Welke recensie had je hier graag zien verschijnen?
Recensent
Seminarie-Talen
16-10-2008
Bart Moeyaert - Binnen
Recensie III
Bart Moeyaert, stadsdichter van Antwerpen, schreef onlangs nog een gedicht voor de metropool. Het is geschreven naar aanleiding van de Nationale Dag van het Verzet Tegen Armoede in samenwerking met de stad Antwerpen.
BINNEN
Het gaat over een meisje dat ooit de kinderwens had haar eigen baas te zijn, maar niet alle wensen worden ingewilligd zo blijkt. Ze is één van de mensen op het De Coninckplein. De vrouw schuwt nakijkende blikken, hoewel ze ooit een gelukkig en normaal kind was met een toekomst. Dit gedicht ontroert mij in z'n eenvoud en in z'n waarheid, de waarheid die je ook kan vinden als je eens langs dat De Coninckplein wandelt.
Er is geen echt rijm in dit gedicht, misschien hier en daar alliteraties, maar dat is het dan ook. Het is vooral de boodschap en het ritmische van de tekst die het doet.
Ze was twaalf en erg gehaast om oud te zijn als nu, en nu het zover is, herinnert ze zich niet wat haar zo naar de toekomst liet verlangen. {Ooit had ze zich de toekomst, haar toekomst, helemaal anders voorgesteld, ze wou dat ze al volwassen was. Nu blijkt dat haar toekomst geen rozengeur en maneschijn is, maar een bittere pil.} Ze weet alleen nog dat ze in een opstel over later schreef: ik word mijn eigen baas en na een jaar ben ik zo binnen als een huis. {Volgens mij is binnen als een huis een woordspeling op het feit dat ze dakloos is.} Het valt tegen wat ze ziet nu ze naar binnen kijkt vanaf de bank op het De Coninckplein, en naast de glasbak wacht tot er een fles blijft staan waar nog geluk in zit. Maar voorts is ze haar eigen baas, als ze de mensen met haar eigen hand naar kleingeld vraagt en daarna op pantoffels die van haar zijn ergens weer een straat inslaat en niemand nakijkt, zodat ook niemand zich hoeft af te vragen of ze een thuis heeft waar haar schoenen staan.
Recensie III
