Gogogogo gooooo!
Wij zijn gewoonweg kampioen!
Gogogogo gooooo!
Het was een ongelooflijk seizoen!
Na de degradatie uit tweede provinciaal.
Zouden we dit seizoen terug in 3A vertoeven.
Sommige speelsters vertrokken met veel kabaal.
Anderen gingen gewoon hun geluk elders beproeven.
Maar met Mel op kop als moeder kloek.
Waren de andere speelsters goed beschermd.
En was er bij iemand al eens het noorden zoek.
Dan heeft onze kapitein zich over haar ontfermd.
Ook de andere speelsters komen in dit poëtisch stuk nog aan bod.
Samen vormen zij deze kampioenenploeg.
De één heel ernstig, de ander iets meer zot.
De één wat fitter, de ander die iets meer kloeg.
In augustus werd de groepsknuffel geïntroduceerd.
Zo konden speelsters en trainer letterlijk dichter bij elkaar komen.
De Brrr werd door Marieke perfect beheerst.
Al was ze daarbij dikwijls niet in te tomen.
Onze voorbereiding was naar goede gewoonte weer keihard.
En zelfs op stageweekend gingen we er tegenaan.
We deden alles om klaar te zijn voor de competitiestart.
Al was het in Kaulille voor Sophie Peerts nogal moeilijk om op te staan.
Op onze eigenste voorbereidingstornooien
Was er al enige vooruitgang te merken.
We konden er zelfs een nieuwe kracht in de strijd gooien.
Want Natascha kwam onze speelstersgroep versterken.
Tevens keerde Sofie Pauwels naar de volleybalvelden terug.
Zo een dokter in spé kwam wel goed van pas.
Want had je last van schouder of rug.
Dan was het Sofie die je aan het oplappen was.
De competitie kon niet beter beginnen.
Dan met een uitwedstrijd bij onze naaste buren.
We konden Meise 2 met 1-3 overwinnen.
En maakten zo een einde aan hun dolle kuren.
De groene monsters werden verdreven.
We noteerden tegen hen een 12 op 12 in de stand.
VCW is 1860 steeds de baas gebleven.
Al reikte de scheidsrechter ons tegen Meise 1 de nodige hand.
Met Sanja stond ook mijn volleybaldochter op het plein.
Om samen met Sigrid als passeur het spel te sturen.
En ook al zijn ze qua gestalte misschien wat klein.
Ze legden met hun tweedehandsbal dikwijls de tegenstander in de luren.
Ondertussen bleven we op training maar bewegen.
Vooral Lisa liet hier van zich spreken.
Geen enkele Zweedse bank hield haar tegen.
Zodat ze in haar been een draadje dienden te steken.
Tijdens de wedstrijden weerklonk er meermaals: linkerhand omhoog!
De sfeer was dit seizoen wel top.
Terwijl de tegenstander het hoofd neerboog.
Zetten wij onze race verder naar de kop.
Ook Lize stond regelmatig aan het kanon.
En sloeg tegen Lennik zelfs letterlijk op iemands schoenen.
De tegenstand smolt als sneeuw voor de zon.
Olé, nr. 13 blijft ook volgend seizoen bij deze kampioenen.
Aan Shana wil ik de titel van MVP uitdelen.
Van haar mentaliteit kunnen we immers nog veel leren.
En ging ze eens liever met de kindjes spelen.
Dan was ervaren rot Anne er om op schitterende wijze te depanneren.
Uiteindelijk werd er maar tweemaal verloren.
Enkel Schepdaal en Davoc Lot 2 waren eens te sterk.
Tegen al de anderen konden we steeds een overwinning scoren.
En we leverden knap volleybalwerk.
Nu is het feestvieren geblazen.
Alle remmen mogen eindelijk los.
Sommigen zullen hier misschien wel verbazen.
Ook al zijn hun hoofd (en reputatie) morgen de klos.
Wat het volgend seizoen gaat geven.
Dat zullen we dan wel weer zien.
Hopelijk kunnen we terug heel wat hoogtepunten beleven.
En geraken we verder dan plaats tien.
Oh ja, voordat ik het vergeet.
Liesbeth is sinds kort 15 jaar.
Het is maar dat je het weet.
Dus feliciteer ze maar.
Gogogogo gooooo!
Wij zijn gewoonweg kampioen!
Gogogogo gooooo!
En voor al mijn lieve speelsters een dikke, dikke zoen!!!
19-04-2010, 00:52 geschreven door Kristof 
|
Ons eerste voorbereidingstornooi ligt immers vast en zal plaatsvinden in onze eigenste Sportschuur.
