Ik ben David Vuylsteke
Ik ben een man en woon in Oostende - Bissegem (Kortrijk) (België) en mijn beroep is deskundige aquacultuur.
Ik ben geboren op 20/08/1985 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duiken, aquaristiek, foto/film, rally, minivoetbal.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
David in Greece
14-09-2008
Bye bye Greece
I really like this picture and it means a lot to me. It's a good one to end the greek story.
The 21st of august, 1 day after my birthday, I left Elaia (Kyparissia). A few days before my birthday, I decided to leave shortly after it. I had such an amazing time, probably the best time during my stay in Greece. I met wonderfull people and made good friends. Friends for life, even they live in other countries, don't speak your language, have different cultures,... Ending this period of my life with my 23th birthday, was 'the finishing touch'. I decided not to come back to this place anymore...
The decision was final, but anyway I had to leave around this time because I would spend the last week of august with my parents in Crete. Before leaving to Crete, I spend some days in the Rescue Center, together with Christina and Florent (Elaia). I went to Crete together with Erez and we had some good times, before he went back to Israel. Seeing my parents again was wonderfull, it even made me cry... We had a nice week that went way to fast!
After that week, I went back to the camp in Rethymno, the same one where I was in the beginning of June. Then, I left that camp with bad memories and from the first day I was back, I knew I didn't wanted to spend the rest of the summer project there. I didn't feel comfortable here, so the best choice was to leave, back to the Rescue Center. Here, I had some days to clear my mind and to decide what I wanted to do. Finally, I decided that maybe the day had come that I should quit with it. The same evening, I booked a flight back home and the day after, I was back in Belgium...
Now, it's already one week and I'm pretty sure I don't go back anymore. I had 6 wonderfull months and I'm afraid that the following 6 months won't give me much of a surplus value to my life.
The time has come to do something else...
De 21e augustus, 1 dag na mijn verjaardag, vertrok ik uit Elaia (Kyparissia). Enkele dagen voor mijn verjaardag besloot ik om kort erna te vertrekken. Ik heb er zoveel mooie momenten gehad en dit was waarschijnlijk de mooiste periode gedurende mijn verblijf in Griekenland. Ik heb ongelofelijke mensen ontmoet en heb goeie vrienden gemaakt. Vrienden voor het leven, zelfs al leven ze in een andere land, spreken ze mijn taal niet, hebben ze een andere cultuur,... Deze periode uit mijn leven beeindigen met mijn 23e verjaardag was 'the finishing touch'. Ik besloot om niet meer terug te keren...
De beslissing was finaal, maar hoe dan ook moest ik rond deze periode vertrekken omdat ik een week met mijn ouders op Kreta ging verblijfen. Voor ik naar Kreta vertrok was ik enkele dagen in het opvang center, samen met Christina en Florent (Elaia). Ik vertrok naar Kreta samen met Erez en we hebben goeie momenten gehad alvorens hij terug naar Israël vertrok. Mijn ouders terug zien was ongelofelijk, het bracht me zelfs aan het wenen... We hadden een leuke week die veel te snel ging!
Na die week ging ik terug naar het kamp waar ik in Juni al eens was. Toen verliet ik het kamp met slechte herinneringen en van de eerste dag dat ik er terug was wist ik al dat ik er niet de rest van het zomer project wou blijven. Ik had hier geen goed gevoel dus was de beste keuze o te vertrekken, terug naar het opvangcenter in Athene. Hier had ik enkele dagen de tijd om alles eens op een rijtje te zetten en te beslissen wat ik verder wou doen. Uiteindelijk besloot ik dat de dag gekomen was waar ik er misschien een einde moest aan maken. Dezelfde avond nog boekte ik een vlucht en de dag erna was ik terug in België...
Nu zijn we al een week verder en ik ben er zo goed als zeker van dat ik niet meer terug ga. Ik heb 6 mooie maanden gehad en ik ben bang dat de komende 6 me geen meerwaarde meer zullen bieden.
De hoofdreden waarom we allemaal deelnemen aan de zomer projecten is om nesten te beschermen. Soms is het hard werk, maar de eerste keer dat je resultaat ziet van je werk, bij het zien van de eerste babyschildpadjes, is ongelofelijk. Ze zijn zo schattig en het is hard om te geloven dat binnen 25-30 jaar, de volwassen vrouwtjes naar hetzelfde strand zullen komen om opnieuw eieren te leggen. Van de vele honderden schildpadjes (inclusief sporen ) die ik heb gezien, zal amper 1 op 1000 overleven en volwassen worden zoals hun ouders nu...
