Leven op geleende tijd.
Inhoud blog
  • ... de anderen
  • Afscheid van haar
  • Afscheid van hem
  • Gamen
  • Het begin
    Inhoud blog
  • ... de anderen
  • Afscheid van haar
  • Afscheid van hem
  • Gamen
  • Het begin
    Zoeken in blog

    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    hersenspinsels op een blank blad
    15-04-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van haar

    De mini vrouw in maxi stijl*
    Niemand van ons, hier terug aanwezig, zal eind november gedacht hebben dat we hier 3 maanden later elkaar terug zouden treffen. Het is echter niet anders: vandaag nemen we afscheid van ons moeke. 

    Voor een goed begrip: ze was de vrouw van Daniel. De innige band die tussen deze twee mensen bestond zorgt er voor dat wanneer je het over de ene hebt je automatisch het ook over de andere hebt. Of je het van op afstand of van dichtbij bekeek of bekijkt: hun huwelijksbeloftes waren verre van loze woorden: in goede en slechte dagen, in ziekte en gezondheid,in armoede en in overvloed, elkaar liefhebben en waarderen tot de dood ons scheidt … . En zeker, ze hebben hun grote veldslagen met elkaar gestreden maar de verzoening daarna smaakte telkens dubbel zo zoet. 

    De vrijheid die moeke bij ons vake kreeg en vond, heeft ze met beide handen gegrepen. Onuitwisbaar is de twinkeling in haar ogen wanneer ze het over haar verworvenheden had en de steun en kansen die zij bij vake had gekregen. Voor een jonge vrouw uit het begin van de jaren zestig oogt haar parcours dan ook zeer mooi. Het zijn bescheiden doch blinkende veren op haar hoed, die ze met de nodig trots op kon zetten maar die allen één ding gemeen hebben: inzet en zorg voor haar medemens. In haar overlijdensbericht worden sommige van de meest in het oog springende van die veren dan ook terecht belicht. 
    Maar, we mogen ook niet vergeten dat ze zoveel meer was; zo was moeke een begiftigde en begeesterende spreekster, ronduit mijn heldin wanneer de vrouwen van de KAV aan haar lippen hingen toen ze begon ‘te spreken’ van op de kansel of aan de koffietafel. Ze was de verpleegster die als vrijwilligster meeging met de bedevaartstreinen naar Lourdes. Ze was het open huis en meer dan het luisterend oor voor de buren. Ik herinner mij haar als de-soep-maakster-van-dienst op zondag wanneer het jong volk bij ons kwamen discussiëren. Moeke ging vol nieuwsgierigheid en vragen naar Taizé en kwam er laaiend enthousiast van terug. Zo vond moeke indertijd ook dat sexuele voorlichting bespreekbaar moest zijn binnen de verloofden cursussen. Ik  zou moeke zeker geen Dolle Mina noemen maar een feministe, die naar effectieve oplossingen zocht, was ze wel. Moeke las graag boeken, dat is algemeen geweten, maar evengoed volgde zij de koers en het voetbal. Het is misschien minder bekend dat ze een grote fan was van Club Brugge aan wie ik na elke thuismatch verslag mocht gaan uitbrengen. Live de wedstrijd volgen deed ze al een tijd pas in de laatste 5 à 10 minuten. ‘Ne ganse match is slicht voor mijne tikker, Dries.’ …
    ‘Moeke’ is bijgevolg een woord die meerdere ladingen dekt. 

    Zo had ze zeker haar eigen wil. Bij momenten, zeker voor ons als kinderen en jongvolwassenen, leken haar wegen soms ondoorgrondelijk. Wanneer ze van het goede van een zaak was overtuigd, kon ze ook aan de nodige touwtjes trekken. Was het voor vake stukken duidelijker, wij kinderen hebben er de nodige tijd over gedaan voor we enigszins door hadden hoe ons moeder soms kon functioneren en dan nog wist ze ons te verbazen. Want, wanneer de puzzle stukken in elkaar werden gepast en je daardoor een bredere kijk op de zaken kreeg, moest je erkennen dat moeke meestal gelijk had. ‘Een moeders voorrecht’ noemde ze het toen we de laatste keer herinneringen ophaalden in ‘het krevelkot’, de ietwat krappe rookruimte hier in de Lichtervelde. 

