Heel de nacht heeft het hard geregend, dus dat beloofd! Maar vanmorgen scheen het zonneke en werden we getrakteerd op een prachtige regenboog. Vertrokken uit Te Anau, over de gewone wegen richting Invercargill. In deze stad an je de overzet nemen naar Steward Island, het derde eiland van NZ. Dan verder door de Caitlins, over de kustweg. De zon scheen, af en toe een bui, maar wind jongens, wind . We zijn een paar keer gestopt en moesten ons aan mekaar vasthouden anders hadden we zo naar huis gevlogen.
In Chasland gestopt, camping op. Daar vertelden ze ons dat als we de Cathedral Caves wilden zien we dit nu nog moesten doen. Dus hup wij weg. Een wandelingetje door het bos naar het strand en dan naar de grotten. Deze zijn alleen maar toegankelijk bij laag tij. Ignace deed zoveel moeite om geen natte voeten te hebben dat hij bijna helemaal het water inkukkelde.
s Avonds is het weer beginnen regenen, maar wij zitten lekker warm en droog in ons huisje.
Een boottocht op de Milford Sound is absoluut een must.We zitten hier in Fjordland. Ontelbare rivieren stromen hier de zee in tussen honderden meters hoge rotsen. De Milford is er en van. Met de boot dus door de fjord naar de zee. Het was geen open weer, maar hoe meer reen, hoe sterker de watervallen. Mannen, dat is echt wel machtig om te zien. De boot kan zo dicht bij komen dat je er bijna onder staat. De zon deed een dappere poging om door te breken en nu kregen we ook een kleurenspel van licht erbij. Heel chique. De weg terug door de bergen is schittertend. We hebben ook een paar Keas (inheemse vogels) gezien. Die beesten zijn absoluut niet bang, ze komen bijna op je schouder zitten.
Tevergeefs gehoopt op de zon, vanmorgen viel het nog mee maar hoe later op de dag hoe meer wolken. Bij aankomst in Te Anau zag de hemel weer grijs.
Vanmiddag zijn we de gloeiwormgrotten gaan bekijken. Eerst een halfuurtje met de boot het meer op en dan naar de grot. Gloeiwormen zijn lelijke beesten, maar daar zie je gelukkig niets van. Je ziet enkel de lichtjes. In de grot zelf moesten we stil zijn en er mocht ook geen licht gemaakt worden. Kwestie van die beestjes niet te storen want dan doen ze hun licht uit. Fascinerend om te zien.
Toen we terug kwamen was het lichtjes aan het regenen, dus nog snel brood gaan kopen en dan ons mobilhomeke in.
Morgen gaan we naar de Milford Sound en we hopen dus weer op goed weer.
Vanmorgen opgestaan met een staalblauwe hemel en een zonneke om U tegen te zeggen.Het vakantiegevoel was er ineens weer terug. Na het ontbijt vertrokken uit Wanaka, richting Queenstown. We hebben de oude weg genomen, dor de bergen. Volgens den boek een prachtige route, zeker als het goed weer is. Onderweg gestopt in het dorp Cardrona. Koffie gedronken in het Cardrona hotel. Dit hotel staat hier al meer dan 200 jaar en de voorgevel is nog authentiek. Het interieur hebben de eigenaars zo goed mogelijk behouden en het was er gezellig toeven. Dan door de bergen. Prachtig, het landschap is niet meer zo groen maar de uitzichten blijven schitterend.
Hier vinden we ook de Kawarau Suspension Bridge. Deze brug werd aangelegd tijdens de goldrush en wordt nu vooral gebruikt om aan Bungeejumpen te doen. Nee, niks voor mij en Ignace wilde het enkel doen als ik ook sprong. Spijtig, maar nee dank je wel.
In Queenstown eerst naar de camping en dan een wandeling door de stad. We zijn met het kabelliftje naar Bobs Peak gegaan, het hoogste punt van de stad. Wederom een prachtig zicht. Queenstown is the place to be voor avontuur. Je kan hier paragliden, parasailen, duojumpen, bungejumpen, Leuk om het allemaal te bekijken maar ik ben nu eenmaal niet zon held en goedkoop is het ook niet echt. Nog een terraske gedaan en een ijsje gegeten en dan terug naar ons huisje. We hadden onderweg een zalm gekocht en vandaag hebben we het beest klaar gemaakt op de BBQ. Lekker!!!!
Morgen rijden we naar Te Anau, hopelijk met evenveel zon als vandaag.
