Gisteren namiddag na ons uurje achter de pc, steeds op onze zelfde plaats, een busje genomen richting bergen en de lokale indiaantjes, die daar werken voor de grote blanke man in de fincas waar ze koffie, appelsienen en andere groenten en fruit kweken. Bij aankomst kwamen zoals gewoonlijk alle kinderen aan gelopen om te kijken wat sinterklaas nu weer mee had om uit te delen. Maar Sinterklaas en Piet hadden natuurlijk alles vergeten en niets mee. Toch maar beleefd gaan vragen of ik alweer enkele shots mocht nemen van deze kleurrijke mensen in hun stenen huisjes. Het mocht en net als vorige jaren was het weer drummen om op de foto te komen. Een paar groepsfoto s en enkele close ups genomen. Dan maar een beetje beginnen onnozel doen met de kleinste gasten van het dorp en rustig verder gewandeld terug richting Boquette. We hadden ook gevraagd met wat we die kleine mannen konden plezier doen en ze wilden o zo graag allemaal snoep, koekjes, lollys en ander zoets. Wij beloofden dat we de dag erop, vandaag dus, dit naar hen gingen brengen. Een lange afdaling die ik reeds op mijn palmares had in 2000. Enkele leuke momenten gehad langs deze lange weg, met enkele echte kittenbijters erin. Op een bepaald moment stoppen we aan het riviertje en rusten we uit op een steen. Een auto met vier meiden erin stopt en begint tegen Mads te praten net voordat hij een foto ging nemen van mij. Ze begonnen tegen hem te vertellen maar bhij begreep er geen snars van. Wat bleek, de bestuurster van de wagen was blijkbaar zijn danspartner geweest enkele dagen geleden. Dus dan maar met zijn allen op de picture. Net aangekomen aan de waterval stoptte er een karretje met twee verliefde duifjes erin en in plaats van het watervalletje te fotograferen heb ik gevraagd om de lokale schone er bij te hebben. geen probleem want die Panamezen blijven graag getrokken. Naar het einde toe begonnen onze kijtjes pijn te doen en hebben we autostop gedaan, wat redelijk makkelijk is richting kroeg. Amigos is de naam en daar hebben we 6 voor de prijs van 5 Panama s gedronken. Mads maakt er een gewoonte van om zijn dagelijkse stella te gaan nuttigen in diezelfde kroeg. De uitbaater, en zijn werkvolk kennen hem al goed. Hij kreeg gisteren zelfs een op de kosten van de groten baas, die we hebben leren kennen op het feest van Tom en Caroline. Na de hamburger een douchke gaan nemen, de aperitief gaan halen voor te nuttigen in het tuintje van Pancho en een leuke avond beleefd. Op zijn kleinde DVD speler zagen we concerten van Ronny Bianco, zijn neef die blijkbaar heel populair is nu (remeber het jongetje die op de stoel naast het keukentje voor ons enkele jaren terug kwam muziek spelen om ons te entertaienen voor diegene die hier geweest zijn natuurlijk), Daddy Yankee, een chileens Reaggeatong bekende, Bob Marley en andere leuke groepjes waarvan de namen mij ontspringen. Zij vriend, de grafschenner van pre Columbiaanse graven, was ook van de party. Hij had weer mooie potjes bij en heb er eentje gekocht voor 10 dollar en een veel mooier bijgekregen als geschenk. Mads kreeg ook twee stukken van zijn vondsten. Vanmorgen dan rond 08u30 wakker en mijn was gaan ophalen die ik gisteren morgen binnen gedregen had in de lokale wasserij. Was nog niet open en heb een beetje gewandeld in Boquette s gezellige straatjes. Een leuk plaatsje gevonden in het zo vrolijke morgen zonnetje op een steen naast de rivier en daar een heel lange tijd blijven zitten. Was gaan ophalen, hostal Palacios binnen en onze biezen gepakt richting winkeltje achter snoepjes en andere lekkernijenen voor de kindertjes van onze indiaantjes waar we gisteren geweest waren. Weer het busje op en afgestapt op dezelfde plaats van gisteren. Ja Mannekes, Sinterklaas Curd en Zwarte Piet Mads waren meer dan welkom. Leuk om te zien hoe je 10 tallen kinderen en vrouwen kan gelukkig maken met 5 dollar snoep. Nog enkele shotjes genomen, nee ik krijg daar nooit genoeg van en were berg naar beneden langs de andere kant. Nu juist een douchke genomen, een uurtje plat op bed gelegen en dus naar hier gekomen om het voorgaande te typen. Voila ge weet were iets meer van ous tweetjes. Hoe was het op de eerste schooldag ??? Reuze benieuwd.
