Deze weblog is opgedragen aan onze zoon, een kostbaar geschenk uit China.
04-02-2007
In het restaurant van het hotel
Tsjing, mama!
Zoo
Hallo
Zo ons dutske is weer in slaap gevallen. Het duurt ongeveer een half uurtje maximum en dan slaapt hij eindelijk, helaas valt hij in slaap tussen mama en papa We zullen dus dringend moeten werken aan het slaapritueel. Helaas gaat het hier niet want de bedjes zijn niet zo heel stevig (Zeno is er al eens doorgezakt) en als hij boos is, dan is hij ook héél boos.
Vandaag zijn we dus naar de Zoo van Peking geweest. Zeno vond het prachtig, hij sliep weer in de buggy en werd wakker toen we terug aan de bus waren. Eerlijkheidshalve moet ik er aan toevoegen dat hij wel de reuzenpanda's heeft gezien, daarna zijn de oogjes dichtgevallen en heeft hij de witte tijgers gemist. Vanmiddag zijn we dan nog eens terug naar de vlooienmarkt geweest om wat geschenkjes te kopen. Gisteren kocht Danny bij een man die zegde dat hij met het mes op de keel moest verkopen en dus ook Danny de keel ging oversnijden. Vandaag gingen we terug naar o.a. hem wegens erg mooie spulletjes. Ze begonnen weer ferm tegen elkaar op/af te bieden. Toen ze tot een akkoord kwamen rekende de man met de boze blik van een gefailleerde af, stak de hand uit en schoot in een lach. Pingelen is hier een sport.
Het is ongelooflijk leuk om al de kindjes bij elkaar te zien. Het zijn allemaal schatjes. Ze zijn veel pittiger dan op de foto's die op de websites staan.
Morgen gaan we naar de Chinese muur of de Lange muur. We zullen met ons drietjes niet naar boven gaan, maar dat is niet zo erg. Met papa Danny gaat het goed. Hij is traag op hellingen en trappen en kan nog altijd niets oppakken, dus ook Zeno niet. Maar Danny haalt dit dubbel en dik in met het spelen op bed of op het speelmatje. Terwijl kan hij (soms) zijn oefeningen van kine Kris doen. Of hij zit op zijn knieën om Zeno mee aan te kleden of de pamper te verversen. Niet altijd nodig! Koddig hoe vandaag Zeno zijn handen tegen de muur plaatste en eerst zijn linkervoet achteruitstak (schoen uit, pap!) en daarna zijn rechtervoet (andere schoen ook, pap!). De sokjes doet hij dan zittend zelf uit.
's Morgens is het echt zalig. Zeno doet zijn oogjes open, en hop, hij ligt knuffelsgewijs tussen mama en papa en natuurlijk onder een fles melk. Wij noemen dit ons smeltmoment. Hij kan zo heel lief zijn, schaterlachen... Maar de dreumes verkoopt ook apenstreken. Moet kunnen, mams en paps!
Tot morgen! Linda
Dikke kus
Een dikke kus van Zeno, en natuurlijk van Danny en Linda voor de bomma die vandaag 85 jaar wordt! Mama je kan beginnen aftellen naar onze thuiskomst. Neem alvast maar veel zakdoekjes mee. Niet schrikken als Zeno erg begint te wenen. Hij zal eerst wat tijd nodig hebben om iedereen te leren kennen. Veel liefs vanuit China van je kleinzoon Zeno, dochter Linda en schoonzoon Danny!
03-02-2007
Eventjes...
eens geen foto van onze fluppe, maar gewoon twee marktkramers op de vlooienmarkt. De linkse zat even daarvoor nog op het stoeltje. Hoe is mij ook een raadsel.
Op de vlooienmarkt
vlnr Luc, Fan, Wendy, Linda en Zeno (probeer ik te vermijden dat hij altijd zit te eten op de foto's)
Dat Nederlands...
is precies Chinees!
Reuzedag
Hallo
Voor het slapengaan zet ik nog enkele foto's op de weblog. Linda beschreef daarstraks al de voormiddag op de vlooienmarkt. Deze namiddag zijn we op de kamer gebleven. We hebben ons rot geamuseerd met Zeno, die het dan uitgiert van de pret. Met de blokken gespeeld, geflodderd, prentjes bekeken boekjes, kusjes GEKREGEN (van het erg natte soort, en dan?), op bed gelegen, papa een judowedstrijd verloren. Ik geef toe dat ik gewoon op mijn rug lag op het speeldekentje en mijn zoon in een overwinningsroes mij in een leuke wurggreep heeft genomen - zie foto.
