Inhoud blog
  		• Lotje wat kan je me betoveren !
  		• Hannelore Troosten
  		• Op stap met Karo's bende
  		• Annelies bezoeken, toch ?
  		• Oh Nee wat nu ?!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Mijn Dagboek
    Jou vertel ik alles !
    Names have been changed to protect... ME ! :-)
    24-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Delicaat gënant voorval
    Hoe ga ik je dit vertellen. Ik moet mijn woorden wikken en wegen want dit is een delicate zaak.

    Deze morgen opgestaan met een koude douche. Annelies stuurde me dat ze onze babbeldate voor onbepaalde tijd wilde uitstellen. Ze voelde haar schuldig als we er mee door gingen. Haar tegenvoorstel was ook goed. Ze vroeg of ik soms alleen thuis was om te praten via de telefoon. Dan voelde ze haar niet schuldig en meer op haar gemak. We hebben dus van onze babbeldate een teledate gemaakt. Morgenavond was een goed moment.

    Ik was deze namiddag uitgenodigd op de koffie bij een ploegmaat van vorig jaar. Hij heeft nog 2 zusjes. Eentje gaat pas naar de kleuterklas en het ander pubert en hoe. We kwamen vaak bij hen en zijn oudste zusje en ik konden het goed vinden met elkaar. Ik leek voor haar een 2e broer te zijn. Nu een jaar later had ze blijkbaar heel andere plannen. De begroeting was heel hartelijk zoals altijd. We namen plaats in de zetel en onze zinnen begonnen vaak met de woorden: "Weet je nog" en "Toen dat jij".Verder hadden we het over het verloop van het huidige seizoen. Dat ik toch gemist werd. Het deed me echt deugd. Dat zijn zusje er aan toe voegde dat ze me ook erg gemist had werd door ons mannen onthaald met een gulle lach.
    Alleen wisten we niet dat ze dat echt meende. Zoals gewoonlijk kwam ze rond mijn nek hangen en plaagde ze me een beetje. Dat haar vader soms moest zeggen, dat ze me wat meer gerust moest laten, vooral als grote mensen aan het spreken waren.
    Het was er vrij warm en ik zat er in een jeans van dik materiaal, een dikke trui met een T-shirt onder. De rest van het gezelschap zat er luchtiger bij. Tot ik op een gegeven moment het beetje te warm kreeg en mijn trui uittrok en naast me legde. Tot zo ver geen probleem. Tot dat zijn zusje nog eens komt knuffelen en ik voelde waarom ze zoveel knuffelde. Ze wilde laten merken wat er veranderd was in het afgelopen jaar. Aan haar !! Ik wist niet waar ik het had. Zo zonder veel schroom waar haar familie bij was.
    Gelukkig was er toen taart. We namen plaats aan tafel. ik mocht eerst gaan zitten. Verbaasd was ik toen ze niet naast me, maar tegenover me kwam zitten. Ergens was ik wel blij want dan konden er geen gênante dingen voorvallen, dacht ik.
    Ik zoek de klontjes suiker op tafel. Ik vind ze aan de overkant van de tafel in een hoge glazen pot. Er ligt nog een bodempje in. Ik ga er nietsvermoedend voor. Plots komt zij ook naar voor om iets te pakken dat net tegenover de suiker staat waardoor we elkaar moeten kruisen. Ze leunt voorover en terwijl ik met mijn hand in de pot met klontjes zit leunt ze nog wat verder zodat haar bovenlichaam mijn arm raakt. Het juiste stuk bovenlichaam. Ik kan deze situatie niet redden want als ik nu in allerijl mijn hand en arm terugtrek valt het zeker op. Dus ik doe zo normaal mogelijk verder met het grijpen naar een suikerklontje terwijl ze nog eens extra heen en weer moet bewegen. Met een grote zekerheid kan ik zeggen dat mijn kop vuurrood was en ik het warm kreeg, overal. Als dat nog niet erg genoeg was doet ze er nog een knipoog en een vettige glimlach bovenop.
    Ik heb me de rest van de tijd zeer ongemakkelijk gevoeld en tegelijk zeer gevleid.

    Na de koffie en taart heb ik de mensen bedankt voor alles. Het afscheid was even hartelijk als de ontvangst. Alleen de afscheidskus voor de zus was met een dubbel gevoel. We spraken af dat ze ook eens naar thuis zouden komen. Hopelijk zijn dan haar hormonen wat gekalmeerd en is het weer gewoon de zus van.

    Ik hoop zo hard dat ze snel een vriendje vindt van haar leeftijd want ik wil ze om zoveel redenen niet kwetsen.
    Ik zal haar eeuwig dankbaar zijn voor wat ze met heeft gegund, maar ik ben niet iemand die van dat naïeve jeugdig enthousiasme wil profiteren.
    Ben ik nu een slecht mens? Nee toch?

    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    Archief per week
  		• 20/03-26/03 2023
  		• 11/01-17/01 2021
  		• 02/11-08/11 2020
  		• 03/08-09/08 2020
  		• 13/07-19/07 2020
  		• 15/06-21/06 2020
  		• 30/03-05/04 2020
  		• 24/06-30/06 2019
  		• 10/06-16/06 2019
  		• 03/06-09/06 2019
  		• 17/09-23/09 2018
  		• 27/08-02/09 2018
  		• 30/07-05/08 2018
  		• 23/07-29/07 2018
  		• 10/07-16/07 2017
  		• 05/12-11/12 2016
  		• 06/06-12/06 2016
  		• 18/04-24/04 2016
  		• 11/04-17/04 2016
  		• 04/04-10/04 2016
  		• 14/03-20/03 2016
  		• 07/03-13/03 2016
  		• 29/02-06/03 2016
  		• 22/02-28/02 2016
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs