Ik heb het druk gehad met de voorbereiding van mijn boek en de opvoeding van ons hondje. Daarom ben ik enkele dagen afwezig geweest op mijn blog. Ik zal eens een anekdote vertellen uit mijn jeugd. Toen we 16 à 17 jaar waren gingen veel koersen met een 10-tal kameraden op Gitsberg. Daarbij waren o.a. Johnny en Danny M., Jose G., Danny V., een zekere VanP., (voornaam vergeten),Stefaan D., nog enkele die ik vergeet en mijn broer en ik. Nu was het zo dat dit een omloopje was van een 4-tal kilometer en dat Danny V., altijd de snelste was. Langs dat parcours was er ook een cafe, waar dat er een dochter was van ongeveer onze leeftijd, zodoende bleven we er altijd hangen na onze koersen. Op een dag gingen we 10 ronden rijden en iedereen was akkoord. Tijdens de eerste ronde demarreerde Danny V. en toen hij uit het zicht was stopten we bij het cafe, deponeerden onze fietsen achteraan en gingen op ons gemak een pintje pakken, terwijl Danny V. alleen zijn 10 rondjes afhaspelde. Echter, voor men aan het cafe passeerde was er een lang recht stuk weg, en voor "den Danny" indraaide keek hij altijd even achterom om te zien als er nog geen achtervolgers waren. Daar in dat cafe hebben we zitten lachen, dat de tranen langs onze wangen liepen, iedere keer dat Danny passeerde. Hij dacht door altijd te winnen dat hij indruk maakte op dat meisje van dat cafe. Na de 10 ritten kwam hij binnen en is zonder een woord direct weer vertrokken. Maar na een paar dagen was hij terug, maar hij heeft nooit meer weggesprongen vanaf de eerste ronde.....Darkrose.
