Langs deze weg zal ik proberen jullie wat op de hoogte te houden tijdens mijn avontuur in de crocodile trophy. Misschien eerst eens een woordje uitleg over wat, hoe, waarom....
Mijn eerste kennismaking met de crocodile trophy dateert al van een 20 tal jaar geleden. Boudewijn Engels van het triatlonteam (no-limit), waar ik toen ook actief in was, had zich ingeschreven voor deze wedstrijd. Voor zijn deelname te vieren hield hij een "klein" feestje ergens in een kasteeltje in Izegem.
Eén van de legendarische feestjes van de club.
Vanaf toen heeft het me eigenlijk nooit echt meer losgelaten. Ik volgde het niet ieder jaar op de voet maar als er ergens een reportage werd getoond wilde ik ze wel zien en al vlug werd het stilaan een droom om deze eens mee te doen. Na wat knieproblemen moest ik het triatlon laten varen en kwam het mountenbiken meer en meer tot een passie.
Een paar vrienden hadden door de jaren heen ook al laten vallen daar ooit eens werk van te maken en daar had ik natuurlijk ook wel oren naar, met een aantal is natuurlijk plezanter dan alleen. Toen Marc Herremans zich 2 jaar geleden ook aan dit avontuur waagde en ik de reportage zag was ik pas helemaal "verkocht" en zou er zeker werk van maken, alleen: wanneer moest ik dit nu doen, dit jaar, binnen 2 jaar, 5 jaar wachten, wachten tot ik 50 ben??? Het werd weer even in de kast gelegd. Tot in november vorig jaar, toen Freddy Cassier terug was van zijn crocodily trophy en hij een klein stukje van zijn verhaal deed bij coach Stijn Demeulemeester thuis. Toen zei "Fredse" (zoals we hem noemen): Bartie vent: lijk da gij ne mountenbike- liefhebber zijt, vent Bartie gij moet da gedaan hebben!! en ge moet u geen zorgen maken, ik heb alles genoteerd voor u, parcour, welke banden, hotels, noem maar op, hij was haast meer aan het dromen dan ik! Heel leuke avond waarna ik toch stil en echt met een gevoel naar huis ben gereden van: ale ik "moet" dat toch ooit eens gedaan hebben.
Een volledige triatlon volbrengen stond sinds het begin van mijn "triatloncarriere" bovenaan. Mijn knie besliste er anders over. Dat bleef lange tijd zowat steken dat ik dit niet gedaan heb ondanks ik er niks kon aan doen. Dus werd mijn doel de crocodile trophy.
Begin januari kreeg ik plots mail van fred: Bart, er is eind deze maand een info avond over de croc en ze verloten een gratis ticket onder de aanwezigen. We zullen gaan en het is altijd voor iemand! Het kan even goed voor jou als voor mij zijn.... Hmm daar kwam dat gevoel weer. Ik wilde nu ook wel weten wat het effectief kon kosten, op internet staan nl prijzen van alle categorieen. Ik wilde dit niet onbelangrijk euvel ook wel geklaard zien vooraleer ik nog verder ging dromen.
25 januari. Ik op weg naar die info avond. Eerst werd wat uitleg gegeven over de wedstrijd en werden allerlei zaken uiteengedaan. Dan kwam het moment waarvoor iedereen daar eigenlijk zat, de trekking van "het" ticket.
En de winnaar van het ticket voor de crocodile trophy (er werd nog een ander ticket van een wedstrijd verloot) is: Bart Couckuyt! Man man wat er dan door je heengaat!!! hartslag van 88 naar 38 naar 188 in 3sec!! Dan flitst er vanalles door je hoofd die nog veel te vroeg waren om eraan te denken maar toch onbeschrijfelijk! Die nacht heb ik echt geen oog dicht gedaan, echt geen 5 minuten geslapen! Men zegt soms dat er geen dag voorbij gaat zonder dat je aan iets denkt, wel sinds 25 januari heb ik er meermaals per dag mee bezig geweest!
Nu zijn we 8 maanden verder, nog 1 maand voor vertrek en start wedstrijd. Al veel op de fiets gezeten met maar één doel: de wedstrijd zo goed mogelijk uitdoen zonder ook maar één meter hem als wedstrijd te rijden. Want wat heb ik daar te winnen? Als ik nu de 40ste of de 120ste zou eindigen, ik krijg er geen euro meer voor! Genieten en aankomen zal mijn doel zijn.
Voila dat is al een eerste deel, ik zal proberen jullie nog wat te laten meeproeven van mijn laatste weken van trainingen en dan tijdens de wedstrijd zeker proberen nu en dan wat te posten. Ik weet wel nog niet in hoeverre dit zal mogelijk zijn.
