Jou vertel ik alles ! Names have been changed to protect... ME ! :-)
13-03-2016
Wat voelt ze zich geborgen bij me
Het was dat laatste dagen zo druk, maar niks bijzonders gebeurd. Tot ik vandaag telefoon kreeg van Annelies. Wat was ik blij haar te horen. Ze klonk anders, een beetje geniepig. Blijkbaar zat ze in de wagen en haar vriend was frieten halen. Er stond veel volk. Ze had dus even tijd voor mij. Ze wilde zo graag iets kwijt. Ze was stout geweest. Ze had een paar dagen geleden gevreeën en aan mij gedacht. Het klonk alsof ze er nog steeds plezier van had. Dat was nog niet eens het grote nieuws. Ze was klaargekomen en hoe. Haar vriend was zo fier dat het hem gelukt was. Hij moest eens weten. We spraken af om nog eens een lang telefoontje te plegen met alles er op en er aan. Dan moest ze plots inhaken, want hij kwam buiten met de friet.
In de fitness was het druk na de middag. Ik wilde nog even wat trainen voor de fuif van 's avonds. Els ging er ook zijn. Ik ging samen met mijn buurmeisje zodat geen van beide alleen moest binnengaan. Ze is een pracht meid. Echt zo een vriendin waar je je zelf bij kan zijn. Ik maakte mij vooral illusies over het verloop van de avond en nacht. Dus ik wilde er piekfijn uit zien. Ik ging haar uithalen rond 20u. Natuurlijk was het al 10 na toen ik vertrok. Gelukkig woont ze 2 huizen verder en ziet ze met vertrekken. Ze stapte in en ze zag er weer prachtig uit. Ik vroeg wat de plannen waren en ze verzekerde me dat ze wel weer ene of twee zou binnendoen. Ze lachte en kaatste de vraag terug. Ik vertelde over Els en dat ze er weer ging zijn. Moest ik het te druk hebben, zou ze wel thuis raken. Eens op de fuif begon het al goed. We gingen er stevig tegenaangaan en cocktails was het plan. Ze kwam terug met 4 cocktail. Happy hour was haar antwoord op mijn vragende blik. Het was weer heerlijk me uit te leven op de muziek. De slows. Plots stond mijn buurmeisje voor me. De eerste was voor mij. Ze verschoot dat ik zo gespierd was. Missie geslaagd dacht ik en hoopte dat Els hetzelfde zou denken. Het eerst nummer was gedaan en we lieten elkaar los. Ik draaide me even om en nam een slok van mijn blue curaçao. Toen ik me terug omdraaide stond ik er nog alleen. Wie kwam me redden van de eenzaamheid. Juist ja, Els. Ze verontschuldigde haar dat ze zo laat was. Ze had haar vriend net betrapt met zijn collega. Ze had enkel een compromitterende foto genomen. Ze kon die nog wel eens gebruiken om hem het zwijgen op te leggen meende ze. Wat heb ik die borsten gemist dacht ik toen ik ze tegen me aan trok. Het tweede nummer was al even bezig, dus veel tijd was er niet meer. Ze maakte me ineens duidelijk dat mijn buurmeisje niet met mij naar huis zou gaan. Na het derde nummer kwam ze er terug bijstaan. Ik lichte haar in hoe het zat. Ze lachte en wist wat haar te doen stond. Ze nam haar glas en was weg. Gaf me nog een kusje en fluisterde: "Voorzichtig en geniet er van." Ik glimlachte enkel. Daarop haalde Els een sleutel boven. Ik keek haar vragend aan. Het was van haar oma's appartement. Die was voor 2 weken op cruise en zij moest de planten gaan water geven. Vandaag mocht ik haar bloempje water geven. Onderweg vertelde ze over haar vriend en hoe hij haar vernederde en zwart maakte bij collega's. Ik had echt met haar te doen. Ze verdiende dat niet. Wat zij deed was misschien ook niet juist, maar ik kon het begrijpen en ik had er tenslotte deugd van. Ik belde voor alle zekerheid op thuis om te zeggen dat ze me niet moesten verwachten voor 's morgens. Anders waren ze ongerust en belde ze me ,ongelegen waarschijnlijk, op. We nestelde ons in de zetel nadat ze knuffelrock muziek had opgezet. We praatte wat, knuffelde wat en kuste wat. Het was fijn, maar minder intens als vorige keer. Als ik om uitleg vroeg, keek ze me een beetje angstig aan en zei dat ze eigenlijk geen zin had in vrijen, ze wilde gewoon geknuffeld en vertroeteld worden. Ik stelde haar gerust en kuste de twijfel in haar ogen weg. Eerst werd er weinig gezegd. We lieten ons drijven op de muzikale golven van de romantische en soms tragische teksten van de liedjes. Plots begon ze haar hemdje los te knopen, vervolgens trok ze mijn t-shirt over mijn hoofd. Ik liet haar begaan en wachtte af waar dit toe zou leiden. Nadat ze haar bh uitgedaan had, legde ze haar terug tegen met aan. Ze wilde enkel mijn lichaam tegen het hare voelen. Ik had er weer goed aan gedaan naar de fitness te gaan. Ze streelde over mijn arm- en borstspieren.
Ik ga je hier moeten laten Dagboek. Ik moet mijn bedje in. ik moet er morgen vroeg uit.