Gisteren niets meer gedaan dan gezeten in het gezellige tuintje van Pancho. Een telefoonkaartje gekocht en mijn lieve moeke opgebeld en dan ook nog Anneke, Gery en Kootje in verbinding gebracht met Pancho. Mads heeft zijn eigen potje gekookt. 4 biefstukjes of 4 verschillende wijwes klaar gemaakt. Goe geslapen en vanmorgen op stap naar Tom en Caroline, taxi genomen want die rijden hier nu met hopen voor 2 dollar richting el castillo. Er zat nog iemand bij en die man moest eerst naar zijn huis gebracht worden aan de hele andere kant van Boquette. Na een 20 tal minuten rijden werd die kerel afgedropt en dan richting Kasteel. Kort bezoek gebracht bij Caroline, de rest van mijn gerief gaan ophalen en dan op mijn gemakskes naar beneden gewandeld. Het was super mooi weer deze morgen, stralende zon. Ideaal wandelweertje. Tot nog toe valt het reuze mee het weertje in Panama. Volgens dat het regenseizoen zou zijn hebben we nog niet veel gezien van de regen. Oeps, het begint hier nu wel te pletsen zeker. In de hoofdstraat van Boquette is het echt druk geworden. Taxis, busjes en veel vette 4 keren 4 s overheersen de straat. Je moet al eigenlijk op de twee loops gaan lopen om te kunnen genieten van de stilte. Dat gingen we nu juist doen maar ons programma wordt uitgesteld tot na de regen. Ik wil perse naar boven om de dorpen van de lokale indiaantjes nog eens opnieuw te gaan bekijken en hopelijk mag ik weer foto s maken van die mensen. Vele restaurantjes, leuke barkjes, fietsenverhuur, autoverhuur, banken in overvloed ja je hoeft niet meer naar David te gaan voor al die dingen. je kan van hieruit zelfs naar het prachtige Isla Coiba gaan voor 250 Dollar voor drie nachten. Toerisme groeit en meer en meer mensen beginnen er zich dan ook mee bezig te houden. Pancho heeft nu zelfs een warme douche na al die jaren. En ze kookt zulle. Al een paar horen tieren en dan roept Pancho open blue, open blue. Ik heb dan vanmiddag gebeld met Lemmy en Boy. Ze waren er redelijk gerust in. Morgen naar school. Ik vertelde hen dat ze nog elf dagen ñoesten slapen voordat ik thuiskwam en ze zeiden jajaja. Boy was te moe om te praten en onze Lemmy vertelde over Playmobil, dat hij en zijn broer goed zorgden voor hun mama en dat ze braaf waren. Ik kreeg de bevestiging van Anneke. Doe zo voort zou ik zeggen. Een kamertje is nu 19 dollar bij de Pancho, voor een dormitry betaal je 08 en een halve Bilbao. We blijven eten in de lokale restaurantjes en je betaald voor een maaltijd tussen de 1,50 en 3 dollar. Juist ne hoop slekken gegeten met erwten en een beetje gekapt erin, de mads heeft gekozen voor alweer kip met rijst. Dus alles loopt hier op rustige wieltjes en we blijven nog twee dagen hier, wachtend op de Gunther en zijn liefke. Groetjes van Nonkel Curd en neefje Mads aan alle lieve belgen xxx Salut...
