Ik ben Heidy
Ik ben een vrouw en woon in West - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 13/06/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, in de keuken staan, schrijven, shoppen, uitstapje met mijn gezin .
Zoeken met Google
Zoeken in blog
Mijn gedichten - fotoboek
gedichten en foto's Kom een kijkje nemen op onze site, je treft er mooie foto's aan van mijn gezinnetje. Je vindt er ook de poëzie die ik schreef op moeilijke - pijnlijke en vreugdevolle momenten.
groetjes Heidy
14-07-2009
You're losing me
You don't understand the things you did to me, you don't undrstand, you don't understand at all. My hopes were great and true, but there's nothing i could do. All the pain you caused, you don't understand at all.
month's went by and lost, i'm picking up my rests, i'm lifting up my life. You no longer understand, you know better than i why it couldn't work. Let us part in peace for the little one of mine,
we both need a break right now. Stop it all and let's go home, we all need a break right now. You're losing me, you're losing my love. If you can't turn around, stop all your lies.
Zacht is de blauwe lucht de allerblauwste nacht de moed der wanhoop jaagt me voort 't licht kleurt de srtaten rood de maan gaapt in de goot het ochtendgloren is zo ver weg ik glijd mee met de stroom de rook danst rond m'n hoofd en de nevel sluit me langzaam in de wind raast in m'n rug ik slenter en ik zucht demp het geluid verdoof mijn zinnen krom wordt nooit meer recht neen dit gevecht kan ik niet winnen vol verwachtingen loop ik aan 'k heb nog zoveel weg te gaan zoveel duivels te verslaan ik weet wel dat je zegt : " wat gezegd moet is gezegd " maar ik strompel, val en vecht regen in mijn hart voorgoed verward voltooid verleden tijd de ochtend is nabij voor jou en voor mij ver weg van eden
Twee paden weken in een geelbruin woud, en triest omdat ik niet langs twee kon reizen en één reiziger kon zijn, stond ik daar boud zolang ik kon langs één ervan te kijken. Tot waar het wegboog in het kreupelhout; nam toen het andere dat, even mooi wellicht daar 't grasrijk was en schijnbaar onbetreden, meer aanspraak maakte op mijn talmend zicht; al bleek die ongeschondenheid; na schreden minder aarzelend gezet, allang gezwicht. Die ochtend toen op beide bladeren lagen die door geen stap nog waren zwart gemaakt hield ik die eerste toch voor andere dagen ! Ik wist hoe d'ene weg de andere raakt, maar dacht dat ik me hier nooit meer zou wagen. Nu ik u dit vertel, nog licht ontdaan dat ik het al die jaren heb verzwegen : twee paden zijn hun eigen weg gegaan ik nam de minst bereisde van die wegen en weet dat alles daaruit is ontstaan.
Ich weiss nicht, ob du es hören willst Und ob es dich auch gibt Ich weiss nicht, ob so ein Gott auch Zigeuner wie mich liebt Ausgestossen und geächtet, gehören wir nicht dazu Doch ich seh' in deinen Augen: Ausgestossen warst auch du
Gott, deine Kinder flehen dich an Zeige die Gnade, die sie nie gekannt Sie brauchen die Kraft, diese Welt zu versteh'n Gott, deine Kinder, sie wollen dich seh'n
Gott, ich verlange gar nichts für mich Doch ich kenne so viele, ärmer als ich Hungrig, verachtet, verhasst, schikaniert Hast du vergessen, wir hängen an dir
Ich weiss nicht, ob dein Segen für alle Menschen gilt Doch erlaube mir die Frage, Gott sage Wer soll das... Wer soll das ertragen?
Gott, deine Kinder, sie kennen nur Zorn Und wünschen sich manchmal, sie wär'n nie gebor'n Müde, verzweifelt, sie geben nicht auf Hör' auf die Kinder, sonst stösst du sie aus
Wir hoffen, wir beten, wir brauchen dich hier Hast du vergessen? Wir hängen an dir
Ik beloof je, ik zal je mijn liefde geven, elke dag van mijn leven ! Ook al heb je zorgen of klachten, ik zal op je blijven wachten ! Ik heb je en zal je niet laten gaan, ik blijf altijd aan je zijde staan ! we zullen hopelijk vele jaren samen leven, elkaar onze liefde geven. Ik wil dat je weet, dat je het zeker nooit vergeet ik wacht op jou omdat ik zielsveel van je hou