Elke keer ik er over nadacht, hoe de dag zou gaan verlopen kreeg ik vlinders in mijn buik. Zoveel stress had ik. Ik was veel te vroeg op het perron. Ik kon gewoon aan niks anders denken dan aan alles wat mis kon gaan. Vandaag was het de dag, de vleeskeuring in zekere zin. Ik en Heidi gingen naar de sauna. Ter voorbereiding van onze beeldroman. Ik had een boek meegenomen maar ik kwam niet verder dan 10 pagina's op 2.5 uur. Bij aankomst was het zoeken in die mensenzee naar de juiste uitgang. Op de koop toe waren ze aan het station aan het werken. Na wat zoeken vond ik Heidi.. en haar mama. De uitleg was dat ze niet graag had dat haar dochter moederziel alleen in het station stond. We babbelde wat en mama verdween. We namen de metro en vervolgens, na een 10 min wandelen kwamen we aan het welnesscenter Schuchter en langzaam kleedde we ons uit en verscholen ons zelf achter of beter gezegd in onze badjas. We kregen een rondleiding in dit prachtig complex. De deur ging dicht en daar stonden we dan. Verlegen als wat en wachtende wie het ijs ging breken. Ik trok mijn stoute schoe,,, slippers aan en stelde voor iets te drinken. Bubbles ? Ik schonk in en we ploften in de heerlijk grote zetels. We dronken en babbelde wat tot het tijd was voor de waarheid. We gingen richting de douches en wilde als gentleman haar voor laten. Ze aarzelde en ik stelde voor eerst te gaan en dadelijk de sauna in te gaan zodat ze op haar gemak kon douchen zonder aangegaapt te worden. Ik voelde haar kijken. Ik had de voorbije dagen mijn best gedaan in de fitness en extra hard gewerkt aan mijn buik- en armspieren, Zelfs 's morgens nog. Hierdoor stonden mijn spieren nog strak en gezwollen. Ik legde me op de bovenste bank en wachtte vol ongeduld. Ik deed mijn ogen dicht tegen ze binnenkwam. Ik opende mijn ogen amper om toch een glimp van haar op te vangen. Ze had haar nog goed in haar handdoek verstopt. Toen ze haar handdoek af deed. genoot ik van de blik op haar lichaam. Wat een prachtig lichaam was het. Gave huid, geen grammetje vet, een beetje gebruind. met borsten zoals ik er niet snel terug zou gaan zien. Een mooi handje vol, met lieve tepeltjes. Die door de opwinding en zacht briesje van de deur perfect hard stonden. Ik dacht dat ik droomde. Zo een perfect meisje en ik in een sauna, daar klopt te iets niet aan. Het gesprek kwam langzaam opgang. Ze vertelde hoe ze blij was dat ik haar tegenspeler ging zijn. De andere "vreemde" jongens zouden haar toch maar intimideren en proberen in bed te praten. Zo ging het over het vriendje dat ze moest hebben van haar papa. Waarop ik de vraag stelde wat papa vond dat we in de sauna waren. Niets. Mama wou haar dit gunnen want ze zag ook hoe ongelukkig haar dochter was en hoe die limburger haar dochter opbeurde. Hoe ze haar verdriet kon van haar af schrijven naar mij. Ik luisterde aandachtig, na 10 min was het tijd om op te staan. Ik wilde haar nu eerst laten gaan, maar ze deed teken dat ik mee mocht. Ze deed haar badjas uit en spoelde haar af. Haar prachtige lichaam dampte van de hitte. Ze droogde haar af en het was mijn beurt. Tot mijn grote verrassing kwam ze op me af en gaf me een lief kusje op mijn wang en zei: "Me niet te lang alleen laten, hé". Toen ik klaar was ging ik zitten, maar deze keer naast haar. Ik besefte later pas dat het doordat mijn gevuld glas naast dat van haar stond, ik spontaan naast haar ging zitten. Ze nipte van haar glas en kwam tegen me liggen. Mijn hartslag schoot dadelijk de hoogte in. Ze vervolgde haar verhaal en ik streelde door haar mooi kastanje bruin lange haren. Ze keek op, recht in mijn ogen. Er ging van alles door mijn hoofd. Plots pakte ze mijn hoofd en trok het naar haar toe. Mijn lippen op de hare. Ik dacht dat ik elk moment ging wakker worden. Natuurlijk schoten de hormonen die nog niet wakker waren nu allemaal te gelijk wakker. Het resultaat liet niet lang op zich wachten. Ik voelde haar glimlach in de kus. Ik excuseerde me dadelijk van zodra mijn lippen vrij waren. Ze stelde me gerust dat het goed was dat dit nu gebeurde. Zo waren we bij de shoot elkaar gewoon en zou dat niet zo snel gebeuren. Ze stond op en ging de jacuzzi opstarten en eens hij op volle toeren bubbelde kroop ze er in. Vragend keek ze naar mij, maar ik gebaarde dat ik nog met een probleem zat. Op een rustig moment kroop ik bij haar. Ik nam plaats tegenover haar, maar ze kwam dadelijk naast me zitten en met vuur, zal ik het maar noemen, in haar ogen keek ze naar mij en ik voelde haar hand waar even er voor nog een obstakel was. En ja, daar was het weer. Ik schaamde me zo. Zij daarentegen niet. Ze begon het te betasten en keek tevreden. Het onderwerp was gezet. Ze vertelde dingen die ze mee gemaakt had met onhandige modellen, opdringerige fotografen. We genoten van de bubbels en elkaars aandacht. Op geen tijd waren de eerste 2 uren voorbij. Nog 1 te gaan. Heidi zag het ook en stelde voor terug in de zetel te gaan liggen. We dronken nog wat en knuffelde. Het was zo zalig. Terwijl ze haar hoofd tegen me legde, kon ik een gelukzalige glimlach niet onderdrukken. Hier lag ik met een model in mijn armen. Wie ging dat ooit geloven. Ik kon het zelf nog steeds niet vatten. We genoten de rest van de tijd van elkaar, douchte ons en zo eindigde een heerlijk namiddag. Na het afrekenen, keerde we terug naar het station. We hadden nog tijd voor een hapje. Een uurtje later stond ik op het perron met Heidi in mijn armen en tranen in haar ogen. Ze had haar zo ongedwongen geamuseerd. Haar mama hield respectvol een beetje afstand en toen de trein begon vol te lopen met mensen moest ik haar op het perron laten staan. Ik had ze liever meegenomen. Jammer genoeg wonen we te ver om veel af te spreken, dus de volgende keer zal in het centerpark zijn. Ze ging me nog de details doorgeven. Ik knikte vriendelijk naar haar mama en stapte op. Op de terugweg heb ik de namiddag nog vaak afgespeeld in mijn hoofd. De rest van avond was rustig. Ik vertelde mijn ouders een iets andere versie, voor alle veiligheid. Hopelijk was ik goedgekeurd bedacht ik me voor mijn ogen dichtvielen.
