Een van mijn wensen was ……….ooit katoen aan de plant zien. De hele periode dat we hier rondrijden  zijn we geen katoenplantage tegen gekomen en als er ergens katoen groeit moet het toch wel in de staten zijn waar we nu rond reizen. Vandaag was het zover………. we hadden een weg naar het zuiden gevonden door allemaal dorpjes en langs prachtige plantershuizen en plantages met aardappelen, mais en ineens…….dacht ik dat er katoen voorbij ging. Het vervelende is dat je op een tweebaansweg rijdt en nergens kunt en mag stoppen. Ik kon alleen maar roepen; “Ik geloof dat ik katoen heb gezien”. We zijn nog een aantal katoenvelden gepasseerd en een uur nadat we het eerste katoenveld zagen konden we op een parkeerplaats stoppen. Wat een wonderlijk gezicht, ik heb er maar wat foto’s van gemaakt.

We hebben vandaag maar flink wat mijlen gereden, want we willen een dag of drie ergens blijven staan. De campgrounds in deze regio zijn erg dun bezaaid en de campground waar we nu op staan is ook niet een plek waar we drie dagen willen blijven dus morgen maar weer verder.

Hierboven heb ik nog gezegd dat ik foto’s heb gemaakt van de katoenvelden en de katoenplanten, helaas……………vraag me niet hoe het mogelijk is, toen ik de foto’s ging verkleinen voor op het blog en op mijn stick zette en alles van het kaartje van mijn fototoestel verwijderde waren alle foto’s weg. Ik zit dus de hele dag te wachten tot ik foto’s kan maken van katoenplanten en vervolgens ben ik zo aan het ………………dat alle foto’s verdwenen zijn. Helaas, zeg ik heel netjes …………………maar denk iets anders.

17-09-2010 om 00:00 geschreven door wil

Het is een ramp om een campground te vinden met internet in deze staten. Iedereen klaagt er over. Vandaag hebben we een behoorlijk stuk gereden om eens een keer een paar dagen ergens te staan, maar het is weer een campground voor één nacht……….s´Avonds probeer je via internet een volgende plek te vinden en als het internet dan niet is wat je verwacht, is dat heel vervelend. We kunnen dan geen blog bijwerken, geen mails ontvangen en sturen, niet telefoneren en dat is lastig. We staan weer op een campground met internet maar niet bij de motorhome. We zijn met onze computer onder onze arm naar de receptie gegaan, daar was een aparte ruimte met twee plekken waar we konden internetten en om 6 uur sluit de receptie en kan je ook geen gebruik meer van de internet spots maken. We hebben alleen een campground voor morgen kunnen vinden en volgens de beschrijving van de camping hebben we daar wel internet. Twee dagen geleden moesten we s´avonds aan de rand van een zwembad gebruik maken van internet. Het hek om zo´n zwembad is altijd op slot (voor kleine kinderen) we kregen het niet open en op een gegeven moment deed Dick dat op zijn eigen manier en ja hoor, we konden erin. Het was al bijna donker toen de beheerder, zijn vrouw en twee vrienden langskwamen om alles te controleren voor de nacht en wij hoorden ze zeggen; “Het is stuk en vanmiddag was het nog op slot, hoe kan dat nou”. Wij waren steeds meer geïnteresseerd in het scherm en we wisten niet goed hoe we moesten reageren. Uiteindelijk hebben ze het slot gerepareerd en zijn we maar naar onze motorhome gegaan.

We zijn vandaag een heel stuk door South Carolina gereden en wat op valt is dat hier alles veel minder onderhouden wordt dan in North Carolina en zeker minder dan in Virginia. We vinden Virginia beiden zo´n prachtige staat, het is net of de hele staat begroeid is met bomen, we hebben nog nooit zoveel bomen gezien. Zelfs de grasstroken langs de snelweg worden regelmatig gemaaid alsof het biljartlakens zijn. De bewoners onderhouden hun huizen en tuinen ook zo goed, ik denk dat ze het gras wel twee keer per week maaien en dat zijn niet de kleinste grasvelden.

