Dag 20 – donderdag 27 juli 2017

Om 8u45 zouden ze ons komen ophalen aan ons verblijf.  Dachten we in ieder geval.  Gisteren hadden ze ons blijkbaar een mailtje verstuurd dat ze er al om 8u15 zouden zijn …  Sorry dat ik mijn e-mails niet regelmatig lees op reis …Niet getreurd, we weten hoe te reageren in stress situaties, op 5’ waren we klaar, gepakt en gezakt voor een volgend bezoek aan een township, maar ook Robben Island.  Godfrey wist ons alleszins onder tijdsdruk te brengen naar de Waterfront, net op tijd om de boot te nemen naar Robben Island, het ‘Eiland van Ballingschap’. 

Niet enkel de meest beroemde gevangene Nelson Mandela zat er vast, al in 1525 werden Portugese gevangen naar dit eiland verbannen.  Het deed eveneens dienst als een ‘ziekenhuis’ voor niet-geaccepteerden zoals lepralijders en gestoorden.  Het diende ook als legerbasis in WO II.  Eens op het eiland kregen we een busritje over het eiland en ten slotte een wandeling door de gevangenis, waarbij we onder leiding van een ex-gevangene een bezoek brachten aan o.a. de cel van Nelson Mandela.

Eigenlijk kan je die verhalen moeilijk vatten.  We trouwden in het jaar dat Apartheid werd afgeschaft …Maar buiten ‘Give me Hope Joanna’ …

Totdat je er hier mee geconfronteerd wordt.  Maar toch … je wordt eigenlijk het meest geraakt door het positivisme van de ‘zwarten’.  Na ons bezoek aan Robben Island kregen we een begeleid bezoek aan de township ‘Langa’.  We werden eerst een beetje misleid, want de huisjes zagen er naar ‘zwarte’ normen behoorlijk uit.  En ik verontschuldig mij voor deze uitspraken, maar zo werd het ons ook gezegd.  Totdat we dieper in de township trokken.  We kregen eerst weer een kleine les in de plaatselijke taal, en mochten dan een ‘hostel’ bezoeken waar de immigranten uit andere streken belanden om een beter leven tegemoet te gaan.  We mochten in ‘room number four’ binnen gaan … Binnen gaan was eigenlijk zelfs niet mogelijk … de ruimte was maximum 3 op 4m, 1 tv toestel, 3 bedden, voor elk gezin 1 bed, per gezin ongeveer 4 personen.  Ja echt, jullie lezen het goed, er leefden hier 14 personen op 12m².  Je kan het gewoon niet begrijpen dat dit nog bestaat, maar het bestaat dus duidelijk.  Buiten liggen de ratten gewoon aan je voeten.  En toch, je hoort maar 2 woorden, ‘hoop’ en ‘positivisme’.  Gelukkig zijn die mensen niet, de gids woont zelf ook in Langa en bevestigde ons dat, maar ze hebben hoop en gaan ervan uit dat de regering op een goede dag extra inspanningen zal leveren. 

Ik wil gewoon even eindigen met Camille’s woorden, want ik voelde mij rot schuldig daar rond te lopen, ‘Mama, wij kunnen daar niets aan doen, het is onze schuld niet, en wij gaan het probleem ook niet verhelpen’.  Maar we hebben er 3 schilderijtjes gekocht, waarschijnlijk vééééééééééél te duur betaald, maar ik kan alleen maar hopen dat die mensen een super dag gehad hebben met de recette die ze vandaag gedraaid hebben! 

Ik kan het verder niet verwoorden, je moet het gewoon gezien hebben …

27-07-2017, 19:17 geschreven door De Vannestjes  

Dag 19 - Woensdag 26 juli 2017

07u30 stipt staan we te zingen aan Camille’s bedje in Zuid-Afrika!!!  Het derde continent waarop ze haar verjaardag kan vieren.  Verjaren in het midden van de verlofperiode kan zo zijn voordelen hebben.  Haar zus postte alvast een aantal foto’s op Facebook, er zullen er in totaal 18 foto’s gepost worden … Heb al plezier op voorhand!  Al moet ik zeggen dat de vrienden anders ook wel heel wat originele posts gedaan hebben!  We waren al hartelijk aan het lachen van ’s morgens vroeg!!!

Ontbijt … geen bubbels, want dat is meer Noëmie haar ding, maar wel een immense chocolade taart, traktaat van de gastheer …  Je zag haar stralen … en wij genoten mee!  De eerste cadeautjes werden open gemaakt … en Camille bleef maar stralen, en de dag moest eigenlijk nog beginnen. 

