Vroeger droomde ik altijd van 3 kinderen. Glenn die droomde niet van kinderen. En kijk, we hebben 2 kinderen. Een mooie compromis dus Maar een 3de...nee, of ik zou er MINSTENS 3 à 5 jaar mee wachten.Maar wat dan? terug van 0 beginnen? Terug slapeloze nachten, tepelkloven, reflux, ed...Ik vind ons huis trouwens te klein voor een 3de kindje en onze jongens zijn actief genoeg en vragen de volle aandacht. Stilaan zullen ze hobby's willen doen of gaan sporten en dan moet je ook van hier naar daar hollen. En eerlijk? Ik verlang zo naar ME-TIME! Tijd voor bvb een goed boek te lezen ( en dan spreek ik niet van een stripverhaal of de dag allemaal),want dat is al zeker 5 jaar geleden ( ja, Yerko is al meer dan 5...), ik heb nog toekomstplannen,dromen...en daar past geen 3de kindje bij!Maar ik vind het chapeau voor mensen die dat wel zien zitten en daar nog fulltime bij werken...ik zou het niet kunnen.
Maar waarom vertel ik dit allemaal? Vandaag was ik vlug om een paar boodschappen in de delhaize en ik zag een mama die ik ken van in de creche waar Yerko naartoe ging. Haar oudste zoontje is ongeveer 2 weken ouder dan Yerko. Ze heeft ook nog een zoontje van 3jaar en nog een zoontje van ongeveer 1,5jaar. Toen ik ze zag rondlopen in de Delhaize met haar man en 3 kinderen dacht ik "je moet de moed maar hebben om met 3 kinderen de supermarkt in te gaan (ok, voor ons is dat heel moeilijk met Yerko vanwege te veel prikkels). Ze heeft me niet gezien en tis nu niet dat ik ze zo goed ken, dus ben niet persoonlijk dag gaan zeggen. Maar ik stond nadien aan de kassa en zij stonden achteraf 2 kassa's verder. De oudste stond mooi bij mama en papa, de middelste was even 3 kassa's verder (ik zou al lastig zijn, maar ze lieten hem zijn gangetje gaan en eigenlijk was het kind gewoon wat aan het rondkijken) en de jongste was van zijn oren aan't maken. Ondertussen zat ze rustig haar boodschappen uit te laden en op de rolband vd kassa te zetten. Toen bekeek ik haar nog is. Mijn ogen waren plots gericht op 1 lichaamsdeel: haar buik, want jaja...er is een 4de op komst. En mijn gedachte (amai, die zien da ook goed zitten) was totaal verkeerd, want uiteindelijk wie ben ik om hun te veroordelen? Maar voor mezelf? Neen,laten we maar verder genieten van onze 2 duveltjes!
Wij zijn Yerko (2006) en Ylian (2009), Anne en Glenn.. Een leuk gezinnetje die de dagdagelijkse dingen met jou willen delen.De supertoffe momenten, de grappige momenten of de minder leuke aspecten van het ouderchap.Glenn is Chef Beenhouwer, Anne werkt in een dokterspraktijk
Maar een 3de...nee, of ik zou er MINSTENS 3 à 5 jaar mee wachten.Maar wat dan? terug van 0 beginnen? Terug slapeloze nachten, tepelkloven, reflux, ed...Ik vind ons huis trouwens te klein voor een 3de kindje en onze jongens zijn actief genoeg en vragen de volle aandacht. Stilaan zullen ze hobby's willen doen of gaan sporten en dan moet je ook van hier naar daar hollen. En eerlijk? Ik verlang zo naar ME-TIME! Tijd voor bvb een goed boek te lezen ( en dan spreek ik niet van een stripverhaal of de dag allemaal),want dat is al zeker 5 jaar geleden ( ja, Yerko is al meer dan 5...), ik heb nog toekomstplannen,dromen...en daar past geen 3de kindje bij!Maar ik vind het chapeau voor mensen die dat wel zien zitten en daar nog fulltime bij werken...ik zou het niet kunnen.
