Vandaag een twee duiken gedaan in Nederland. Het was tof, zalig sfeertje, maar wel een strakke wind gelukkig zagen we de zon regelmatig. 's middags mosselen gegeten tot we niet meer konden, het was schitterend verzorgt. Duiken das een zalige sport, je vergeet alles, ik ben er helemaal door afgeleid. Mijn zinnen verzetten, alleen zijn in het diepe water (al is je buddy op 2m naast jou aan het duiken). De stilte, het onderwaterleven, ... Ik heb vandaag trouwens een schitterende kwal gezien, de grootte van een volleybal. Schitterend! Mijn gerief is uitgespoelt, ik kan vermoeit in mijn bed kruipen. Wie had dat ooit gedacht dat ik om 6u zou opstaan om te gaan duiken op een zondag :)
Gr, Dirk
PS: Lisa had waarschijnlijk een kater, ze verhuist deze week naar Cancun. Ik verlang naar nieuws...
Over wat zullen we het vanavond eens hebben... Lisa heeft het heel druk voor het ogenblik, er heeft een lokale boekhoudster onstslag genomen en alles loopt achter. Daarbij moeten ze binnenkort ook nog verhuizen van bureau, pff het wordt een drukke periode.
Soms denk ik, waarom heb ik geen kassierster uit de GB genomen die elke avond thuiskomt. Veel vrienden zeggen dat ik daar zeker niet gelukkig mee zou zijn. Ze voegen eraan toe dat ik er goed uitzie sinds we samen zijn. Maar maar ik moet toegeven tussen mijn goeie momenten heb ik ook wel een aantal zware donkere momenten waar ik het hard mee heb! Dat zien de meesten niet, maar we doen ons best en het zal wel lukken.
Je staat er soms zo alleen voor in een verre relatie en toch ben je met twee. Als ik donkere momenten heb durf ik wel eens denken, eigenlijk heb je veel nadelen in een verre relatie: Je moet het niet doen om elke dag samen te zijn en om op elk moment op elkaar te kunnen rekenen. We zijn er voor elkaar maar het is een beetje te ver om het 100% te kunnen uitvoeren. Het voordeel is je bent niet alleen en er is iemand die zot van je is, zo zot zelfs dat ze een relatie aangaat met een afstand van meer dan 10 000 km...
Ho, één ding is zeker, het zal niet vergemakkelijken. De dag dat het gemakkelijk gaat das de dag dat we 's avonds uitgeput samen in de zetel liggen naar TV te gapen na de afwas en adere dagdagelijkse taken. Maar het zal wel niet elke avond zo moeten zijn want zo kom ik ook zot :)
Veel heb ik eigenlijk niet te vertellen, ik ben gestart met boeken lezen over tapas en shusi. Van het eerste ben ik gek en van dat tweede eet Lisa er kilos. Raar maar waar, in Peru hadden ze de beste Shusi vertelde ze me. We zijn eens shusi gaan eten in Brussel en ik vond het eigenlijk maar niks. Lisa klaagde ook wel van de kwaliteit, we waren 50 euro kwijt en hadden beiden niet echt aangenaam gegeten en zeker niet genoeg!
Eens kijken wat ik er van maak, het schijnt niet gemakkelijk te zijn... Ik ben geen chefkok maar doe het wel graag. Niet voor mij alleen, graag voor een aantal andere mensen. Ik vraag me gewoon af waar je die "tools" koopt om de sushi te bereiden? De ingredienten moet ik ook nog een checken.
Afstand nemen, aka a cold turkey kan wonderen verrichten. Ik zat er een beetje door de laatste week, het skypen zondag heeft deugd gedaan. Daardoor lukt afstand nemen stukken beter, het gaat ook gemakkelijker om afstand te houden en me goed te voelen. De omgekeerde visieuse cirkel van haar missen en opdringerig zijn! Nu maar hopen dat we in de positieve cirkel blijven en zo de resterende weken van haar 2 maand weg zijn zonder kleerscheuren kunnen overleven.
Vandaag voel ik me goed, als ik Lisa hoor dan kan ik er weer tegen aan! Zeker als ze foto's doorstuurd. Het is zalig om te zien hoe ze zich daar amuseert en wat ze allemaal kan bezoeken in haar ene vrije dag per week. Het is tof dat ze toch nog één vrij dag heeft, want als we skypen kan ze soms niet meer vertellen van ik heb deze week 80u gewerkt.