Vanmiddag zijn we naar een grote rommelmarkt geweest, om een indicatie te geven……….de rommelmarkt is in totaal zo groot als één hal in Utrecht en hier wordt dus echte rommel aangeboden. Dick heeft weer het een en ander gescoord dat hij ooit wel een keer nodig zou kunnen hebben.

Verder moet ik even kwijt dat ik Dick soms net een goochelaar vind. Gisteravond waren mijn foto’s echt weg en hij kon niet begrijpen dat ik dingen van de computer zo kon wissen zonder dat ze sporen achter laten…….en hocus, pocus, vanmorgen had hij de foto’s weer terug. Programmaatje gedownload of zo.

18-09-2010 om 00:00 geschreven door wil

We staan voor 2 nachten op een camping bij Atlanta (Georgia). We hebben een hele mooie plek onder de bomen en dicht bij het kantoor zodat we nu wel een keer een goede internetverbinding hebben, we kunnen alleen niet bellen. Het meisje van de receptie heeft dat voor ons geregeld nadat ik even een praatje met haar had gemaakt. Iedereen is hier bijzonder vriendelijk. Gisteravond nog de was gedaan, we moesten er een aardig eind voor lopen. Om 8 uur moesten we de laatste spullen uit de droger halen en het was al behoorlijk donker. We zijn met zaklampen naar de laundery gegaan en dat was ook wel erg spannend. Helemaal als Dick dan allemaal bijdehante opmerkingen gaat maken.

Vandaag zouden we iets leuks gaan doen, er is hier namelijk bij de campground een heel groot meer en park waar allerlei attracties en activiteiten zijn, alles is om een hele grote kale rots gebouwd. De rots is 300 miljoen jaar geleden ontstaan, aan één kant van de rots zijn 3 heel belangrijke personen uit de Civil War uitgehouwen, President Jefferson Davis, Generaal Robert E. Lee en Lt. Generaal Thomas “Stonewall” Jackson. Om de hele voorstelling is een lijst in de rots uitgehouwen die groter is dan die op Mount Rushmore (met de 4 presidenten). Aan de voet van de rots is een “dorp” gebouwd met allemaal winkels en restaurants. Je kunt er trails lopen en één van de trails stond ons wel aan, de trail ging helemaal tot op de punt van de berg. We hebben de motorhome losgekoppeld en zijn op weg gegaan (het is allemaal niet te belopen). We hadden een kaart en op de kaart stond dat er een “covered bridge” moest zijn. We hebben de motorhome op een grote parkeerplaats gezet en zijn vandaar gaan lopen. Het eerste wat we tegenkwamen was een oude watermolen, heel leuk maar die zocht ik niet. We hebben aan een aantal mensen gevraagd of ze wisten waar de brug was en niemand wist het. Er liep een heel smal pad vanaf de watermolen naar het meer, dus ik stelde voor het pad te volgen. Dick zei nog dat het pad er niet uitzag als een trail, smal, veel boomwortels rommelig en soms nat, maar we hebben de brug gevonden en het was een hele mooie. Een brug zoals uit de film  “The bridges of Madison County”, ik zag Meryl Streep er al bijna over heen lopen.  Mijn dag was weer helemaal top. De brug is van alle kanten gefotografeerd en we moesten de motorhome weer opzoeken. We zijn weer langs een smal pad gelopen en op een gegeven moment stonden we voor een hek, zo’n hek om wild buiten te houden, maar nu waren wij het wild want achter het hek was een jachthaven. Uiteindelijk hebben we de motorhome toch weer gevonden.

Ik zal het kort houden………….in het dorp was alles dicht, de kabelbaan was gesloten en het was te heet om de berg te beklimmen. Alles was dicht omdat het seizoen hier voorbij is en het is maandag. In het weekend is alles nog wel open, staat nergens vermeld. Bij het inchecken kreeg ik gewoon de folders mee. We vonden het allebei een heerlijke dag.