Zaterdag ben ik weer naar een fuif geweest. Deze keer een gemeente naast de mijne. Ik was samen met Krisje geweest. Haar vriend kwam later en anders moest ze daar ook alleen staan. Toen wij aan kwamen was er nog niet veel volk. We namen drankbonnetjes en alcohol. Een heerlijke Blue Curaçao. We zochten ons een plaatsje uit. Na een tijdje kwamen er een paar vriendinnen van Krisje bij ons staan. Eentje vond ik in het gedimde licht best te pruimen. De ambiance en het alcoholgehalte begon te stijgen. Om van de hormonen nog maar te zwijgen. Bij het eerste slow intermezzo keken we naar mekaar en stonden op 1 2 3 tegen elkaar te schuren. We deden een poging om te praten op een toon die ergens lag tussen hard praten en roepen. Na het dansen was het mijn beurt om een rondje te geven. Maar omdat ik geen 6 drankjes kon houden bood Krisje's vriendin haar gewillig aan om mee te gaan. Het viel niet dadelijk op, maar telkens ik iets vooruit ging in de grote hoop dorstige mensen, voelde ik precies iets aan mijn poepje. Terug bij de groep, werd er gefluisterd, gelachen en gegiecheld. Ik zette me op één van de tafels die tegen de muur opgesteld stonden. En ja hoor, daar was ze al. Ze vroeg of ze er bij mocht komen staan. Voor dat ik kon antwoorden, stond ze tussen mijn knieën en legde ze haar armen rond mijn nek. Ze vertelde dat ze nood had aan een knuffel. Natuurlijk was ik bereid die te geven. Tijdens die knuffel bedacht ik me hoe heerlijk zacht haar borsten voelden. Gek, ze waren me tot dan toe nog niet opgevallen. Plots was het zover. Na elke knuffel, heb je dat punt waar de lippen op 1 lijn staan en dan kan je 2 kanten op, of je stop de knuffel zonder meer of je lippen gaan in de richting van de andere. Wij kozen voor dat laatste. Na wat kussen en knuffelen en nog meer kussen, besloten we naar buiten te gaan. Ze nam mijn hand en ging me voor. Plots liet ze los en in plaats van naar buiten te gaan, liep ze rechtstreeks naar de toiletten. Ik vond dat een goed idee en ging me dan ook maar ontdoen van wat overlast. Na de vraag van een of andere gast of ik niks bij had en een hele tijd wachten kwam ze naar me toe. Ik wilde niet te zeer nadenken over de vraag van die gast. Ik neem aan dat hij wiet of zo bedoelde. Met tranen in de ogen zei die vriendin dat haar lief net was binnengekomen en dat ze nu niet naar buiten wilde. Ze keek me even vragend, om te zien hoe ik zou reageren. Ik bedacht me hoe tof ik ze vond. Zelfs met meer licht. We gingen beide terug naar de groep, maar met wat tijd tussen. Toen ik aankwam, kwam Krisje snel tegen me zeggen dat "die gast" Els haar lief was. "Ah, ze heet Els": dacht ik. Fijn dat ik dat nu al weet ! Els knuffelde wat met haar vriend, maar mij leek het alsof ze zich wat inhield voor mij. Blijkbaar moest haar vriend gaan werken, maar kwam hij haar even verrassen.En of ze verrast was. Toen hij vertrok begon er nog een slowsessie. Bij het 2e nummer lag Els al terug in mijn armen. Het was Think twice van Celine Dion. Ik luisterde naar de tekst en moest mijn glimlach onderdrukken. Het derde nummer was Two out of three van Meat Loaf. Plots fluisterde ze in mijn oor: "Dit is ons liedje" en beet zachtjes in dat oor. Na dat liedje pakte ze mijn hand weer en vertrok richting uitgang, die ze ver achter ons liet en leidde me naar de speelplaats van de plaatselijke school. Er brandde geen licht, enkel de straatlamp gaf een beetje prijs van de koer. Onder het afdak stond een bank. Ze zette me op er op en kwam weer tussen mijn benen staan. Alleen deze keer bleef het niet enkel bij kussen en knuffelen. We kuste intens en het strelen werd heviger. Ik kon me niet meer bedwingen en wilde die zachte borsten wel eens in mijn hand voelen. Dus mijn hand baande zich een weg achter haar topje. Tot mijn verbazing waren er obstakels dan verwacht. Ze droeg niks onder haar topje! Ze smeekte me om haar topje uit te doen, want ze wilde mijn tong voelen. Ik twijfelde even, maar dat duurde echt maar even. Ik deed haar topje uit en ze drukte mijn hoofd tegen haar boezem. Ik viel van de