    Ze heeft het leven omarmd tot op de dag van mijn verjaardag, de dag waarop we elkaar, 60 jaar geleden, voor het eerst hebben ontmoet. Het is de dag die moeder en kind verbindt en dus ook een beetje onze verjaardag, onze moeder-en-zoon dag. Het was een voorrecht een moeder/vriendin als haar in mijn leven te hebben gehad.


    *Ooit een controversieel jaarthema van de KAV maar ook een lappenpop die jarenlang in Torhout aan de muur heeft gehangen.

     

     


     


    15-04-2019, 00:00 Geschreven door Dries  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van hem

    ‘Zijn naam was Daniel. Hij was de zoon van Gustaaf en Maria. Hij kwam uit een groot gezin waar hij als kind maar al te vlug leerde verantwoordelijkheid te nemen en vooral om ‘te doen’: als ‘blauwer’, als vakbondssecretaris, als voorzitter van het jeugdhuis, in de camionette - voor de zoveelste keer - naar Polen, voor de hengelclub of hengelsportverbonden, tijdens verkiezingen of een ondergelopen camping: vake was een man van de daad.

     

    Dit effectief handelen koppelde hij aan een open geest, een openheid naar de wereld en de niet aflatende wil om nieuwe dingen te leren. Of het nu om een computerprogramma of een nieuwe taal ging, vake nam de koe bij de horens en verdiepte zich er in tot hij het op zijn minst begreep of kon. Zijn daden waren bijgevolg ook steeds gesteund door de kennis van dossiers en inzicht in lopende zaken. Vake mocht zich al tussen alle lagen van de bevolking bewegen als een vis in het water, zijn grootste empathie en sympathie lag toch bij wat hij als ‘de gewone man’ omschreef.

     

    Aan deze gewone man heeft vake dan ook zijn volledige professionele loopbaan gewijd. Op zijn pensioensviering werd pas echt duidelijk hoe sterk hij door hen, voor wie hij, buiten vakanties, 24u op 24u had klaar gestaan, op handen werd gedragen. Ik onthoud dan ook zijn levensles:  ‘Uit een arbeider komt soms interessantere praat dan uit een dokter of advocaat, wat dan weer niet uitsluit dat er uit die laatste ook interessante praat kan komen’.

    Het geeft grotendeels aan hoe vake in het leven stond.
    Het leven zelf heeft er voor gezorgd dat ik een vader heb gekend die vele waters heeft doorzwommen, de ene al vanzelfsprekender dan de andere.

     

    Feit blijft, in gelijk welk gedaante ook, vake was steeds de ridder van ons moeke, misschien niet die van op het witte paard maar zeker die van op zijn motor van destijds. Hij was de man waarbij ons moeke zich mocht en kon ontplooien. Vanuit het tijdsgewricht waaruit onze ouders komen was het een ware voortrekkersrol en zijn tijd vooruit. Op die manier was hij de perfecte man voor ons moeke. Het zorgde door de tijd heen dat hun huwelijk, indien mogelijk, veel meer werd dan gewoon twee handen op een buik.

     

    Toeval of niet, hij was in die rol van ridder ook diegene die meestal bij de eerste ter plaatse was wanneer zich iets ernstigs had voorgedaan bij de kinderen om daarna zijn vrouw in te lichten.

    Zijn kinderen, alle zes, hij droeg ze in zijn hart en in gedachten én was veel beter geïnformeerd over hen dan je had kunnen vermoeden. Hij had er een handje van weg om langs zijn neus weg te vragen hoe het met je broer of zus was wanneer hij er wind van had dat je hen kortelings had gezien en liet niet los zolang niet al zijn vragen waren beantwoord.

     

    Hij was ook de man van de taal en van de muziek. Hij schreef zelf graag gedichten die hij dan bundelde en ons cadeau deed, las zeer graag boeken en een goede streep muziek liet hem zelden onberoerd.

    Al kon er aan zijn Engelse uitspraak zeker nog geschaafd worden: hij was destijds dan ook de motiverende, soms schurende, basstem die we nodig hadden in ons Opel Rekord Autokoor: uren a capella  zingen in de wagen. Met als vaste inbreng van vake zeker enkele nummers van Brassens. Onvergetelijk.’

    15-04-2019, 00:00 Geschreven door Dries  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 13/05-19/05 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019

    Archief per week
  • 13/05-19/05 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs