Twee weken geleden redde ik haar leven en nog steeds kon ik haar niet uit mijn gedachten bannen. Het heeft 1 week geduurd voor ik de stap durfde zetten om haar thuis op te zoeken. Na enig aandringen gaf Nye me haar adres (wat eigenlijk bij wet verboden is...). Eens voor haar deur twijfelde ik even, zou ze mijn bluf wel geloven? Ik zag aan haar ogen dat ze het niet geloofde, maar toch liet ze me binnen. Persoonlijk vond ik 'nazorg' een mooi excuus maar zij vond dat blijkbaar zinloos. Nu, eens ik binnen was kwam ik terecht in iets wat op een onbewoonbaar huis leek. Afval, etensresten, een gigantische berg afwas en een diepe, onfrisse geur. Sheila zelf, zag er best wel sexy uit in haar strakke jeans en geruite bloes. Tegen mijn verwachtingen in zei ze niet veel, wat ze zei was op een korte afstandelijke toon. Maar ik hield vol. Na enkele, eerder zinloze vragen, kwam ze los en nam zij het van me over. Ze vertelde hou ze in dat triestige huis terecht gekomen was, wat er vooraf ging aan het ongeval en wat ze zelf van haar huidige situatie vond. Ik wou haar helpen en stelde voor om samen boodschappen te doen. Eerst sputterde ze wat tegen maar uiteindelijk volgde ze me de auto in. In de auto volgde een luchtig gesprekje. Eens in de winkel gingen we elk onze eigen weg. Ik nam maar wat, zonder te weten wat we thuis nodig hadden. Ik was meer bezig met haar. Ik hield haar goed in de gaten en volgde haar pad doorheen de winkel. Tot slot zei ik op een zachte maar dwingende toon dat ze meer noodzakelijke etenswaren moest kopen. Na onze passage aan de kassa reden we zwijgend naar haar huis. Ze bood me vriendelijk aan nog even binnen te komen (ooh wat vond ik haar verlegen blik schattig!). Maar ik bedankte vriendelijk, ik wou nog even naar het stuk grond dat ik wil kopen.
Op die plek kan ik helemaal tot rust komen. Ik bemerk net dat ik best nog eens contact opneem met de eigenaar, om zeker te zijn dat hij het niet verkoopt voor ik genoeg geld bijeen heb. Voor het eerst stelde ik me voor dat ik op dat stuk grond, in mijn zelfgebouwde huis, zou samenwonen met de vrouw van mijn leven. Niet zonodig met Sheila, gewoon, met de vrouw waarvan ik hou.
Afgelopen week reed ik iedere dag voorbij de kleine gevel waarachter Sheila woont. Nooit was er veel licht, slechts af en toe zag ik een kleurrijke schim van wat waarschijnlijk de televisie was. Vandaag had ik voldoende moed bijeen geraapt om aan te bellen. Ik was aangenaam verrast toen ik zag dat de blauwe plekken zo goed als volledig uit haar gezicht waren verdwenen. Opnieuw zag ze er nonchalant maar sexy uit. Ik wou haar helpen met opruimen maar tot mijn grote verbazing lag de kamer er netjes bij! Ze had gewoon zelf opgeruimd!? Ja, ze steeg in mijn achting. Aangezien kuisen niet meer aan de orde was, nam ik haar mee naar een gezellig restaurant. Veel mensen deelde blijkbaar hetzelfde idee als mij, na even zoeken vonden we toch nog een plek, achterin het restaurant. Veel honger had ik niet. Door de dikke laag rook zag ik amper de uiterste muur van de zaal. Opnieuw deelden we enkele zaken uit ons persoonlijk leven, maar al snel had ik er genoeg van, ik wou naar huis, maar dat was buiten Sheila gerekend. Voor haar was de avond nog maar net begonnen. Licht beschonken ging ze biljarten met enkele brede mannen verderop in het restaurant. Het was een waar drama. Al mijn geld verspeelde ze! En ondertussen mocht ik toezien hoe die perverse venten mijn vriendin (ik denk dat ik dit wel mag zeggen) met vuile gedachten begluurden. Vele spelletje later was ik nog armer en dwong ze me in de auto te gaan zitten. Ik gehoorzaamde. Ik was moe, had koud en was niet van plan nog langer dan 10 minuten op haar te wachten. Net toen ik op het punt stond haar uit het restaurant te gaan halen kwam ze naar buiten, stapte in de wagen en beviel ze me te rijden. Ze had op het nippertje gewonnen. Ik bedacht me wijselijk dat ik mijn kop de komende maanden beter niet meer kon laten zien in dat restaurant. We gaf me het geld terug dat ze me verschuldigd was en we reden in stilte terug naar huis. Maar in plaats van te stoppen voor haar deur reed ik verder de heuvel op, ik bracht de wagen tot stilstand op de top van de heuvel, net voor "mijn stuk grond". Ze was niet direct onder de indruk maar ze leek wel te luisteren naar mijn visie op mijn toekomst. Maar ik was vastberaden, op die plek zou er iets gebeuren tussen ons. Ik wachtte tot het meest geschikte moment om haar te kussen en plots.. PATS! Ooh ik was in de zevende hemel. Ik wist dat de grond koud en nat zou aanvoelen maar daar trok ik me niets van aan. De vrijpartij was passioneel en hevig, maar alle twee voelden we ons goed. Ik zag het als het begin van iets moois. Alsof het de doop was van mijn toekomstige stuk grond. De start van mijn toekomst met Sheila op de perfecte plek, hoog op de heuvel.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Peter Webster
Ik ben een man en woon in Hartstone (Verenigde staten) en mijn beroep is Ambulanceverpleegkundige.
Ik ben geboren op 05/04/1990 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Beste lezer,
Ik deze blog geef ik u een kijkje in mijn leven. Mijn verhaal is niet ordinair, noem het eerder meeslepend
