Dit dacht je maar neen we zijn viertalig. Het voorbije weekend werd er in Middelkerke getennist om de halve finale in de Daviscup en de voertaal was Engels. De aankondigingen, de dj, die bij de wissels de ambiance er in moest houden, de commentaren, alles was eentalig Engels. Wel mijnheer de minister-president, moet er nog inburgering zijn. Come on Belgium and for the Flemisch the same.
Staat voor mij voor goede muziek, hier en daar onderbroken door "koersflitsen". Voetbal, wielrennen en nog ander sporten, (zeer lang geleden heb ik op BBC radio de legendarische Wimbledonwedstrijd gevolgd tussen John McEnroe en Bjorn Borg) op de radio, zijn veel spannender. Het is als het lezen van een boek, je verbeelding leeft mee. Naar de radio luisteren laat je ook toe om iets anders te doen en is vooral niet zo betuttelend en belerend. Op de radio zijn er geen onderwijzers/leraars want je weet wat ze zeggen, "je kan een schoolmeester uit de school halen maar het blijft een schoolmeester". Ik mis wel het sappige taaltje van Gosé De Kauwer, van nu af aan verplichte stof in iedere inburgeringscursus..
François vind het een goed idee, een euroregering. We hebben hier al een federale regering, een Vlaamse regering, een provincieraad met een gouverneur (what's in a name), een gemeentebestuur en in sommige gevallen een districtsraad. Ik vergeet gemakshalve de Verenigde Naties en nog andere wereldorganisaties alsook de Brusselse en Waalse regeringen met hun aanhangsels.
Nu het aantal mandaten in de provincieraden zal verminderen kunnen we misschien die "verkozenen" transfereren naar die nieuwe euroregering. Typisch voor de politiek is dat wanneer er er een probleem ontstaat men een commissie, een groep van wijzen of iets anders vormt om een oplossing te zoeken.
Deze euroregering past in dat kraam. Meestal zoekt men een oplossing waarbij naar een aangepaste uitkomst (voor alle partijen) wordt gekeken want nooit wordt de oorzaak aangepakt wan tja het is toch al te laat. Zo krijg je veel regeringen, veel parlementen, veel commissies veel van alles en na verloop van tijd commissies die die commissies moeten bekijken.
Meestal zie je het bos door de bomen niet meer maar ja misschien is dat wel de bedoeling. Al die nieuwe jobs zijn wel goed om de werkloosheid te doen dalen, dat hoop ik toch, Is er nog één familie in dit landje die geen politieker in zijn rang telt, die geen betaalde mandataris in de familie heeft, ik denk het niet.
Een tip voor morgen over de middag wanneer je aperitieft, de auto wast (alhoewel ze voorspellen regen) strijkt of een boek leest of zoals zovelen aan tafel zit. Radio 1 van 11u tot 13 u ,Faktor 50 , leuke pretentieloze, ontspannende muziek. Voor wat mij betreft veel beter dan de "zomer van 2015" iedere weekdag van 10 tot 12, te belerend te betuttelend en veel te veel gelul. Mooie zondag.
Ik ben in mijn leven op een moment gekomen waarop ik meerwaarde zoek op tv en in veel andere zaken maar waarschijnlijk doen we dat allemaal wel eens, tenminste als we er aan denken. Gevechtfilms, programma's met BV's(Beperkte Vlamingen),soaps, eeuwigdurende sportuitzendingen met veel blabla ervoor, tijdens en er na zijn reeds lang mijn ding niet meer.
Liever lekker ontspannen en als het kan iets bijleren want je weet wel we zijn nooit te.......
Van ontspannen tv kijken kwam er weinig in huis toen ik deze week op NPO2 de goed gemaakte reportage met de sierlijke titel "Zwarte zwanen" bekeek. Gespreid over 2 dagen legde journalist Cees Grimbergen haarfijn uit hoe zeer grote banken, wat een verrassing, de Nederlandse pensioenfondsen en dus gepensioneerden leegzogen en veel geld deden verliezen voor eigen gewin.
Veel ontspannen deed ik niet, ik was eerder boos op de stoute wereld. Grote banken zijn er voor zichzelf en voor hen die er werken en dat vergeet ik soms. Als je dit prachtig stuk onderzoeksjournalistiek eens wil bekijken; www.omroepmax.nl/zwartezwanen
Op zoek naar iets luchtiger bekeek ik op TV5 een reportage met de mooie titel; "Paris, Place du Tertre et Montmartre".
Je voelt je al in vakantiestemming, je bent al in Parijs, wel ik toch. We kennen allemaal de beelden van de kunstenaars die op "La place du Tertre" tegen betaling houtskooltekeningen maken van "kopkes" van toeristen of romantische "tableaukes" schilderen met verf en penseel.
Het is hun broodwinning, ze hebben allemaal hun vierkante meter waarvoor ze betalen en vreemde eenden worden stante pede door de politie verwijderd. De kunstenaars zijn boos, woedend zelfs want ze verkopen minder tableaukes.
