oef, na een kwartier eigenlijk op internet. Ik denk dat ik gekomen was aan het avondfeest. Benne ten en versleten, dood moe dus kgoa verzekers niet veel inspiratie hebben. Dan maar in het kort een overzichtje van de voorbije 2 drukke dagen. Vele uitgenodigden de meeste in zwart maatpak met strik of das en hun vrouw in galakledij. Heel wat fotos genomen, aan tafel om te eten, vuurwerk, een liveband en een dj. Alweer dus grote fjieste met alles erop en eraan. De fotos volgen. Onze Mads heeft den Boel afgesloten in steil, een gat in de nacht in een jacuzzi gekropen met enkele anderen en dan rond 04u30 snachts kletsnat aan de receptie gaan vragen waar zijn kamer was. Hahaha niet te doen toch De dag erop naar El Volcan gegaan met ingehuurde busjes waar alweer een feestje begon in een vriend van Tom, zijn huis, Alweer een live bandje, eten, champagne en ron en alweer fjieste. Na enkele uurtjes op de busjes terug were van dadde. En het waren zware uren, Tom zijn oudste zus zat naast mij, ze is verliefd op mij, wat heb ik toch met al die oudjes. Alweer een vriendinnetje bij van 79. Die heeft van binnen en van buiten alles verteld wat er kan verteld worden in enkle uren bus, tetteren man, een waterval van mooie, interesante, oude verhalen. Over de familie BOT. Intussen zijn we al uitgenodigd door zijn familie in Nederland. Ze staan erop dat we zeker eens gaan. We hebben na een dag bij hen gerakkt aan tafel en hebben zo de rest van de dagen mee beleefd. Lol maken, ze konden ervan. In the middle of nowhere, aan een riviertje in een beboste omgeving komen we terecht in een skooooooooone plaatst. Weer een kast om u tegen te zeggen en alweer fjieste. Same same zoals we zeggen. Ik heb samen met de boss van het huis de verschillende jaren van flor de Cana, el ron mejor, mogen proeven.. Ik ken nu ook de boss van Abuelo Ron en hij zoekt een partner in Europa om dit zootje in de voeren. Zie je dadde zitten Anneke ? Het laatste liedje heb ik mogen afsluiten. Tom en Caroline hebben ooit op onze volte in Gullegem gedanst op I Want to break free van Queen. Dit rockgroepje kon dit liedje spelen en ik heb het gezongen. Luid applaus op de banken, ge ziet heb mijn carriere alweer gemist he. Gisteren morgen alweer naar zo een prachtplaats met een kast erop. En were van dadde. Vanaf twee uur hadden we vrij tot 4 en hebben mads en ik mee gegaan naar het kasteel om de fotos te beginnen inladen en bewerken. Er was zelfs sprake dat ik als hmmmmm fotograaf ging mogen meegaan met een heli om hun kasteel te mogen fotograferen. Dit is jammergenoeg niet door gegaan maar weet de reden niet waarom. Terwijl de fotos aan het inladen waren hebben we genoten van een zwembadje en een jacuzzi. Wij tweetjes poedelnaakt, twas verzeker een skoon gezicht. Daarna met picasa de mankementen weg geknipt en savonds op groot tv scherm getoond.. Het laatste feest kon beginnen. Iedereen werd uitgenodigd op het kasteel en alweer eten, drinken, dansen op mexicaanse live muziek en afgesloten met Salsa en vele lege flessen van alles. Vanmorgen dan goodbuy gezegd aan ons resortje en als echte backpakkers in stijl vertrokken. Busse up de skoere, te voete back to reality. Nu wachten we hier tot 2 september achter Gunther en zijn lief en gaan we verder. We slapen nu op ons bekende plaatsje Hostal Palacios voor enkele dagen. Pancho is nog altijd ne bere kerel. Hij drinkt alleen nog rode wijn omdat een dokter in Chili gezegd heeft dat dit beter is voor hem. Al onze fotos en het geboorte kaartje van Boy en onze nieuwjaarskaartjes en mijn laatste briefje hangen rond in zijn huis. Ik heb net een beetje