Eindelijk eens een dag rust. Vandaag heb ik lang uitgeslapen
en ben ik van plan om mijn kot nog wat te poetsen en in te richten met de spullen
die ik gisteren in Ikea gekocht heb (help, hoe zal ik dat krukje in elkaar
steken). Vanavond ga ik samen met Lize, Eva en Sofie worst met appelmoes maken
mmm. Maar nu eerst nog wat bloggen. Hier komt het overzicht vanaf woensdag:
Woensdag moesten we uit onze hostel tegen 11u. Sleuren van
de derde verdieping naar beneden met twee valiezen, een rugzak, een zak enz das
nicht so einfach. Daarom hebben we dan ook een taxi besteld. Ik wist dat de
taxis hier niet zo extreem duur waren, dus overtuigde ik Lize en Sofie om mee
te gaan aangezien zij ook daar in de buurt een kot hebben(dan moeten we niet
meer tsjoolen) . Zo konden we de prijs door drie delen waardoor het echt wel
goedkoop was. Eva ging niet mee met ons
omdat ze nog ergens in de buurt een kot moest bezichtigen en een paar uren
later wist ze dat ze het kon huren. Z e woont
nu slechts een 20-tal minuten wandelen van ons . Eenmaal aangekomen in
mijn kot kon ik eindelijk alles een mooi plaatsje geven. Mijn kleren zaten al
veel te lang in die koffers, net als mijn woordenboeken die er al niet echt
nieuw meer uitzagen. Na een paar uren alles wegzetten (hier, of nee, dat past
beter daar, of nee..) had ik met Lize en Sofie afgesproken op Lize haar kot om
te lunchen. Haar kotgenote is blijkbaar een zeer vriendelijke want ze mag alles gebruiken van
potten en pannen tot stofzuiger enz. Mijn kotgenote is nog altijd niet aangekomen,
dus ik heb helemaal geen idee wat voor soort persoon ze is. Ik weet enkel dat
ze ordelijk en netjes is want ze heeft telkens maar de helft van de planken en
kasten vol gezet met haar spullen. Nadat we gegeten hadden, besloten we om een
film te bekijken op de laptop van Lize. Het werd de film the dictator met die
van Borat, echt een grappige film. Tegen 18u30 vertrokken we dan naar de
Augustusplatz om iets te gaan eten. Door de straatjes lopend, kwamen we een
bende jongens tegen die muziek aan het maken waren en ik kreeg een gratis
suikerappel van een marktkramer. Gezellig hier in Leipzig. Na een korte
wandeling stootten we op een pizza-restaurantje, en dit bleek echt een
toppertje. Pizzas voor minder dan 8 euro, pastagerechten, lasagne en allemaal
superlekker. Hier komen we zeker terug. Dan waren we eigenlijk van plan om naar
een soort theatervoorstelling te gaan, georganiseerd door het Studentenwerk,
maar we waren iets te laat, waardoor we dat misten. Geen probleem, dan gingen we
maar eens het kot van Eva gaan bekijken. Echt een mooi kot, enkel jammer dat
het zo hoog is. ;) Om 22u besloten we om te voet terug naar ons eigen kot te
gaan om zo de afstand van Evas kot tot het onze te meten. Zo kwamen we de mooi
verlichte Peterskirche tegen. En dan Gute Nacht!!
Donderdag was er een uitstapje naar de BMW-fabriek, een
eindje buiten Leipzig. De rondleiding, die in het Engels werd gegeven, was
eigenlijk nog interessanter en indrukwekkender dan ik gedacht had. We zagen hoe
een auto gemaakt werd van het beginproces (onderdelen in elkaar zetten) tot het
eindproces (afwerking en het testen op foutjes) De flexibele robotten die
onderdelen op en in de carbody plaatsten waren supersnel en behendig waardoor
ze bijna menselijk leken. Het deed me denken aan die films met gevaarlijke
robotten en monsters. Daarna keerden we
even terug naar ons kot om vlug iets te eten en dan was het tijd om nog wat
papierwerk in orde te maken. Eerst een document gaan indienen bij Frau Schmidt,
dan wilden we onze vervangingsstudentenkaart afhalen (krijgen pas later de
echte) maar er stond te veel volk waardoor we besloten om eerst naar het
gemeentehuis te gaan om ons in te schrijven in de stad. Daar stond ook massas
volk. Blijkbaar moet je een ticketje trekken en dan iets anders gaan doen want
het is uren wachten. En wij hadden F denk ik, terwijl ze nog aan A zaten en ze
sloten al een uur later. Onbegonnen werk dus wandelden we maar wat rond in de
straatjes. We ontdekten een supergoedkope winkel, Woolworth, waar echt alles te
vinden is zoals bijvoorbeeld bureaulampen aan 6 euro, wasrekje aan 7 euro,
decoratie, schoolgerief, inpakpapier, boeken aan 3 euro, kuisgerief, bestekset
aan 4 euro, maar dus echt alles. Daar heb ik dus al een paar koopjes gedaan. ;)Sommige
dingen zijn hier echt wel goedkoper. De
DM is hier een soort kruidvat, maar dan alles de helft goedkoper, zalig gewoon.