Vanmorgen werden we wakker gemaakt door de regen, letterlijken figuurlijk!!! Het regende keihard en we hadden het verluchtingsraampje van de mobilhome open gezet. En natuurlijk regende het binnen. Onze dons nat en wij snel uit ons bed. We hebben alles in de droogkast gestopt en terwijl wij aan het ontbijt zaten had die tijd om te drogen.
Vertrokken in de gietende regen. En het was geen buitje, het bleef blaaskes regenen. Onderweg zagen we verschillende watervallekes die van de bergspoten. Opeens een echte. Een enorme hoeveelheid water dat van de berg naar beneden kwam, de weg overspoelde en dan de rivier in donderde. Toen we er door reden leek het net op een carwash. t Is weer eens een andere manier om de auto proper te krijgen hé.Wat verder werden we opgehouden door een bende schapen die van de ene wei naar de andere wandelden. En het bleef maar regenen! We waren precies terug in België.
Voor we Wanaka binnen reden zijn we gestopt aan Puzzling World. Hier vonden we allerlei puzzels en raadsels en kopbrekers. Ook een reuzengroot labyrint en verschillende illusionsrooms. Erg leuk om te doen.
In Wanaka boodschappen gedaan en dan naar de camping. Het was nog steeds niet gestopt met regenen. Nog wat gelezen en gerust en langzaam aan klaarde de hemel op.
We hopen dat het morgen, in Queenstown, overblijft.
Om 6.00 uur liep de wekker af! Aangezien we om 11.00 uur in Frans Jozefmoesten zijn om vandaar met de helikopter naar de gletsjer te vliegen.De wegen zijn hier kronkelig en berg op en berg af, dus beter op tijd vertrekken om op tijd aan te komen.
Rond 10.00 uur waren we er. Blijkbaar hadden we chance, want er werd slecht weer en hevige regen verwacht, maar we mochten toch nog mee naar boven.
Het was een ongelooflijke ervaring!!!! Vliegen met een helikopter is toch nog helemaal anders dan met een groot vliegtuig. We vlogen over de vallei, dan over de Frans Jozef Glacier, verder over de bergtoppen naar de Fox Glacier. De heli vloog zo dicht tegen de rotsen dat het leek of het ding er tegen op kroop! Best wel een beetje scarry. Op de FoxGlacier zijn we geland.De gletsjer is zon 300 meter dik en 13 km lang. Boven op de berg scheen de zon, wat een ongelooflijk mooi zicht. Rondstappen ging niet zo gemakkelijk want we zakten bijna tot onze knieën in de sneeuw.We zijn ongeveer 10 min op de gletsjer gebleven en hebben 60 fotos getrokken!!
Terug de heli in en langs de andere kant van de berg naar beneden. Mannen dit was de max en héél cool!!!!
In het stadje zelf is niet veel te zien. Nog wat boodschappen gedaan, een hamburgerke gegeten en dan de auto in om verder te rijden naar Haast. Ondertussen is het beginnen regenen, gieten en vreselijk hard regenen.Hopelijk klaart het vannacht op en kunnen we morgen weer verder in de zonneschijn.
Op tijd op (6.30u) want er staat een lange rit op het menu. Van Ka&iteriteri naar Greymouth.Volgens den boek een mooie rit, met veel kronkelwegen. We volgen de loop van de Bullerrivier, die zich beneden in de gorge een weg baant. Wederom heel mooi, maar gelukkig niet zo angstaanjagend als ze in den boek zegden. In Westport een ommetje gemaakt naar de sealscolony. Deze plaats is bekend als de grootste van het Zuideiland. En inderdaad, verschillende van die beesten lagen daar te genieten van het zonnetje. Deze tijd van het jaar hebbenze ook jongen, dus ook kleintjes hebben we gezien. Die beesten liggen daar in een prachtige baai, ge zou met minder content zijn.
Dan door naar de Pancakerocks. Dit natuurverschijnsel is nog niet echt verklaard. Wetenschappers zijn het er over eens dat door miljoenen jaren regen, zee en erosie deze rotsen hun speciale vorm hebben gekregen. Maar hoe dit nu juist in zijn werk gaat weet niemand. Het lijkt inderdaad op een hoop pannenkoeken.De zee beukt met een enorme kracht in op de rotsen en zo ontstaan er gaten. Als de zee dan met volle kracht in die gaten beukt, spuit het water er vreselijk hard terug uit, reuze fonteinen, of blow holes. Bij het informatiecentrum hebben we een hapje gegeten. En wat eet je als je op de Pancakerocks bent, juist .pannenkoeken!
Tegen 17 uur aangekomen op de camping in Greymouth.Hier hebben we onze helikoptervlucht voor morgen vastgelegd. Merci hé kids!!!!!! Verslag hierover morgen.