ene verbazing in de andere want terwijl ik mij amuseerde met haar heerlijk speelgoed, maakte ze een beweging waarvan ik enkel kom vermoeden dat ze haar slipje naar beneden trok. "Heb je iets bij": vroeg ze. Nu klonk die vraag plezanter en veelbelovender dan ervoor. "Ja": hijgde ik. Ik zocht naar het gevraagde en op het moment dat alle voorbereidingen waren getroffen, hoorde we iemand haar naam roepen. Ze trok snel haar topje terug aan en ik frommelde mijn verpakte goesting terug op z"n plaats. Ze beantwoordde het geroep en begon me te knuffelen. Toen ze ons gevonden hadden, legde Els uit dat ze nood had aan een rustige babbel. Of de rest haar geloofde weet ik niet. Zo gingen we terug naar de fuif. Toen we naar huis vertrokken, gaf ze me een lieve afscheidskus en -knuffel.
Zondag kreeg ik van Krisje telefoon. Ze vroeg wat we echt aan het doen waren. Ik ben niet afgeweken van de uitleg. Ze was opgelucht want het was niet de eerste keer dat Els haar lief bedroog. Maar ze was nog nooit buiten gegaan met een crush. Ik moest even slikken. We hadden het nog even over koetjes en kalfjes en sloten af. Zondagavond kreeg ik bericht van Els. Ze hoopte dat ik niet te erg geschrokken was en hoopte me terug te zien. Ik weet nog steeds niet of dat een goed idee is. Ach ja, two out of three ain't bad.
Ik werd deze morgen wakker, met een kleine kater. Het kwam niet door de alcohol. Ik kreeg er kop noch staart van waarom ik zomaar was beginnen kussen met Noortje. Ik kende haar amper. Had ze een vriend? Wou ze dat wel? Het was wel lekker dat wel. Het was alsof ze het gevoeld had, want ze stuurde me een bericht. Ze wilde haar excuseren voor gisterenavond. Ze wist niet wat haar was overkomen. Ze wist niet of ik een relatie had. Tegen het einde van het bericht was ze al wat stouter en zei ze dat het haar eigenlijk niks uitmaakte of ik vrij was of niet. Het was lekker geweest. Ze hoopte wel dat ons contact niet zou verwateren of ongemakkelijk zou worden. Verder vroeg ze of ik een borstenman of billenman was. Daar antwoordde ik niet op.
Er werd geklopt op de deur van mijn slaapkamer. Het was mama, met de telefoon. Het was een Annelies, voor mij. Ik nam de telefoon aan en begon met hallo. Ze deed haar best om haar tranen te verdringen, maar na 2 woorden waren ze duidelijk te horen. Ze had ruzie met haar vriend gehad. Hij was langsgekomen enkel om zijn zak te ledigen. Ze had deze keer eens gevraagd wat van haar genot en orgasme was. Hij had haar uitgelachen en gezegd dat ze dat maar moest faken. Ze snotterde en snikte nog wat. Ik vroeg of ze dan eens geprobeerd had te masturberen. Dat had ze nog niet aangedurfd. Plots vroeg ze hoe ik dat dan zou doen, een meisje verwennen. Dus ik vertelde haar dat ik haar eerst teder en lang zou zoenen. Haar dicht tegen me aan zou trekken. Vervolgens haar hemdje langzaam zou open knopen en uit doen. Dan me achter haar zetten en haar schouders masseren en strelen. Kusjes in haar nek en hals geven en over haar schouders, terwijl ik haar lichaam streelde. Na eens tijdje zou ik haar BH losmaken en van haar schouders laten glijden. Dan zou ik haar vragen op haar buik te gaan liggen zodat ik haar rug kon bezaaien met kusjes. Als ik dat een tijdje gedaan had vragen om haar om te draaien. ... Niks meer. De telefoon was plat. Ik was lastig. Wie weet wat Annelies nu dacht en ik zat daar met een broek vol goesting. Ik beeldde me in wat ik net vertelde in combinatie met het beeld dat ik had van Annelies in haar werkplunje. Dat was een baalmoment. Ik stond op en ging naar beneden de telefoon insteken. Mama vroeg me of ik in slaap was gevallen met de telefoon. Ik antwoordde:" Ik niet, de telefoon wel" .
Verder was het een rustige dag. Tot ik om 22u een bericht kreeg met de woorden, ik hoop "zo" een man. Het was een bericht van Noortje met foto. Ze had volgens mij veel tijd gestoken in de foto. Haar ganse decolleté tot haar tepels waren te zien. Als kers op de taart stond bij de foto : "... ja, ze waren hard!" Ik ben vrij snel nadien in mijn bed gekropen en heerlijk geslapen.