Zeno is naar bed gegaan zonder één traantje te laten. Dat heeft ons behoorlijk wat tijd gekost, maar het was het waard. 's Ochtends steekt hij vanuit het half openstaand babybed zijn armpjes uit, krijgt knuffels, een fles melk en een nieuw draagbaar toilet en ontwaakt dan heel langzaam tussen mam en pap in. Maantje wordt zonnetje. Genieteuh!!
Tijdens het avondeten was het een hartelijk weerzien met de 4 koppels die per vliegtuig uit Hefei zijn gearriveerd. Je hebt via de weblogs wel een ideetje van de kinderen, maar "in het echt" zijn ze nog leuker. Eigenlijk zijn we niet bijgepraat want het was bedtijd voor de kindjes. We zijn echt met ons gat in de boter gevallen: wat een toffe groep mensen zit hier bij elkaar. Morgen zal nog veel gepraat worden, dan gaan we met zijn allen naar de zoo. Jullie hebben nog wat foto's te goed, ik denk dat ik eens voor middernacht ga slapen. Net lekkere jasmijnthee gezet als slaapmuts, daarna ga ik met Linda meedromen over onze smurf.
Papa van Zeno
vlooienmarkt
Vandaag zijn we dus niet naar de zoo geweest maar naar de Vlooienmarkt, samen met onze hotelburen en tafelgenoten Fan, mama Wendy en papa Luc. Onderweg nog Anali, Isali, mama Marijke en papa Joost tegengekomen. Prachtig wat daar allemaal te zien is. We hebben 2 theepotjes gekocht. Terwijl Danny zich rot amuseert in het afbieden - samen met peter Pieter lacht hij zich krom met de afbiedscène van The Life of Brian - sta ik tien meter verder met Zeno. Ook aangeschaft: een stempel met Zeno's naam in het Nederlands en het Chinees. Op de stempel bovenaan staat een haan, want Zeno is geboren in het jaar van de Haan. Die zit in een mooi doosje met een potje inkt. Het is zeker geen vlooienmarkt zoals bij ons. Het waren allemaal prachtige spullen, zeker geen rommel. Bijna vergeten, we hebben ook nog 2 schilderijtjes gekocht voor zijn kamer. We kregen er 4 (2 voor Fan, 2 voor Zeno) voor de prijs die hij eerst vroeg voor 1. We hebben toch zeker een aantal uren rondgelopen op de markt, het weer was opnieuw prachtig: zonnig en windstil.
Vandaag komen ook de andere koppels uit Anhui aan. We zijn benieuwd naar hun kindjes en hun verhalen. Zeno was een toonbeeld van lieve jongen vandaag, hij heeft rustig meegereden in de buggy. Zo lang er geen eten in de buurt is, is onze jongen heel lief. Hij heeft duidelijk een eetprobleem. Als hij eten ziet, wil hij het en liefst alles. Zoals nu, hij weet dat er nog banaan is, dus weent hij tot hij die krijgt. We proberen dit gedrag te negeren.
Straks meer, Zeno roept !
02-02-2007
Chinese zoete ketchup
Met mijn rechterhand dop ik de Chinese friet diep in de die lekkere zoete tomatensaus en om de troepen extra te bevoorraden graai ik snel met mijn linkerhand wat provisie mee.
Mama!
Blokkendoos
Ah!
We stoppen even om iets te knabbelen en te drinken...
Voetenmassage...
ikke??
In het park...
speelden alle kindjes behalve ene...
