Senne wordt vandaag 11 jaar.
Hij kan heel goed voetballen.
Mijn vriend kan goed zwemmen.
Hij heeft geen broers of zussen.
Het lievelings eten van Senne is pizza,spaghetti,ijs en frieten.
De lievelings dieren van Senne zijn poemas dat ziet hij heel graag en een tijger daar is hij heel snel bij.
Het lievelingslied van Senne is Hopa gamba style daar is hij heel snel bij als dat lied opstaat.

Gisteren brachten enkele sneeuwklassers een leuk toneeltje, een play-back en grappen en grollen voor ons. Ook de kookouders en de begeleiders stalen de show met een dansje. We dansten het Fliegerlied, zongen ons sneeuwklaslied en hielden een mini-fuifje. Na een drukke dag en avond waren we blij dat we in ons bed konden kruipen. Na een kort fotomoment op de kamers vielen alle ogen al vlugdicht. Op één kamer konden we zelfs geen foto meer maken omdat ze daar al in dromenland waren.

Vanmorgen was het om 08.00 uur nog heel stilletjes op de kamer. Toen 10 minuten later het Fliegerlied weerklonk kwam er weer wat leven in de brouwerij. Van stress voor de wedstrijd was dit jaar geen spraken. Bij het ontbijt werd er dan ook weer stevig gegeten.

Om half tien vertrokken we naar de skipiste zodat we rustig onze ski’s konden aantrekken. Eindelijk was het dan zover: de wedstrijd kon beginnen. Na twee oefenbeurten begonnen we aan de beslissende slalom. De spanning steeg, de knieën knikten. Als de besten gleden we rond de vlaggen naar beneden. We hadden geen idee wie de snelste was, het ging bij iedereen super goed. Na de wedstrijd trokken beide groepen weer naar de ankerlift. Nu de spanning eraf was genoten we volop van het skiën.

Na de skiles kregen we op de piste van de skimonitors de uitslag van de wedstrijd. Iedereen had een supergoede wedstrijd geskied, jammer genoeg kan er maar één winnaar zijn. Bij de beginners werd Chelsea de winnaar, bij de goep van Benni was Eline de snelste. Voor ons, voor Elmar en Benni was iedereen een winnaar. Dus kreeg iedereen ook een diploma en een mooie medaille. Tevreden keerden we naar Krone voor het middagmaal.

Tomatensoep met balletjes, cordon bleu of worst, gebakken patjes met erwten en wortelen smaakten ons reuze goed. Omdat we zo’n skikampioenen zijn, kregen we van de kookouders nog een ijsje met fruit. Om duimen en vingers bij af te likken!

Om 14.20 uur stonden we alweer klaar voor een laatste uitstap. Vandaag trokken

We met de lijnbus naar Holzgau. Daar wandelden we naar de hangbrug. De hangbrug van Holzgau overspant de wil romantische Höhenbachtalkloof die 110 meter lager ligt. Met een lengte van 200 meter is ze de langste, kostenloze, voetgangersbrug van Oostenrijk. Wij vonden het alvast de moeite om erover te wandelen. Op de terugweg mochten we met onze poepplankjes de hele weg terug naar beneden glijden. Tof vonden we dat.

Terug in Stanzach smaakte de frisdrank ons heerlijk en wachtte ons een heerlijke douche.

Na het eten gaan we ons klaarmaken voor de laatste avond in Stanzach.

We trekken om 20.00 uur naar Jamdo waar we bezoek krijgen van twee Tiroler muzikanten. Billen kletsen en jodelen: dass machtSpass! Daarna gaan we er een echte ‘lap’ opgeven J en kruipen we een laatste keer in ons sneeuwklasbed.

Het weer in Stanzach:

Veel wolken, af en toe wat zon of lichte sneeuwval. 

Na de lange dag van gisteren bleef het vanmorgen dan ook heel lang stil. We hebben de kinderen dan maar laten slapen tot 08.10 uur zodat iedereen om 08.30 uur fris en monter aan de ontbijttafel zat. Na een stevig ontbijt met een eitje erbij gingen we ons klaarmaken voor alweer een leuke skiles. De zon straalde en de paar wolkjes zagen er lustig uit. Beide groepen trokken onmiddellijk naar de ankerlift. Mooi om te zien hoe elke groep enorme vorderingen maakt. De sfeer op de piste was dan ook opperbest en iedereen genoot met volle teugen. Zon, heerlijk skiën en een toffe bende … ook de juf geniet volop mee!