Die dag hebben we het dan gewoon opgegeven (nadat we kapstokken gekocht hadden
en nog maar eens werden afgewezen bij de studentenkaartverkoop) en zijn we ons
niet meer gaan inschrijven. Ons internet kon trouwens vanaf dan geïnstalleerd
worden, dus vertrokken we terug naar ons kot. Na veel moeite, ontdekten we dat
het dus geen draadloos internet was (why, waarom had die verantwoordelijke van
de koten dat niet gezegd). Gelukkig blijven de winkels hier tot 20u open, dus
haalden we nog een kabel in de Saturn. De kotgenoot van Lize hielp ons dan nog
aan een programma waardoor alles
eindelijk lukte.(zonder dat programma konden we niet op internet, maar je moest
dat via internet downloaden, maar we hadden geen internet!)
Die avond waren we uitgenodigd om te gaan eten bij een Pool,
Kuba, die we maandag in de Montagskneipe hadden leren kennen. Na een heleboel
lachbuien omdat we het niet vonden en omdat alles zo grappig was die avond,
kwamen we daar toe met becks die we
meteen uitdronken. Het eten was lekker en het gesprek (in het Duits) verliep
vlot, dus gingen we nog even mee naar een club waar er een feestje te doen was.
De muziek was vergelijkbaar met die in België dus dansten we er op los. Rond
2u/2u30 vertrokken we terug naar ons kot. Kuba vergezelde ons nog een stukje en
nam dan afscheid.
Vrijdag moesten we al vroeg op om nog maar eens te proberen
om onze vervangingsstudentenkaart te pakken te krijgen. En ditmaal hadden we
geluk. Daarna trokken we vlug een ticketje in het gemeentehuis en gingen we
even shoppen. Wat schoenenwinkels bekeken enzo (ik wil hier echt bottines of
botten kopen want zoveel mooie schoenen die mij eens volledig aanstaan en het
is hier gewoon een shoppingparadijs, geschift veel winkels en ook vaak
goedkoper dan in België) Dan na 2 uren wachten, konden we ons eindelijk
registreren in de stad Leipzig, einde van de illegaliteit. :p S avonds was er
een Kneipentour (van café naar café slenteren) samen met andere Eramussers. Dan
heb ik alweer veel nieuwe mensen leren kennen: een Russisch meisje, 3 mensen
uit Slovenië, uit Hongarije, superveel Franstaligen bv ook Emilie uit Luik, 2
jongens uit Leuven en dan nog de mensen die ik maandag had leren kennen: Myrtho
uit Griekenland, Josephine uit Duitstalig België enz. De cocktails waren lekker
en we dronken ook een drankje die je in brand moest steken. Daar hebben we ook
fotos van. Ik zal straks nog eens proberen om fotos te plaatsen op mijn blog.
Lize en ik sloten de avond af met een warme chocomelk (moet ook eens kunnen,
zeker als het koud is). We gingen mee met de twee jongens uit Leuven, Remo en
Rutger, want die wonen niet ver van ons kot, zelfde straat als Sophie
eigenlijk. Het probleem was enkel dat Remo op krukken liep omdat zijn voet
gebroken is. En het regende ook nog eens dus probeerden we te liften. De eerste
keer zei de man ons dat hij Einen wichtigen Termin had (right, om 2u s
nachts zeker), de tweede auto had te veel bagage mee en de derde keer was
ditmaal de goede keer. Een jonge vrouw was bereid om onze vriend mee te nemen,
maar ze was wel wat bang. (liftende mensen om 2u s nachts zijn mss niet altijd
betrouwbaar) dus stelden we haar gerust dat hij niets zou doen. Lize: Er wird
nichts tun, er wird wirklich nichts tun.
Gisteren zijn we naar de Ikea geweest en dat was min of meer
een daguitstap. Eerst hebben we er gegeten en dan verzamelden we al onze
spullen die we nog nodig hadden, zoals een donsdeken, decoratie, borden, een
bezem, een krukje enz. Na een paar uren was ik het daar zo beu en ik sleurde
veel te veel dingen mee en natuurlijk begon het dan nog eens geschift hard te
regenen. Daar stonden we dan met al ons gerief (waar is de bushalte ook alweer,
anyone?) Met andere woorden, ik was echt blij toen ik terug op mijn kot zat. En
dan kon ik alles mooi inrichten. I love my place already.
