Vandaag is het Zeno's tweede aankomstfeestje.  Zeno kijkt er al naar uit.  Hij houdt wel van feestjes.
Zeno doet het echt fantastisch, maar ook mama heeft de tijd van haar leven.  Het is zalig om dag in dag uit met Zeno bezig te zijn.  Hij doet het echt heel goed.  Hij verkent de wereld, er is nog zoveel te beleven.  Mensen die hij niet kent houdt hij op afstand, maar familie en vrienden zijn geen vreemden meer.  Maar als er iets mis loopt, dan zijn het mama of papa die hem moeten troosten.  Natuurlijk heeft hij ook zijn driftbuien, die zo typisch zijn voor de leeftijd van 2 jaar. 
Gelukkig heeft papa nu ook vakantie en kunnen we weer met zijn drietjes van elkaar genieten.
Zeno houdt van muziek, hij hoort enkele noten en hij staat al te dansen met papa (ja, jullie lezen goed, papa danst met zijn zoon!!!!!).  Ook als Danny gitaar speelt dan tokkelt hij mee!  En papa, ja, die is apetrots op zijn zoon.
Zeno houdt ook van eten. Hij lust alles dat een beetje pikant is (zoals zijn mama) zoals Indische kip, of de kip curry die Marc voor hem heeft gemaakt.

Zo we gaan er in vliegen !  

trapje op en trapje af, zo blijven meter Noëlla en peter Pieter jong

Zondag was het feest!  Bomma en bompa waren 65 jaar getrouwd en dus werd er weer gevierd. Het feest begon al om 12u dus kon Zeno zijn middagdutje niet doen.  Toch is hij heel flink geweest, maar uiteindelijk is hij toch in slaap gevallen na verschillende wandelingen rond het kasteel met de meter en de peter en met papa natuurlijk.  Nils is dan heel lief naast hem gaan zitten zodat hij niet alleen wakker zou worden.
Bomma en bompa hebben genoten van hun feest en van het lekkere eten. 

Met dit mooie weer zijn Zeno en ik al een paar keer naar een park met speeltuin geweest.  Dat vond hij fantastisch.

Momenteel zitten Mieke en Gerry in China om hun dochter Nina op te halen.

De laatste week van papa's adoptieverlof is ingegaan.  Wat vliegt de tijd toch voorbij.
Ik las op de Spaanse websites dat er weer toewijzingen zijn gedaan!  Bij ons is het al bijna 3 maanden geleden dat we onze toewijzing kregen.
Hopelijk zijn de volgende koppels van Horizon erbij!

Foto -  de Muppetshow werft aan: the Chinese Cook

Het is al maart, wat gaat de tijd snel.  Veel te snel! Papa Danny's adoptieverlof smelt stilaan weg: nog iets meer dan een week.

Het vorige weekend was echt wel een feestgedoe: vrijdag de huwelijksverjaardag van mama en papa, zaterdag mama's verjaardag en natuurlijk Zeno's eerste peuterborrel, zondag het feestje van Ella Yun.  Wat straalde ze op haar gezellige feestje!  Het was ook heel leuk om de andere kindjes nog eens te zien, wat waren ze op korte tijd zo veranderd, je ziet dat zelf niet van je eigen kind.

Sinds begin deze week begint Zeno een beetje te spreken, zijn lievelingswoordje is tatoe.  Ter verduidelijking: tatoe is onze auto. Het is te hopen dat hij dat later juist zegt of hij komt met de Chinese vlag op zijn poep naar huis als hij een rode auto wil bestellen. Hij aapt ons ook de hele tijd na.  Als hij iets verkeerd doet dan steken we onze vinger op en zeggen streng "neen".  Deze week in de tatoe (auto dus) wist hij heel goed dat hij iets stouts had gedaan en toen stak hij zelf zijn vingertje op en schudde zijn hoofdje van neen! Ook nieuw: als we een kusje vragen, komt hij met vooruitgestoken lipjes toeglopen en krijgen we zo een sappige natte plakkerd op onze mond. Smeltmoment! Eveneens grappig: de "ohoh!" van de Teletubbies als er iets tegengaat of hij fratsen uithaalt.

In bad gaan is een feest. Draai nooit de douchekraan open voor hij uitgekleed is, of hij staat er met kleding, pamper en al onder. Haartjes wassen en spoelen: geen probleem! (Sommige ouders moeten nu toch een béétje jaloers worden, neen?) Als hij in zijn kinderbadje zit, spletst hij heel de tijd met vlakke hand in het water. Op het einde is het water fifty-fifty verdeeld: een helft in het badje en een helft over mama en papa. Voor het slaapritueeltje hebben we een vast patroon. Liedjes zijn uit den boze, dat maakt hem hyperactief. Hij hoort twee noten en staat te dansen, of dat nu De wielen van de bus, Vivaldi of een discodreun is. Dus, verhaaltjes geprobeerd. De mama (kabouter Kwebbel) leest zachtjes voor, de papa (kabouter Lui) doet alsof hij daar zo moe van wordt en in slaap gaat vallen en Zeno (kabouter Duracell) spurt en klautert ondertussen als een mini-Tarzan door de slaapkamer. Als hij het woord "slapen" hoort, schudt hij immers heftig neen en probeert zich op alle mogelijke manieren wakker te houden. Anderzijds: na ongeveer een half uur protest in zijn bedje slaapt hij ook echt. 's Nachts wordt hij amper wakker, ondanks het gewoel en de dromen.

Gisteren was het Zeno's eerste feestje!  Hij is geen seconde bang geweest.  Af en toe kwam hij naar mama of papa gelopen om te kijken of ze er nog altijd waren (dat zal binnen een paar jaar ook wel anders zijn !) en dan was hij gerust.  Hij is ongelooflijk in de watten gelegd, allemaal bedankt.
Hij heeft echt zijn best gedaan met de hapjes.  Zelfs de scampi met cocoscurry van mama heeft hij opgegeten.  Om nog maar te zwijgen over de worstenbroodjes, eclairtjes, en rijstpapjes op de schoot van peter Pieter terwijl meter Noëlla de stukjes gaf aan Zeno. 
Wordt hij niet een beetje verwend???
Binnen 14 dagen hebben we weer een groot feest, dan zijn bomma en bompa 65 jaar getrouwd en is het weer lekker eten!  Ik denk dat ik weet waarom ze Zeno aan ons hebben gematcht, hij eet ook heel graag.  Sinds zijn thuiskomst is hij 0.5 kg bijgekomen.  Gelukkig is hij gek op fruit, groenten en yoghurt, maar ook op taart en koekjes (zoals zijn papa).
En wat gaan we deze middag doen .... natuurlijk weer feesten!

Gisteren waren we 17 jaar getrouwd en dat hebben we gezellig gevierd met ons drietjes.
Neen, geen restaurantbezoek maar wel eten gaan halen bij de traiteur in Antwerpen.
Onze kleine kapoen heeft van alles lekker meegesmuld.  Hij lust echt bijna alles.
De verse toast moest hij niet hebben maar de foie gras die er op lag, daar lustte hij wel pap van.  Ook de tajine en de lamsbout gingen vlotjes naar binnen.

Vandaag is het groot feest, het eerste aankomstfeestje van Zeno.  Volgende maand is er nog eentje.  We hebben het een beetje gespreid omdat we anders met veel te veel mensen zouden zijn.