Ik ben Daniel PROOST
Ik ben een man en woon in TERVUREN (België) en mijn beroep is federaal ambtenaar.
Ik ben geboren op 03/01/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: skiën, fietsen, wandelen.
24-07-2008
Normandië juli 2008
Na een weekje in het zuiden van Frankrijk (Centraal Massief en Pyreneeën), was het eens tijd om het noordwesten eens te verkennen. Op zondagmorgen 20 juli 2008 om 6 uur startte ik in Tervuren, richting Normandië. Ik zou er mijn reisgezellin ontmoeten, die verbleef in Glanville, in het departement Calvados. Via Mons, Cambrai en Amiens bereikte ik Rouen. Daar heb ik verkozen om niet de Pont de Normandie te nemen (dit is een tolbrug over de monding van de Seine), maar door Rouen zelf te rijden. Het was tenslotte zondagvoormiddag en bijgevolg totaal niet druk. Even voorbij Rouen neem ik contact met mijn reismaatje om duidelijk af te spreken en we zuillen mekaar treffen te BEUVRON EN AUGE. We treffen mekaar op het dorpsplein. Opvallend zijn de mooie huisjes in stukwerk en vooral heel kleurrijk versierd met bloemen.
Vanuit BEUVRON EN AUGE rijden we met twee auto's naar GRANVILLE, om in te checken in de chambre d'hôte Clos de Valpierre (www.chambres-dhotes-devalpierre.com).
Wij worden onthaald door een zeer vriendelijk koppel, dat duidelijk weet wat een warm onthaal betekent. Dit kan niet anders want de man is een ex-gendarme de France ;-) Na de installatie in de kamers vertrekken we met één wagen om de streek te verkennen. Langs idyllische wegjes en uitgestrekte vergezichten begeven wij ons eerst naar BEAUMONT EN AUGE en steken door naar REUX. Volgens lokale bewoners zou er in dit kerkje een document bewaard worden, dat eigenhandig door de paus is ondertekend. Spijtig genoeg was het kerkje gesloten en konden wij ons niet van de echtheid van het verhaal vergewissen. Buiten dit kerkje en een paar huisjes is REUX alleen al het bezoeken waard om het mooie uitzicht dat je hebt richting oceaan, die je aan de einder ook kan zien.
Met stijgen en dalen rijden wij richting PONT L'EVEQUE. Dit is echt een grotere stad. Ik was hier vanmorgen al gepasseerd en moest wat rondrijden, want er was "marché brocante". Er liep dan ook nog redelijk wat volk rond, maar de kraampjes waren al weg.
Het is niet omdat dit een grotere stad is, dat er geen mooie hoekjes zouden zijn. Uiteraard vonden wij die en hebben die ook vastgelegd.
Nadat wij een uurtje rondgekuierd hebben in PONT L'EVEQUE begeven wij ons naar de kust, meer bepaald naar HONFLEUR. Dit is net zoals alle dorpjes en stadjes een "Ville Fleuri". De grootste concentratie van toeristen en bijgevolg ook van de eethuisjes en terrasjes ligt rond de "Bassin de Honfleur". Hier schuiven we ook de benen onder tafel en laten ons een kom mosselen welgevallen.
Vanuit Honfleur trekken wij langs het binnenland naar Ouistreham, een van de steden, die de befaamde landing in Normandië heeft meegemaakt. Het betreft het meest oostelijke punt van Operatie Overlord (Sword Beach). We zijn wel te laat om het museum nog te bezoeken. Dan maar via de kustlijn naar ons logement. We houden even halte in het prachtige kuststadje Trouville.
Nadat we even genoten hebben van het prachtige uitzicht en onze longen met frisse zeelucht hebben gevuld, rijden wij naar Glanville, waar we verwacht worden aan de "table d'hôte". Onze gastvrouw heeft zich echt uigesloofd voor ons. Als aperitief wordt een fles van de zelfgemaakte cider gekraakt. Daarbij waren de nodige borrelhapjes. Als voorgerecht werd een slaatje geserveerd met daarop streekproducten zoals appeltjes en gegrilde camenbert. Het hoofdgerecht was een "poulet vallée d'Auge", een streekgerecht om duimen en vingers af te likken. Er werd zelfs niet op een stukje gekeken. We hebben ons echt rond kunnen eten. Als afsluiter was er dan nog de traditionele appeltaart. Uiteraard werd er een flesje wijn op de tafel gezet en mochten we ons naar believen bedienen. Na de maaltijd trokken we naar onze kamers en hadden we wel een stevige nachtrust verdiend.
