Het gaat niet zo super. Vandaag even gaan shoppen in Antwerpen. Eigenlijk niets gevonden. 't is raar maar het shoppen vrolijkte me dit keer totaal niet op. Het gefrustreerde gevoel in het pashokje zal er wel voor iets tussen zitten. Ken je dat gevoel dat je door een winkel draaft, eigenlijk totaal tegen je zin. Je bent op zoek naar iets basics (in mijn geval een wit hemd), en het lijkt net of alle witte hemden van de aardbodem zijn verdwenen. Terwijl je denkt zoiets basics ja dat moeten ze toch zeker hebben. Dan zie je daar 2 barbie pop achtige verkoopstertjes T shirts opvouwen vergezeld van de nodige showbizz roddels uit de flair(denk aan de lange zorgvuldig gemanicuurde nageltjes met valse tips), je kucht, opent je mond en spreekt een simpel zinnetje uit "kan iemand me zeggen waar ik een wit overhemd kan vinden?" op zich een eenvoudige vraag lijkt me. Maar neen fout gedacht. Men moet dan stoppen met roddelen, de T shirt loslaten en eens diep zuchten. Waar o waar liggen die dingen. Of beter hangen ze? "Ja mevrouw dat is niet meer in de mode als ze er nog zijn dan zouden ze misschien achteraan kunnen hangen." Je draaft naar achteren kamt de  afdeling badmode, de afdeling lingerie en de afdeling voor bruidsmode uit. Ja deze 3 liggen vanachter. en je vind niks. Je gaat opnieuw naar Barbie en Skipper en zegt dat je niets hebt gevonden. Weeral een diepe zucht (ja klanten ze zijn zo dom meneer) en krijgt dan als geweldig antwoord op je vraag dat de groene bermudakes tegenwoordig helemaal in zijn. Nu snap ik het verband niet echt tussen de bermuda en het hemd (ok misschien kan je deze heel goed combineren). en mijn frustratie begint dan al redelijk grote proporties aan te nemen.

Bij gebrek aan een wit hemd dan maar op jacht achter een zwarte jeans. Op zich toch ook iets zeer basics. Helaas geen zwarte jeans (wel een bruine, een grijze, een groene zelfs een blauwe, maar geen zwarte). de frustratie stijgt. argh dan maar een grijze. Je graait uit het rek met de grijze jeansen 2 exemplaren die vermoedelijk rond jouw maat liggen. Je waggelt richting de pashokjes en mag aanschuiven. Want ... daar staat weer een dom blondje met bijhorende gemanicuurde klauwtjes die het aantal kledingstukken moet tellen dat jij richting het pashokje meezeult. Joepie tot 2 tellen lukt nog net. En dan sta je in het pashokje met een geweldige jeans. Ze zit je als gegoten. maar ze heeft wel roze bloemekes opzij. Argh!!! Dan maar terug uit met die jeans. Terug richting dom gemanicuurd blondje dat moet tellen of je wel echt 2 kledingstukken terug mee naar buiten draagt. Richting mannenafdeling. (mannenjeans heeft geen roze borduursels). En daar ... whiii zwarte jeans broeken.

Op dat moment zou ik een man willen zijn.

maar goed je loopt richting kassa en rekent met gepast geld af (anders moet Barbie nog meer rekensommetjes maken om je het juiste bedrag terug te kunnen geven).

Terug buiten, slenter je op je dode gemakje over de Meir. Je probeert in gedachten de afstand te schatten van je vertrekpunt tot aan de plaatselijke Ben&Jerry's want je vindt van jezelf dat je een milk shake nu wel echt hebt verdient.

Het water loopt je al in de mond en met iedere stap die je zet kom je een stap dichter bij je beloning Argh een heerlijk koude milk shake.

En dan plots uit het niets duikt er een dame op die op het eerste zicht is ontsnapt uit 1 of andere goedkope soap en die je een aantal vraagjes wilt stellen over Danone. Je hebt medelijden met die dame omdat je weet hoe het is om enquetes af te nemen (heb het een maand telefonisch mogen doen als vakantiejob) dus met de glimlach wacht je op de eerste vraag. helaas kan het interview niet op straat doorgaan, je mag mee naar een geweldig gezellig lokaaltje op de 3de verdieping. Je sleept je vermoeide lijf 3 verdiepingen naar omhoog en neemt hijgend plaats op een veel te harde stoel. Laat de dessertjes maar komen. Helaas gedurende 25 minuten krijg je allerhande radiospots van Danone te horen. Steeds als je de klik van het brekende potje hoort moet je op een knopje duwen, spannend toch?

25 minuten aandachtig luisteren, dat verdient toch een beloning? Helaas na 25 minuten krijg je een handdruk en mag je opkrassen.