oef, na een kwartier eigenlijk op internet. Ik denk dat ik gekomen was aan het avondfeest. Benne ten en versleten, dood moe dus kgoa verzekers niet veel inspiratie hebben. Dan maar in het kort een overzichtje van de voorbije 2 drukke dagen. Vele uitgenodigden de meeste in zwart maatpak met strik of das en hun vrouw in galakledij. Heel wat fotos genomen, aan tafel om te eten, vuurwerk, een liveband en een dj. Alweer dus grote fjieste met alles erop en eraan. De fotos volgen. Onze Mads heeft den Boel afgesloten in steil, een gat in de nacht in een jacuzzi gekropen met enkele anderen en dan rond 04u30 snachts kletsnat aan de receptie gaan vragen waar zijn kamer was. Hahaha niet te doen toch De dag erop naar El Volcan gegaan met ingehuurde busjes waar alweer een feestje begon in een vriend van Tom, zijn huis, Alweer een live bandje, eten, champagne en ron en alweer fjieste. Na enkele uurtjes op de busjes terug were van dadde. En het waren zware uren, Tom zijn oudste zus zat naast mij, ze is verliefd op mij, wat heb ik toch met al die oudjes. Alweer een vriendinnetje bij van 79. Die heeft van binnen en van buiten alles verteld wat er kan verteld worden in enkle uren bus, tetteren man, een waterval van mooie, interesante, oude verhalen. Over de familie BOT. Intussen zijn we al uitgenodigd door zijn familie in Nederland. Ze staan erop dat we zeker eens gaan. We hebben na een dag bij hen gerakkt aan tafel en hebben zo de rest van de dagen mee beleefd. Lol maken, ze konden ervan. In the middle of nowhere, aan een riviertje in een beboste omgeving komen we terecht in een skooooooooone plaatst. Weer een kast om u tegen te zeggen en alweer fjieste. Same same zoals we zeggen. Ik heb samen met de boss van het huis de verschillende jaren van flor de Cana, el ron mejor, mogen proeven.. Ik ken nu ook de boss van Abuelo Ron en hij zoekt een partner in Europa om dit zootje in de voeren. Zie je dadde zitten Anneke ? Het laatste liedje heb ik mogen afsluiten. Tom en Caroline hebben ooit op onze volte in Gullegem gedanst op I Want to break free van Queen. Dit rockgroepje kon dit liedje spelen en ik heb het gezongen. Luid applaus op de banken, ge ziet heb mijn carriere alweer gemist he. Gisteren morgen alweer naar zo een prachtplaats met een kast erop. En were van dadde. Vanaf twee uur hadden we vrij tot 4 en hebben mads en ik mee gegaan naar het kasteel om de fotos te beginnen inladen en bewerken. Er was zelfs sprake dat ik als hmmmmm fotograaf ging mogen meegaan met een heli om hun kasteel te mogen fotograferen. Dit is jammergenoeg niet door gegaan maar weet de reden niet waarom. Terwijl de fotos aan het inladen waren hebben we genoten van een zwembadje en een jacuzzi. Wij tweetjes poedelnaakt, twas verzeker een skoon gezicht. Daarna met picasa de mankementen weg geknipt en savonds op groot tv scherm getoond.. Het laatste feest kon beginnen. Iedereen werd uitgenodigd op het kasteel en alweer eten, drinken, dansen op mexicaanse live muziek en afgesloten met Salsa en vele lege flessen van alles. Vanmorgen dan goodbuy gezegd aan ons resortje en als echte backpakkers in stijl vertrokken. Busse up de skoere, te voete back to reality. Nu wachten we hier tot 2 september achter Gunther en zijn lief en gaan we verder. We slapen nu op ons bekende plaatsje Hostal Palacios voor enkele dagen. Pancho is nog altijd ne bere kerel. Hij drinkt alleen nog rode wijn omdat een dokter in Chili gezegd heeft dat dit beter is voor hem. Al onze fotos en het geboorte kaartje van Boy en onze nieuwjaarskaartjes en mijn laatste briefje hangen rond in zijn huis. Ik heb net een beetje verteld over het feest en ik vertelde hem dat ook hij op het grote scherm in het kasteel in beeld was geweest terwijl ze mijn fotos bekeken. Hij was super trots man, een foto van hem en Mister Tom op de eerste dag genomen van het feest toen ik hem dat kaartje voor het optreden had bezocht en dan in zijn tuintje twee foto s van hij en ik en van hem en Mads. O Coerd have day see mee on that bik screen. Hahaha Jeanette. Listen tooo Koert. uitgetut Salu Lemmy en Boyke tik eens iets in op mijn gastenboek aub. Miss you Y 2 Anneke en of course al the rest toooooooo. Big Hugs XXX
