|
Vandaag landt Daan in A Coruna. Hem afhalen wordt een hele odysee, maar we hebben eerst nog wat tijd om Lugo te bezoeken. We starten in de kathedraal waar we een eucharistieviering bijwonen. Na de mis vraagt een vrouw ons of we pelgrims zijn. Als we dat bevestigen krijgen we een prive-rondleiding met heel wat achtergrondinformatie. In het Frans. Uiteindelijk brengt ze ons naar de sacristie waar we een stempel krijgen in onze credential. Raar eigenlijk hoeveel belang we hechten aan die stempels. Net als kleine kinderen. Maar hier gelden nu eenmaal andere waarden en normen.
We wandelen op de muur die heel de binnenstad omringt. Hij is gebouwd door de Romeinen wat tot de verbeelding spreekt. Asterix en Obelix zijn de laatste dagen nooit ver weg. We zijn al overblijfselen van een Keltisch dorp gepasseerd (niet gezien door de mist), hebben voorbij dolmen gewandeld, en nu dit.
Voor de andere pelgrims vertrokken, hebben we trouwens nog een opwindend nieuwsje gehoord. Het Mexicaans koppel waarmee we kennis gemaakt hebben, heeft besloten om na een relatie van 20 jaar te trouwen. En ze doen dat volgende week in de kathedraal van Compostela. Zaterdag om 5 uur om precies te zijn. Dat willen we niet missen, ook al moeten we daarvoor onze plannen om naar Finisterre te gaan wijzigen. Sprookjes op de camino, ze bestaan!
Daan is nu bij ons, en hij ziet het helemaal zitten. Morgen start zijn pegrimsbestaan.
|
