Het gaat niet goed met Jean-Claude Van Damme. Hij heeft geldproblemen en vecht om het hoederecht over zijn dochter. Tot overmaat van ramp pikt Steven Seagal een rol in die voor hem bedoeld was. Om de chaos te ontvluchten en tot rust te komen, keert Jean-Claude terug naar zijn geboorteland, België. Wanneer hij in Brussel een bank binnenstapt om een cheque te innen, komt hij midden in een gijzeling terecht. Maar de politie denkt dat Jean-Claude de overvaller is; zelfs zijn ouders verdenken hem. De steracteur krijgt dus niet alleen de overvallers tegenover zich, maar ook de politie en het publiek. Een krankzinnig mediacircus barst losâ¦
De film volgt het leven van de bokslegende Muhammad Ali. Geboren als Cassius Clay was Ali zowel binnen als buiten de boksring een fenomeen die de sportwereld in de jaren '60 op zijn kop zette. Uiteindelijk besloot hij zijn "slavennaam" te wijzigen in Muhammad Ali, en groeide hij uit tot een kampioen, een leider en een mediaster.
Deze film zat gratis bij 'Cut!-magazine #2' in 2009.
Arend Barend Dreverhaven is een ijskouwe kikker zonder het minste spoor van menselijk gevoel; alleen al aan de naam merk je dat hij het gevoel voor humor van zijn ouders niet deelt. In de sloppenwijken van het Rotterdam van de jaren dertig is een van zijn geliefkoosde bezigheden het willekeurig uitdrijven van wanbetalende huurders. Voor hem geldt enkel de wet van de sterkste, en hij laat zijn rechten dan ook gelden op Joba (Betty Schuurman), zijn huishoudster die, zoals zoveel vrouwelijk dienstpersoneel in dit duister en nog niet eens zo heel lang geleden tijdvak, zonder veel boe of ba verkracht wordt door haar werkgever. Wanneer Dreverhaven verneemt dat zijn huishoudster zwanger is vraagt hij haar, meer uit een bizar eergevoel dan uit wat anders, ten huwelijk, als was het een 'fait accompli' dat boekhoudkundig moet worden afgehandeld. Joba beseft dat de schande van het ongehuwd moeder zijn te verkiezen is boven een liefdeloos huwelijk zoals Dreverhaven voor ogen heeft, en ze wijst zijn avances kordaat af. Ze weigert ook onderhoudsgeld van hem voor hun zoon, Jacob Willem Katadreuffe, tegen wie ze altijd verklaart: "We hebben niets van hem nodig", wanneer die voor de zoveelste keer naar zijn vader vraagt. Zijn eerste ontmoeting met zijn vader is overigens zeer bijzonder: Dreverhaven is juist door een onwillige huurder in de gracht gegooid, en wanneer Jacob Willem wordt opgepakt voor vermeende diefstal van een brood, zegt hij dat hij de zoon van Dreverhaven is. Die wordt erbij gehaald, maar hij keurt zijn zoon geen blik waardig, en ontkent dat de jongen van hem is. Omdat hij altijd wordt uitgescholden voor bastaard, worden Katadreuffe en zijn moeder gedwongen te verhuizen. Het enige wat hem troost biedt is een stapel boeken die de vorige eigenaar in het nieuwe huurhuis heeft achtergelaten. Jacob Willem blijkt een pienter kereltje, en is al snel onder meer het Engels meester.
Jesse Aarons (Josh Hutcherson) is meer dan eens mikpunt van alle spot van de school, voornamelijk omdat zijn ouders (Robert Patrick en Kate Butler), zijn vier zussen en hijzelf het niet al te breed hebben op financieel gebied. Het schooljaar belooft anders best interessant te worden door de komst van Leslie Burke (AnnaSophia Robb), de dochter van een schrijverskoppel en mogelijk nog een grotere dagdromer dan Jess. Het klikt onmiddellijk goed tussen de twee, en samen vluchten ze van de dagelijkse sleur weg in een nabijgelegen oud kamp dat ze in een bos optrekken, en dat in hun fantasie transformeert tot de sprookjeswereld Terabithia, waar de pestkoppen van de school plots zijn getransformeerd tot gefrustreerde trollen en killer-eekhoorns, maar waar Jess en Leslie uiteindelijk toch finaal het laatste woord hebben en het kwade keer op keer overwinnen. Door Leslies open en onbevangen kijk op de dingen wordt Jess' artistieke kant gevoed, wat ook hun muzieklerares Ms. Edmonds (Zooey Deschanel) opvalt, wat Jess uiteindelijk een inspirerend bezoek aan een kunstmuseum oplevert. Het zullen echter de laatste gelukkige dagen worden in Jess' jeugd want er pakken zich donkere wolken samen boven Terabithia.
Deze DVD werd aangeboden bij het weekblad Humo op 08/07/2008.
In de angoragevangenis van New Orleans wacht Matthew Poncelet op zijn terechtstelling. Hij ontkent zijn aandeel in de verkrachting en moord op twee jonge tieners. Matthew beweert dat zijn vriend het vrijende stelletje heeft vermoord. De non Helen Prejean gaat in op zijn verzoek voor geestelijke bijstand en bereidt Matthew voor op zijn aanstaande executie. De gemeenschap en nabestaande reageren vol onbegrip en woede op haar hulp aan de crimineel.
Hugues (Idwig Stephane), een jonge veertiger uit een streng burgerlijk Brugs milieu, verliest zijn jonge vrouw Blanche. Hij belooft haar nooit hun samenzijn te vergeten en verzamelt in het glazen huisje in de tuin de herinnering aan haar: fotoâs, een haarlok, juwelen. Hugues leeft vanaf dat moment in het verleden, maakt lange wandelingen door de verstilde en in de tijd bevroren stad waar hij op een keer een jonge danseres ontmoet die als twee druppels water op zijn Blanche lijkt. Hij is nieuwsgierig, volgt haar tot in het huis van haar dansmeester, bespiedt haar op straat, spreekt haar aan en schenkt haar een halsketting van zijn vrouw. Jeanne (Magda Lesage) en Hugues raken in gesprek, maar Hugues komt in een conflictsituatie terecht en raadpleegt zijn biechtvader die hem bezweert de relatie te verbreken. Hij wordt overvallen door twijfel en heeft zwaarmoedige buien, wordt verscheurd door de beloofde trouw aan Blanche en de jeugdige frisheid van Jeanne. Hij installeert haar in het verlaten huis van zijn ouders, bidt tot god, krijgt wroeging, schuldgevoelens en ontwijkt Jeanne een tijdlang. Maar Jeanne heeft haar eigen karakter en haar eigen wil: ze houdt van Hugues en ook van dansen, een activiteit die hij niet kan goedkeuren en die eerder geassocieerd wordt met prostituees en meisjes van lichte zeden. Jeanne is evenwel van goeden huize, opgegroeid in Zuydcoote, Frans-Vlaanderen, en leeft zich uit in de dans. Hugues wordt geplaagd door een huishoudster die zijn nieuwe bezigheden afkeurt, een milieu dat dit soort frivoliteiten niet accepteert en een biechtvader die hem voorhoudt het rechte pad van deugdzaamheid niet te verlaten, als een voorbeeldig christen door het leven te gaan en dus de zonde te mijden. De brieven van Jeanne verbrandt hij in de haard, maar wanneer zij tegen de afspraken in een vreemde man in zijn ouderlijke huis ontvangt, gaat Hugues door het lint.