Je staat terug op straat en het beeld van een overheerlijke milk shake verschijnt weer op je netvlies. Ben&Jerry's we komen er aan. Stap stap stap. "Goede dag mevrouw wij zijn 2 studenten van de Lessius Hogeschool Antwerpen en in het kader van ons eindproject moeten wij...blablabla... mogen wij een kort interview van u afnemen?" Je hele lijf schreeuwt om een milk shake, maar toch studenten in nood...je beslist om je dagelijkse goede daad te doen en ze uit de nood te helpen. Ok mannen kom maar op met u vragen. "Mogen we dat filmen?" slik, dit had je niet verwacht. Maar ok de kans dat dit de media haalt is zo goed als uitgesloten. (als we de sites als You tube en zo even vergeten).

"Heeft u ooit gehoord van Xander?"Xander, welke Xander? Xander van 15 jaar met leukemie?  Shit je hebt er al van gehoord. en ja je voelt het al aankomen. "Heeft u de laatste week het nieuws gevolgd omtrent zijn overlijden?" ja dat heb je. "Euthanasie wat vindt u daarvan?" slik... je hebt er een mening over. maar wil je die mening wel delen? ben ik de juiste persoon om daarover nog een mening te formuleren? En wil ik daar wel over praten? Euthanasie is iets wat elk voor zich moet uitmaken een ander kan daar niet over oordelen. "Wat vond u van de reactie van kardinaal Leonard?" Alleen al bij het horen van die naam begint je bloed te koken.
Wat kon ik zeggen? Steek die kerel een vuurpijl in zijn gat en schiet hem naar de maan? Steek een stuk tuinslang in zijn mond duw het tot in zijn maag en prop hem vol met kankercellen? Neen het moet kuis blijven. Die kerel zijn uitlatingen hebben me boos gemaakt. Echt ik voel woede. Waar haal je het lef vandaan om over een ander te oordelen vraag ik me dan af. 't is niet omdat je er bij mag lopen als een sinterklaas van de witte producten met mijter en staf dat je je daarom meer mag voelen dan een mens. Dat je je samen met die o zo bejubbelde god op een troontje mag plaatsen en aan hevig machtsvertoon mag gaan doen.

Is het een heldendaad om iemand te laten creperen? Is het een heldendaad om elk voorbehoedsmiddel te verbieden en zo nog meer armoede te creeëren? Is het een heldendaad om een persoon figuurlijk neer te knuppelen die niet de man vrouw liefde bedrijft?

Het maakt me boos.

Interview is eindelijk afgelopen. Je hebt geen zin meer in milk shake. Je wil naar huis. Je neemt de trein en ineens overvalt je het "alleen op de wereld gevoel". Niemand begrijpt je.
 Je probeert je het voor te stellen. Hoe je de laatste keer je eigen kamer zal zien, de laatste maal je knuffelbeer zal strelen, nog eens kijken naar je posters. de deur achter je dicht trekt en naar beneden gaat. Zou M. het voelen dat het de laatste keer zal zijn dat ik hem zal aaien?

Je wacht op de taxi die je richting ziekenhuis zal brengen. Moet je nog iets meenemen naar het ziekenhuis of is dat stom. Want die avond of ten laatste de volgende ochtend zal je toch sterven. Je hebt dan eigenlijk geen 5 onderbroeken en paar sokken meer nodig.

Wat zal er door je hoofd gaan als je die taxi instapt? Zou die rit die in theorie 35 minuten duurt ook 35 minuten aanvoelen?

Zal je nog praten met de chauffeur van die taxi?

Je gaat voor de laatste keer naar je dokter. en tekent opnieuw de documenten en krijgt het tijdstip te horen waarop je executie gepland staat.

Je krijgt een kamer toegewezen die speciaal is voorzien om mensen te laten sterven. een soort van executieruimte dus. Je vult in wat je wenst als je laatste maaltijd, je galgenmaal. En dan maar afwachten. Zou die tijd lang vallen? wat zal je gedurende die tijd nog doen?

En dan 15 minuten voordat je executie gepland is komen je 3 beulen binnen. Je mag plaats nemen op je sterfbed. voor de laatste maal je mouw opstropen en wachten op de laatste kleine venijnige prik. Een lijn die wordt aangebracht in een hoofdader. Voor de laatste maal teken je een document. De inhoud van de eerste spuit wordt je aderen ingeramd. Waaraan zal je dan gaan denken? Zou het kloppen dat je leven dan nog snel aan je voorbij flitst? Zou je bang worden? Stel dat je het ineens niet meer wilt, zou je het dan nog kunnen stoppen?