Na het vertrek van de Romeinen uit Brittania breken er op geregelde basis stammentwisten uit tussen de verschillende baronieën. De koning van Ierland, Donnchadh (David Patrick O'Hara) maakt maar wat graag van de gelegenheid gebruik om de Engelsen eens goed te vernederen, en bij het zoeken naar nieuwe slaven, rijkdommen of andere kostbaarheden, neemt hij gewoon wat hij nodig heeft, en wie het daar niet mee eens in, wordt zonder pardon opgeknoopt. De Engelse heren komen samen en besluiten dit niet langer te pikken. Marke (Rufus Sewell), de heer van Cornwall slaat op een dag terug, en samen met zijn getrouwen stelt hij een hinderlaag op. Zijn aangenomen zoon Tristan (James Franco), die zijn ouders heeft zien sterven door Ierse zwaarden, kan de generaal van de Ieren, Morholt (Graham Mullins) te grazen nemen, en met de overwinning wordt een begin gemaakt van het zelfrespect dat de Engelse bevolking zo broodnodig heeft. Voor het eerst wordt er weer in termen van eensgezindheid gepraat. Spijtig genoeg is Tristan tijdens de gevechten overleden, en zijn strijdmakkers geven hem een zeemansgraf. En dan begint de heibel, want uiteraard is Tristan niet dood, alleen maar zwaar vergiftigd. Hij spoelt aan op de Ierse kust, en wordt daar door een zekere Isolde (Sophia Myles) in het geheim verzorgd. Isolde blijkt de dochter van koning Donnchadh te zijn, en Tristan de man die de verloofde van Isolde - Morholt - letterlijk een kopje kleiner heeft gemaakt, iets waar Isolde overigens niet echt bepaald rouwig om is. De twee beleven enkele dagen een passionele relatie, terwijl Tristan van zijn verwondingen herstelt, maar wanneer er sporen op de kust te vinden zijn van zijn aanwezigheid, laat Isolde hem met pijn in het hart vertrekken, liever dat dan hem ten prooi te zien vallen aan de wraaklust van haar vader. De manier waarop de Engelsen de Ieren hebben verpletterd is bepaald indrukwekkend, en koning Donnchadh realiseert zich dat hij een andere manier zal moeten verzinnen om een twist tussen de Engelse kersverse heren, die zich min of meer achter Marke geschaard hebben, aan te wakkeren. Nu Isolde weduwe is geworden nog vóór ze getrouwd is, schrijft de koning van Donnchadh, als verzoeningspoging met de Engelsen, een toernooi uit, met de hand van Isolde als eerste prijs. Koning Marke kan uiteraard niet deelnemen omdat hij in de strijd een hand heeft verloren, dus vraagt hij zijn vertrouweling, Tristan, die terug tussen de levenden is opgedoken, om voor hem te strijden als zijn kampioen. Tristan wint uiteraard het toernooi op één been, en Isolde is maar wat gelukkig dat uitgerekend haar geliefde wint; totdat ze hoort dat hij maar meedeed voor een ander kandidaat. Het noodlot voltrekt zich: Isolde huwt met Marke, en alhoewel die niet de bullebak is die ze verwachtte, is haar nog steeds nasmeulende liefde voor Tristan een tijdbom onder de Engelse kroon. De brave en naïeve Marke vraagt zelfs aan Tristan om te gaan spioneren of zijn vrouw hem wel trouw is, en zijn vertrouwen strekt zich zo sterk uit dat hij Tristan en dus niet zijn neef Melot (Henry Cavill) benoemt als zijn opvolger, mocht hij sneuvelen. Desondanks blijven Tristan en Isolde elkaar in het geheim ontmoeten, wat geheel volgens het plan van Donnchadh zorgt voor wrevel bij de leenheren van de koning, die hoe langer hoe meer tegen Markes gezag rebelleren, Baron Wictred (Mark Strong) - de man die de finale van het toernooi tegen Tristan verloor - des te meer. Hij kan een deel van de vertrouwelingen van de koning omkopen om de heer Marke uit het kasteel van Cornwall te verjagen, en wanneer die nog eens als klap op de vuurpijl zien dat Markes vrouw hem horens zet, is hun keuze snel gemaakt. De kaarten zijn geschud; iedereen heeft partij gekozen, en vooral koning Marke heeft zich van zijn verzoenendste kant laten zien. Maar is dat voldoende om een nakende oorlog af te wenden, een oorlog die had beëindigd kunnen worden als Tristan zijn gevoelens niet zo had laten meespelen?
2006
18-11-2007 om 16:38
geschreven door Helliwood
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)