Roosjes
Hoi
Mijn roosjes slapen allebei en de Chinezen hiernaast hebben zonet (23.55u) hun tv keihard gezet, ofwel is het een echtelijke ruzie met dramatische gevolgen. Linda heeft al verslag uitgebracht, maar wat ze niet schrijft is dat ze voor de tweede keer het potje eten van Zeno over mijn broek gekieperd heeft. Het was een andere broek, het was ook ander eten. Als ze dit tempo volhoudt en volgende week komt er iemand in zijn onderbroek de aankomsthal van Zaventem binnengestapt, dat is dan de pap van Zeno. Morgen gaan we met de buren en tafelgenoten Wendy, Luc en zoontje Fan naar de dierentuin. De taxi vandaag kostte 10 yuan (= 1 euro) voor enkele km. Naar de zoo is het 40' rijden, dat kost toch wel 50 yuan zeker! Vandaag strikte avondplanning: 18u eten, 19u badje + massage + liedjes, 20u slapen! Vergeet het! Wij komen om 17.50u beneden. Kunnen jullie even alles in orde maken voor het paspoort van de kleine? Drie keer terug naar boven kunnen gaan (het 15de) om dan weer het een, dan weer het ander te halen. Dat ineens zeggen, dat is erover in China. Bleek ook dat de notaris aan twee koppels foto's was vergeten mee te geven, aan ons bijvoorbeeld. Oh, dan laten jullie morgen ergens bij een fotograaf pasfoto's van de kleine nemen! Gelukkig ken ik alle fotografen van Peking persoonlijk. Linda en Zeno kwamen net van tafel toen ik om 19.15u eindelijk kon beginnen met lange tanden. Eerst nog even, voor de derde keer vandaag, aan de receptie een nieuw babybedje gevraagd, het is er, oef. Naar boven gelift en dan ons schema mooi toegepast. Er is nog wat werk aan de avondwinkel, maar dat komt allemaal dik in orde met onze Zeno Peno Potloodgat. De arme duts heeft nog steeds erg moeilijke momenten, maar de liefde die hij nu al aan ons geeft, ik had niet verwacht dat het zo snel ging gaan. Realistisch blijven: de echte hechting kan 6 maanden duren, we zijn nu meer een veilige thuishaven. Maar de manier waarop hij zich vandaag tegen ons vleidde... Ja, ik weet het, qua stroopgehalte zit ik bijna op ET-niveau, maar dit is echt. Dat onze kwistenbiebel verschillende keren "mama" heeft gezegd heeft hij volgens mij tactisch ferm gezien, 't is geen pipo. Binnen twee weken wordt hij 2 en je kan nooit weten wat die mams dan spendeert!
Zo, de liga van doven en slechthorenden hiernaast heeft na drie muurboenken mijnentwege de tv stiller gezet. Of: er zijn doden gevallen. Ik kruip tegen mijn lepeltje Linda maar beloof jullie eerst nog wat foto's. We hebben er vandaag meer dan 100 genomen en ook veel gefilmd in het zonnige, erg aangename weer.
De groetjes en tot morgen! Danny
vandaag een dagje in het park
Danny ligt op het bed te rusten en Zeno probeert wat alleen te spelen. Alleen wil hij persé bij Danny liggen. Ze zijn echt al dikke vrienden. Mama is meer de troostende persoon. Hij brabbelt nu eindelijk een beetje, we begonnen ons al wat ongerust te maken. Hij ligt nu vanalles te vertellen aan papa, die er niets van begrijpt. Vandaag zijn we in een park gaan wandelen, echt heel mooi. We zijn wel met een taxi teruggekomen omdat het nogal ver wandelen was om terug naar het hotel te gaan. De rug van Danny is al iets beter maar we willen toch niets forceren. De eerste helft van de wandeling heeft Zeno geslapen, de andere helft heeft hij geweend. Ik val hier net van mijn stoel ! Zeno heeft net mama geroepen! Snif, waar is mijn zakdoek. Ik ga mijn zoon knuffelen! tot later groetjes Linda
01-02-2007
En later...
word ik een showgast met een (mini-)Porsche.
Ja, ik kan zelf eten!
We kunnen de foto's zelf onmiddellijk terug zien, een reactie eronder kan dus opnieuw.
Speelgoeddag
Hallo Zeno-fans!
