Onderweg naar Fitzroy Crossing wilden we een oud goudzoekersstadje bezoeken, Old Halls Creek genaamd. Dat ging echter niet lukken. Het stadje lag zo'n 12tal km buiten het nieuwe stadje en was zo'n 40 min "unsealed road" (= zo ne goeie kiezelweg waarbij je geen auto mag hebben die haast uiteen valt) Dat zagenwe niet zitten daar we net daarvoor een steen in onze ruit gekregen hadden van een voorbijrijdende Road train.
Onderweg naar Broome hebben we nog een boottochtje gemaakt in de Geiki Gorge. Het eigenaardige aan de benaming is dat degene naar wie deze Gorge genoemd is, NOOIT in Australië geweest is. Anderen hebben in zijn plaats beslist. Nu denkt men erover om de naam nameer dan een eeuw weer te veranderen in een onuitspreekbare naam maar deze naam is de naam van de Aboriginal clan die hier altijd geleefd heeft. Regelmatig met vloedtij staat de boel daar serieus onderwater. Zo heeft de gazebo waar je je ticketten koopt al meermaals meer dan een meter onderwater gestaan terwijl ze zelf toch al 3a 4 meter hoog is. De rivier zelf in de kloof kan nog meer stijgen. Dan denken we in hoogtes van een 11-tal meter of meer.
In Broome hebben we 3 nachten geslapen met zicht op zee. En het was een blauwe zee. Prachtig gewoon. De eerste dag zijn we naar de historie van de parelvissers gaan kijken. Een pareltje gezien dat van bijlange niet perfect was , maar bij de vondst in 1993 geschat en verzekerd werd op AU$100 000. Vandaag de dag is hij het driedubbele waard en om gemakkelijk te rekenen , trek je er 1/3 vanaf voor de waarde in .
De tweede dag naar Gantheaume point geweest en het Japans kerkhof. Dit is een kerkhof ter nagedachtenis van de vele Japanse parelvissers die hun leven lieten op een of andere wijze tijdens het parelduiken. Gantheaumepoint is eigenlijk een van de vele natuurreservaten maarwaar nog Dinopoten te zien zijn bij laag water.De derde dag was een dagje Cable Beach. Dit wordt het mooiste strand van de wereld genoemd wat misschien wat overdreven is, maar als je er de woordjes "een van de " voor zet, ben je aardig in de buurt van de waarheid.
Dit was dagje van rijden, rijden, rijden,............. meer dan 600 km. Aangekomen in Port Hedland,, wat een van de belangrijkste havens is van het land, zagen we een treintje staan, ik geloof dat ik ne foto of 5 nodig had om he erop te krijgen. Ik heb er op een bepaald moment langsgereden en er mocht al een "k" voor de meters komen. ik heb een kleine 2km gemeten op de teller en we hadden het einde nog niet gezien. Tussenin worden om de zoveel wagons twee loco's gestoken om te helpen.
Onderweg naar onzevolgende slaapplaats nog het stadje Roebourne aangedaan en Cossack. In Roebourne staan nog de echte oude gebouwen en Cossack is een verlaten stadje waar de oude gebouwen gerestaureerd zijn en nu als museum dienen. Een Australisch Bokrijk zeg maar.
Dit was echt wel een ongelooflijke ervaring. Midden in de 'bush' kamperen. Een 4WD busritje gedaan. In de prijs was 2 keer eten voorzien. In de avond was dat een echte "stu" met rijst. Echt lekker. Het gebied waar we in rondgereden hebben is 7000000 acres in totaal. De camping ligt op een privedomein. een uurke om van de ene kant naar de andere te rijden, is geen aardigheidje hier.
Op weg naar Timber Creek heft de Pe samen met de vrienden de 'Escarpment Walk' gedaan. Je moet bijna een gems zijn om hem te doen. Natuurlijk was het veeeeeeeeel te warm om zoietske te doen. 1 liter ijskoud water in nog geen uur erdoor. Wel mooi zicht. Ons Conny zat ondertussen in de microgolfwagen te bakken en een boekske te lezen. Dan verder door naar Timber Creek. De geplande Rivercruise was afgeschaft. Het "restaurant' was een smerige bedoening en dus hebben we daar maar niet gegeten. Het enige interessante aan de hele camping was 's avonds het voederen van de wilde arenden en het 'crocfeeding'. Dit is het voederen van de zoetwaterkrokodillen, liefkozend "freshies" genoemd. De andere zijn ietske gevaarlijker en worden liefkozend "salties" genoemd. Vleermuizen dat we gezien hebben........ En groot dat ze waren........ honderden.... (letterlijk) en vechtend om een 'hangplekje' in dezelfde boom.