Ook tijdens het middagmaal was het weer genieten. Een broodje hamburger en frietjes … njamie!  Tja … de hamburgers en de frietjes van de Fritbox en de Wilgenhoeve krijgen stevige concurrentie van die van ’Krone’ J Dat we nu nog gaan terugkomen !?!  J

De namiddag werd zelfs nog leuker! Met de stoeltjeslift zweefden we naar de Jöchelspitze. De zon straalde aan de hemel. We hadden geen betere dag kunnen uitkiezen. We genoten van het uitzicht en gingen daarna spelen in de sneeuw. Gelukkig hadden we onze poepplankjes bij. We gleden en stoeiden erop los. Om 16.00 uur ging het met de lift weer richting dal. Daar gleden we met onze plankjes van de babypiste. Man, wat ging dat supersnel. Geweldig vonden we dat!

Om 16.45 uur reden we met de bus naar Stanzach.

Na het douchen, leren en spelen gaan we smullen van een heerlijk Tirools gerecht: Kaiserschmarren! De juf en de meester konden het toch niet laten om na de ‘één tegen allen’ van gisteren toch een tegenprestatie te leveren.

We hopen dat het bij de kids zal smaken ….

Vanavond houden we de sneeuwklasshow en hopelijk kunnen we vroeg gaan slapen want morgen staat de skiwedstrijd op het programma.

Het weer in Stanzach:

Witte schapenwolkjes en een stralende zon aan de hemel.

Een geweldig mooie dag!

Gisterenavond kregen we de melding dat onze skileraar vermoord werd aangetroffen aan ons huisje. Met leuke opdrachten kwamen te weten dat Frans en Francine de moord hadden begaan in de douches met een touw. Het was een avond met heel veel speelplezier. Iedereen deed dol enthousiast mee.

Na een rustige nacht stonden we vandaag weer om 07.50 uur paraat. Maar wat we door het raam zagen beviel ons helemaal niet. De regen viel met bakken uit de hemel. Hoe hard we ook voor de zon zongen, ze liet zich niet zien.

We lieten het nog niet aan ons hart komen en genoten, zoals gewoonlijk, van een heerlijk ontbijt. Omdat het bleef regenen hebben we welde plannen van vandaag een beetje gewijzigd. Deze voormiddag speelden we één tegen allen in ons huisje.

De leerlingen werden door de juffen uitgedaagd. Zo moesten ze een stuk zeep wassen, ballonnen latten ploffen, een bol wol ophaken, tekeningen maken, sit ups, touwtje springen en nog meer van dat leuks. Gelukkig voor ons slaagden ze er niet in om alle opdrachten tijdig uit te voeren. Zo vonden ze ook de reuze klopper uit de keuken, die we verstopt hadden, niet terug. Jammer … maar helaas!

Deze middag smulden we van de erwtensoep met ‘backerbsen’, kip in zoet-zure saus met rijst. Als dessert kregen we een potje yoghurt. 

We hebben de uitstap naar de Jöchelspitze verplaatst naar morgennamiddag.

Na de middag werd de regen stilaan sneeuw. Toen we met onze skibotten aan naar de piste trokken, dwarrelden dikk vlokken sneeuw naar beneden. Dit vonden we al véél leuker en mooier. De hele skiles bleef het maar sneeuwen. Omdat er verse sneeuw op de piste lag, gleed het niet zo goed. Daarom trokken beide groepen naar de ankerlift. Dolle pret bij iedereen. Beide groepen deden het fantastisch vandaag, ondanks het mindere weer waren we allen in een opperbeste stemming én we worden alsmaar betere skiërs. 

Vanavond maken we nog een griezeltochtje door het bos en daarna gaan we een ijsje eten.

Morgen kan je hier meer over lezen.

Het weer in Stanzach:

Regen, regen, regen, …. en daarna sneeuw! Kortom, een natte dag.

In het huisje deden we vlug onze pyjama aan en daarna zongen we samen nog een beetje. Om 21.30 uur kropen we moe maar voldaan ons bed in.

Deze ochtend lag er een warm, krakend croissantje met chocolade voor ons kaar. Met een heerlijk glaasje versgeperst appelsiensap genoten we van een heerlijk ontbijt.

