Vandaag heb ik mij kunnen ontspannen, op niets gedacht, met niets in mijn gedachten gezeten, gewoon lekker mijn hobby beoefend in alle rust en stilte. Mijn vrouwke en mijn kleine kameraad, ons hondje, waren mee. Alles ademde rust uit en ik was gelukkig aan de waterkant. Ik hoop dat het nu een beetje zo blijft.....Darkrose
Vandaag voel ik mij beter, dankzij de raad van een kennis, die in dezelfde situatie verkeerd zoals ik. Ik krijg ook goeie raad van mijn vrouwtje, die zegt enkel en alleen te denken aan de mensen die echt om mij geven en die niet rond de pot draaien. Ik zie mijn vrouw zo graag, dat het soms pijn kan doen. Ik ben altijd tegen dat zij gekwetst word, daar zij al veel tegenslagen heeft moeten verwerken. Zo ben ik bang tegen dat ze opnieuw zal teleurgesteld worden door haar relatie met haar zoon, die haar en iedereen manipuleerd om zelf in een goed daglicht te komen. Zijzelf zegt dat ze wantrouwig blijft tegenover hem, wat de teleurstelling minder erg zal maken. Gelukkig heeft ze nog een zoon die haar op handen draagt en die haar gelukkig maakt door zijn openheid.
Vandaag is het iets beter nadat mijn vrouw/vriendin mij de raad gaf om alle personen, waarmee ik niet overweg kan omdat ze me erg gekwetst hebben, op te sluiten en die deur voor eeuwig te sluiten. Ik ben nu vastbesloten om dit te doen. Ik heb kunnen mezelf overtuigen dat die "mensen", niet nodig zijn in mijn leven om mij gelukkig te maken, maar juist proberen om mij eronder te krijgen, waar het in feite slechts "mensen zijn met weinig hersenen". Misschien schrijf ik ooit nog eens over die "hersenloze mensen" in het algemeen. Ik voel me nu wat opgeluchter dan gisteren. Hopelijk is het morgen nog iets beter en dan is er nog ons hondje, die grootste vriend is. Daarover zal ik ook nog eens vertellen. Darkrose.............
Soms ben ik bang van mezelf. Ik weet soms niet meer hoe alles verder moet. Nochtans heb ik geen financiele problemen, ik ben niet rijk maar ook niet arm.De ongelukkigste mens van de wereld heeft misschien meer moed om verder te gaan dan ik. Ik ben bang om buiten te komen, om te spreken, om te leven.Het liefste zou ik willen slapen. Iets houd me echter op de been, en dat is mijn vrouwke, die ik dolgraag zie, maar die het soms moeilijk heeft met mij en ik met haar. Maar mijn liefde voor haar is onvoorwaardelijk, en ik hoop dat het van haar hetzelfde is. Soms vraag ik aan haar om mij mee te sleuren naar buiten. Ik kan enkel met haar alleen verder leven. Ik hoop dat mijn leven ooit een andere wending neemt en ik niet bang hoef te zijn van mezelf. Maar nu ben ik BANG.........Darkrose.