Yves werd met overschot aan stemmen verkozen. Na de verkiezing werd een collega Vlaams parlementslid aangesteld als tijdelijk burgemeester kwestie van de stoel warm te houden. Ondertussen zou Yves in Stockholm een beetje met smart of andere phone spelen 

en van tijd tot tijd overvliegen naar de vredestad Ieper. Hij was tenslotte voorzitter van de gemeenteraad*. 

Verstandige mensen, of zij die al die leugens niet geloofden wisten wel beter, de meeste kiezers kan je aan het lijntje houden en van alles beloven, daardoor verandert er zo weinig in dit landje, 

De dag komt dat Yves met een uitgestreken gezicht (pluspunt als je wil aan politiek doen) dat hij spijtig genoeg het burgemeestersambt 

niet kan opnemen. 

Yves werd op een dag per vergissing eerste minister van dit landje met de steun van de christelijke zuil en dit om hun belangen veilig te stellen. Eerst de zuil dan de rest is het motto in de Belgische politiek..

Die vergissing is nu recht gezet, hij wordt geen burgemeester en blijft in het  verre Zweden,

 

Zeg nu zelf, ken je een eerste minister die gevraagd naar het volkslied, het volkslied van een buurland begint te zingen.

We leven tenslotte in het land van Magritte, ceci n'est pas un pays mais une farce.

*In dit landje zijn ze zeer bedreven in het maken van titels en mandaten.