Met veel zin om  te gaan skiën trokken we ook vandaag de berg op naar de skipiste. Het skiën ging vandaag bij iedereen heel vlotjes. De beginners waren in hun nopjes en gingen sierlijk van de bananenlift. Nog een paar dagen en ze zijn klaar voor het grote werk. De gevorderden mogen morgen naar de ankerlift. Zij hebben vandaag hun beste ‘skietje’ voorgezet. We mogen terecht fier zijn op de skiërs van De Hei!

Om weer op krachten te komen kregen we deze middag, lentesoep met balletjes, gebraad met boontjes en puree en een koek als dessert.

Om 13.30 uur zaten we alweer in de bus richting Reutte voor een bezoek aan de burcht van Erenberg. De geest van ridder Ruttiger leidde ons door het museum. We waanden ons echt in de tijd van de kruistochten. Door een toffe zoektocht leerden we heel wat over de Middeleeuwen. Als echte ridders en jonkvrouwen reden we weer naar Stanzach.

Onze kookouders hadden een super lekkere taart gebakken én een heerlijke bananen milkshake gemaakt! Hmmmm!  Smullen was dat! Onze buikje wordt hier steeds maar ronder en ronder!

Straks als we gedoucht zijn krijgen we nog boterhammetjes met kaas, vlees en eitjes.

Vanavond gaan we nog op zoek naar de moordenaar van onze skileraar! We gaan vast en zeker een spannende avond beleven.

Het weer in Stanzach:

Het was de hele dag bewolkt en tijdens de skiles begon het ook te regenen. Gelukkig waren we in de namiddag in de burcht. Zo bleven we toch nog droog!

De foto's van het avondspel vind je ook in de fotoreeks van 1 maart.

Gisterenavond beleefden we een super leuke avond in Casino Krone. Iedereen was chique uitgedost, met of zonder glitters. Glamour in Krone, schitterend. In het casino speelden we roulette of spelletjes tegen elkaar en zo konden we munten winnen en verliezen. Als we voldoende munten overhielden kregen we een VIP-ticket voor de Tirolerfuif  van woensdagavond. Tot bijna 22.00 uur speelden we erop los. Het was veel te vroeg bedtijd, vonden ze hier. Nochtans was het op alle kamers heel snel stil.

Vanmorgen werden we om 07.30 uur gewekt en om 08.00 uur zaten we met grote honger aan de ontbijttafel.

Na het invullen van ons dagboek deden we onze skikleren aan en trokken naar de skipiste. We hadden er weer zin in. De beginners maakten grote vorderingen en kwamen op het einde van de les de piste aan de bananenlift verkennen. Toch tof om te zien met hoeveel plezier ze van de berg gleden. De gevorderden bleven ook nog aan de bananenlift. Daar gleed het vandaag een beetje moeizamer omdat niet iedereen de instructies van de skimonitor wilde opvolgen. Zij werkten vooral aan het verbeteren van hun skistijl. Ook al was dat best vermoeiend, toch genoot ook deze groep van de tweede les. Na een kort sneeuwballengevecht met de juf en de meester haastten we ons naar het huisje. We wisten dat er tomatensoep met balletjes, frietjes met stoofvlees en een ijsje met fruitsla op het menu stonden. En er werd gesmuld! Iedereen at zijn buikje meer dan vol.

Met een dikke buik trokken we er in de namiddag op uit. Normaal stond de zoektocht op het programma maar omdat de zon het van de wolken gewonnen had, haalden we de sleetjes uit de kelder en trokken we erop uit voor een hele namiddag sneeuwpret. Glijden met de sleetjes, burchten bouwen ,  sneeuwballen rollen en tot slot een heus sneeuwballengevecht. De onderdanen van het rijk van juf Karin won het van de burgers uit het land van meester Andy.  Met de sleetjes gleden we , op een hééél dun laagje sneeuw weer naar ons huisje.

Daar stond een pot lekkere chocomelk klaar. Met een koekje erbij smaakte dat super goed.

Nu is het weer douche-speel- en leertijd. Daarna krijgen we nog een lekkere hotdog, boterhammetjes en fruit.

We sluiten de dag af op de grote skipiste in Stanzach. Daar staan straks de sleetjes op ons te wachten. Rodelen … we kijken er naar uit!

Het weer in Stanzach:

We begonnen de dag onder een grijs wolkendek. In de loop van de voormiddag klaarde het stilletjes op. Tegen de middag begon de zon meer en meer te stralen.

Een mooie dag maar de sneeuw smelt stilletjes verder weg.