Vandaag weer een bericht gekregen van Heidi. Ze is model en heeft nooit veel tijd om te schrijven. Ze moet veel defilés en castings doen. We sturen nu al een paar maanden berichten naar elkaar. Ik heb vorige keer ook een foto gestuurd. Ik ben verbaasd dat ze nog iets schrijft. Ze is blijkbaar heel blij met mijn foto en stelt me zelfs voor om samen met haar een fotoroman te doen. Na enige aarzeling zeg ik toe. Zeer onzeker over mezelf stel ik voor dat we eens samen naar de sauna gaan. Zodat we aan elkaar gewoon raken en ik niet met een stoorzender in mijn zwembroek ga staan. Over een paar weken hebben we gereserveerd. Alles ligt vast en als het allemaal goed is, ga ik de week erna mee naar een centerparks bij mij in buurt. Dat is wel handig voor mij.
Mijne maat van de voetbal belde of ik na de training mee ging naar de dressuur kijken. Er komt blijkbaar een meisje waar hij een boontje voor heeft. Ze brengt nog een meisje mee en daarom zou het handig zijn dat ik mee ging. Het moest maar eens zijn dat er meer van komt, dan kan ik die vriendin bezighouden. Ik neem aan dat hij praten bedoelt. We konden tijdens de training al zien hoe ze met die paarden bezig waren. Wel mooie beesten, die paarden. Ik zag hoe Tim nu en dan naar het terrein naast ons tuurde naar die vriendin. Nadat we onze tassen hadden weggezet gingen we op ons gemak eens een kijkje nemen. Van het moment dat ze ons zag riep ze van ver. Volgens mij was de adoratie wederzijds. Ze stelde dadelijk haar vriendin voor als Noortje uit Antwerpen Ze stapte van haar paard en groette ons. Ze had zo een lieve glimlach en schattige stem inclusief Antwerps accent. Het geen wat met het meeste opviel was haar decolleté. Amaai wat was dat voor speelgoed voor zo een kleine meid. Ik wist niet waar kijken. We praatten nog even en spraken dan af voor de fuif.
Tim en ik waren er al uit dat we gingen, maar nu was er geen twijfel meer. Om 20u ging de bel, het was Tim met de dames. Hij was ze al gaan uithalen. Ze zagen er stralend uit, maar ik had enkel ook voor Noortje. Ik weet nog steeds niet wat het was dat me zo betoverde. Was het haar stem, haar exotisch Antwerps of gewoon haar mooie ronde borsten. Ze zaten stevig verpakt in haar topje. Op de fuif aangekomen hebben een paar pintjes gedronken toen Tim voorstelde om buiten wat te gaan praten. Er was veel volk op de fuif en een rustig plekje vinden was niet makkelijk. We lachten en plaagde een beetje tot we plots hoorde dat er eens slow gedraaid werd. Omdat we niet graag terug naar binnen gingen, stelde ik voor om het daar te doen. Het eerste nummer was Total eclipse of the heart. Tim zag zijn kans en maakte aanstalte om te dansen. Ik en Noortje nog niet. Zullen we ook maar meedoen stelde ze voor. Waarop niet eens antwoord gaf, maar haar dadelijk tegen mij aan drukte. Toen het 2e nummer gedaan was en de DJ terug uptempo muziek begon te draaien, hield ik Noortje nog zolang mogelijk in mijn armen. Tot ze langzaam los liet. We zochten Tim, maar hij en zijn danspartner stonden een beetje verder in een donker hoekje serieus te kussen. We stonden er een beetje naar te kijken en plots zei doodleuk: zullen wij dat ook doen, anders staan we hier ook maar gelijk 2 onnozele. Ik keek haar aan en het enige wat ik kon bedenken was Graag. Ik leidde haar voorzichtig tot tegen de muur achter ons, die wat minder ver uitstak waardoor we een beetje in een inham stonden. Ik liet mijn vingers door haar zachte rode haren glijden, leunde voorover en sloot mijn ogen net voor ik haar zachte lippen raakte. Het voelde zo zalig aan. We kustten teder en naar mate het bleef duren hartstochtelijker. Tot we plots onderbroken werden door Tim. Hij en die vriendin waren uitgekust en dus moesten wij ook stoppen. Maar we wilde nog niet. Ik in ieder geval niet. We gingen naar binnen en dronken er nog een paar en zijn dan naar huis gegaan. Noortje beloofde me te schrijven en nog eens met me af te spreken alleen. We hebben nog één keer heerlijk gekust en dat was het. Ik ben eens benieuwd of ze haar belofte gaat houden. Met een grote glimlacht op mijn gezicht moet ik in slaap gevallen zijn.