20-09-2010 om 00:00 geschreven door wil

Na het gereis door 5 staten doen we het nu een beetje rustig aan. We zijn nog in Elko Georgia, deze plaats ligt ongeveer 150 mijl ten zuiden van Atlanta. We hadden op een campground ingecheckt voor 2 nachten, maar we vinden het hier zo fijn dat we nog 2 nachten hebben bijgeboekt. Het is hier 35 graden en dan moet een mens zich niet te druk maken. We gaan wel iedere middag zwemmen en hebben dan het hele bad voor ons alleen, want Amerikanen zwemmen niet. Alleen avonturen beleef je hier niet of het moet bij de Walmart zijn, daar hadden ze gisteren  in totaal $ 22 teveel gerekend. Bij de kassa ging het al mis, omdat de caissière twee keer een product te hoog aansloeg. Ze ging dat corrigeren en op de campground kwamen we erachter dat het niet goed was gegaan. Het totaal op de bon was zo hoog, dat we het maar eens na zijn gaan rekenen. Toen konden we dus weer alles loskoppelen, de slide-outs naar binnen halen en binnen alles vast zetten en 6 mijl heen en 6 mijl terug rijden, maar we kregen $ 22 terug. We denken er maar niet over na hoeveel we hebben verstookt aan diesel.

We hebben vanmorgen even een planning gemaakt voor de komende 14 dagen. Zaterdag vertrekken we naar Stephen C. Foster State Park, het park ligt op de grens van Georgia en Florida en is eigenlijk een heel groot moerasgebied met veel wild en krokodillen. We blijven daar ook 2 nachten, we zien er erg naar uit want de campground ligt midden in het moerasgebied. Daarna rijden we richting Lakeland waar nog het een en ander aan de motorhome gedaan moet worden o.a. een nieuw zonnescherm.

23-09-2010 om 18:37 geschreven door wil

We hebben vanmorgen afscheid genomen van een hele fijne camping, als iemand ons zou vragen wat er nou zo fijn was, zouden we daar geen antwoord op kunnen geven. Het heeft ook te maken met gevoel en de mensen die de camping runnen. Dus voor iedereen die ooit in Elko Georgia wil kamperen ga naar Twin Oaks Campground.

We hebben een aardig eind gereden, ik denk 153 miles……….. onderweg getankt, Dick weet altijd heel goed de goedkope tankstations uit te zoeken die op de route liggen. Het scheelde vandaag 10 dollarcent per gallon. In zo’n gevaarte zoals wij hebben met twee tanken tikt dat lekker aan.

Op onze route naar Florida hebben we een kleine omweg gemaakt om in Stephen C. Foster State Park twee nachten te blijven. We wilden een boottocht maken om de alligators te zien en we wilden trails lopen om wild te zien en natuurlijk om van het prachtige moeras te genieten.

Bij het inchecken zag ik de balie vol liggen met A 4tjes met de mededeling dat er helaas geen boten konden worden verhuurd en de tochten met de gids gingen ook niet door vanwege de lage waterstand. Oké, kan gebeuren, we zijn flexibel en zijn een wooded trail gaan lopen, dat is een pad van hout ongeveer 1 ½ meter boven de grond, om het moeras te bekijken. Het was droog….droog ……..en nog eens droog, droger dan in de Sahara, dat hebben wij weer. We staan wel op een prachtige ruime plek met water en elektriciteit, dus we klagen niet, maar ik wilde zo graag een moeras zien met alligators.

We hebben wel wat water ontdekt, dus morgen maar eens op zoek naar de alligators. Ik heb Dick al gevraagd of hij vanavond een regendans wil doen. Ik ging vanavond nog even buiten kijken en ineens hoor ik iets en stond er een hertje op nog geen tien meter afstand op de weg. Natuurlijk lag het fototoestel binnen.