Gisteren veel te doen, waardoor ik geen tijd had om te
bloggen. We hebben eerst een Duits nummer gaan aanvragen in de (jawel) Aldi. De
formule heet Aldi Talk en zo kunnen we aan een tarief van 3 cent naar elkaar
(de andere 3 meisjes) sturen. Het tarief om naar Duitse mensen te sturen wordt
ook goedkoper en naar mensen in België blijft het ongeveer hetzelfde. Niets dan
voordelen dus. Daarna vertrokken we naar de Goethestraße om een
campusrondleiding bij te wonen. Daar leerden we Josephine , een meisje uit
Duitstalig België, Myrthe, een Grieks meisje, en dan nog een paar Fransen
kennen. Er was ook een vrouw aanwezig die onze schriftelijke toestemming vroeg
om fotos te trekken voor de erasmussite, dus we zullen waarschijnlijk te zien
zijn op de één of andere site van de school hier. Ik denk Auslandsamt ofzo. We kregen
de verschillende faculteiten te zien want alles ligt hier door elkaar, de
computerrooms, de bibliotheek, de eetzaal, enz. Waar wij de meeste lessen zullen
hebben is in de Beethovenstraße, Universitätsstraße.
Na deze leerrijke rondleiding, belde ik de Studentenwerkdienst
op om een afspraak te maken want we hadden op dat moment nog altijd geen kot
gevonden. Daar ter plaatse moesten we een formulier invullen wat we precies
wilden, maar die man daar zei ons dat er niet zo veel meer beschikbaar was van
koten, Wohngemeinschaften enz. Hij zocht even op in zijn bestand en het bleek
dat er nog juist 4 koten beschikbaar waren. Na een korte bezichtiging waren we
redelijk overtuigd om ze te nemen. Straks gaan we de papieren gaan ondertekenen
en vanaf woensdag verhuizen we onze hele boel naar de Straße der 18. Oktober. De ligging is perfect, in het centrum, dus
trammen a volonté. We zitten niet ver van elkaar, niet ver van de
uitgaansbuurt, niet ver van een supermarkt, niet ver van de universiteiten. We
hebben een wasmaschine, droogmaschine, partyroom enz. Na een bezoek te hebben
gebracht aan de plaatselijke supermarkt (eej ze hebben hier alles en tis
goedkoop en maar 3 minuten van ons kot, jeeej!!) , zijn we ons gaan inschrijven
bij Christiane Schmidt. Dat verliep redelijk vlot en ook zij liet ons weten dat
de 18. Oktoberstraße een perfecte buurt is voor Erasmussers. Er stond ook een
standje van de Wilma-vereniging en ik heb me ingeschreven voor de
BMW-rondleiding, Filmavond (das deze avond), kroegentocht op vrijdag,
Stadtrundfahrt, een soort cirkusavond. En dat is allemaal gratis dus why not.
Zo leren we ook nieuwe mensen uit verschillende landen aangezien deze
evenementen speciaal voor Erasmussers zijn.
Het leuke aan het hostel waar we nu verblijven is dat we er
zelf kunnen koken. Op facebook heb ik al een paar fotos gezet, waaronder wij
die aan het koken zijn, maar ik vrees dat ik geen fotos kan uploaden op mijn
blog want dat lukte niet gisteren. Ik zal in elk geval nog eens proberen de
komende dagen. Gisteren kochten we dus pasta en wijn en we maakten er een
gezellig dinertje van. Vervolgens vertrokken we naar de Augustusplatz om de
mensen van de Wilma-vereniging te leren kennen. Het is immers elke maandag
Montagskneipe in het café the four rooms.
Daar kwam ik Josephine weer tegen en leerde ik Fransen, Duitsers, een
Pool enz kennen. Ik heb vorige avond waarschijnlijk 5 talen gesproken en
Nederlands zat er nauwelijks tussen. Hoewel we wel 1 Belg hebben ontmoet
dankzij mijn Ghent College sweater. Het is wel nog redelijk ver van de
Augustusplatz naar dat café dus ik zal me best een fiets aanschaffen. Die Pool,
(hij heet Kuba) zei ons dat er zaterdag een grote fietsenverkoop van de politie
georganiseerd wordt. Daar worden fietsen verkocht aan 30 euro, wat goedkoper
zal zijn dan een fiets huren.
Het voornaamste is dat we nu een Unterkunft haben dus ik ben
echt wel blij. En we hebben al nieuwe mensen leren kennen. Fantastisch hier in
Leipzig. Enige nadeel, ik heb nu al het gevoel dat mijn Nederlands aan het
verduitsen is, ik kan amper mijn zinnen hier vormen op mn blog. Dus verwacht
maar dat ik als volledige Duitse zal terugkomen. ;)
