Een belangrijke stap naar de titel in 3de provinciale A is gezet. Na 0-3 winst in de topper op het veld van Davoc Lot 1 mag het niet meer misgaan.

We schrijven zaterdag 27 maart. Onze dames betreden rond 17.00u de schitterende Lotse sporthal. Coach Kristof is reeds aanwezig omdat hij op dat ogenblik de miniemen 2 begeleidt. Terwijl het nog even wachten is op onze wedstrijduitrusting wordt er hier en daar al vrolijk een balletje geslagen. De sfeer oogt ontspannen, maar dat is slechts uiterlijke schijn. We weten maar al te goed wat er op het spel staat. Een heel seizoen keihard werken staat of valt grotendeels met deze match. En ook al was de aanloop naar deze topper verre van ideaal (3 speelsters op de laatste training), toch zijn we er klaar voor.

De reserven geven alvast het goede voorbeeld en spelen de tegenstander van het veld. Davoc Lot maakt weinig indruk en valt reeds in de eerste set op door gekibbel tussen speelsters en trainer. Naar het einde toe komt de hoofdpasseur het veld op en is er bij de thuisploeg enige beterschap te bespeuren.

Laat de hoofdwedstrijd maar beginnen, denk je dan. Doch bij aanvang van de eerste set ondergaat Lot een gedaantewisseling en ondanks het feit dat ze met 9 zijn, staat er precies een totaal andere ploeg op het terrein. Kristof had voor aanvang gepredikt voor de nodige rust en ontspanning, maar had beter wat meer naar zijn eigen zelve geluisterd. De zenuwen gierden door zijn keel, want hij gunt 'zijn' madammen de titel enorm. Het werd dus een avondje nagelbijten. Set 1 haalden we maar nipt binnen met 22-25.

Ook in de tweede set speelden we vrij wisselvallig, ook al lieten we met momenten schitterend volleybal zien. Gelukkig rendeerden de nodige wissels en met 20-25 waren we al zeker van 1 punt.

En dan was het show-time. Alle registers werden opengetrokken en hiermee verdwenen ook de zenuwen. De thuisploeg kreeg amper nog een bal tegen de grond, maar kreeg er des te meer rond hun oren. Zowel serveren als aanvallend haalde VCW verwoestend uit en het orgelpunt werd geplaatst met een schitterend driemansblok.

Het was genieten geblazen en hierbij toch een extra pluim voor Anne, die meer is dan zomaar een 'depanneur' omwille van de afwezigheid van Shana. Toen de Lotse coach vluchtte in zijn laatste time-out durfde Kristof het voor het eerst luidop zeggen: "We worden kampioen!".

Het setje demonstratievolleybal werd afgerond met een 15-25 eindstand. De buit was binnen, de vreugdetaferelen enorm. Het was genieten geblazen.

Op dit ogenblik leiden we in het klassement met 3 punten voorsprong op Davoc Lot 2, dat een zwaarder programma te verwerken heeft dan VCW. Het ziet er dus goed uit. Mits driepuntenwinst tegen Lennik kunnen we op zondag 18 april kampioen worden tegen volley Opwijk en dit in onze eigenste Sportschuur.

De eindstreep is in zicht, maar we zijn er nog niet. Het zou jammer zijn moest het nu nog fout lopen. Van enige onderschatting mag er zeker geen sprake zijn. Daarom bereiden we de volgende 2 wedstrijden voor alsof het 2 toppers zijn.

Tenslotte nog dit: Ik ben als trainer heel fier om jullie als speelstersgroep onder mijn hoede te mogen hebben. Jullie hebben dit seizoen keihard gewerkt en de mogelijke titel zou een terechte beloning zijn!

- Reserven: 0-3 (12-25, 15-25, 10-15)
- Hoofdwedstrijd: 0-3 (22-25, 20-25, 15-25)
- Speelden mee: Sanja, Liesbeth, Natascha, Sigrid, Sofie, Sophie, Lize, Melissa, Lisa, Marieke en Anne.

27-03-2010, 00:00 geschreven door Kristof  

Het voorbije weekend ontvingen we de "witte dames" van volley Ruisbroek '84 voor een potje volleybal in onze vertrouwde sportschuur.  Ze betraden onze sporthal met een leger van 8 dames.  We wisten ook echter dat we deze ploeg zeker niet mochten onderschatten.  We waren ook voltallig op Shana na die ergens op skilatten de bergen onveilig maakt. 

De reserven toonden hoe het moest en na 3 setten hingen de bordjes door langs onze kant.  Hier hadden we al een mooi staaltje volleybal laten zien of waren de "witte dames" gewoon nog niet opgewarmd?  Enfin we zouden het snel ontdekken in de hoofdwedstrijd. 

