Zowel in het voetbal als het volleybal zit het seizoen er ver op. En toch zijn er voor mij nog enkele heel belangrijke momenten. Zo kunnen de meisjes van VDK Gent C vandaag nog kampioen worden in tweede provinciale en de poort naar eerste intrappen. Zo zijn morgen en volgende zondag heel belangrijk voor voetbalploegen Belzele, Wippelgem en Doornzele-Kerkbrugge. De twee eerst genoemden kunnen het degradatiespook bijna niet meer ontwijken als is er mathematisch nog een waterkansje. De Kerkbrugse fusieploeg dan staat op een gedeelde eerste plaats en kan dus nog kampioeen worden in vierde provinciale A. Gek genoeg is het een derde club die de sleutel in handen heeft, namelijk Wachtebeke, eveneens een club die ik volg voor de krant. Morgen is er Doornzele/Kerkbrugge tegen Wachtebeke, volgende week Wachtebeke tegen Poesele. En laat dat de medeleider zijn. Schitterend gewoon. En dan worden volgende dinsdag de wedstrijden geloot voor de eindronden. In tweede provinciale is KVV Zelzate een ploeg om volgen, in derde Zomergem en in vierde, als ze geen kampioen worden, Doorzele/Kerkbrugge. Dus voor mij is er nog journalistiek werk op de plank.
De derde week van april betekent traditioneel de officiële afsluiting van het vorige jaar. Vorige week vrijdag kregen wij de jaarcijfers van de firma, dinsdag die van de bedrijfsrevisor. Beide bundels zijn afgegeven aan Sybille, iemand van de dienst ondernemingen van het ACV en heeft die kretisch bekeken. Eerder reeds had ik met Sybille de nodige afspaken gemaakt om komende dinsdag 21 april een voormiddag uit te trekken om de nodige vragen op te stellen voor de jaarvergadering van donderdag 23 april. In eerste instantie zullen die vragen gesteld worden aan Dhr Vanderhaeghen, Financiële directeur van de NV Aprophar. Voor meer uitleg bij sommige cijfers zullen ook de bedrijfsrevioren aanwezig zijn die verplicht zijn ons de nodige zaken te vertellen zodanig dat wij de cijfers beter kunnen inschatten. Ik heb dit vooral gedaan omdat ik gelukkig twee jonge collega's heb gevonden die mij in de toekomst kunnen vervangen in de ondernemingsraad. Als je die meisjes zomaar onvoorbereid meteen naar de jaarvergadering laat gaan slaan die gewoon tilt en blokkeren. Ik hed gevraagd als syndicaal verlof nodig was voor die halve dag maar de direteur Mr Van Elslander oordeeld dat wij recht hadden op de nodige tijd om alles voor te bereiden. Zo zijn wij geen syndicaal verlof kwijt, waorden wij gewoon betaald en kunnen wij degelijk voorbereid naar de vergadering gaan donderdag. Voor mij een kleine overwinning want iedereen dacht dat het zou toegestaan worden. Maar na meer dan 20 jaar als secretaris van de ondernemingsraad te hebben doorgebracht wist ik wel hoe de vraag aan te brengen.Voor mijzelf doe ik het niet, maar vooral voor de nieuwe leden van de ondernemingsraad. Ik zie er in elk geval naar uit om samen de vragen voor de revisors op te stellen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:syndicalist tot in de kist
17-04-2009
Voor een derde grote prijs !