Geniet van enkele foto's!
The main reason why we are all volunteering in the summer projects, is to protect nests. Sometimes it's hard work, but the first time you see the result of your work, by seeing a hatchling, is amazing! They are so cute and it's hard to believe that within 25-30 years, the big females will come to the same beach again to nest. From the many hundreds of hatchlings (including tracks ) I have seen, only 1 out of 1000 will survive and become an adult like their parents now...
Na meer dan 2 maanden van afwezigheid is het nog eens tijd voor een update. Hier komen een hele reeks aan foto's van afgelopen zomer in Elaia (Kyparissia).
The main reason why I'm back home for 2 weeks during this period of the year, is because of the Belgium Ypres Westhoek Rally. It's the biggest rally event in Belgium and this year was announced to be one of the best editions! Of course, I'm also back to visit some family and friends Below, you find some pictures and here is the link to my video:
Vorige zondag (laatste dag Kreta) ben ik samen met Clemence, Kate, Christine en Newton (Wan Fung) naar Preveli geweest in het zuiden van Kreta. Preveli is bekend van de Kourtaliotiko rivier en de gelijknamige kloof en zijn klooster. Hieronder enkele foto's van een fijne dag.
Na een nacht in het opvangcenter, wat bij te praten, nieuwe vrijwilligers te ontmoeten, de schildpad-nieuwtjes te horen en in te pakken was het alweer tijd voor een lange trip richting Rethymno (Kreta). Omstreeks 21u vertrok te ferry vanuit Piraeusen rond 5u30 's morgens kwam ik aan in Hania (westen van Rethymno). Na een uurtje bus en wat stappen kwam ik op de kampplaats aan. Het kamp is gelegen op een camping en dus zijn we er voorzien van echte douches en toiletten De camping ligt vlak aan het strand, net buiten de hotelbuurt en zo'n 40min stappen van het center van Rethymno.
Toen ik stond te wachten op de trein in het staion van Lechena werd ik rond 15.30 opgeschrikt door de aardbeving. Was me dat schrikken! F*ck! De eerste seconden dacht ik aan een explosie maar al snel werd het me duidelijk dat het meer was. Dakpannen en steenbrokken die van de huizen naar beneden vielen, het afdak van het station die wel een meter op en neer danste, een deel van een oude shuur die inviel, auto alarmen die afgaan, mensen die in paniek de straat oplopen,... niet normaal! Samen met 4 andere mensen vluchtte ik naar een open plekje. Het was haast onmogelijk om recht te blijven, precies alsof je recht staat op een bus zonder je vast te houden. De aardbeving zelf duurde niet langer dan 10-15 seconden maar het leek een eeuwigheid. Na zo'n 10-15min. keerde de rust terug en kwam de trein aan alsof er niks gebeurd was, heel vreemd. Lechena station vlak voor aardbeving
Na een paniektelefoontje te hebben gekregen van thuis kwam ik rond 19u aan in het kamp van Kyp. Het verschil met Zante was enorm. Deze plaats straalde rust uit, lange brede stranden, veel groen, weinig toerisme,...
Na een duik in de zee bij zonsondergang (zalig!), avondmaal en wat bij te praten met Megan en Olivia (die ik eerder al ontmoet had in Glyfada) was het tijd voor een welverdiende nachtrust. Omstreeks 5u was het tijd om op te staan en in 4 teams het 11km lange strand af te wandelen op zoek naar nesten. Omdat ze hier veel predatie kennen (vossen en honden) gaan ze anders te werk dan in de andere projecten. Hier wordt het nest opgegraven, afgemeten, voorzien van een rooster en bamboestokken, en afgebakend. De morningsurveys duren hier soms tot 14u 's middags. In de namiddag wordt er dan bamboe gezocht en verzaagd, en roosters gemaakt en geschilderd.
Basecamp
riviermonding (Neda river)
Diezelfde avond ging ik mee op nightsurvey tot 3u 's nachts om 's morgens uit te slapen en in de namiddag terug naar Athene te vertrekken. De bus stopte even in Korinthië dus heb ik vlug even het kanaal gaan bezichtigen, mooi mooi.