25-09-2010 om 00:00 geschreven door wil

De regendans heeft Dick niet gedaan, maar de regen hebben we vannacht wel gehad. Wat kan het hier vreselijk te keer gaan, regen, onweer, bliksem ………het lijkt of de wereld vergaat en wij lagen heerlijk droog in ons bed te luisteren naar al het natuurgeweld. Natuurlijk dacht ik, dat wordt morgen het moeras bekijken.

Vanmorgen was alles vreselijk nat buiten en hier en daar stonden zelfs plassen. Na het ontbijt zijn we gelijk een trail gaan lopen en…………geen water in het moeras. Ik denk dat het het verkeerde seizoen is. We zijn maar richting water gaan lopen om de alligators te zoeken. Onderweg zagen we een gordeldier en een grote roofvogel. Op een gegeven moment liepen we ergens waar we helemaal niet mochten komen, om verder te lopen moest je je melden en een permit (toestemming) halen. Dick liep voorop met grote passen richting het water en ineens stopte hij en ging heel voorzichtig en heel langzaam achteruit. Ik moest zo vreselijk lachten het was ook geen gezicht. Dick riep; “Lach maar, jij weet niet wat hier ligt”. Natuurlijk kon ik dat niet weten, maar ik dacht dat hij had gevonden wat we zochten en ja hoor……….een alligator. Ik mocht hem van Dick niet van dichtbij fotograferen, dan maar zoomen. We hebben dus wild gespot vandaag.

26-09-2010 om 00:00 geschreven door wil

Gisteren zijn we vroeg gaan rijden, omdat we aardig wat miles wilden rijden. Om een uur of 2 kwamen we op de campground aan, dezelfde campground waar we zijn begonnen en waar ons zonnescherm kapot is gegaan. We hebben voor deze plek gekozen omdat we dan redelijk in de buurt zijn van RV World waar het nieuwe zonnescherm geplaatst gaat worden  en waar ze nog een aantal dingen na moeten kijken. Toen ik ons in ging schrijven bij de receptie, keek de dame achter de receptie mij met open mond heel verbaasd aan en zei; “Ik ken jou, jullie hebben hier je zonnescherm verspeeld. Hoe gaat het met je en op welke plek wil je staan?” Wat een ontvangst.

We hebben Bruce en Mila gisteravond een mail gestuurd om te laten weten dat we weer in Florida zijn en we hebben voorgesteld om elkaar snel te ontmoeten omdat Mila 30 september op reis gaat om haar moeder te bezoeken. Zij is dan 12 oktober weer terug. Vanavond komen ze ons bij de campground op halen (1 uur rijden vanaf Clearwater Beach) en gaan we gezellig uit eten.

28-09-2010 om 20:28 geschreven door wil

De berichtgeving op het blog wordt wat mager, omdat we weer in Clearwater Beach logeren. Nadat we gezellig uit eten waren geweest met Bruce en Mila hebben we op de campground wat spullen gepakt en zijn met ze meegegaan naar hun huis. Mila zou nog maar één dag thuis zijn om daarna naar Chicago te gaan en zij vond het heel gezellig om nog een dag met ons door te brengen, dat hebben we ook gedaan. s’Avonds hebben we onze post nog gelezen die naar Clearwater Beach was gestuurd, waaronder de polis van de verzekering van de motorhome en we hadden een vermoeden dat de schade aann het zonnescherm wordt gedekt door de verzekering. Bruce heeft gelijk de volgende morgen de verzekeringsmaatschappij voor ons gebeld en er zijn afspraken gemaakt voor de volgende dag.

