Ik ben dinneke
Ik ben een vrouw en woon in Londerzeel (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 07/03/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen.
Ik ben mama/ stiefmama van 6 kids, Sven, Ken, Claire,Joelle, Tom & Bram. Samen met mijn partner hebben we 3 kleinzonen, Zeno 11 jaar, Robbe 4 jaar & Aicko 4 maand.
Na mijn Gastric Bypass in 2009 en 60 kg lichter wil mijn body wel wat beweging, daarom heb ik na 15 jaar mijn wandelschoenen terug uit de kast gehaalt. Ik ondervind dat wandelen nu een stuk gemakkelijker gaat dan enkele jaren geleden en ik moet bekennen dat de microbe me goed te pakken heeft, vandaar dit blog dat ik wekelijks ga bijhouden om mijn avonturen neer te pennen. Ik hoop dat jullie lezers ervan zullen genieten en net als ik onbekende plaatsjes in vlaanderen zullen ontdekken.
Ik heb een lange weg afgelegt de laatste 2 jaar. Het was niet altijd even gemakelijk, maar we zijn er geraakt en ik mag wel zeggen dat ik trots ben op mezelf .
Vriezen dat het kraakt, 4 weken niet op stap geweest wegens ziekte en familie bezoeken ivm de feestdagen.
We starten dit nieuwe jaar dus een aantal weken later en gaan deze morgen op stap naar Wolvertem. 6u30 rinkelt de wekker, 7u30 komt broer en schoonzus om te vertrekken. We starten dus om 8u15 voor de 20 km. Bijtend koud is het maar na een poosje zijn we warm gestapt. Na een dikke 5 km hebben we de eerste controle waar we even verpozen voor we aan het langste stuk te beginnen, 8,5 km, dit is voor mij wel wat lang ,er mag wel vroeger een rustpost ingelast worden, maar de omgeveing maakt veel goed , naar het einde van deze 8 km krijg ik wel wat last van mijn spieren, reden van zolang stil te liggen denk ik en een toch wel zwaar parcour, maar we bijten door. Op de rust eten we onze boterham en genieten we even van de warmte om aan de laatste km te beginnen. Die zijn sneller voorbij dan verwacht, om goed 13u zijn we binnen en kunnen nog even gezellig napraten over deze voor mij eerste tocht van het jaar 2011
Een weekdag tussen kerst en nieuw, een paar km van hier, dus waarom niet nog een tochtje meepikken aan het einde van het jaar 2010. Naar jaarlijkse gewoonte organiseren de sluisstappers hun antivriestocht en daar mogen we niet aan ontbreken. We maken er een kleine afstand van , het weer laat niet echt toe om er een grote van te maken, zo te horen aan andere deelnemers is het nog slechter dan op tweede kerstdag dus doen we het maar wat kalmer aan. En idd het is een schaatstocht geworden ipv een wandeltocht. Schuiven, grijpen en bijna kennis maken met de grond horen er vandaag zeker bij, gelukkig zijn we er heelhuids vanaf gekomen. Weer een avontuur en ervaring rijker, hoe ouder hoe zotter zou ik zeggen maar zeker de moeite waart.
25ste Eindejaarstochten - Winterserie A.P.W.C. 16 km
orga;W.V.K. PUURS
Tweede kerstdag, alles opgeruimt en netjes,klaar om nog eens te gaan stappen. De keuze is tot mijn verbazing groot, we kunnen naar Bornem of naar Puurs, die zijn het dichtste bij, verder rijden met dit ijsweer lijkt mij niet zo verstandig, dus vertrekken we om 9 u richting Puurs. Gezien de weersomstandigheden gaan we ons niet wagen aan een grote tour en houden we het op de 16 km en wat blijkt , deze afstand is al groot genoeg, ploeteren doen we en afzien, heel de weg kijken waar je je voeten moet plaatsen, glad, ijs en sneeuw, pfjoe jongens is dit vermoeiend maar de natuur is prachtig en we genieten elke sec van het landschap.
Zondag, sneew, sneew, sneew, wat doen we, ik heb nog nooit in de sneew gewandeld en toch niet in de natuur, ik ga er mij toch aan wagen maar dan een kleine afstand , ikzal wel zien wat dit geeft.
Wel ik moet zeggen dat het me bevallen is, niet dat ik voor een grote afstand zou kiezen, 5 km is genoeg, maar de natuur is prachtig , alles is bedekt met een wit deken, je kan genieten van de stilte en je onderdompelen met beelden die je niet verwacht.
Ik heb genoten en heb beslist dat het weer me niet zal tegenhouden om eropuit te trekken.
Zaterdag 08u15 klaar om op de trein te stappen richting Brugge
We konden beginnen stappen maar de weer liet ons niet toe om de 20 km te doen, we schoven van links naar rechts en dit was zo vermoeiend dat we besloten om te gaan voor de 15 km.
En over pech gesproken, toen ik foto's wou nemen bleek mijn batterij plat te zijn van mijn fototoestel, ok ik kon nog altijd de pic's van broerlief gebruiken maar wat bleek na ongeveer 30 shots was zijn batterij ook plat, wat een teleurstelling, dit draaien ze ons geen tweede keer hoor vanaf nu laden we de batterijen op de avond voor vertrek.
Brugge is prachtig , maar dit wisten we al, maar toch met een georgeniseerde tocht kom je toch op plaatsjes waar je anders niet komt en ondek je verborgen juweeltjes die je anders niet zou zien. zeker voor herhaling vatbaar.
Ik had ze al zien hangen !! Rode volgpijlen, juist achter de hoek vanwaar ik woon.
De tocht ging voorbij onze achtertuin bij manier van spreken. Dus zondagmorgend ging de start niet vanaf de inschrijving maar vanaf onze achtertuin; wel tof gemakkelijk, zo konden we direkt beginnen stappen zonder ons te verplaatsen. We stapten eerst richting Nerum , Wovertem enz... Na ongeveer een 8 km kwamen we aan de inschrijving waar we ons braaf zoals het hoort inschreven, boetrham binnen speelden en dan terug op weg richting westrode. Leuke tocht langs velden en boerenerven, afwisselend langs bos en huizen.
Eindelijk zaterdag, vandaag mijn eerste wandeling van de winterstadswandelingen. Afspraak, mijn broertje en schoonzus, dochterlief kan niet mee omdat ze geen babysit heeft. We vertrekken met de trein van 14u15 in Londerzeel richting Gent daar aangekomen moeten we nog even met de tram richting Brugsepoort. Na inschrijving gaan we op stap voor de 12 km die er uiteindlijk 15 blijken te zijn maar das niet erg, Gent is prachtig, ik heb plaatsjes gezien die ik vroeger nooit zag, kleine straatjes, mooie oude gebouwen en niet te vergeten de kerstmarkt met kermis en ijspiste, voor elk wat wils dus.
Ik zou zeggen bekijk de foto's en proef de sfeer, beelden zeggen meer dan woorden.
Pracht van een tocht in en rond Sint Niklaas, Belsele,Waasmunster. Op sommige plaatsen leek de tijd stil te staan, de ongerepte wandelpadden in de bossen was een zallig gevoel. Voor mij was dit een lichamelijke test op uithouding vermogen daar het bijna 15 jaar geleden was dat ik nog wandelschoenen aangetrokken had. Na ongeveer een 7 tal kmkreeg ik last van spierpijn maar toch heb ik doorgezet en met trots kan ik zeggen dat de wandelmicrobe terug in door mijn adderen loopt.
Organisatie " de wase steinbockvrienden"
