Het wordt een beetje eentonig maar het was weer erg warm. We hebben vandaag een beetje geklungeld……de laatste wassen gedraaid en verder huishoudelijke taken verricht. Het is niet alleen maar vakantie. Vanmiddag zijn we naar een mall geweest, want morgenochtend willen we vroeg naar Charleston. Het zal ons toch niet gebeuren dat we in de buurt zijn van de mooiste stad van South Carolina en die niet bezichtigen. We gingen bij de mall even uitzoeken waar de bus vandaan vertrekt. Met de motorhome is het erg lastig om een stad te bezoeken hij is net iets te groot, dus we rijden morgen naar een groot winkelcentrum, zetten de motorhome daar neer en gaan met de bus naar de stad. s’Middags gaan we dan weer terug met de bus naar het winkelcentrum, stappen in de motorhome en gaan een campground zoeken. Ik ga het winkelcentrum maar niet meer in want er is uitverkoop en ik heb vanmiddag al drie tassen gescoord. Vanavond probeer ik de route voor de volgende weken te maken. Ik weet niet of ik dat vanavond nog klaar krijg, want het is heel veel werk.

27-08-2010 om 02:11 geschreven door wil

Vandaag was eigenlijk een rustige dag, we zijn om 10 uur vertrokken van de campground richting Charleston. We hadden van tevoren al een campground uitgezocht met internet en daar staan we nu voor 2 nachten. We kunnen dus weer mailen en bloggen, alleen telefoneren ging niet vandaag. Voornamelijk de was gedaan, want we maken nogal wat vuil met dat hete weer. Op de televisie zagen we dat de luchtvochtigheid gisteren in Savannah 95% was en dat voel je ook. We zijn nu in North Carolina en zodra we de staatsgrens over waren, zijn we naar het visitor centre gegaan voor informatie over de staat (dank je Yvon). We besluiten deze twee dagen welke richting we uit willen. De kust is prachtig maar daar zit je ook midden in het thunderstorm seizoen. In Florida schijnt het op dit moment noodweer te zijn. We laten via het blog weten wat de route wordt. Uiteindelijk moeten we toch ook op een gegeven moment weer richting Tampa.

Bedankt voor de berichten op het blog. We vonden het weer heel leuk om ze te lezen en om te weten dat we niet alleen voor onszelf een blog bijhouden.

26-08-2010 om 02:53 geschreven door wil

Vanmorgen om 9.00 uur kwam de bus ons halen voor een uitgebreid bezoek aan Savannah, de bus zou ons om 5 uur weer op de campground afzetten. We hebben eerst een guided tour gemaakt op de hop on hop off  bus tot de haven. Daar hebben we wat rondgewandeld en zijn toen naar het centrum gegaan om het “Historic District”te bekijken. Savannah heeft wel 30 parken en met parken bedoelen ze hier grote pleinen die zijn ingericht als park met heel veel grote bomen. Rond de parken staan prachtige huizen. Het oudste deel van de stad heeft ook de mooiste parken met rondom schitterende koloniale huizen en hele oude bomen begroeid met Spaans mos. Door de hele stad vind je ook hele grote magnolia bomen, helaas hebben ze vorige maand gebloeid dus we hebben ze niet in bloei gezien. Savannah is in een woord de mooiste stad die ik tot nu toe in de US heb gezien. Hier komen we vast nog een keer terug.

Vanavond weer noodweer geweest, maar we zaten gezellig in ons huisje.

25-08-2010 om 00:00 geschreven door wil

Van Jacksonville zijn we naar Savannah gereden. We wilden overnachten in een State Park  waar je hele mooie wandelingen kunt maken. Eerst even vlak bij de bestemming naar de Walmart voor de boodschappen voor een paar dagen, want in een State Park zijn meestal geen voorzieningen. Aangezien we selfsupporting zijn is dat geen ramp, maar genoeg water en eten mee is wel verstandig. Toen we in de Walmart rondliepen, hoorden we de regen op het dak kletteren. Het regende en onweerde verschrikkelijk, dat was weer (wat de Amerikanen noemen) een thunderstorm. De boodschappen hebben we gelukkig een beetje droog overgekregen. We hebben de plannen maar gewijzigd omdat het met zulk weer absoluut niet leuk is in een State Park. We zijn naar Savannah gegaan, we staan 6 mijl bij het centrum van de stad op een hele kleine campground zonder toiletten en douches en geen internet. Het is wel een campground van Passport America en daar ben ik lid van geworden, dus we staan hier twee nachten voor de helft van de prijs, we blijven natuurlijk wel op de kleintjes passen. S’Avonds zagen we op tv dat er een stuk weg vanwege het vreselijke weer was afgezet, daar hadden we dus gereden in het noodweer.  Morgen gaan we naar Savannah, de bus komt ons op de campground ophalen. Ik verheug me er heel erg op, want ik heb ooit gelezen dat Savannah een heel bijzondere stad is.

Ik wil toch even melden dat ik vandaag ook een aantal mijlen heb gestuurd en eigenlijk viel het wel mee. Ik kwam alleen in een stuk terecht met werk aan de weg, het was er heel erg smal en dan zijn er van die grote jongens die je passeren, even goed opletten dus. Toen ik ongeveer 10 mijl met wegwerkzaamheden had gereden was ik gebroken, dus Dick mocht het overnemen.

