Deze week kwam hij er dan eindelijk: de enige echte kerstmarkt met alles erop en eraan. Ontelbare kraampjes met eten , poppetjes, juwelen, kaarsen, enz.. Ook staat er nu een groot reuzenrad op de Augustusplatz met veel lichtjes en versierinkjes. Dinsdagavond vond de grote opening  plaats en zijn we dan maar geweest na onze les. Omdat het de eerste dag van de kerstmarkt was, liep er extreem veel volk rond. We wisten niet waar eerst kijken omdat er zoooveel te zien was. En zoveel verschillende soorten eten: We zagen een soort pannenkoeken met confituur of appelmoes, hotdogkraampjes, frietjes, geitekaasbroodjes, broodjes met vis, gefrituurde vis, van alles met chocolade, wafels met slagroom, crepeltejs, enz. Na een paar uren rondgelopen te hebben in de koude, besloten we toch om maar eens naar huis te gaan, en een andere keer terug te keren om de rest van het eten te proeven en kerstcadeautjes te kopen als er minder volk zou zijn.

Verder heb ik deze week vaak in de bib gezeten om te werken voor school. We hebben een programma geïnstalleerd op onze laptop zodat we in de bib en op school altijd op internet kunnen, echt handig. Er zijn hier verschillende bibliotheken van de universiteit Leipzig, maar meestal zit ik in de Albertina-bib. Dat is de grootste volgens mij, en heb je veel plaats om te zitten. Het probleem is ook dat verschillende boeken niet mogen uitgeleend worden, en dan moet je wel in de bib zitten werken. Toen ik vrijdag met een paar vriendinnen in de bib zat, begon het plots te sneeuwen buiten. Het is hier inderdaad weer aan het verkoelen. Dit weekend viel er nog wat sneeuw en daarom bleef ik vooral binnen.

Donderdagavond maakten we chocomousse bij Eva omdat we vrijdagavond waren uitgenodigd op een internationaal buffet bij een Spaans meisje op haar kot. Iedereen moest iets typisch uit zijn eigen land maken. Wij maakten chocomousse met Belgische chocolade, gekregen toen mijn ouders mij een paar dagen kwamen bezoeken. (Ik kreeg toen trouwens ook een sjaal en muts en handschoenen, jeeej, dankuuu, wat ik nu wel kan gebruiken) En we maakten ook nog worstenbroodjes ter plaatse. Toen we toekwamen was iedereen daar druk bezig in de keuken met van alles te maken. Pam, het Spaanse meisje maakte een soort chips met kaas en spaghettisaus in de oven, een Frans meisje maakte chocoladekoekjes , twee Italiaanse meisjes hadden tiramisu gemaakt. Een Italiaanse jongen maakte Bruschetta (wat trouwens het lekkerste van de avond was, danku Francesco!!). Er was een soort appeltaart, raki (soort Turkse sterkedrank), broodjes met Spaanse jamón serano enz. Vrijdagavond werd een zeeer lekkere avond. En na het eten vertrokken we dan nog met z’n allen naar een feestje. Again een geslaagde avond, dankuu Leipzig, i love you!!

02-12-2012 om 18:04 geschreven door Delphine  

Deze week vond ik eindelijk een geschikte dansles in mijn erasmusstad Leipzig. Maandagavond ging ik samen met Laure-Ann, een Franstalige erasmusstudente, naar een zumbales, midden in het centrum. Het was zalig!!! Vele danspasjes waren hetzelfde, dus kon ik helemaal meedoen. Omdat het zo tof was, hebben we besloten om nog een paar zumbalessen te vinden hier en mee te doen. Die maandagavond zijn we dan ook nog naar de Montagskneipe geweest om onze goeie vriend, Jacinto, te steunen, die DJ was voor een avond. Het werd een zalige avond met veel rockmuziek en uiteindelijk ook want commerciële muziek. Thanks Jacinto!!  

Donderdagnamiddag hielden Eva en ik ons bezig met onze bachelorproef. We deelden enquêtes uit aan de Duitse studenten om zo een beeld te krijgen wat ze wisten over België. Ik had wel gedacht dat ze niet zoveel zouden weten over ons kleine landje, maar ze wisten soms zelfs niet wanneer België onafhankelijk was of wie de huidige eerst minister is, wat ik wel zwak vond. Gelukkig waren de meeste wel bereid om de enquête grondig in te vullen, op één ‘Ich habe zu tun, lass mich in Ruhe’ na.

