De titel verraadt het maar al te goed, idd, de nacht van 26
op 27 oktober vielen de eerste sneeuwvlokken in het koude Leipzig. Vorige week
liepen de temperaturen nog op tot 20 graden, terwijl ik hier vandaag zit te
bibberen van de kou. Die eerste sneeuwerige vrijdagavond ging ik pannenkoeken
eten bij Lize, samen met Sofie en Eva. We hadden ook France, een ander meisje
uit Gent die we hebben leren kennen, en haar vriend uitgenodigd. Zij had ons de
avond ervoor uitgenodigd om naar een Jazzoptreden te gaan in een klein old
fashion cafeetje en zo leerden we weer eens een andere kant van Leipzig kennen.
De pannenkoeken, die we met choco en witte suiker besmeerden, waren
overheerlijk, applaus voor Lize met haar kookkunsten! Na deze rijkelijke
maaltijd vertrokken we met de fiets naar een modeshow. Na een veel te lange
tocht (zeker 30 min met de fiets door de snijdende koude) vonden we het gebouw
waar de modeshow plaatsvond. We moesten een trap op, die met kaarsjes versierd
was, en dan konden we plaats nemen in de zaal. Het zag er allemaal niet echt zo
professioneel uit plus het was er totaal niet verwarmd, maar het was dan ook
een gratis evenement. We dronken er iets en na een uur begon de show dan
eindelijk. De kleren die geshowd werden, waren redelijk alledaags, maar zo kan
je ook toffe ideetjes opdoen voor je eigen kledingstijl.
Toen we terug naar buiten wandelden om onze fietsen te
halen, was het dan zover, de eerste sneeuw in Leipzig. Helemaal verkleumd
vonden we na een halfuur de Moritzbastei waar er een 90s party aan de gang
was. Daar zeggen Sofie en ik natuurlijk geen nee tegen. ;) Sweet dreams . De
Duitsers luisterden blijkbaar ongeveer naar dezelfde muziek in die tijd, dus
herkenden we vele songs, maar soms zat er ook eens een Duitse song tussen,
zoals Mila aus Japan en dan juichten alle Duitsers, terwijl wij daar stonden
van eeuh nein, das kennen wir gar nicht.
Gisteren ging ik zwemmen en daarna inkopen doen, want deze
keer was het mijn beurt om iets klaar te maken voor komen eten. Ik besloot om
mijn beroemde spaghetti te maken met veel verse groentjes mmm. Na het eten was
er een kotfeestje bij Jacinto, een Spanjaard die we kennen, dus maakten we ons
klaar om de koude nacht in te gaan. Hij woont redelijk buiten het centrum, dus
besloten we de tram te nemen en na een halfuurtje waren we er. De twee jongens
uit Leuven waren er weer, de Italianen die we kenden ook en dan leerden we nog
twee Italiaanse meisjes kennen en een Spaanse. Ik heb zo mijn Spaans wat kunnen
oefenen en het werd een zeer toffe avond en de woorden cripple fight, jungle speed, porco dio, live gitaar
met zang en McDonalds zeggen al meer dan genoeg. ;)