Om 10u00 werden we verwacht bij Anthonij Rupert Wines, een enorm groot domein, met niet alleen een wijngaard, maar vooral, en daarom waren we er, ook een oldtimer museum, The Franschhoek Motor Museum.  We werden met een trammetje opgepikt en mochten eerst genieten van 10 minuten mooi landschap, misschien wel het mooiste landschap dat we tot nu toe gezien hadden …  Zo ver als we konden kijken, met de bergen op de achtergrond, het zonnetje weer van de partij! 

Ik ben niet de geschikte persoon om dit te beschrijven want ben allesbehalve een autokenner, en moeilijk te begrijpen dat je je dochters daar een plezier mee kan doen, maar zowel de papa, Noëmie, en zeker Camille zaten in de zevende hemel van al het pracht en praal van wagens dat ze te zien kregen.  80 unieke wagens (en dat is maar 1/3 van de collectie van Anthonij Ruper), de oudste van 1903, de meest recente van 2010 … Gaande van Ford, Buick, Rolls Royce, Ferrari, Porsche, Mercedes, Aston Martin, originele Formule 1 wagens …  Camille kreeg er zelfs de tranen van in de ogen … Kan het eigenlijk zelf nog altijd niet vatten dat de papa zo veel chance heeft met 2 dochters die honderduit kunnen mee vertellen over al deze unieke wagens!  Er zat er zelfs 1tje tussen waarmee Mandela heeft mee rond gereden, en ook eentje van Hitler, cadeau gedaan aan 1 of andere bekende Arabier!  Nogmaals, ik val een beetje uit de boot vandaag, ik ken er echt te weinig van!  En het leukste van dit gedeelte moest dan nog komen, ze mochten alle twee meerijden in een oude Studebaker Champion uit het jaar 1956.  Je moest ze zien glunderen … Hun dag kon niet meer stuk!!!  En dat in zo een mooie omgeving!

Dan op weg naar Cape Town, onze laatste halte en ons laatste verblijf.  Zouden we ook hier weer verwend zijn?  Ja hoor, zicht op de Oceaan, elk weer een eigen badkamer en een prachtige zithoek met volledig ingerichte keuken.  Een waardige afsluiter!  Ondertussen toch al 15u gepasseerd, en de 2^de verrassing moest nog komen.  Het was 7’ maximum 10’ rijden volgens de gastheer van het appartement.  Ok, waarschijnlijk geen rekening gehouden met het spitsuur, want we hebben er welgeteld een dik uur over gedaan!  De realiteit komt echt weer dichterbij …  Pfffff …  Maar we mochten niet zagen, en zeker niet klagen van Camille!  Ook niet wanneer we aan de kassa kwamen van 2 Oceans Aquarium en we nu voor 4 volwassenen mochten betalen )  Van realiteit gesproken … hahahahaha …

Voor sommigen misschien ook weer een rare verrassing, maar beide kids genoten van alle unieke vissoorten die we er te zien kregen.  Een echte aanrader!  Vooral de haaien spreken tot ieders verbeelding!  Je kan niet meer dan genieten, en dat deden we dan ook!  Immens vele foto’s werden er ook weeral getrokken!  Weliswaar op hoge ISO waarde, maar hopelijk toch een aantal prachtexemplaren er tussen.  De pinguïns mochten ook niet ontbreken, maar kan je wel garanderen dat er daar een serieus geurtje aan vast hing!!! 

Op naar het laatste onderdeel van de avond, Africa Café, voor een typisch Afrikaans diner, weeral met de vingers eten voor de liefhebbers, maar dus zeker niet de papa!  De verjaardag werd nogmaals gevierd met djembé muziek, een speciale Happy Birthday voor Camille, en een leuke attentie van het huis!  Een extra herinnering voor in de koffer vol met 18 jaar herinneringen!

Moe maar voldaan vertrekken we naar ons appartement en genieten we nog van een laatste glaasje bubbels ( en de mama nog eentje extra terwijl iedereen al slaapt, er moet nog geschreven worden aan het blog!)

Ik denk dat we mogen spreken van een geslaagde 18^de verjaardag!!!!

26-07-2017, 22:55 geschreven door De Vannestjes  

Dag 18 – dinsdag 25 juli 2017

Effectief, regen en storm … hiermee werden we wakker …  Dus rust, no stress, alles op het gemak …  Zaaaaaaaaalig lang ontbijten aan de open haard, en dit voor ons in de zomer, maar heel begrijpelijk in Zuid-Afrika! 