Gisterenavond hebben we dolle pret beleefd met het swingpaleis. We werden in 3 groepen verdeeld en elke groep kreeg één van de juffen als teamleider. Met onze groep moesten we liedjes juist verder kunnen zingen, de titels en zangers van liedjes raden. Tussendoor moesten de juffen dansopdrachten uitvoeren. Geweldig deden ze dat. Ook moesten we de begintunes van tv programma’s herkennen. We hebben er nogal op los gezongen en gedanst. ’t Was echt een vrolijke boel in Krone. Het team van juf Karin was in topvorm en behaalde de eerste plaats, nipt gevolgd door de 2 andere teams. Na een geslaagde avond waren we héél snel in dromenland.

Om 07.30 werden we met muziek gewekt. Een half uurtje later zaten we fris gewassen aan de ontbijttafel. De pistoletjes smaakten  weer heerlijk en ook de kom cornflakes was in een wip leeg. Na het ontbijt werkten we nog een haluurtje in ons sneeuwschoolboek. We leerden verder over de Lech en de verschillende soorten stenen.

Dan trokken we naar de skipiste voor onze eerste echte skiles.

Onze skileraars Elmar en Benni maakten er in de sneeuw, een fijne les van. De beginners mochten al met de sleeplift naar boven en gleden al mooi naar beneden. De stokken mochten al snel aan de kant en iedereen maakte sierlijke bochten. Ook het stoppen lukte heel goed. Af en toe viel er al wel eens eentje maar met een lach stonden ze vlug op om dapper verder te doen. De juf was terecht heel fier!  Ook de gevorderden kwamen met zwier van de berg. Je zag ze zo genieten in de sneeuw.

Van al dat skiën krijgt een mens honger en ook nu hadden onze kookouders dit geweten! Kippensoep en daarna spaghetti bolognaise …. Dat was smullen.

Tijdens het eten begon het steeds meer te sneeuwen. Dus trokken we onze skibroek en warme kleren aan en ging het richting Elbigenalp. De arrenslee kwam zo aangereden en de eerste groep kon zo mee rijden. Terwijl de ene groep genoot van het tochtje in de slee, bezocht de andere groep het kerkje. Het knekelhuisje was jammer genoeg dicht. Na een halfuurtje wisselden de groepen.

We genoten van het ritje terwijl de sneeuw met dikke vlokken naar benenden viel. Na een rustige namiddag genoten we in Gasthof Schwarzer Adler van een heerlijk stukje ‘Sachertorte’ of een stuk ‘Apfelstrudl’. Na een korte wandeling stapten we weer op de bus naar Stanzach.

In groepjes douchten we, speelden we een spel en kregen we een beetje les.

Als straks iedereen fris gewassen is gaan we gezellig zingen rond de tegelkachel.

Vanavond staan er nog boterhammetjes met soep, kaas en vlees en een stuk fruit op het menu. Daarna gaan we ons mooi maken om naar het ‘Casino’ te gaan. Het belooft om een leuke avond vol speelplezier te worden.

Het weer in Stanzach:

Sneeuw, sneeuw, sneeuw …. Bij het begin van de eerste skiles dwarrelden de eerste, kleine sneeuwvlokjes naar beneden en de hele dag bleef het sneeuwen. Reuzefijn en mooi vonden wij dat!

Na een heerlijke eerste nacht in ons sneeuwklasbed bleef het deze morgen heel rustig in Gasthof Krone. Om 07.20 uur klonk er leuke Tirolermuziek uit de boxen en kwamen de eerste slaapkopjes uit hun bed. Iedereen had zeer goed geslapen en een enkeling moesten we nog wakker maken.

Een heerlijk ontbijt met tirolerbroodjes, choco, confituur, smeerkaas, salami en cornflakes stond op ons te wachten. Er werd nogal gesmuld.

Na dat stevig ontbijt waren we klaar voor de strijd. Dapper stapten we naar het skilokaal om onze botten, latten en stokken te gaan halen. We mochten onze ski’s in het Jeka busje laden zodat we met onze latten niet de berg op moesten. De meester en Annick hebben onze ski’s klaargezet in het skihok aan de piste.

Zo konden wij met de juf en Ulrike al meteen onze brieven en kaartjes schrijven.