24-08-2010 om 00:00 geschreven door wil

Wij zijn de gelukkige eigenaren van een huis op wielen in de US. We vinden hem prachtig. Het is net een vrachtwagen, hij maakt hetzelfde geluid en ziet er ook bijna als een vrachtwagen uit. Voor in de cabine zitten stoelen met leren bekleding. De sofa en de banken van de dinette zijn ook met leer bekleed. De keuken heeft twee spoelbakken, een combimagnetron, een keramische kookplaat, apothekerskast, vriezer en koelkast. Er is een wastafel en apart met een deur ervoor een douche en toilet. Verder een slaapkamer die afgesloten kan worden met een deur plus een tv boven het voeteneind van het bed. Natuurlijk hebben we in het woongedeelte ook een flatscreen.

We hebben een jaar op internet gezocht naar een motorhome in de US en begin augustus hebben we een bod gedaan op een motorhome via internet met de aantekening dat hij echt in de staat moest zijn zoals beschreven werd en het bod werd geaccepteerd. We schrokken daar nogal van want we waren net 4 weken in de US met vakantie geweest. Na een avond praten besloten we dat er niets anders opzat dan te gaan kijken. De motorhome werd aangeboden door iemand in Florida. Er gingen een aantal mailtjes heen en weer van Diemen naar Florida. Nu moesten we op zoek naar een paar voordelige tickets en die vonden we ook, van Schiphol naar Minneapolis en een binnenlandse vlucht naar Tampa op 6 augustus. Dat kwam mooi uit want we wilden de 17^e verjaardag van Moana op 5 augustus niet missen. Voor de eerste avond hebben we een nacht in een airporthotel geboekt. Het tijdstip van de vluchten en de naam van het hotel hebben we aan de eigenaar gemaild en we kregen gelijk een mail terug met de mededeling dat we het hotel moesten annuleren, want hij wilde dat we zijn gasten zouden zijn (voor zolang het nodig was) in zijn beachhouse in Clearwater Beach (vlakbij Tampa). We hebben het hotel dus maar geannuleerd en vrijdagmorgen 6 augustus hebben Ilona en Moana ons naar Schiphol gebracht. De vlucht ging heel voorspoedig, er werd ons in Minneapolis door de douane wel het een en ander gevraagd want in ons paspoort kon hij zien dat we nog maar kort daarvoor in de US waren geweest. We kregen toch toestemming voor precies 90 dagen (tot 4 november) op ons ESTA visum. Toen we in Tampa naarde bagageband gingen, liep er ineens een mijnheer achter ons met een foto van ons in de hand (hadden wij hem gestuurd, anders wist hij nier op wie hij wachtte) hij riep dat hij de mensen op de foto zocht en of wij ze herkenden, dit was dus Bruce (een man met heel veel humor) onze gastheer, zijn vrouw Mila wachtte in de auto. Na 20 minuten rijden kwamen wij bij het beachhouse in Clearwater Beach aan. Dit was geen strandhuisje maar een gigantische villa van drie verdiepingen. Na een uitgebreide kennismaking werden we naar onze slaapkamer gebracht (heel erg groot) met aansluitend een badkamer. De volgende morgen werden we wakker en trokken de blinds omhoog. Vanuit onze slaapkamer hadden we een prachtig uitzicht over de baai van Clearwater Beach. We wisten niet wat ons overkwam, we hadden nooit verwacht dat zij in zo’n groot huis wonen. Met tuin rondom, jacuzzi en een bubble zwembad in de tuin, plus een steiger met een grote en een kleine visboot.

Nadat we gedouched en ontbeten hadden zijn we naar een ander huis van Bruce in Odessa gegaan, (voor een proefrit) daar stond de motorhome. Dick is gelijk achter het stuur gaan zitten en reed weg alsof hij nooit anders had gedaan. We hebben zelf allerlei dingen gechecked en vonden het zo’n prachtig ding dat we besloten hem te kopen. Dan kom je in een administratieve mallemolen terecht, maar Bruce heeft ons met alles geholpen. We moesten een adres in de US hebben (zijn adres), daarna konden we een bankrekening openen om het geld over te maken. De motorhome moest verzekerd worden, de platen moesten aangevraagd worden en niet onbelangrijk, hij moest op onze naam komen. Al met al een hoop geregel en uiteindelijk hebben we 6 nachten bij Bruce en Mila gelogeerd en het was erg gezellig. We zijn zelfs nog een avond met vrienden van hun (dus met ons zessen) uit eten geweest en dat was ook heel erg leuk.

Er moesten nog wel wat dingen aan de motorhome gedaan worden (op kosten van Bruce), daarvoor had hij een afspraak gemaakt met de manager van RV World in Lake Land. Wij zijn daar naar toe gegaan en hebben uiteindelijk 2 nachten op het parkeerterrein van RV World doorgebracht. Daarna zijn we naar een camping aan de kust gegaan om de motorhome van binnen eens helemaal goed schoon te maken. We moesten ook op een onderdeel van een airco wachten want de airco in de living deed het niet meer.