smorgens brunch in open air om 10u30 en de geplande trip naar het eiland bleek niet door te gaan. Dan maar een noodoplossing gevonden en ons een rondritje gegeven rond Boquette, voor mij niks nieuws maar Mads vond het wel leuk. Daarna een vrije namiddag waar ik tot het besef kwam dat de blog niet werkte. Leuke facbook momenten gehad met mijn pas nieuw vriendinnetje Anneke Buysschaert, de moeder sinds vele jaren van mijn kinderen en mijn vrouw en nu pas facebookvriendin. Dankuwel daarvoor om mij te accepteren tot jouw vriend. Daarna binnen gewipt bij Pancho om onze namiddag te vullen. Ik dacht dat we om 16u00 moesten binnen zijn in het resort voor het avondprogramma maar blijkbaar was het een uurtje later. Pintje gedronken en vele leute gehad met onze Panameze copain. De groeten aan de belgen die hier ooit geweest zijn trouwens van hem en ook van onze Tom en zijn vrouwtje. Het avondfeest was net over de brug in het restaurantje waar we in 2000 Tom en Caroline hebben leren kennen. Thai food, country guitar en een Panamees lokaal talen op guitar. een rustige avond voor de meeste uitgezonderd niet voor ons en onze buurvrouw en familie. De meesten zijn naar het resort terug gegaan met de bus rond 22u0 wij hebben nog een kousje gebreid in een tof nieuw pubke op het o zo leuke marktplein van Boquette. Trommels en gezang, rum en bier another fjiesta..... Vanmorgen vroeg uit de veren voor de grote plechtigheid. In het kleine kerkje op Valle Escondido hebben ze hun plechtigheid vervuld. Een leuke speech van een vriend van hem, Tom en Caroline met zicht op alle genodigden, een ñooie speech van zijn zus en van himself in een echt mooi kappeltje. mads en ik hebben ons mooieste costuum uit onze rugzak getoverd en aan onze buurvrouw gevraagd als het ons stond. Voor backpakkers vond ze het niet slecht hahaha. Ikke fotograaf van dienst. Na een uurtje plechtigheid werden we uitgenodigd voor een receptie om u tegen te zeggen. Champagne in het overdekt zwembad van het resort dat ze omgetoverd hadden tot een mooie zaal. het ene folkloristische optreden na het andere volgde elkaar vloeiend op om af te sluiten met een klein feestje in de echte Panameze Carnavalstemming ja mannekes dadde was het fjiestje van het moment. Mooi uitgedoste meisjes in hun typische carnavalkledy, een zotte bende muziekanten en de 80 genodigden maakten er een bontig feestje van in een uur of twee. Terwijl een karretje rondreed met verschillende rums en zelfs austrische Strogrum werd er gedanst, gefeest, gedronken en vele leute gemaakt. Mooie fotos genomen die je kan zien als ik terug ben in Belgie. Madszal verslag geven van de verloren tiepinge van Panama City, Miss Birdy en Sajalides... Vanavond rond 18u00 worden we nu verwacht voor het grote diner met daar achter een DJ van Topklasse Later meer en hopelijk veel leesplezier Groeten Nonkel Curd en zijn neefje Mads uit Boquette Panamqa
Hola gastjes, Ik heb weer domme dingen gedaan via bloggen, verkeerde knop ingedrukt om te versturen nu zou het moeten lukken je hebt typich chris en typich Curd. Dus drie dagen geleden toegekomen in Boquette voor het feest van Tom en Caroline nadat we een zeer leuke tijd gehad hebben in Panama City met Miss Birdy en een dagje extra in Sagajides waar we in haar huis mochten logeren. Dit verhaal proberen we nog te recupereren later deze week. Nu eerst het verhaal over de party. In Boquette toegekomen rond 3 uur in de namiidag en binnen gewipt bij Pancho. Jeanette wa de eerste die ons dag en die ging volledig door haar dak en schreeuwde achter Pancho. Die kwam uit het voorkamertje en ik hoorde meteen op zijn typische manier my brother zeggen. Ik vertelde hem dat we pa bij hem konden slapen binnen een 5 tal dagen daar we uitgenodigd werden op het feest van Tom. Hij verstond er hem niet aan. Na een uurtje te tetteren bracht hij ons doodcurieus naar het resort hier in de bergen van Boquette Valle Escondido waar de party startte. Na het registreren van onze namen kregen we een aangename kamer om dan rond 18u00 te verzamelen voor de tent waar de eerste kennismaking plaatsvond. Een 80 tal gaten van over de ganze wereld met veel familie en enkele vrienden. We mochten plaatsnemen aan een van de tafels en kennis maken met elkaar. Oud en jong al door elkaar met saaie business mensen en enkele leuke hollanders die we