Vandaag was het winkeldag. Zeno mocht dus wat langer slapen en werd dan heeeeeeeeeeeeeeeeel rustig en heeeeeeeeeeeeeeeeel kalm wakker gemaakt. Even in het grote bed (hoewel: hier staan twee gescheiden twijfelaars, dus slapen we maar lepeltje-lepeltje in één bed) van de mam en de pap die mij onmiddellijk een fles melk, een knuffelbeest en zoentjes geven zodat ik heeeeeeeeeeeeeeeeeel langzaam kan wakker worden. Ging dat goed zeg, geen kik! Het slapengaan daarnet daarentegen... Zucht. Vandaag zijn we weer eens met ons tijdschema hopeloos de mist ingegaan en hebben dan een kapitale fout gemaakt (nog maar 5 dagen moe en va, wordt ons toch vergeven, ja?). Zeno was nog opgewonden van het spelen maar het werd al laat. Dus domweg badritueel + massage met crème + liedjes drastisch ingekort en onmiddellijk het bedje in. En dat zal Peking geweten hebben. Niet alleen met nieuwjaar wordt hier vuurwerk afgestoken. Randje hysterie. Dus zijn mama en papa gaan slapen en mocht Zeno opblijven. Ook vervelend zeg! Een beetje later lag Zeno bovenop mama te maffen, ter hoogte van haar hals zodat ze in een kruis lagen. Eerst Linda van de verstikkingsdood gered en daarna onze petoet zijn bedje ingelegd en de tent was terug vredig en stil. Trouwens: ik moet morgenvroeg aan de receptie gaan vragen of het kinderbed terug kan gelijmd worden. Een van de vorige nachten was hij ook eventjes boos bij het inslapen en had fors uitgehaald naar het al gammele kinderbed. Linda legt deze namiddag zijn bedje goed en heel de boel stortte in elkaar. Wat zei ik ook alweer van die tandenstokerfabriek? Ook vandaag een paar scènes (leuk in een restaurant!) te zien gekregen: het verlegen baasje komt met de dag meer uit zijn schulp. Maar buiten die kuurtjes blijft hij natuurlijk een onwaarschijnlijke schat: hij is even lief en guitig als hij eruit ziet op de foto's. Dan vergeet je snel de driftbuien die eigen zijn aan de dreumesentijd, ook wel eens de puberteit van deze leeftijd genoemd. Vergeten we ook niet dat hij vijf dagen geleden al bijna twee jaar in een weeshuis zat en heel zijn broze leventje drastisch veranderd ziet. Je zou voor minder een dipje kennen.
En wat hebben we vandaag gekocht? Drie stukken speelgoed voor Zeno. De doos legoblokken kreeg hij vandaag: hij kieperde onmiddellijk het emmertje om en begon tot onze grote verbazing alle stukjes terug in te laden, inclusief de knuffels die ook op zijn speelmatje lagen. Dat heeft hij dus ook geleerd. En het gras maaien? En schilderen? Mmmmm?? Als hij een verse pamper wil, dan trekt hij die even naar boven, ook handig. 's Morgens na het ontwaken krijgt hij onmiddellijk een nieuwe pamper, wat doet meneer dan gemiddeld vijf minuten later? Juist: er een hoopje in deponeren. Ofwel wordt hij gesponsord door Pampers, ofwel gaat hij gewoon zoals iedereen graag op een propere wc. Terug naar vandaag: we bezochten een vrij Westerse brede winkelstraat, de prijzen waren ook Westers: 120 yuan (= 12 euro) voor een eenvoudige katoenen muts: in België is het goedkoper. Dan sla je één zijstraat in en zie je de arme achterbuurten die lijken op souks. Bedankt mama en papa van Joney en Linne voor de tip: toen ik de mail las kwamen we net terug en we zijn inderdaad in de straatjes geweest waar kuikentjes en insecten bereid worden. Sterker nog: ik heb er gefilmd zonder commentaar te krijgen! 's Middags gaan eten in een eendenrestaurant. Voor Zeno hadden we een rijstschoteltje bij, wij bestelden geroosterde eend met kool en eend die eruit ziet als gebakken zeeanemonen met broccoli. We hebben nog een extra schotel geroosterde eend kunnen bijbestellen, ik moet zeker al niet meer vertellen hoe dat komt...ongelooflijk, nu begint hij ook al vlees te eten. En toen wou Zeno de eetstokjes van mama en papa houden en de obers wilden die niet verkopen aan papa. Oh Oh! Ban Ki-moon, hulp! Chinezen koppig? 't Is maar een gedacht. Als je op de foto's de eetgewoonte van Zeno bekijkt, valt er dan niks op, oma en opa?
De volgende dagen blijven aan de rustige kant. Zaterdag arriveren onze vrienden uit Hefei hier en dan gaan we samen, met 9 families dus, de grote toeristische uitstappen maken. Morgen gaan we rustig wandelen in een groot park. Rustig gelukkig wezen met de kleine spruit (binnenkort savooi). Daarna op de kamer spelen we met de Bumbabal (China - België: 4-2, gelukkig wordt hij binnekort genaturaliseerd), de Zenomobiel, de legoblokjes en al de rest. Volgende aankoop: een valies.
De groetjes aan familie, meter, peter, voogd, vrienden, kennissen en iedereen die meevolgt. Tot morgen! Danny
Hallo aan de troepen in het zuiden
We spreken al dagen af dat we een foto van de kindjes zouden maken en als het zover was, ontbrak er wel net iemand. Eindelijk is het ons gelukt.
Groetjes van Beijing aan Hefei!
Gastenboek
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