verteld over het feest en ik vertelde hem dat ook hij op het grote scherm in het kasteel in beeld was geweest terwijl ze mijn fotos bekeken. Hij was super trots man, een foto van hem en Mister Tom op de eerste dag genomen van het feest toen ik hem dat kaartje voor het optreden had bezocht en dan in zijn tuintje twee foto s van hij en ik en van hem en Mads. O Coerd have day see mee on that bik screen. Hahaha Jeanette. Listen tooo Koert. uitgetut Salu Lemmy en Boyke tik eens iets in op mijn gastenboek aub. Miss you Y 2 Anneke en of course al the rest toooooooo. Big Hugs XXX
smorgens brunch in open air om 10u30 en de geplande trip naar het eiland bleek niet door te gaan. Dan maar een noodoplossing gevonden en ons een rondritje gegeven rond Boquette, voor mij niks nieuws maar Mads vond het wel leuk. Daarna een vrije namiddag waar ik tot het besef kwam dat de blog niet werkte. Leuke facbook momenten gehad met mijn pas nieuw vriendinnetje Anneke Buysschaert, de moeder sinds vele jaren van mijn kinderen en mijn vrouw en nu pas facebookvriendin. Dankuwel daarvoor om mij te accepteren tot jouw vriend. Daarna binnen gewipt bij Pancho om onze namiddag te vullen. Ik dacht dat we om 16u00 moesten binnen zijn in het resort voor het avondprogramma maar blijkbaar was het een uurtje later. Pintje gedronken en vele leute gehad met onze Panameze copain. De groeten aan de belgen die hier ooit geweest zijn trouwens van hem en ook van onze Tom en zijn vrouwtje. Het avondfeest was net over de brug in het restaurantje waar we in 2000 Tom en Caroline hebben leren kennen. Thai food, country guitar en een Panamees lokaal talen op guitar. een rustige avond voor de meeste uitgezonderd niet voor ons en onze buurvrouw en familie. De meesten zijn naar het resort terug gegaan met de bus rond 22u0 wij hebben nog een kousje gebreid in een tof nieuw pubke op het o zo leuke marktplein van Boquette. Trommels en gezang, rum en bier another fjiesta..... Vanmorgen vroeg uit de veren voor de grote plechtigheid. In het kleine kerkje op Valle Escondido hebben ze hun plechtigheid vervuld. Een leuke speech van een vriend van hem, Tom en Caroline met zicht op alle genodigden, een ñooie speech van zijn zus en van himself in een echt mooi kappeltje. mads en ik hebben ons mooieste costuum uit onze rugzak getoverd en aan onze buurvrouw gevraagd als het ons stond. Voor backpakkers vond ze het niet slecht hahaha. Ikke fotograaf van dienst. Na een uurtje plechtigheid werden we uitgenodigd voor een receptie om u tegen te zeggen. Champagne in het overdekt zwembad van het resort dat ze omgetoverd hadden tot een mooie zaal. het ene folkloristische optreden na het andere volgde elkaar vloeiend op om af te sluiten met een klein feestje in de echte Panameze Carnavalstemming ja mannekes dadde was het fjiestje van het moment. Mooi uitgedoste meisjes in hun typische carnavalkledy, een zotte bende muziekanten en de 80 genodigden maakten er een bontig feestje van in een uur of twee. Terwijl een karretje rondreed met verschillende rums en zelfs austrische Strogrum werd er gedanst, gefeest, gedronken en vele leute gemaakt. Mooie fotos genomen die je kan zien als ik terug ben in Belgie. Madszal verslag geven van de verloren tiepinge van Panama City, Miss Birdy en Sajalides... Vanavond rond 18u00 worden we nu verwacht voor het grote diner met daar achter een DJ van Topklasse Later meer en hopelijk veel leesplezier Groeten Nonkel Curd en zijn neefje Mads uit Boquette Panamqa