intussen beter hebben leren kennen. Tom begon iedereen persoonlijk voor te stellen en ik werd voorgesteld als de eerste Belg Backpakker in Boquette waar hij kennis mee had en vele mooie momenten had gedeeld zelfs in mijn appartement aan de kust in Belgie Oostende. Ik ben intussen de huisfotograaf aan het worden van het gebeuren. Na een typische lekkere panameze maaltijd als vips naar het concert gebracht van Sandra en Sammy. normaal gezien ging dit optreden plaatsnemen in de arena van Boquette maar wegens organisatieproblen verplaatst naar een kleinere ruimte toch goed voor een 1000 lokals en wij. iedereen was al aanwezig toen zij met de busjes toekwamen. Tom had nog enkele kaartjes over en ik heb er eentje gevraagd voor Pancho die vroeger in de avond helemaal in de ban was van dit prachtige optreden. Gelukkig was hij toen ik hem dat kaartje brachtte. het werd een prachtig concert met veel gedans en gedrink. Economische prijzen voor iedereen 50 cent het pintje, 1 dollar voor de rum. FJIESTA en prachtige fotos genomen. Tom is hier meer bekend dan de burgemeester. Hij deed verschillende speeches onder een daverend applaus. 4u30 in de morgen te voet richting Valle Escondido het resort moe en voldaan in ons bed gekropen Dit was dag 1
The big city is niets voor ons, dus we beslissen terug de brouse in te gaan. Deze keer niet tussen de indianen, maar ons eigen stekje.. Sleutels gekregen van Miss Birdie, een lieve vrouw die mijn oma zou kunnen zijn, maar die toch meer levenslust en energie heeft dan de gemiddelde Belg. Als beroep heeft het vrouwtje birdwatching.. dus het duurde niet lang voordat ze voorstelde om een kleine trip te maken om enkele typische inheemse Panamese vogels te spotten. Wat we ook gedaan hebben, met plezier trouwens! Toen we terugkwamen van die trip, had Miss Birdie een ander voorstel, namelijk fotos nemen van vogels in de jungle.. Meerbepaald van de hummingbirds. Voor ons geen probleem! Wij dus een nachtje in de jungle, fotos nemen van vogels met een flesje rum bij de hand. Wat trouwens mooie resultaten opleverde. De vogels kwamen trouwens uit nonkel Curd zijn handjes eten, bere!
Bloggen es lik niks voor mij, sedus kga der maar mee ophouden! Curd neemt het wel weer van me over de volgende dagen en weken
aja, we zijn hier nu al dagen aan een stuk dikke..
Vanmorgen naar terminal albrook gereden met taxi om de rammelbus te nemen richting Darien, the end of the panaamerica. Om 7u 30 vertrokken na het nuttigen van een theetje en een croissantje met kaas en ei. De 5 dollar per persoon is nog steeds dezelfde prijs als jaren geleden. Het deed wel eens deugd om weer zo te reizen. De laatste keer was met een dikke vier keer vier. Het verloop van de reis met de bus is nog steeds hetzelfde. Een slakkegangetje, luide met deze keer saaie panameze muziek, mensen komen en mensen gaan, achterdeurtje open om bagage in te laden om te eindigen in een eivol busje. Een stopje in Chepo om een snakje te eten of een koffietje te drinken. Wij kozen voor de algekende Patagones, een soort gefrituurde bananen, met een stukje kip voor de prijs van 2 dollar en een klets, opgediend in een MacDonnald doosje. De panamezen hebben minder geluk.... zij krijgen de inhoud in een plastiek zakje. Met zijn allen op de bus en rijen rijen rijen. Het begin van de panamericana is vol putten en bulten. Een eindje verder begon het kluchtig te worden want onze chauffeur gaf volle gase over de kleine heuveltjes en dat vonden de kinderen en de volwassen superleuk. Kriebels in de buik. Aangekomen aan de eerste politiecontrole moesten de twee belgen weer van de bus om te registreren waar ze naar toe gingen. Enkele uren later riep de chauffeur Epeti, tijd om af te stappen. De geplande 3 uur werden er helaas 5 en een klets. Ipeti is een gehucht waar ipeti Kuna indianen, Mestizos, blanke boeren en Ipeti Embera Indianen in harmonie samenleven rond een brugje en een rivier. Na enkele fotos genomen te hebben vanop het brugje ontmoeten we Chico, familie van Haime een vriend van enkele jaren geleden. We gaan eerst een Panamaatje nuttigen in de lokale pub aan meztisos zijde en nog een en nog een en nog een terwijl de jukebox veel te luide panameze techo produceerde. Onze beste vriend gaf ons een lesje in het