Een karweitje dat we vlug afwerkten zodat we nog tijd over hadden om naar buiten te trekken. Om half 11 waren alle berichtjes voor het thuisfront klaar en trokken we het dorp in om onze brieven te posten. Toen werd het tijd voor een beetje sneeuwpret. We trokken naar de monding van de Namloserbach in de Lech. Daar kregen we van de juf een woordje uitleg over het verval van de rivieren en leerden we over de stille oever en de stootoever. Aan de oever van de Lech stoeiden we in de sneeuw. Jammer genoeg kon je in deze sneeuw geen sneeuwballen maken maar dat kon de pret niet bederven.

Met grote honger trokken we om half één naar ons huisje. Mieke, Frans en Francine hadden dat geweten want ze hadden een pot heerlijke minestronesoep klaar staan. Gelukkig kwam er nog kalkoensaté met puree, sla, tomaten en komkommer. Als afsluiter kregen we nog een heerlijke pudding. Iedereen at netjes zijn bord leeg en likte duim en vingers af.

Nu hadden we genoeg energie om naar de skipiste te trekken. Daar gingen de gevorderden met de meester even de babypiste verkennen. De beginners kregen hun eerste les van de juf. Het was toch een beetje wennen met die lange latten maar nu zijn we toch klaar voor de eerste echte ski les met de monitor morgen.

Omdat het zo heerlijk was in ’t zonnetje speelden we aan de skipiste nog even in de sneeuw.

Na al dat stoei-plezier genoten we van tas heerlijke chocomelk met een lekkere koek.

Terwijl de ene groep ging douchen was het voor de tweede groep tijd om te biggen en de derde groep vulde zijn dagboek in. Als alle groepen klaar waren met douchen speelden we samen het weerwolven spel.

Vanavond krijgen we nog spek met eitjes en gaan we er op los swingen in het swingpaleis. Het belooft dus nog een toffe avond te worden!

Het weer in Stanzach:

Een stralend zonnige dag! Er was vandaag geen wolkje te zien. Helaas verdwijnt de sneeuw langzaam voor de zon!

Jodelahitie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om 08.00 uur stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Veel tijd om traantjes te laten hadden we niet want een kwartiertje later was de bus daar. Om 8.25 uur vertrokken we richting Stanzach.

Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, knuffel daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama, een papa of juf Katrien wel een traantje weg, maar de sneeuwklassers waren al in een vrolijke stemming.

De andere school was ook al goedgemutst en zij hadden voor ons de mooie film Ninja bij. Een leuk begin vonden wij.

In Peppenhoven stopten we al een eerste keer.  Na een plasje reden we verder richting Koblenz. 

Met ‘Safety First’ was onze leuze voor de sneeuwklas al gauw :’Friendschip, dedication en discipline .’ Iedereen keek met plezier en beleefde heel wat pret met ‘de Smos’ .  Hilarisch vonden we dat!!!  Je mag lachen, plezier maken, vrienden maken, ... maar zeker en vooral .... Safety First!

Voor we er erg in hadden stopten we in Wonnegau voor een plas- en lunchpauze. De meester en de juf trakteerden ons op een heerlijke frisdrank.  Om kwart voor twee stapten we weer de bus in en een kwartiertje later reden we over de brug van de Rijn.  Jonas raadde bijna het aantal pijlers van deze brug. Een goeie start om aan de busquiz te beginnen. Dries en Senne losten alles foutloos op en waren dan ook de fiere winnaars. Na al dat quizzen genoten we van het prachtige verhaal van White Fang in de sneeuw en ondertussen zagen we de enkele plekjes sneeuw.

Om 17.00 uur stopten we in Illertal voor een laatste plaspauze.  Een kwartiertje later trokken we echt richting Oostenrijk.  Met de tweede DVD van Safety First reden we in blije stemming richting Stanzach.

Na een vlotte reis, zonder zieken, reden we om 18.40 uur het witte Stanzach binnen.

Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen en hebben ze alles uitgepakt. Dit verliep zeer vlot.

Iedereen was vrolijk en goedgezind en werkte ijverig om het kamertje in orde te maken voor de volgende dagen.  Het was wel even wennen om in ons nieuwe huis onze weg te vinden. Na een lekkere pizza waren we klaar om echt van start te gaan en maakten we een korte avondwandeling door ons sneeuwklasdorp.

Om 00.10 uur zijn ook wij als begeleiders klaar om er in te vliegen! Met deze toffe groep gaan we vast en zeker een leuke tijd tegemoet. Stanzach, we zijn er klaar voor!