Hola gastjes, Ik heb weer domme dingen gedaan via bloggen, verkeerde knop ingedrukt om te versturen nu zou het moeten lukken je hebt typich chris en typich Curd. Dus drie dagen geleden toegekomen in Boquette voor het feest van Tom en Caroline nadat we een zeer leuke tijd gehad hebben in Panama City met Miss Birdy en een dagje extra in Sagajides waar we in haar huis mochten logeren. Dit verhaal proberen we nog te recupereren later deze week. Nu eerst het verhaal over de party. In Boquette toegekomen rond 3 uur in de namiidag en binnen gewipt bij Pancho. Jeanette wa de eerste die ons dag en die ging volledig door haar dak en schreeuwde achter Pancho. Die kwam uit het voorkamertje en ik hoorde meteen op zijn typische manier my brother zeggen. Ik vertelde hem dat we pa bij hem konden slapen binnen een 5 tal dagen daar we uitgenodigd werden op het feest van Tom. Hij verstond er hem niet aan. Na een uurtje te tetteren bracht hij ons doodcurieus naar het resort hier in de bergen van Boquette Valle Escondido waar de party startte. Na het registreren van onze namen kregen we een aangename kamer om dan rond 18u00 te verzamelen voor de tent waar de eerste kennismaking plaatsvond. Een 80 tal gaten van over de ganze wereld met veel familie en enkele vrienden. We mochten plaatsnemen aan een van de tafels en kennis maken met elkaar. Oud en jong al door elkaar met saaie business mensen en enkele leuke hollanders die we intussen beter hebben leren kennen. Tom begon iedereen persoonlijk voor te stellen en ik werd voorgesteld als de eerste Belg Backpakker in Boquette waar hij kennis mee had en vele mooie momenten had gedeeld zelfs in mijn appartement aan de kust in Belgie Oostende. Ik ben intussen de huisfotograaf aan het worden van het gebeuren. Na een typische lekkere panameze maaltijd als vips naar het concert gebracht van Sandra en Sammy. normaal gezien ging dit optreden plaatsnemen in de arena van Boquette maar wegens organisatieproblen verplaatst naar een kleinere ruimte toch goed voor een 1000 lokals en wij. iedereen was al aanwezig toen zij met de busjes toekwamen. Tom had nog enkele kaartjes over en ik heb er eentje gevraagd voor Pancho die vroeger in de avond helemaal in de ban was van dit prachtige optreden. Gelukkig was hij toen ik hem dat kaartje brachtte. het werd een prachtig concert met veel gedans en gedrink. Economische prijzen voor iedereen 50 cent het pintje, 1 dollar voor de rum. FJIESTA en prachtige fotos genomen. Tom is hier meer bekend dan de burgemeester. Hij deed verschillende speeches onder een daverend applaus. 4u30 in de morgen te voet richting Valle Escondido het resort moe en voldaan in ons bed gekropen Dit was dag 1
The big city is niets voor ons, dus we beslissen terug de brouse in te gaan. Deze keer niet tussen de indianen, maar ons eigen stekje.. Sleutels gekregen van Miss Birdie, een lieve vrouw die mijn oma zou kunnen zijn, maar die toch meer levenslust en energie heeft dan de gemiddelde Belg. Als beroep heeft het vrouwtje birdwatching.. dus het duurde niet lang voordat ze voorstelde om een kleine trip te maken om enkele typische inheemse Panamese vogels te spotten. Wat we ook gedaan hebben, met plezier trouwens! Toen we terugkwamen van die trip, had Miss Birdie een ander voorstel, namelijk fotos nemen van vogels in de jungle.. Meerbepaald van de hummingbirds. Voor ons geen probleem! Wij dus een nachtje in de jungle, fotos nemen van vogels met een flesje rum bij de hand. Wat trouwens mooie resultaten opleverde. De vogels kwamen trouwens uit nonkel Curd zijn handjes eten, bere!
Bloggen es lik niks voor mij, sedus kga der maar mee ophouden! Curd neemt het wel weer van me over de volgende dagen en weken
aja, we zijn hier nu al dagen aan een stuk dikke..
