donderdag 30 januari
Jodelahiti! Het moment waar we zo naar uitgekeken
hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.
Om 20 over 7 stonden we, gepakt en gezakt, klaar
aan de school. Het wachten duurde wat lang. Een half uurtje later was de bus
daar. Om 8.10 uur vertrokken we richting Stanzach.
Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje
hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een
mama, een papa of een sneeuwklasser een traantje weg.
Jammer dat de andere school ons weinig keuze op de
bus liet zodat we niet met de hele groep samen zaten. Maar niet getreurd, de stemming zat er al
snel in.
In Aken stopten we al een eerste keer. Na een plasje reden we verder richting
Koblenz.
Terug op de snelweg keken we naar 'De
verschrikkelijke ikke'. Iedereen keek
geboeid en het bleef heerlijk stil op de bus.
We vonden het best gezellig.
Tussendoor aten we onze bokes op en zongen we
liedjes, zonder gitaar. Er werd vrolijk
doorgezongen. Daarna was het tijd om
onze kennis van veiligheid wat bij te schaven met 'Smos van Safety First'. Hilarisch vonden we dat!!! Je mag lachen, plezier maken, vrienden maken,
... maar zeker en vooral .... Safety First!!!
Voor we er erg in hadden stopten we in Dannstadt
voor een plas- en speelpauze. Om kwart
voor twee stapten we weer de bus in en een kwartiertje later reden we over de
brug van de Rijn. Omdat we halfweg waren
werd het tijd om te genieten van een quiz, wat zingen met de gitaar en de film
'Herbie'.
Om
kwart voor 5 stopten we in Illertal voor een laatste plaspauze. Een kwartiertje later trokken we echt
richting Oostenrijk. De eerste sneeuw
zagen we nu in het landschap verschijnen.
Oooohhhhhh klonk het in onze bus.
Om
18.40u reden we het witte Stanzach binnen.
Als
we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de
koffers naar binnen gedragen. Dit
verliep zeer vlot.
Iedereen
was vrolijk en goedgezind. Het was wel
even wennen om in ons nieuwe huis onze weg te vinden.
Toen
alle kamers op orde waren, mochten we aan tafel. We genoten van een heerlijke pizza, een
boterhammetje en een koek.
Na
het avondmaal was het tijd voor nog een korte avondwandeling door het dorpje,
een frisse neus halen, dat deed deugd!
Om
22.00 was het de hoogste tijd om onze pyjama aan te trekken en onze tanden te
poetsen. En hopla, ons Tirolerbedje in.
23.30
uur : nu alle kinderen vertrekken naar dromenland hebben wij de tijd om jullie
op de hoogte te brengen.
Met
een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet. En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van
plan om er een geweldige tijd van te maken.
Stanzach, opgelet, here we come!
|