Vandaag was ik een dagje alleen thuis en dat kwam goed uit, Annelies ook. Haar mama zat op restaurant met haar baas in een berucht en dure zaak in de buurt. Haar vader, een hard werkende aannemer. We hadden afgesproken om 13u te bellen. Ik had net opgeruimd en daar ging de telefoon al. Ik zette me tijdens de begroeting gemakkelijk in de zetel. Het kon wel eens een lang gesprek worden. Na wat keuvelen over koetjes en kalfjes sloeg het gesprek om en kwamen de frustraties en verdrietjes boven. Haar vriend die enkel aan zijn eigen plezier denkt. Hij luistert niet naar haar behoeften, ook niet als ze eens gewoon wil praten over dingen die haar bezighouden. Ik vraag haar een beetje uit, wat hij wel en niet wil doen. Nu zijn we bij de onderwerpen die je normaal niet met iedereen deelt. Ik vraag voorzichtig of ze al dan niet toch kan genieten, maar natuurlijk ken ik het antwoord al. Dus ik vraag of ze bepaalde dingen al geprobeerd heeft en of ze haar zelf wel eens behelpt. Dan valt ineens een doodse stilte. Na een paar seconde klinkt ze ineens veel verlegener dan het afgelopen uur. "Neen, dat heb ik nog nooit gedaan": zegt ze met wat klinkt als een beetje schrik in haar stem. Alsof ze schrik heeft dat ik met haar ga lachen. Ik ga door met vragen, want ik vind dat ,als je niet echt aan je trekken komt, je toch op z'n minst je zelf moet laten genieten. Net als ik nog stoutere schoenen wil aan trekken en vragen of ze dat eens wil proberen, schrikt ze op. In paniek zegt ze dat ze moet neerleggen omdat haar papa de oprit oprijdt. Veel vroeger dan verwacht. We nemen snel afscheid en leggen neer. Ik blijf nog even zitten en geniet van het speciale gesprek.
Later op de dag leer ik via een chatroom iemand nieuw kennen. Het klikt vrij snel en maken veel plezier openbaar en ook via privé berichtjes is het gezellig. Nog wat last van de hormonen van het gesprek deze middag, komt het onderwerp sex snel aan bod. Deze meid heeft er precies totaal geen probleem mee. Na een kleine stilte vertelt ze plots dat ze moeilijk kan typen want ze kan maar 1 hand gebruiken. En ik vraag zo naïef als wat, hoe dat komt. Haar hand zit dus ergens waar het warm en vochtig is. Ik geloof mijn ogen niet. Plus ik geloof haar niet. Waarop ik mijn ongeloof uit. "Dat is dan jouw probleem" is haar antwoord. Dan gaat het van kwaad naar erger. Ze daagt me uit, als ik naar de volgende meeting kom, zou ze het bewijzen. Ik kreeg het warm en koud gelijk. Ik wist compleet niet waar ik het had. "Dat wordt een printscreen" om te zien of ze dan niet afhaakte. De deal was een feit. "Als je op die meeting bent, kom ik ook, op dezelfde manier als ik zojuist gekomen ben!" Met die woorden sloot ze af.
Het enige wat ik nu nog kon en wilde doen, was haar voorbeeld volgen en kort erna in een zalige diepe slaap vallen.
Hoe ga ik je dit vertellen. Ik moet mijn woorden wikken en wegen want dit is een delicate zaak.
Deze morgen opgestaan met een koude douche. Annelies stuurde me dat ze onze babbeldate voor onbepaalde tijd wilde uitstellen. Ze voelde haar schuldig als we er mee door gingen. Haar tegenvoorstel was ook goed. Ze vroeg of ik soms alleen thuis was om te praten via de telefoon. Dan voelde ze haar niet schuldig en meer op haar gemak. We hebben dus van onze babbeldate een teledate gemaakt. Morgenavond was een goed moment.
Ik was deze namiddag uitgenodigd op de koffie bij een ploegmaat van vorig jaar. Hij heeft nog 2 zusjes. Eentje gaat pas naar de kleuterklas en het ander pubert en hoe. We kwamen vaak bij hen en zijn oudste zusje en ik konden het goed vinden met elkaar. Ik leek voor haar een 2e broer te zijn. Nu een jaar later had ze blijkbaar heel andere plannen. De begroeting was heel hartelijk zoals altijd. We namen plaats in de zetel en onze zinnen begonnen vaak met de woorden: "Weet je nog" en "Toen dat jij".Verder hadden we het over het verloop van het huidige seizoen. Dat ik toch gemist werd. Het deed me echt deugd. Dat zijn zusje er aan toe voegde dat ze me ook erg gemist had werd door ons mannen onthaald met een gulle lach. Alleen wisten we niet dat ze dat echt meende. Zoals gewoonlijk kwam ze rond mijn nek hangen en plaagde ze me een beetje. Dat haar vader soms moest zeggen, dat ze me wat meer gerust moest laten, vooral als grote mensen aan het spreken waren. Het was er vrij warm en ik zat er in een jeans van dik materiaal, een dikke trui met een T-shirt onder. De rest van het gezelschap zat er luchtiger bij. Tot ik op een gegeven moment het beetje te warm kreeg en mijn trui uittrok en naast me legde. Tot zo ver geen probleem. Tot dat zijn zusje nog eens komt knuffelen en ik voelde waarom ze zoveel knuffelde. Ze wilde laten merken wat er veranderd was in het afgelopen jaar. Aan haar !! Ik wist niet waar ik het had. Zo zonder veel schroom waar haar familie bij was. Gelukkig was er toen taart. We namen plaats aan tafel. ik mocht eerst gaan zitten. Verbaasd was ik toen ze niet naast me, maar tegenover me kwam zitten. Ergens was ik wel blij want dan konden er geen gênante dingen voorvallen, dacht ik. Ik zoek de klontjes suiker op tafel. Ik vind ze aan de overkant van de tafel in een hoge glazen pot. Er ligt nog een bodempje in. Ik ga er nietsvermoedend voor. Plots komt zij ook naar voor om iets te pakken dat net tegenover de suiker staat waardoor we elkaar moeten kruisen. Ze leunt voorover en terwijl ik met mijn hand in de pot met klontjes zit leunt ze nog wat verder zodat haar bovenlichaam mijn arm raakt. Het juiste stuk bovenlichaam. Ik kan deze situatie niet redden want als ik nu in allerijl mijn hand en arm terugtrek valt het zeker op. Dus ik doe zo normaal mogelijk verder met het grijpen naar een suikerklontje terwijl ze nog eens extra heen en weer moet bewegen. Met een grote zekerheid kan ik zeggen dat mijn kop vuurrood was en ik het warm kreeg, overal. Als dat nog niet erg genoeg was doet ze er nog een knipoog en een vettige glimlach bovenop. Ik heb me de rest van de tijd zeer ongemakkelijk gevoeld en tegelijk zeer gevleid.
