Vandaag een nieuwe dag, Lisa is even op cursus voor 5 dagen op 10u vliegen van het bureau waar ze nu werkt. Alle mensen die haar functie uitvoeren van dat werelddeel krijgen er opleiding. Ik vind het tof dat ze er even uit zal zijn, ze heeft al enkele zware momenten gehad waar ze nu zit. Ziek geweest (op haar ene dag verlof), redelijk veel stress en lange dagen.
Het nadeel is dat ze weinig tijd vrij heeft om eens dag te zeggen aan mij via internet. Telkens als ze internet heeft zitten ze in een grote groep samen. Als ze dan vrij heeft, wat niet zoveel het geval is dan heeft ze geen internet...
Damn ik ben soms een zaag... of heb ik het gewoon wat moeilijk?
Hier ben ik weer, vroeger dan verwacht waarschijnlijk... Het eerste bericht kun je geen echt bericht noemen natuurlijk.
Jah het uurverschil, voorlopig is het 7u verschil, zij komt 7 uur achter. Op zich is contact opnemen niet zo'n probleem met allerhande technieken die de dag van vandaag voor handen zijn. Het grootte probleem is dat ik al thuis ben als zij nog moet werken. Zij is op haar beurt thuis als ik al ben gaan slapen. Dus een groot deel van de communicatie gebeurd tijdens de werkuren of 's nachts als ik eigenlijk zou moeten slapen.
Lisa werkt 12u per dag 6 dagen op 7, 72u per week. Maar als het druk is zoals nu, dan werkt ze al vlug 80u per week. Nu hoor ik al veel mensen zeggen: "achteraf is ze wel een maand thuis hé", idd daarom werkt zo ook zoveel. Als Lisa thuis is moet ik wel nog mijn 40u per week doen natuurlijk.
Ho ik lijk nu mss een negatieve kerel, mss ben ik het wel een beetje ook. Maar ik wil gewoon duidelijk maken, als we deze periode in ons relatie overleven zonder kleerscheuren, dat we een verdomt sterke basis zullen hebben om op verder te bouwen!
Even een korte schets voor ik mijn blog start, een soort dagboek met bedenkingen die ik anoniem met iedereen wil delen die geïntresseerd is. De namen die ik gebruik zijn fake om een beetje privay te bewaren. Ik ben niet de beste schrijver integendeel, ik ben er soms een ramp in. Ik hoop dat niemand dit erg vind.
Ik ben niet van plan elke dag neer te typen wat ik heb gegeten of gedronken. Ik wil mijn gevoelens en bedenkingen neertypen die ik heb krijg rond mijn relatie met Lisa.
Ik ben al een aantal maanden samen met Lisa, het is gewoon tof samen, meer hoef ik hierover niet te vertellen, we zijn verliefd. Ze werkt al een tijdje bij een firma die internationaal actief is. Lisa is enkele maanden weg naar het buitenland en komt dan terug voor een tijdje. De landen waarover ik spreek zijn landen waar je niet vlug een weekendje over en weer kunt. Het zijn ook niet altijd de veiligste landen.
Lisa wil er nog niet direct mee stoppen, ik versta haar volledig. Ze wil de wereld wat ontdekken, geld verdienen, het zijn toffe collegas. We zij ook nog niet zo heel lang samen dat ze direct zal zeggen: "ik stop voor jou", dat wil ik ook niet, ze moet doen waar ze zin in heeft. Binnen een bepaalde periode (voor beiden nog ongekend) zal ze er wel mee stoppen. Maar het is haar droom en in dromen moet je elkaar steunen. Het zou spijtig zijn als ze later moet zeggen, jammer dat ik het niet een jaartje langer heb gedaan.
Ik ben de andere kant van de medaille, voor mij is het niet om gemakkelijk om achter te blijven. Maar ik hou me sterk, aan haar, via mails, skype en nu en dan bellen. Het lukt voorlopig met ups and downs, maar we moeten er door, want we zien elkaar graag.
Voila, dit is onze situatie, ik probeer nu en dan mijn bedenkingen neer te typen. Soms zal dit tof zijn, soms minder tof, maar het zal allesinds deugd doen om ze met jullie te kunnen delen.