Na de Beker van België, ereklassemeisjes en dit voor het eerst in het bestaan van de club, en de Trofee De Doncker ofte Beker van Oos-Vlaanderen voor landelijke ploegen met de B-ploeg en is het morgen zaterdag de beurt van de C-ploeg om er een derde feestje van de maken. Fien Callens en haar meisjes trekken dit weekend naar Lokeren om er Panda's te kloppen. Eén puntje in Lokeren volstaat om het kampioenschap in tweede provinciale te halen en de promoveren naar eerste provinciale. Het wordt weeral duimen voor de VDK-fans, die dit jaar toch wel op meerdere terreinen hun gading vinden. Veregeet ook niet dat er straks nog een landelijke en wellicht een nationale finale in zit voor de nationale beker van onze junioren. Het blazoen van VDK Gent zal straks staan blinken dat het niet mooi is, dat moet toch ook mogelijke sponsors de ogen en hopelijk de geldbeugel doen openen. Ik draai al langer in het volley mee om ook eens niet de medaille om te draaien. VDK een topsportprojekt vraag veel van iedereen en dat niet iedereen staat te springen om die lat overal even hoog te leggen lijkt mij althans evident. En daar komen vroeg of laat klodden van. Ik hoor stemmekes in de B-ploeg die zouden lonken naar Nazareth waar vroegere VDK speelster Crispijn het voor bekeken houdt en richting Tielt en Peter Emmery trekt. Dan zouden enkele speelsters de stap van C naar B wagen. Kan dit allemaal wel? De ambitieuzen van de B zullen niet inbinden, maar is het niveau van de provinvialers bij wijze van spreken goed genoeg voor eerste divisie? Een grote stap hé. Of komt daar ook nog externe versterking bij? Harry weet wel wt hij doet. En dan kijk ik nog een stapje verder. Je gaat toch niet jaren knokken voor eerste provinciale en er dan geen degelijke ploeg in lijn brengen. Ik weet het, ik doe moeilijk, heel moeilijk. Ik probeer het te bekijken vanuit de bril van de speelster, de ouder, de opa en oma, de supporter. En ik heb het beste voor met VDK en dat weet iedereen wel hoop ik. Daarom nu eerst alle aandacht naar Lokeren en VDK Gent C : één puntje en de prijs is binnen.
Na de verwachte jeugdbeker van de junioren verrasten de dames B door AVO Melsele in de Trofee De Doncker te verslaan, een tweede beker voor VDK al is er een zonder veel glans wat mij betreft. Ik ben als aanhanger van de club heel blij voor de meisjes, voor Birgen ook, maar op het terrein was het een alles behalve 'hoogstaande' finale. Een schoonheidsprijs verdiende die finale niet. De eerste set viel nog enigszins te pruimen met de opslagbeurt van Amber en de routine van Charlotte Deprez die met blok/buiten regelmatig scoorde. Maar daarna ging VDK meeheulen met de volgens mij zwakke Waaslanders. De opslagfouten, mindere recepties, misverstanden enz. stapelden zich op en toe de dame in de scheidsrechterstoel ook de ogen begon te sluiten voor alles wat niet echt goosjer was daalde de finale tot beneden de voormiddag uitgave van de provinciale beker. Wat wel positief was deze namiddag, en dat deed mij dan wel echt deugd, was dat er wel een team op het terrein stond bij VDK. Een team waarin iedereen zich tot het uiterste gaf en zeker in het duel van de vele persoonlijke foutjes voor elke meter vocht. Het was die vechtlust die onze VDK-aatjes de tweede set opleverde en na een desastreuze derde set opnieuw op de rails bracht naar de trofee toe. Oneerbiedig zou ik zeggen de beker van de minst slechte, via een andere invalshoek de beker van de vechtlust, de wil om te winnen. Een mooi Paasgeschenk voor de afscheidnemende trainer-coach die nooit echt een kans heeft gekregen of er niet in slaagde de groep tot één geheel te smeden. Een beloning voor de speelsters die wel gemotiveerd waren om er telkens het beste van te maken. Daarom heb ik genoten deze namiddag al waren er ook momenten die mij deden nadenken over de toekomst. Mar dat is stof voor later. Nu wil ik nog even genieten, de B-ploeg is terug en kon weer een prijs pakken. Al werd die ploeg na een eerder succes opgedoekt en vanuit eerste provinciale heropgebouwd, hopelijk kunnen ze nu vanuit divisie vechten naar eerste nationale.