Spaans, een orkaan aan woorden waar ik 10 procent van verstond. Ja mannekes dat duurde zo een aantal uren. Mijn spaanse woordenschat was veel te vlug uitgeput. De lange aardenweg richting Emberra dorp werd aangevat. Een tijdje later paseerde een 4 maal vier die ons verloste van het overdreven zweet die uit onze porieen druipte. Ipeti zelf is op zich niet veel veranderd. Het enige dat ze nu wel hebben is een totaal nieuwe plaats voor toeristen, met ducha y bano. Super mooi. Deze prachtige creatie is ingekadert tussen orchideen en andere aangeplante bomen uit de bovengelegen bergen. De eerste fotos gemaakt. Lemmy je hebt uw eerste armbandje, creatie van een van de indianenvrouwen. Rond 3 uur in de namiddag hebben de eerste hevige regenbuigen voor een vervrissing gezorgd. een lauwe douche, gratis en voor niets.... Ipeti Kuna was geen groot succes. Geen vrouwen met hun typische Molas te bespeuren aan de voorzijde van hun dorp. Joepie bus in zicht en terug naar de hoofdstad panama city. Zelfde ervaring als de heenrit. Ja mannekes, nu het klaar is besef je pas hoe die stad boomed. Flats, een prachtige moderne skyline dat ik morgen zal proberen op de vaste prent te plaatsen. Het zal zeker een immens verschil zijn met de fotos van vier jaar geleden. Taxi genomen richting stad en een ander Hostal gaan opzoeken. Ik had op het internet het Hostal Zulys in de mot gekregen. Eerlijk is eerlijk we blijven in Voyager, niet meer de charme van vroeger maar even goed als Zulys. Na Zulys binnengewipt in el Rey, el grande supermercado, 24 uur open, 7 op 7 en we hadden geluk want er was Rumproeving. De Auchan van Panama zorgt voor de dorstigen. Nu terug in Hostal Voyager. Het is hier erg rustig. Enkele toeristen. We nuttigen een Abuelo con Cola en praten een beetje na van de voorbije dag en ons reeds beleefde leven. Viva la vida en viva 3 veces Panama. Een land die meer en meer mijn tweede thuis wordt, dit na twee dagen reiwzen. hasta la vista Anneke, Lemmietje, Boyke, vriendjes en vriendinnetjes Groeten uit het zweetrijke Panama.
De biertjes kosten hier nog altijd 50 cent in een lokale pub> El Rey heeft zijn prijzen opgetrokken naar 42 cent voor een blik...
Anneke, Lemmy en Boy, Mama Annick,vriendjes en vriendinnetjes
Na een prettige treinreis, vlotte vliegverbinding met KLM, goede bediening en elk ons eigen speeltje aangekomen in Panama waar Gerardo ons stond op te wachten. Achter de bagage hebben we wel lang moeten wachten. Verkeerde band. Gisterenavond dus moe en versleten vroeg in ons nest gekropen. Nog een abuelootje gedronken , douchke gepakt en gaan maffen. Vanmorgen wakker geworden, geen besef van tijd want een horloge hebben we hier niet. Eerste indruk is dat panama city veel veranderd is, vele nieuwe gebouwen, autopistas tegen betaling, taxi van de luchthaven naar hier 25 Dollar, veel verkeer en vele mooie lichtjes... twas reeds donker he toen we aankwamen. Temperatuur een 30 tal graden en het zweet breekt ons nu al uit. Mannekes tes zesse beloofd voor vandaag en de volgende dagen. Op het vliegtuig konden we genieten van cds, films, spelletjes, languagecourses en nu en dan een aperootje. 10 uren vliegen met Coldplay, the beatles, Mettalica, Radiohead en enkele films waaronder Slumdog Millionaire die zeker de moeite is om te bekijken. Mads heeft al zijn trui vergeten in het vliegtuig en zijn matje en slaapzak waren helaas de piste in tegen dat de rugzak op de verkeerde band lag in Panama City. Gerardo heeft een 2 jaar oude gele cab en is nog dikker geworden. Hij blijft cool, Hey Curd, vlug zijn auto gaan halen en bij aankomst aan het Hostal noemde hij mij dan weer Brother. Hostal Voyager is niet meer wat het was. Een nieuwe omgeving maar verre van de charme dat het vroeger uitstraalde. Ligt nu in Via Argentina. Rustig maar 27 dollar voor een kotje is me wel wat bij het haar gegrepen.. Dus volgende keer gaan we op zoek naar een ander stekje. Guadeloupe is nog altijd super sympa en Abdiel heeft zijn eigen hotel in Spanje. Ze hebben moet verhuizen daar hun vroeger flatje verkocht werd voor de ronde prijs van 4 en een half miljoen dollar.
Boy en Lemmy niet vergeten naar de sterretjes te kijken he... Ik ben de grote beer jullie de kleine
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