Maandag 21 juli 2008. Het is in België wel nationale feestdag, maar daar hebben wij hier weinig last van. Het ontbijt dat voor ons klaar stond, was ook wel de moeite. De tafel stond gedekt met brood, croissants, pannenkoeken, zelfgemaakte confituur, yoghourt, zelfgemaakte appelcake, ... Keuze uit koffie, thee of warme chocomelk. Met een goed gevulde maag en meer dan voldaan nemen wij afscheid van het vriendelijke koppel Denise en François LE LOUP en zijn er vast van overtuigd om hier ooit nog eens terug te keren. We rijden weer met twee auto's weg om de kusten rond Cap Gris Nez en Cap Blanc Nez te gaan verkennen en voor een overnachtingsplaats voor vanavond te vinden. Via ROUEN trekken we noordwaarts richting Pas de Calais. Onderweg stoppen we in WISSANT, waar wij ons vergrijpen aan een overheerlijke portie mosselen. Er worden ons de befaamde Moules de Bouchot geserveerd. Het betreffen mosseltjes van de kleinere soort, maar met goed gevulde schelpen. Voor 8 kregen we een portie voorgeschoteld die we niet volledig tot op de bodem konden wegwerken. We komen terecht in GUINES, een dorpje in het hinterland, een 20-tal kilometer van de kustlijn verwijderd. Wij treffen er een hotelletje van de keten Logis de France, l'Auberge du Colombier. Daar laten we één auto achter en zetten onze tocht verder.
Wij bezoeken mooie dorpjes als LICQUES, LOUCHES en AZINCOURT.
Het wijde landschap schuift aan ons voorbij en de pittoreske dorpjes volgen elkaar op. Uiteindelijk komen we in MONTREUIL SUR MER, een versterkt stadje waar mooie hoekjes en plaatsjes zijn.
Ondertussen is het tijd geworden om terug naar het hotel te keren om het avondmaal te gebruiken. Het restaurant annex aan het hotel wordt gerund door Maître François, die voor ons een heerlijk maal had bereid. Na de maaltijd volgde nog een wandelingetje via de nabijgelegen camping, waar ons opviel dat er vooral Britse toeristen logeerden. Als slot nog een koffietje op een terrasje en dan de verdiende nachtrust. Het was een mooie maar zware dag. De laatste dag van dit verlengde weekend vatten we aan in de richting van BOULOGNE SUR MER. Dit is een grote stad met een volledige omwalling. We laten onze auto achter op de parking aan de rand van de stad en gaan te voet door één van de vele toegangspoorten. We komen op het plein, met het imposante "Hotel de Ville", met op de achtergrond de toren van het imposante belfort.
Bij wijze van park werd hier een zeer origineel tuintje aangelegd, met alle mogelijke groenten, aardappelen, courgettes, tomaten, prei, wortelen, boontjes, kolen, je kan het zo gek niet bedenken of het staat er. Allemaal even mooi onderhouden, met een mooie strooien tuinman als monumentje.
Vervolgens trekken we naar de haven. BOULOGNE SUR MER is vooral een vissershaven, maar de bedrijvigheid is al achter de rug (het is pas 10 uur in de voormiddag).
Een bezoek aan het grote aquarium Nausicaa houden we te goed voor een volgende keer. We vervolgen onze weg langs de kustlijn en stoppen even in WIMEREUX
Wij passeren aan Cap Gris Nez van waruit wij toch duidelijk de krijtrotsen van Dover kunnen zien. Rond het middaguur zijn we weer in ...WISSANT en ja hoor, we gaan terug naar Chez Nicole voor een portie "Moules de Bouchot". Daarna nog wat rondkuieren aan Cap Blanc Nez
Om ons weekend af te sluiten rijden we terug naar België, via WESTOUTER, waar Els op scoutskamp is. Gezien het warme weer zijn daar net waterspêlletjes bezig en amuseren de kinderen zich te pletter op een groot tapijt, volgestreken met bruine zeep. En vermits Leen op kamp is in BAARDEGEM (deelgemeente van AALST) passeren wij daar ook maar eens. Daar zijn de spelen heel wat rustiger, hetgeen niet wil zeggen dat die kinderen zich niet zouden amuseren natuurlijk. Uiteindelijk kom ik rond 21 uur thuis en heb ik een heel druk, maar vooral mooi verlengd weekend achter de rug. Normandië en Nord-Pas de Calais waren voor mij vrij onbekend, maar ik heb deze streek leren kennen en appreciëren. Er is nog heel wat te ontdekken en ik zal daar zeker nog eens terug naar toe trekken.
Na een weekje in het zuiden van Frankrijk (Centraal Massief en Pyreneeën), was het eens tijd om het noordwesten eens te verkennen. 