Daarna maakte ik mijn rugzak want we vertrokken vrijdag namelijk naaaaaar Praag!! We wilden oorspronkelijk proberen om te liften, dus we hadden bordjes gemaakt met Dresden en Praha. Maar nadat we vroeg hadden opgestaan, twee uur aan het tankstation gestaan hadden en na veel gezwaai en gelach van voorbijkomende auto’s hebben we het opgegeven. We vonden gelukkig nog twee auto’s op de site van Mitfahrgelegenheit, aangezien we met 5 waren en ons dus moesten splitsen. Dat is een site waarop mensen die ergens naartoe gaan met de auto, plaatsen aanbieden aan een prijsje. Dat is goedkoper dan de trein en ook veilig. Het koppel waarmee we in de skoda zaten was heel vriendelijk. Behalve dat het een klein autootje was en redelijk geplet zaten, viel de autorit goed mee. Enkel jammer dat ze ons niet in het centrum hadden afgezet, want dan moesten we nog uitzoeken waar ons hostel was, maar zo konden we direct de metro eens nemen. Wat ik wel merkte, als je de taal totaal niet begrijpt, zelfs geen woorden kan afleiden, is het echt moeilijk om je verstaanbaar te maken of om de borden te lezen. Gelukkig konden de meeste mensen Engels waardoor we onze hostel vonden. Dan hadden we nog het probleem dat we blijkbaar naar de verkeerde hostel hadden gemaild. Het personeel van de hostel was echter heel vriendelijk en bood ons toch nog een kamer aan, en voor de dag erop ook. Dus dan annuleerden we gewoon de andere en bleven we daar. Om 22u ’s avonds hadden we dan toch wel honger gekregen en gingen we nog gaan eten in een typisch Tsjechisch restaurantje die de hostel ons aanraadde.

De volgende dag vertrokken we al vroeg om de stad te verkennen. Eerst beklommen we trappen om een beeld te zien van een beroemde Tsjech van in de Middeleeuwen die op een paard zat. We vroegen in het hostel wie hij precies was, maar ze wisten het zelf niet echt dusja. Daarna besloten we om in het echte oude stadscentrum rond te lopen. We zagen veel mooie oude gebouwen en aten een gesuikerde specialiteit van daar. Ik weet nu ook ‘Hallo’ in het Tsjechisch: Dobriden of zoiets. In het centrum wilden we wachten op de Wilmagroep (de studentenvereniging met wie we eerst meewilden, maar er waren geen plaatsen meer, dus hadden we onze trip zelf geregeld) omdat we mee mochten met de stadsrondleiding. Het was echter moeilik om hen te vinden omdat ze zich voortdurend te verplaatsten. Uiteindelijk kwamen we onze erasmusvrienden dan tegen op de Charles Bridge, wat de mooiste bezienswaardigheid is in Praag. Op de brug stonden schilders en kraampjes die oorringen en kettinkjes verkochten. Daarna vertrokken we terug naar onze hostel om ons om te kleden voor de avond. We zouden eerst naar een restaurant-bierbrouwerij gaan omdat de Wilma daar ook naartoe ging. Daar aten we nog eens echte Duitse boerenkost: Bratwurst mit Sauerkohl und Kartoffeln. Maar het was eeecht lekker. Ondertussen speelden mannen Tsjechische volksmuziek. Na de maaltijd gingen we naar een cocktailbar waar we goedkoop een cocktail dronken, (aangezien alles goedkoper was in Praag) Daarna wilden we naar de club Karlovy Lazne, de grootste club van Midden-Europa, met four floors!! Omdat we met wilma mee waren, was de ingangsprijs maar 6 euro ipv 8.

Enkel jammer dat ik plots besefte mijn muts vergeten te hebben in de cocktailbar. We betaalden dus eerst onze ingang en vertelden de bodyguard wat ons probleem was (want normaalgezien mocht je niet meer buiten, eenmaal betaald). Hij begreep ons en zei dat hij onze gezichten zou onthouden en dat we dan opnieuw binnen mochten. Sofie en ik vertrokken dus again naar de cocktailbar, en ondertussen kwamen we zeker 20 muizen tegen!! Help!! Gelukkig hadden ze mijn muts opzij gehouden in de vestiaire. Jeej!! Eenmaal terug aan de club, mochten we direct binnen, zonder problemen. Alle mensen die in de lange rij stonden, waren stikjaloers!! ;) Net alsof we speciale gasten waren. De club was heel tof. Er was een zaal met rockmuziek, één met oude muziek, één met r&b en dan nog iets techno-achtig. Het was leeuuuuuk!! We bleven tot 2u omdat we volgende dag opnieuw om 8u moesten opstaan om mee te gaan naar the Prague Castle en het Petrinpark met de Wilma. Natuurlijk deed het wat pijn om die zondagmorgen op te staan, maar het kon erger. Na het ‘all you can eat’-ontbijt op onze hostel, gingen we voor France (meisje die mee was) naar Stradivarius in het shoppingcentrum omdat ze een blaser wilde van die winkel. Dan met de metro naar de Charles Bridge om daar Wilma op te wachten. Het was een hele bergwandeling naar de ‘Eifeltoren’ in het Petrinpark. Dat is een soort toren die lijkt op de Eifeltoren in Parijs. We hebben ook nog het kasteel gezien, en dan vlug nog iets gegeten om dan ons gerief weer op het halen in de hostel, want dan hadden we onze Mitfahrgelegenheit. Na een paar uren stonden we in Leipzig, en aten we nog iets in de Vapiano. We waren doodmoe dus namen we dan vlug de tram naar ons kot om te gaan slapen. Samengevat, het was een fantastisch weekend!!

26-11-2012 om 21:38 geschreven door Delphine