We hebben trouwens wel heel erg veel bekijks met de motorhome. De beheerder van de camping vertelde dat hij nog nooit zoiets heeft gezien. Hij vond hem prachtig. s’Middags kwam er een jongen van een jaar of twaalf met zijn moeder langs en we hoorden hem zeggen: Wow, wat een prachtige motorhome. Hij kwam naar ons toe, mams liep door, en hij zei nog een keer dat hij hem zo mooi vond. We zeiden dat hij wel even binnen mocht kijken, nou dat vond hij wel wat. Meent u dat nou echt vroeg hij en stond gelijk binnen. Hij vuurde allerlei vragen op Dick af.

Drie dagen geleden belde Bruce, hij had contact gehad met RV World en hij had gehoord dat we zonder airco zaten. Hij stelde voor ons op te komen halen en naar huis te brengen (ja zo zei hij dat “naar huis”), want daar was airco en ze misten ons heel erg. We hebben gezegd dat we dat voorstel zeer op prijs stelden, maar dat we toch wel veel te doen hadden. Hij vertelde ook dat we een nieuwe airco kregen.

Van de week hadden we een dag de zonneschermen uit en s’avonds niet ingerold (gaat electrisch), dat doet niemand. s’Nachts is het vreselijk weer geweest, regen en onweer, de regen en onweersbuien zijn hier net iets extremer dan in Nederland, dus in één woord noodweer. Toen ik s’morgens buiten kwam hing het zonnescherm helemaal, twee van de drie armen waren gebroken. Met hulp van de beheerder van de camping en nog een campinggast heeft Dick ze weer opgerold en we hebben ze vastgebonden anders konden we niet rijden.

Vandaag hebben we eerst Road Assistance (ANWB) aangevraagd bij Camperworld en het is gelijk geregeld. Voor 79 dollar per jaar hebben we recht op assistentie voor van alles en nog wat, zelfs als je tank leeg is doordat je niet op tijd hebt getankt komen ze. Daarna naar RV World voor de airco en we hebben gelijk een nieuw zonnescherm besteld, hij was toch wel erg beschadigd. Dick denkt dat het verzekeringswerk is. We zien wel.

Vandaag zijn we aan onze trip naar het Noorden begonnen en als we half september weer naar het zuiden gaan rijden we langs RV World voor een nieuw zonnescherm. We staan nu op een camping in Lake Land en morgen gaan we richting Savanah. Al met al zijn we bijna 14 dagen bezig geweest met het regelen van alles.

21-08-2010

Om verder naar het noorden te rijden hebben we voor een schitterende kustweg gekozen. De weg is wel een beetje smal en onze motorhome een beetje breed, maar Dick deed het fantastisch. We keken zo op het strand en de oceaan. Wij zijn ook nog even op het strand geweest, we dachten daar wat verkoeling te vinden maar het was vreselijk heet. Er zijn in vergelijking met de Nederlandse stranden heel weinig mensen, ook onder een parasol is het nauwelijks uit te houden. We zijn doorgereden tot Jacksonville. Onderweg hebben we ook nog een vreselijke onweersbui gehad, gelukkig past iedereen zijn snelheid dan gelijk aan. Het was voor Dick wel vermoeiend rijden. In Jacksonville vonden we een prachtige campground  en hebben gelijk voor twee nachten besproken. Het regende en onweerde s’avonds vreselijk noodweer dus en op een gegeven moment was er een vreselijke klap en gelijk stopten de twee airco’s ermee en sloegen ook niet meer aan. Een van de twee airco’s is gloednieuw, een paar dagen geleden hebben ze de oude vervangen. We zijn uiteindelijk maar naar bed gegaan.

22-08-2010

Vanmorgen was het erg warm (geen airco). Nadat we hadden gedoucht (in de motorhome, gaat prima) heeft Dick alle zekeringen nagekeken, maar kon niets geks vinden. Tijdens het ontbijt stond hij ineens op en deed iets in het schakelkastje en jawel……we hadden AIRCO. Hij heeft de temperatuur heel laag gezet en dan slaat de airco weer aan. Gisteravond was de temperatuur hoger ingesteld, dus toen tijdens de bui de temperatuur buiten omlaag ging, ging de airco uit (moet je ook maar weten).

Na het ontbijt zijn we een stuk gaan lopen, want de temperatuur viel toen nog wel mee. Het is een schitterende campground met een hele grote vijver en aan de vijver liggen twee strandjes.

Na de wandeling heb ik een paar e-mails verstuurd en Dick heeft de motorkap eens opengedaan. Als je ziet wat er onder de motorkap zit, besef je echt dat je in een vrachtwagen rijdt.

We zijn s’middags nog even in het zwembad geweest. Ik had gehoord dat er gefilterd zeewater in zat en dat het heel goed bijgehouden werd, dat was ook zo. Het water was ook koeler dan in andere zwembaden, dus heerlijk.

We zijn nog met de foto’s bezig, maar proberen ze zo snel mogelijk op het blog te zetten.

22-08-2010 om 23:37 geschreven door wil