Na de koffie en taart heb ik de mensen bedankt voor alles. Het afscheid was even hartelijk als de ontvangst. Alleen de afscheidskus voor de zus was met een dubbel gevoel. We spraken af dat ze ook eens naar thuis zouden komen. Hopelijk zijn dan haar hormonen wat gekalmeerd en is het weer gewoon de zus van.
Ik hoop zo hard dat ze snel een vriendje vindt van haar leeftijd want ik wil ze om zoveel redenen niet kwetsen. Ik zal haar eeuwig dankbaar zijn voor wat ze met heeft gegund, maar ik ben niet iemand die van dat naïeve jeugdig enthousiasme wil profiteren. Ben ik nu een slecht mens? Nee toch?
Wat een slecht weer was het vandaag! Regen, regen en nog eens regen! Al was er toch een lichtpunt. Annelies heeft gebeld. Ze moest vandaag niet werken. Ze was een beetje geschrokken van zichzelf, zei ze. Dit was de eerste keer dat ze een jongen haar nummer zomaar had gegeven. We hebben zeker 3 kwartier aan de telefoon gehangen. Blijkbaar zit ze in een relatie die wat vast zit. Ze heeft niet veel details gegeven, want haar mama kwam zo nu en dan eens toevallig langs. We hebben afgesproken om een iets samen te gaan drinken. Na haar werk in een café kort bij haar werk. Zelf kom ik er ook regelmatig met mijn maten.
Mama komt binnen en vraagt of de postbode mij kent. Er stak een brief in de bus met enkel mijn naam op en dan nog verkeerd geschreven. Ik scheur hem open en lees hem op mijn gemak. Ik zoek in mijn geheugen wie dat kan zijn. Nadat ik hem een paar keren heb gelezen kan ik me een beeld vormen bij het duo waarvan de brief afkomstig is. Het zijn nichtjes van elkaar en blijkbaar zijn ze beide een beetje erg verliefd op een klasgenoot van me. Ik zie niet wat ... euh smaken verschillen zeker. Ik moest een beetje voorzichtig polsen wat hij van haar vond. Dat zal ik zeker doen... Not. Zeker als ze eerst een halve brief het er vinger dik opleggen dat ik niet moet denken dat ik op iets moet hopen.
Op de training was ik geschrokken. Mijne maat Tim is altijd als laatste klaar. Hij doucht altijd lang. Daardoor moesten we helpen poetsen. We beginnen zo over vrouwen en hij neemt plots het nieuwe mannenblad en laat me de centerfold zien. Waarop ik spontaan zeg: "Als ze zo naar achter leunen, is ook niet geil." Hij schiet me daar in de lach. Het kan mijn verbeelding geweest zijn, maar dacht dat ik mijn vader in de deuropening zag zich onopvallend terug trekken. Ik vroeg met aandrang waarom Tim zo moest lachen want vreesde dat ik gelijk had en papa daar echt stond en zijn zoon zo een uitspraak hoorde doen. Dat zou een ongemakkelijke rit naar huis worden. Na veel aandringen verklaarde hij dat het gewoon de manier waarop ik het zei ,dat hij zo grappig vond. Met als resultaat een gewoon vader-zoon gesprek in de wagen.
Terwijl ik in bed lig moet ik nog even denken aan Annelies. Hoe ze vertelde over haar vriend. Een hele lieve jongen, maar eens de hormonen opspeelden hij compleet veranderde en zelfs grof en respectloos werd. Ik hoop dat het haar goed zal doen, een babbel met een vreemde. Haar hart luchten. Maar ik herinner me de laatste keer. Dat begon ook met gewoon een babbel. Ik vertel je dat nog wel eens. Waarna ik me op mijn zij leg en mijn ogen sluit.
Ik open mijn dagboek en kijk naar de eerste pagina. Ik kan er mijn gegevens invullen, maar heb daar gaan zin in. Hoe begin ik eraan? Alle begin is moeilijk, zegt men. Begin ik gewoon te schrijven of met "Beste dagboek" of "Hoi"? Ik beslis om gewoon te beginnen schrijven:
Vandaag was een rustige dag. Ik ben naar het dorp geweest om wat fruit te halen en brood. Met de fiets was het goed te doen. Namiddag belde mijne maat van de voetbal of ik niet langs kwam. Hij wilde een parcour maken voor de BMX, naast zijn thuis. We hebben wat bergjes gemaakt en een wasbord zoals op de motorcross.
