Gisteren heb ik een heel interessante persoon leren kennen. Was van Brugge, maar woonde in de streek van Bordeaux. We hebben samen een aangenaam gesprek gevoerd over van alles en nog wat. We waren dezelfde ouderdom. Volgend jaar trekken we in het begin van het jaar naar zijn domein. Ik was in de kliniek voor een onderzoek, die gelukkig positief is uitgevallen. Verder heb ik vandaag niet veel beleefd en daarom zeg ik tot morgen. Doei,.............Darkrose.
Soms heb ik het gevoel van alleen te zijn op deze wereld. Voor mij is het heel moeilijk om mensen te vertrouwen of in vertrouwen te nemen. Ik en mijn vrouw hebben veel tegenslag gekend. Mijn vrouw is minder-valide en we weten allebei dat het in de toekomst eerder zal verslechten dan te stabiliseren. We hebben moeten vechten voor een klein beetje bezit, en dan zijn er nog altijd mensen die jaloers zijn als we nu iets kunnen doen. Enkel mijn dochter en de oudste zoon van mijn vrouw zeggen altijd dat ze hopen dat we niets moeten nalaten, zodat we nog kunnen genieten van hetgeen we verdiend hebben. Ik heb recent nog ondervonden dat degene die het meeste geschenkjes heeft, het liefst gezien word. Maar mijn idee daarover is dat een klein geschenk, gegeven uit de grond van je hart, veel meer waard is dan het grootste cadeau gegeven zonder liefde. Gelukkig dragen mijn dochter en haar oudste zoon, die mijn beste vriend(in) zijn, ons op handen. Voor die 2 mensen, die echte vrienden zijn, moeten wij verderleven, want als het niet meer gaat met ons zijn zij er nog altijd. Dit was weer een opluchting om dit neer te schrijven....Darkrose