Even luisteren bij de gastheer welke wijnhuizen hij ons aanbeveelt, maar geloof het of niet, we waren echt niet ambitieus.  Maximum 2 … we zijn echt lui vandaag, zelfs op gebied van wijn drinken …

We komen uiteindelijk tegen 11u30 terecht bij Delaire GRAFF Estate in Stellenbosch.  Van Loveren was nice, maar dit was meer dan nice.  En daar gaan mijn superlatieven weer.  Maar het is dan ook zo!  Wijnen gecombineerd met nog betere kazen, mooier gepresenteerd, met prachtige kunstwerken en een open haard waar je wel met 24 voor kan zitten … (misschien klein beetje overdreven )  We hebben gewoon genoten, 2 uur aan een stuk …  Toch ook nog even naar Stellenbosch centrum.  Noëmie voelde haar direct thuis in de studentenstad.  Papa en ik voelden direct weeral de stress, te veel verkeer …Camille bleef gewoon verder genieten  op haar dooie gemak … De wegen scheidden na het eten.  Noëmie en ik nog op zoek naar het ideale verjaardagscadeau, papa en Camille moesten gewoon uit ons zicht blijven …  Wandelend door de regen (kan ook ontspannend zijn) hebben we kousen gevonden van de ‘Big 5’ … Camille blijft toch maar beweren dat ze alleen maar gelukkig wordt van kousen en onderbroeken.  Onderbroeken hebben we niet gevonden, kousen gelukkig wel!  We zouden niet willen dat ze morgen op haar 18^de verjaardag niet gelukkig zou zijn …

’s avonds vieren we bescheiden 18 - 1 dag.  Kris en ik hebben eigenlijk helemaal niets te vieren … Geen kids meer in huis vanaf morgen … (maar stiekem wel fier dat we al zo ver zijn!!!)

Morgen hopelijk een schitterende verrassingsdag voor ons Camilleke!!!

26-07-2017, 22:06 geschreven door De Vannestjes  

Maandag – 24 juli 2017

Joepie, uitslapen! Toch wel tot 07u00 … hahahahaha … Maar het zal een simpel ontbijtje worden!  Geen eieren met bacon meer!!!   Niemands lever kan het nog aan na 2 weken een copieus ontbijt gehad te hebben!

We gaan een beetje werken vandaag, allé, ’t is te zeggen, we gaan Wijnhuis Van Loveren bezoeken in Robertson, de leverancier van wijnen die door Ranson exclusief verdeeld worden in België.  Super ontvangst met een glaasje bubbels ’s morgens om 11u00, exclusieve rondleiding, gevolgd door een wine tasting van 5 verschillende wijnen met aangepaste kazen.  Kris en ik stellen vast de opvolging verzekerd is, de 2 dochters genieten enorm mee!!!  Eens Bourgondiër, altijd Bourgondiër, het zit hem blijkbaar in de genen.  En dit met zicht op de wijnranken, onder een zonnetje met 24°.  Thuis mogen de winters ook deze temperaturen hebben!!!

Dan op weg naar onze voorlaatste stop van deze toch weer onvergetelijke reis, Franschhoek.  Ons verblijf deze keer, Avondrood Guest House, is volledig in Victoriaanse stijl, een suite, 2 slaapkamers, zithoek met open haard en zicht op de bergen die volledig rood kleuren bij het avondlicht.  We blijven verwend.  We kunnen zelfs genieten van een jacuzzi.  Maar niet vanavond, gewoon genieten in de ontvangstruimte van the guesthouse met open haard.  Allé, proberen toch, want blijkbaar heeft Pebbles serieuze kattenkwaad uitgehaald, of is het muizenkwaad.  Geraniums mochten eraan geloven, muizen mochten eraan geloven, en vuil vuil vuil …  Oei oei oei … als dat maar goed komt!!!  Maar gelukkig kunnen we toch blijven rekenen op de altijddurende goedheid van Els en Jurgen.  Hoe kunnen we dit goedmaken?
Maar we hebben toch wel genoten hoor van ons wijntje aan de open haard! 
Nu genieten van een Frans restaurantje, en dan nog even nagenieten in onze zithoek met open haard, helemaal voor ons alleen!

Morgen wordt er de ganse dag regen voorspeld, 2^de regendag van deze vakantie, maar we gaan het niet aan ons hartje laten komen, integendeel!  We gaan uitslapen, en vervolgens zien wat de dag ons zal brengen.  Niets moet, alles kan!

24-07-2017, 00:00 geschreven door De Vannestjes