Vandaag stond mijn vertrek naar Zakynthos gepland. Van Pavlo en Alan kreeg ik een lift tot in Patra, want zij gingen in het noorden enkele dagen gaan 'turtle-jumpen'. Hierbij wordt vanop een boot naar schildpadden gezocht in ondiep water. Deze worden gevangen en getagd op de boot alvorens terug vrij te laten. Dit filmpje geeft je een idee van hoe ze te werk gaan. http://www.youtube.com/watch?v=Q_D51Ui_XMI
Rond het middaguur werd ik afgezet aan 'the busstop direction Zakynthos'. Al snel bleek dat dit de verkeerde stop was en moest ik enkele honderden meter verder zijn. Daar aangekomen zag ik de bus vlak voor mijn neus vertrekken met als gevolg dat ik 3u45min mocht wachten op de volgende... In Kilini aangekomen had ik een directe verbinding met de ferry richting Zakynthos (Zante)
In de haven werd ik opgepikt en naar het kamp gebracht. Het was intussen al bijna 19u dus veel meer tijd dan 'tentje zetten, omkleden en eten' had ik niet want om 19u30 vertrokken we al voor de 'nightsurvey'.
Basecamp
Vanop Kalamaki beach vaarden we met de boot tot aan Sekania beach, één van 's werelds topspots voor 'turtlenesting'. Sekania heeft een oost-en westkant en is samen niet langer dan 800m Toch kan dit strand in een topseizoen tot 800 nesten hebben.
Kalamaki
Sunset Sekania West
Sunrise Sekania East
Rond 22.30 werd het startschot gegeven voor hopelijk één van de vele nightsurveys dit seizoen. Na telkens het strand te hebben afgewandeld zonder enig spoor van ook maar 1 schildpad werd telkens een wachtpauze gehouden van zo'n 20min alvorens de volgende wandeling te starten. Ik kan u verzekeren dat dit best vermoeiend is als je al van 8u 's morgens op stap bent en nog eens krijgt af te rekenen met een schrale zeewind. Om 3u werd besloten de opdracht te staken en wat te slapen. Met de slaapzak werd een plaatsje achteraan het strand, tussen de struiken ingepalmd. Slapen op het strand of het plaatsen van een tent is op Sekania verboden om ook maar enige vorm van schildpaddenactiviteit niet te verstoren. Sekania behoort tot het Nationaal Marine Park van Zakynthos en behalve hun medewerkers en enkele vrijwilligers van Archelon is niemand er toegelaten. Om 6u was het tijd om op te staan en met de boot richting Daphni beach te vertrekken om er de 'morningsurvey' te doen. Hier kreeg ik mijn eerste nest te zien! Na Daphni terug naar Sekania om er behalve enkele 'turtletracks' van na 3u te vinden en de slaapzakken in te pakken, terug naar het kamp te keren. Rond 10u30 aangekomen was het tijd om een schaduwrijk plekje te zoeke om wat te slapen omdat het in de tent al niet meer te doen was van de hitte. Hetzelfde scenario deed zich voor de 2e dag met dat verschil dat ik nu wel mijn eerste nestende schildpad te zien kreeg. Een speciaal moment die me wellicht nog lang zal bijblijven. De 3e nacht was er ook een 'specialeke' want wat starte met een zwoele avond eindigde met een hevig nachtelijk onweer. Gelukkig konden we wat schuilen in de observatiehut van het marinepark iets verderop, maar van slaap was er dit maal geen sprake. Na de 4e nacht had ik nog geen enkele keer langer dan 3u kunnen slapen dus gaf ik forfait voor de 5e nacht. Normaal wordt door dezelfde persoon max. 3 opeenvolgende nachten gedaan. Het is gewoon te vermoeiend om de nacht en ochtend te doen en gedurende de dag amper te kunnen slapen. Het was intussen al zondag en tijd voor mijn vertrek richting Kyparissia (Kyp).
Morgen vertrek ik voor enkele dagen naar Zakynthos. Sinds vorige donderdag hebben ze er het eerste nest van het seizoen gehad. Omdat ze in Rethymno (Kreta) zonder leider zijn gevallen mag ik zijn plaats gaan innemen, en daarvoor zal ik nu een intensieve training in 'turtle tagging' en 'nightmonitoring' krijgen. Volgende week kom ik hier dus voor 1 dag/nacht terug alvorens naar Kreta te vertrekken. Wellicht post ik dan enkele foto's van mijn verblijf op Zakynthos.
De naam van de slang op de vorige post is hoogstwaarschijnlijk Malpolon monspessulanus
) die ik heb gezien, zal amper 1 op 1000 overleven en volwassen worden zoals hun ouders nu...
De camping ligt vlak aan het strand, net buiten de hotelbuurt en zo'n 40min stappen van het center van Rethymno.
