Dit zal een dagboek worden zonder foto's, zonder veel franjes, gewoon mijn verhaal en voor de rest niets, naarmate het vordert zal je wel merken dat dat niet nodig zal zijn, de namen van mijn kinderen zal ik wel noemen, enkel in de hoop dat er iemand is die hen herkent.. Tot over een paar dagen...
Er werd me onlangs gezegd dat ik een dagboek moest bijhouden over mijn leven... Even een inleiding voor bezoekers.. Ik heb een dochtertje en een zoon, die mij 5 jaar geleden op een zeer brutale wijze afgenomen werden door mijn ex en het gerecht. Eén ven deze dagen begin ik bij het begin, in 1984. Het is voor mij een hele grote stap om hierover beginnen te schrijven maar misschien helpt het wel om andere mensen te waarschuwen of te steunen.. Ik ben geen freak en leid een heel gewoon leven, maar één ding wil ik nu al zeggen... Het recht is aan de brutaalste, en ik was te goed... Tot gauw iedereen...