Ik stop en leg mijn pen neer. Dit is niet wat ik wilde vertellen in mijn dagboek. Geen gewone alledaagse dingen, maar wel de dingen die ik beleef en tot de intieme privé-sfeer behoren, gebeurtenissen die ik mee maak die het leven spannend maken en mij altijd gaan bijblijven, bedenkingen en belevenissen die best geheim blijven. Zaken die vallen onder: horen, zien en zwijgen.
Klop-Klop, mama komt binnen en vraagt me of ik dat bonnetje van de winkel nog moet hebben dat in de papiermand zat. "Neen,": zeg ik. "Omdat er een nummer op de achterkant staat en een naam." Ik kijk haar aan zoals een koe kijkt naar een voorbij rijdende trein. Ik pak het papiertje aan en kijk ernaar. "Annelies" staat er op en een nummer. Ik kijk op de klok en zoek mijn telefoon. Mama verdwijnt terug en ik roep nog:"Bedankt!" Vanuit de gang hoor ik nog net:"Ah ", en hoor haar voetstappen op de trap naar beneden.
Ik bel, met een op hol slaand hartje, het nummer op het papiertje. Het is de voicemail en vertel wie ik ben en mijn nummer tegen dat machine. Ik haat dat, voicemail. Hopelijk luistert ze ernaar.
Dagboek, hier ben ik weer. Heb net een telefoon nummer gekregen van ...
Het begin van mijn eerst verhaal in mijn dagboek is een feit. Hopelijk komen er nu nog van die gebeurtenissen als voorheen.
... Ik zet me op mijn bed. Na een diepe zucht, doe ik mijn schoenen uit en leg ik me languit boven op mijn lakens. Nog altijd verbaasd van wat me net is overkomen, tuur ik naar het plafond in mijn slaapkamer. De donkere kleur van het hout geeft me altijd een gevoel van rust. Maar in mijn hoofd vind ik geen rust. "Wat moet ik doen? Ik wil het kwijt. Ik wil het vertellen, maar tegen wie? Ik ben niet echt een prater, ik luister en ik ben daar goed in.": denk ik bij mezelf. Het woord "Dagboek" schiet door mijn hoofd. "Zou ik? Neen, das niks voor mij. Of toch ?" Een beetje overhaast, besluit ik dan maar om met een dagboek te beginnen. Ik loop de 3 x 6 treden naar de garage en neem onderweg mijn jas, mijn portefeuille en mijn sleutels mee. Ik doe de poort open en zet mijn fiets buiten. Toch even kijken of ik geld bij heb. Check! Anderhalve kilometer verder sluit ik mijn fiets en neem de bus naar de stad.
Een half uurtje later sta ik daar in de stad en vraag ik me af waar ik het ga vinden. Ik loop een winkel binnen waar je foto's kan kopen om kado te geven en nog allerhande leuke gifts. Alleen vind ik er geen dagboek. Dan maar die boekhandel waar ze standaard allemaal boeken hebben. Even rondkijken. Pffff! Zoveel boeken. Wie koopt die allemaal? Tot ik een leuke meid zie met een schort van de winkel, ik raap al mijn moed samen en spreek haar aan: "Excuseer": stamel ik. "Hebben jullie ook dagboeken?" Ze kijkt me eerst een beetje bedenkelijk aan en wijst me dan waar ze liggen. Veel keuze hebben ze niet en allemaal zo fleurige en rozige kleuren. Ik kies er eentje met slot en haast me naar de kassa. Wat een drukte. Wist niet dat boeken zo een hot item waren. Er zijn 2 kassa's open. Eentje met een ervaren verkoopster en de andere met de sprankelijke wegwijzer van daarnet. Ik hoop zo dat ze snel klaar is met haar klant. Dan kan ik nog eens in hoor mooie blauwe ogen kijken. "De volgende!" Ik kan mijn glimlach amper bedwingen. En ja, ze heeft het gezien. Met een half rode kop geef ik de dagboek. "Is het voor je zusje of een vriendin?": vraagt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. "Ja, het is toch een kado voor een meisje, niet ?" Ik weet even niet wat zeggen en mompel: "Mijn zusje". Ik betaal en ze gaat ineens verder: "... want zo een mooie kleur is toch zeer vrouwelijk." Mijn lichaam draait de adrenaline-kraan ineens te gul open en ik voel me even warm en koud worden en zeg dan plots:"...als ik een dagboek zou hebben, stond er deze avond voor de eerste keer iets in over jou en hopelijk niet enkel vandaag." Ze kan er gelukkig om lachen. Ze draait haar om en maakt mijn pakje. Ze geeft mij een keurig pakje en zegt met een bizar dwingende stem:" Zeker het ticketje niet weggooien, voor het geval je zusje hem wil komen ruilen." "Ok!": zeg ik en zet de terugweg in.
Thuisgekomen, neem ik iets te drinken en ga naar mijn kamer. Ik pak mijn zusje's pakje uit en gooi het papier samen met het kassaticketje in mijn papiermand. Daar ligt hij nu "Mijn dagboek", mooi op slot op mijn bureau. Ik leg hem in mijn lade. Terwijl ik mijn stoel op zijn plaats zet, zeg ik tegen mezelf dat ik morgen zal beginnen. Het is etenstijd
