullen niet meer in het stadion zitten, maar ik ben ervan overtuigd dat ze ons wel thuis voor de tv zullen aanmoedigen.
De kwartfinales zitten er op. Heel wat ploegen hebben al afscheid moeten nemen van het toernooi. De laatste kwartfinales werden gisteren gespeeld in Saitama. Ook van dit stadion hebben we afscheid genomen. De resterende wedstrijden zullen allemaal in Tokyo plaatshebben. We waren pas laat terug "thuis". Maar vandaag wordt zo mogelijk nog een langere dag. Omdat we zo laat terug aan kwamen in het hotel, mochten we een uurtje langer slapen dan gepland. We beginnen de dag met een gewichtscontrole, gevolgd door een ontbijt. Nadien gaan we richting stadion voor een allerlaatste training met alle refs samen. Deze namiddag passeren we eventjes langs de financiële dienst van FIFA en hebben we onze 4de debriefing. Vanavond staat er ook een "farewell party" op het programma. Want vandaag wordt er ook bekend gemaakt welke refs er blijven voor het vervolg van het toernooi. 3 weken geleden ontmoetten we de meesten voor een eerste keer, vandaag vormen we een hecht team. Afscheid nemen van een deel van dit team zal een beetje pijn doen. Maar of we nu blijven of niet, we zullen altijd deel uitmaken van deze ploeg. Het wordt een lange, intense dag.
De groepswedstrijden zijn voorbij, we weten welke landen er doorgaan en tegen wie ze nog zullen spelen. Dit betekent ook dat het toernooi nu in zijn beslissende fase overgaat. Gisteren hadden we een eerste "rustdag": training, debriefing en een officieel diner aangeboden door JFA (Japan Football Association). Ook werden de aanduidingen voor de kwartfinales bekend gemaakt. Wij hebben voorlopig geen wedstrijd meer gekregen. Het diner was een walking-diner met het nodige entertainment. Speciaal voor ons hadden ze een video gemaakt met wedstrijdbeelden en elke (assistent)scheidsrechter die hier is kwam in beeld. Heel knap en leuk. Nadien werden we nog verrast met een dansje op de lokale hit en kregen we een cadeau: een kimono. Meteen werden een aantal vrijwilligers gevraagd om ons te tonen hoe we deze moesten aantrekken. Hilarische momenten waarbij onze lachspieren aardig op de proef gesteld werden. Na het diner keerden we met de bus terug naar het hotel. Onze honger was echter nog niet gestild. Hoewel ik eigenlijk van plan was om met een aantal andere Europeanen naar Burger King te gaan, belandde ik met 3 Japanse, een Argentijnse en een Mexicaanse in een Japans fastfoodrestaurant. De Japanse meisjes trakteerden ons op heerlijke noedels. Na de maaltijd wilden ze meteen terug naar het hotel. Nadat we hen konden overtuigen dat we echt onze weg wel konden terugvinden (ze zijn heel bezorgd over ons), hebben we nog een mooie avondwandeling gemaakt. Gevolg erg laat in bed en weinig geslapen. Vanmorgen stond er op deze 2de rustdag gelukkig een alternatieve training op het programma. Na de opwarming, core-stability en het technisch gedeelte, speelden we een toernooitje voetvolley. Hoewel het met mijn Argentijnse en Braziliaanse vriendinnen meer op volleybal leek. Deze namiddag bezochten we Shibuya. Met als eerste bezienswaardigheid het standbeeld van Hachi-ko, de trouwe hond. Nadien ben ik met Lucila uit Mexico de wijk gaan verkennen. Uiteraard stapten we hier en daar ook een winkel binnen en hadden we enorm veel pret met alle prularia die er in Japan zoal te koop zijn. Uitgeput bereikten we iets voor 18u de bus. Een korte rit naar het hotel, waar het avondeten meteen volgde. Nu is er dan tijd voor een warm voetbadje en zodadelijk eens vroeg naar bed. Morgen opnieuw een training en in de namiddag gaan we de eerste kwartfinales live bekijken.