De winkels op en rond de "Place de Tertre" staan vol met schilderijen in alle formaten en dit voor een tiende van de prijs die de artiesten op het plein vragen. Wat dacht je, kopie, kopie, kopie van een origineel gemaakt door een artiest en massaproductie.
In China is er een stad Fendang waar duizenden jonge kunstenaars dag in dag uit schilderijen kopiëren voor de wereldmarkt, Parijs, de Mona Lisa, New York, you name it they do it en ze signeren met Luis, Eduardo, Julien of met een ander artistiek klinkende naam.
Deze doeken komen in dit geval per duizenden naar Frankrijk, worden opgespannen op frames en krijgen zo het etiket "made in France. Zo komt het dat Chinese toeristen in Parijs schilderijtjes kopen die in hun thuis land geschilderd zijn. Dus als je nog naar Parijs gaat, "la ville des amoureux" kijk dan met een verliefde blik naar Place du Tertre en koop een origineel schilderijtje op het pleintje anders zal je altijd aan Chinezen denken als je de Eiffeltoren ziet op je tableauke.
De Duitse Quick-step renner Tony Martin, gele trui drager valt in de Tour en moet opgeven, Een eerste onderzoek wijst uit dat hij dringend geopereerd moet worden, liefst in Duitsland, want hij heeft zo te zien weinig vertrouwen in de Franse dokters.
In Frankrijk respecteert men de nachtrust van zijn burgers en dus wordt Der Tony in een wagen gezet om de 300 km naar Wevelgem/Kortrijk international Airport te overbruggen Om 3u 's nachts stijgt dan een jet vliegtuig op in Wevelgem om Herr Tony naar Hamburg te vliegen. Dat de ganse buurt wakker gemaakt wordt is geen enkel probleem, we leven tenslotte in een koersland en we zien allemaal onze kinderen zo graag. Dit is ook goed voor de zwaar gesubsidieerde luchthaven die graag pronkt met het aantal vliegbewegingen en dit zijn er twee, één bij vertrek en één bij het terugkeren van het lege vliegtuig.
De buurt wordt dagelijks gehinderd door lesvliegtuigen die continu schijnlandingen uitvoeren en weer doorvliegen. Een schijnlanding wil zeggen dat de wielen even de landingsbaan raken om dan weer op te trekken en door te vliegen om deze oefening te herhalen,, zo kom je makkelijk aan 20 bewegingen per dag, met 1 lesvliegtuig. Hoe meer bewegingen hoe belangrijker het vliegveld hoe meer subsidies of hoe men in dit landje continu de bevolking bedriegt, het zit in de genen.
Naar aanleiding van de uitspraak van de burgemeester van Antwerpen omtrent "de Berbers" in Ter Zake verscheen er op 31 maart in Knack.be een artikel met de titel " Klacht ingediend tegen De Wever wegens racisme.".
Als reactie op dat artikel verwees ik naar de Marokkaanse geschiedenis. De koning van Marokko vond de Berbers maar een lastig volkje en was ze liever kwijt dan rijk, en liet ze graag naar het verre België gaan. Een uitspraak die een goede vriendin van me,2de generatie Marokaanse en Berber volledig ondersteunde.
Mijn inzending werd onmiddellijk verwijderd en ik werd geblokt, zomaar, geen reactie meer mogelijk. In een reactie op datzelfde artikel schreef HH; "Wever heeft zomaar om het even wat gezegd om zijn racistische achterban te paaien". Vlamingen voor racisten uitmaken mag dus in Knack.be, maar dat wisten we eigenlijk al, verwijzen naar de Marokkaanse geschiedenis niet.
Ik nam diezelfde dag via mail contact op met Pieter K.van de "Raad voor de journalistiek" en kreeg dezelfde dag nog een reactie.
De volgende dag werd ik gebeld door die man. Na overleg besloot ik om klacht neer te leggen wegens "het werken met 2 maten en 2 gewichten" bij Knack.be, Een klacht die ik neerlegde op 11 april.
De heer Pieter K. beloofde me contact op te nemen met Knack.be en wees me erop dat het een paar maanden kon duren vooraleer ik iets zou horen. Op het eind van de maand juni heb ik een mail getuurd naar de raad voor de journalistiek voor een stand van zaken, mail waar tot op heden niet werd gereageerd, ik ben in blijde verwachting.
We weten allemaal dat dit landje verzuild is, gepolitiseerd, ook de kranten en tijdschriften, onafhankelijk bestaat reeds lang niet meer. Inzendingen die niet passen in hun ideologie worden steevast geweigerd, de moderator is God de vader.
Maar als een organisatie die zegt onafhankelijk te zijn en op te komen voor de vrije meningsuiting zijn werk niet doet, dan is dit landje zieker dan ik dacht.
Ik weet ook dat we de wereld niet kunnen veranderen maar moeten we daarom zwijgen. beter eruit gooien dan opkroppen.
Iemand heeft het mooi omschreven, ze dronken een glas, deden een plas en waren weer weg naar af.
