Ik ben dinneke
Ik ben een vrouw en woon in Londerzeel (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 07/03/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen.
Ik ben mama/ stiefmama van 6 kids, Sven, Ken, Claire,Joelle, Tom & Bram. Samen met mijn partner hebben we 3 kleinzonen, Zeno 11 jaar, Robbe 4 jaar & Aicko 4 maand.
Jaja om 6u uit de veren, richting Temse oppikken dochterlief. Gps instellen, we gaan naar zomergem voorbij Gent. Het is aan't miezeren maar dit kan de pret niet drukken , alweer een nieuw avontuur tegemoet voor moeder en dochter. We gaan voor de 21 km en het belooft toch nog mooi weer te worden vandaag. Eens vertrokken blijkt al vlug dat we hier in de streek zitten van weilanden en weilanden en nog een weilanden, das wel mooi maar je hebt het op een bepaalt moment toch allemaal gezien hoor, wel rustgevend maar geef mij toch maar liever bos en hei. Op goed 4u waren we uitgestapt zonder rust meegerekend, dus onze tijd begind te verbeteren en dat is goed gezien de toekomstplannen van dochterlief.
org "Reynaertstappers- Belsele Sinaai" zondag, mmmmmm luie dag of stappen, dan maar stappen, 'k heb de smaak te pakken. Richting Lokeren over Dendermonde das korter vanuit vl brabant. Ik ga een kleinere tocht doen , gisteren hangt nog in mijn benen. Dus op weg voor de 14 km. Man man wat is het waasland toch mooi, via Daknam tot Eksaarde en dan een lus en terug de moeite. Controle bij een fruitboer 't zit daar goed vol, je ziet dat de mensen genieten van een dag in de natuur. Maar alleen is maar alleen hé , 'k ga in de toe komst toch proberen van iemand mee te krijgen op mijn tochten. Spijtig dat dochter lief alleen maar 't zaterdags kan gaan stappen, ja ze heeft dan ook nog een man en een baby van 3 maand waar ze voor moet zorgen hé.
Jaja gaan we voor de 12 of gaan We voor de 21Km??? In Lebbeke konden we alle kanten op want dit was een lussentocht, een lus van 8.. één van 5 .. en nog één van 8 km We starten met de eerste 8 en dat was wel zwaar daar er geen controle was om even te rusten maar wonder bij wonder geen last van de spieren dus even gerust en boterham opeten bij de controle en kijk wat een verassing broerlief en vrouwetje zijn daar ook.Wat doen we eerts die 5 of eerst die 8, laten we eerst die 8 doen en kijken hoe dat afloopt, regen wind en een stevig tempo, broet trekt de kar en wij volgen, missie volbracht !!! En zus de laatste 5 er ook nog bij, ok zeg ik maar eerst een half uur rusten en eten. Jaja die laatste 5 gingen ook nog, ikke zo fier als ne gieter naar huis; voor mij een overwinning.
Wat een avontuur was dit zeg amai, nie te doen. Vroeg vertrokken want we gingen de 18 km volbrengen, maar dat was buiten de GPS gerekend die ons in plaats van naar Ekeren naar Kappelle stuurde, dus geen vertrek te bespeuren pffffffff, wat nu??? Was daar een klokkendokter in die straat die zo vriendelijk was om op zijn PC eens te kijken in de MARCHING ( groot wandelboek van belgie) of onze gegevens klopte en idd we waren verkeert en het adres klopte maar de routeplanner van internet kon het adres in Ekeren niet vinden. Gelukkig stond er een korte beschrijving bij in welke streek het was en zo konden we kijken waar we juist moesten zijn. We zijn heelhuids aangekomen en kozen toch nog voor de 18 km maar de eerste 2 km waren we al verloren gelopen. Wij terug op onze stappen en je hoor 1,5 km verder zagen we terug wandelaars en ook de pijl die we gemist hadden, dus we hadden zo al 3 km extra en daarom dat we een lus overgeslagen hebben en we alsnog op de 12 km terecht kwamen en dan met die extra 3 zaten we ook aan 15 km. Een tocht met hindernissen zowel in verloren lopen/rijden als een moderig parcour en veel schuiven en trekken, wel leuk op zijn manier en weer een ervaring rijker.