We moesten de motorhome ophalen in Port Richy, daarna naar de verzekeringsmaatschappij (dus Dick bestuurde de motorhome en ik de auto van Bruce), daar hadden we een afspraak met iemand die de schade zou komen bekijken, daarna moesten we naar RV World om afspraken te maken en de motorhome daar achter te laten.  Dat zijn aardige afstanden en we kwamen om 8 uur pas thuis. Bruce zou het hele weekend weg zijn, maar hij is toch thuisgebleven en wilde alle belevenissen horen. Voor we naar bed gingen zei hij dat hij graag met ons wilde varen met een van de boten. Vandaag zijn we dus naar zee gevaren want daar zouden we op volle kracht gaan, eerst door de baai en dat ging op sommige gedeelten al heel hard en toen onder de brug door naar zee. Helaas stond er teveel golfslag en daardoor was het niet erg comfortabel, dus we zijn terug gegaan en we hebben hele stukken op volle kracht in de waterway gevaren, het ging lekker hard en het was fantastisch. We hebben verschrikkelijk grote huizen gezien met prachtige grote boten voor de deur wat een rijkdom allemaal.

Dit weekend worden er races op zee gehouden met hele grote speedboten. De speedboten liggen al in de haven en nadat we hadden geluncht zijn we naar de haven gegaan. De boten zijn groot………heel erg groot. Bruce vroeg aan mij of ik in zo’n boot zou durven racen, dat moet hij natuurlijk niet aan mij vragen………..natuurlijk durf ik dat. Hij ging gelijk vragen of het mogelijk was om mee te gaan als passagier als ze gaan testen, helaas hadden ze al teveel kandidaten, anders had ik vanmiddag geraced in zo’n grote raceboot. We gaan zondag wel met de boot op zee naar de race kijken.

01-10-2010 om 00:00 geschreven door wil

Vanmorgen om elf uur begon de eerste race voor de kleinere boten en vanmiddag om 13.00 uur waren die enorme raceboten aan de beurt voor de race. Vanmorgen zijn we met de boot buitengaats gegaan en het was een drukte van belang. We vonden een goede plek om voor anker te gaan. De race was net begonnen en het was……..spectaculair. Er waren ik weet niet hoeveel boten op het water, reclamevliegtuigjes en helicopters in de lucht en het strand zag zwart van de mensen. Vlak bij ons moesten de boten om de boeg heen met een enorme snelheid en dat was een geweldig gezicht. We hebben geprobeerd om foto’s te maken, maar op het water met zoveel golfslag is dat niet te doen. Op de ene foto is alleen de hemel te zien en op de volgende alleen het water. Na de race zijn we naar “huis” gegaan voor de lunch.

Om één uur zijn Dick en ik naar het strand gelopen om naar de race voor de grote boten te kijken. Het was weer geweldig en van het strand af zie je goed hoe alle boten met kijkers in een lange streep voor anker liggen. Het was er gezellig druk, dus onze dag was weer top. Vanavond uit eten, we genieten er nog maar even van.

07-10-2010

Het is vandaag woensdag en de reis zit er nu echt snel op, morgen gaan we voor de laatste keer naar de motorhome. We hebben nog steeds geen opslag dus dat moeten we nog even regelen, het wordt dus een drukke laatste dag, s’avonds gaan we gezellig uit eten en de volgende dag naar huis.

03-10-2010 om 00:00 geschreven door wil

Het is nu negen uur s’morgens en we zijn aan het inpakken. Bruce brengt ons om 1.00 uur naar het vliegveld. Gisteren zijn we voor de laatste keer bij de motorhome geweest, hij staat nu in Lakeland. Er worden daar een aantal dingen aan de motorhome nagekeken en er wordt het een en ander gespoten. We hebben gisteren op de laatste dag een overdekte stalling met stroom gevonden in Palmetta, dat was een zorg minder. Brian werkt bij het bedrijf in Lakeland en hij brengt de motorhome voor ons naar de stalling (60 mijl rijden) service van de zaak. Volgend jaar vinden wij dus een motorhome terug die er als nieuw uitziet.

Iedereen bedankt voor de leuke reacties.

08-10-2010 om 14:50 geschreven door wil