In de eerste set begonnen we sterk.  Onze motor kwam meteen op gang en we lieten Ruisbroek alle hoeken van de zaal zien en neem het maar van mij aan de hoeken staan ver uit elkaar.  Enfin alles lukte en Ruisbroek kon nog aanklampen tot 10 punten maar daarna was het over en out.  Ze scoorden nog enkele malen maar de 25 punten stonden al aan onze kant te blinken.  (25-14) 

Set 2 was van hetzelfde laken en broek, Ruisbroek had moeite met onze opslag, aanval en sluwe plaatsballetjes.  Onze foutenlast lag ook zeer laag.  Op sommige momenten zagen we dan ook de wanhoop in hun ogen maar dit hield ons niet tegen om zo verder te spelen.  De set voor VCW was binnen.  (25-12)

In set 3 begonnen we iets minder goed te spelen, de communicatie was  plots zoek en Ruisbroek maakte hier gebruik van om een voorsprong op te bouwen.  Dachten we misschien dat de wedstrijd al binnen was? Ruisbroek moest ook niet al te veel moeite doen om punten de scoren onze foutenlast lag in deze set enorm hoog.  Kristof probeerde het nog te redden door enkele wissels door te voeren maar helaas heeft dit niet mogen baten.  We konden de opgebouwde achterstand niet meer inhalen.  We voelden de bui al hangen, en verloren de set. Het volgende spreekwoord is hier helaas zeer toepasselijk "eigen schuld dikke bult".  (21-25)

Door set 3 waren we ook wel terug wakker geschud en geen haar op ons hoofd die eraan dacht om de 4e set uit handen te geven.  We begonnen met een reeks opslagen die af en toe wel eens terugkwamen maar meteen werden afgemaakt.  We hadden een mooie voorsprong uitgebouwd.  Nu was het enkel kwestie van die te kunnen behouden.  We gingen ervoor en speelden terug als ploeg zoals in de 1e 2 setten.  Ruisbroek zag weer de kast en de muur.  We gingen door tot op het einde en maakten het ook af.  Set en matchbal waren binnen.  (25-13)

Ik wil nog even één ding kwijt voor ik afsluit  "Dames, de laatste weken zijn we heel goed aan het trainen en dit vertaalt zich in mooie volleybal op de wedstrijden.  We zijn goed bezig, dus laten we die lijn maar verder doortrekken de komende weken.  Kristof, ook een kleine boodschap voor jou: We hebben al veel geleerd en leren nog elke week bij dus ook goed bezig en laat ons maar verder zo afzien, gogogogogogogogo.  Voor ons hip hoi."

- Reserven: 3-0 (25-10, 25-16, 15-11)

-  Hoofdwedstrijd: 3-1 (25-14, 25-12, 21-25, 25-13)

- Speelden mee: Sanja, Liesbeth, Sigrid, Sophie, Sofie, Natascha, Lisa, Lize, Marieke, Anne en Melissa.

22-03-2010, 00:00 geschreven door Mel  

Na een wedstrijdstop van 2 weken konden we weer van start gaan tegen VC Eternit.  We zouden al snel merken of de rust van de voorbije weken hun vruchten had afgeworpen. 
We wisten wel dat het niet al te moeilijk ging zijn maar de ervaring heeft ons al geleerd om nooit de tegenstander te onderschatten. 

De reserven gaven alvast het goede voorbeeld. Een droge 3-0.     We hadden zelfs voor deze wedstrijd een "gelegenheidslibero". 
Lize mocht nog eens in het "oude" gele truitje kruipen en het mag gezegd worden ze heeft de vloer proper gekuist. 

In de hoofdwedstrijd werd van in het begin de gaspedaal ingedrukt.  In de eerste set werd VCE weggeserveerd en ook via aanval de kop ingedrukt.  We wonnen bijgevolg met 25-12. 

In de tweede set lag er echter gevaar op de loer.  We werden door onze coach verwittigd dat we niet in slaap mochten worden gewiegd.  En er wordt gezegd "1 verwittigd vrouw is er 2 waard" dus... We speelden ons eigen spel en ook hier weer werd op sommige momenten schitterende volleybal getoond.  Hadden de trainingen van de voorbije weken hier iets mee te maken? 
In de tweede set nam Kristof de gekste een time out ooit niet om iets bij te sturen wel om dames 2 toe te juichen die op het veld naast ons hun wedstrijd had afgerond en kampioen was geworden.    Kampioenen olé olé.  Waarvoor dikke proficiat.
Enfin door al dat gejuich door moesten wij wel nog onze eigen wedstrijd afronden, maar ook in set 2 was VCE een maatje te klein.We wonnen met 25-14. 

We begonnen aan de laatste en beslissende set.  Konden we de lijn van de voorbije 2 setten doortrekken? De laatste set verliep iets minder vlot dan verwacht maar toch trok VCW aan het langste eind.  De set en wedstrijd was binnen.  We wonnen met 25-22. 

Wat we vooral moeten onthouden uit deze wedstrijd is dat we de lijn van het goede trainingsniveau van de voorbije weken hebben kunnen doortrekken, dat we door ervoor te gaan veel kunnen bereiken en dat we wel degelijk kunnen volleyballen.  
Het was ook fijn dat we met iedereen konden spelen die er was.  Dus dames goed bezig en blijven gaan met die banaan of in de termen van Kristof "GOGOGOGOGOGOGOGOGOGO". 

- Reserven: 3-0 (25-10, 25-22, 17-15)
- Hoofdwedstrijd: 3-0 (25-12, 25-14, 25-22)
- Speelden mee: Sanja, Liesbeth, Natascha, Sigrid, Sophie, Melissa, Lisa, Marieke en Lize.

14-03-2010, 00:00 geschreven door Mel