Alleen op stap want 't zondags kan dochter lief nie mee,dus ik op weg, voor mij naar een onbekende streek. Ongeveer 10 km verloren gereden en dan eindelijk bestemming berijkt, dus na één uur vertraging ga ik me niet wagen aan een grote afstand en speel ik op save. Spijtg dat het weer niet zo schitterend is, je ziet dat het de dag ervoor geregend heeft, modder en kwel maar al bij al toch een prachtige ervaring rijker, vooral omdat broerlief en vrouwtje ook op stap zijn daar maar dan op de grote afstand. Dus afspraak op elkaar te wachten en samen er éénen te drinken en dan samen voldaan huiswaarts te keren.
We gaan ervoor, ik ga het wagen, 12 km, hoop dat mijn spieren het volhouden !!! Blijkt dat ik problemen heb met het doseren van mijn snelheid. Dochterlief roept " hey TGV wa kalmer hé, straks zit je weer verkramt" Dus intomen en proberen naarmate we vorderen de snelheid wat op te drijven( nie gemakkelijk zenne) Pracht van een tocht trouwens , wat ben ik fier op mijn Waasland . En kijk het is gelukt, 'K zou er nog een paar km kunnen bij doen, maar das voor volgende keer.
'Tja, ik heb een dochter, nu zal je mss wel zeggen " ja wij ook" maar deze dochter ging vroeger ook mee op stap toe ze nog kind was. Toen mijn man zaliger nog leefde trokken zij en haar papa al voor dag en dauw op pad om de natuur te verkennen. Toen ze hoorde van mijn avontuur wou ze natuurlijk mee, want haar papa had ooit belooft dat als ze 18 zou worden ze mee mocht op de dodentocht in Bornem. Dit is helaas nooit kunnen gebeuren daar haar papa overleden is toen ze 17 was, dus............. Mama ik wil mee en ik ga oefenen dat ik tegen augustus mee kan doen aan Bornem, we beginnen met een kleine afstand en we bouwen elke week op, ok?? Ok dat gaan we dan maar doen hé, maar ik doe nie mee in Bornem zenne, dat kunnen mijn spieren niet aan en daarbij das nie wandelen en genieten hé das hardlabour ik heb papa genoeg zien thuis komen na 100 km en denk te weten dat dit niets voor mij is.
Na het avontuur van vorige week heb ik besloten om het wat kalmer aan te doen en een tochtje te maken van om en bij de 6 km. Het probleem met de spieren leek wel opgelost omdat ik terug bij de aankomst was voor ik het wist. Dus volgende keer doen we er terug een schepje boven op. ik ga mij ook een stappen teller aanschaffen zo dat ik de afgelengde afstand beter in de gaten kan houden.
nog even proficiat aan de wandelclub van dienst, deze tocht was zeker een aanrader.
Pracht van een tocht in en rond Sint Niklaas, Belsele,Waasmunster. Op sommige plaatsen leek de tijd stil te staan, de ongerepte wandelpadden in de bossen was een zallig gevoel. Voor mij was dit een lichamelijke test op uithouding vermogen daar het bijna 15 jaar geleden was dat ik nog wandelschoenen aangetrokken had. Na ongeveer een 7 tal kmkreeg ik last van spierpijn maar toch heb ik doorgezet en met trots kan ik zeggen dat de wandelmicrobe terug in door mijn adderen loopt.
Na mijn Gastric Bypass in 2009 en 60 kg lichter wil mijn body wel wat beweging, daarom heb ik na 15 jaar mijn wandelschoenen terug uit de kast gehaalt. Ik ondervind dat wandelen nu een stuk gemakkelijker gaat dan enkele jaren geleden en ik moet bekennen dat de microbe me goed te pakken heeft, vandaar dit blog dat ik wekelijks ga bijhouden om mijn avonturen neer te pennen. Ik hoop dat jullie lezers ervan zullen genieten en net als ik onbekende plaatsjes in vlaanderen zullen ontdekken.
Ik heb een lange weg afgelegt de laatste 2 jaar. Het was niet altijd even gemakelijk, maar we zijn er geraakt en ik mag wel zeggen dat ik trots ben op mezelf .
org "Reynaertstappers- Belsele Sinaai"
org; W.J.C. DENDERKLOKJES LEBBEKE
Org" BOSGEUZEN-VOORKEMPEN vzw"
Organisatie " WSV NETELAND DUFFEL VZW"
oganisatie" RWK waasmunster"
organisatie "wandelclub Temse"
organisatie"BOERENKRIJGSTAPPERS OVERMERE"
Organisatie " de wase steinbockvrienden"