We hebben een fantastisch boottochtje gemaakt in de "Gorges" van de Katherine River. Ongelooflijke ervaring. Nadien heb ik ze zelfs vanuit de lucht kunnen zien tijdens een helikoptervluchtje. Daarna zijn we ons lekker gaan ontspannen in de warme bronnen van Katherine
Kakadu is ook een nationaal park. Grootte: half Zwitserland. We zijn begonnen met vroeg op te staan. We hadden een ochtendboottripje op Yellow River gepland. Mijn fototoestel heeft bij wijze van spreke niet stilgestaan. Eerst en vooral de ochtendmist over Yellow River. Krokodillen, en een verscheidenheid aan vogels, in de verte paarden en waterbuffels. En volgens de gids was het het koudste moment van het jaar. De start was dan nog het aangenaamste. Een trui hadden we niet nodig. ECHT NIET. Om een idee te geven over de temperatuur, een flesje bevrozen water van een halve liter is gesmolten tot drinkbaar water in ongeveer een uur. Na een half uur kan je reeds de eerste slokken nemen. En voor de slimmerikken: het flesje staat dan niet open en bloot in de volle zon, maar zit in een zak of zelfs in een speciale houder die nog een beetje koel houdt. In totaal hebben we nu al iets van een 1000 km afgelegd. Je raakt dat links rijden nog rap gewoon hoor. Een van mijn dromen is ook al waarheid geworden. Ik wou altijd al eens de bewuste "road trains " zien. De "echte camionneur " krijgt hier de kick van zijn leven van. Echt waar hoor. Zulke machines......... Pfff, mijn verstand is al gekookt se. Hebben gisteren ook al een dagje Kakadu gedaan. Dat was een dagje aboriginalgeschiedenis. In Ubirr zijn we naar de rotstekeningen gaan kijken. Nog een museum erbij met foto's, filmpjes en artefacten over Kakadu en de Aboriginalsen. In de voormiddag wel eerst eens naar een platform geweest waar je op je gemak naar de vogels kan kijken en prachtige lotusbloemen. Terwijl ik dit aan de rand van een zwembad schrijf bij een frisse cola, krijg ik het gezelschap van een wallabi. Tot nu toe al een heel impressionante reis voor mij.
Vandaag een dagje Litchfield. Het is hier nog altijd extreem warm. Niet te houden. Zweten, drinken, zweten,........ Airco is hier geen luxe maar een must!!!!!!!!! Vandaag de eerste lange rit links rijden. Het gaat alsmaar beter. Da's wel ff wennen hoor!!!! Litchfield zelf is een "national park", maar stel je geen park voor als in Belgie. Je rijdt er binnen en buiten als je wil maar het is zo groot als West-Vlaanderen. VEEL termietenheuvels gezien waarvan sommige wel 6 meter hoog. Stel je eens voor een beestje van 5mm dat zo'n heuvel maakt. Ook vandaag regelmatig een verkoelende zwempartij in natuurlijke poelen aan watervallen.
Vandaag "fishfeeding" gedaan. Meer vis dan water. En met de voetjes er middenin. Enkel bij hoogtij mogelijjk. Ook mangrovewandeling gedaan. Een gevangenis bezocht; de eerste van Darwin. Onze gevangenissen zijn een salon. Ook een militair museumke gedaan. We hebben weer een en ander geleerd over de tweede wereldoorlog. Als afsluiterke een zwempartijtje in Lake Alexander. Ondanks het warme water toch een welkome verkoeling.
Eindelijk een eerste update. We zijn goed aangekomen. De eerste dag camper afgehaald en sightseeing in Darwin. De olietunnels van WO II bezocht, boodschapkes gedaan en 's avonds Mindlmarket. Het was een aangename eerste kennismaking.
Wel extreem warm hier. een warme zomerdag in Belgie is hier een gematigde dag. Niet voor hartlijders of astmapatiëntjes.
Momenteel in Singapore aangekomen. De vluchten zijn naar wens verlopen. Juist de Thalys heeft zijn naam van HST geen eer aangedaan. Een klein uurke te laat . Effe paniek in de keet. Het is hier nu 22.15u zaterdagavond. ( in Belgie 16.15u) In een goed uurke vertrekken we voor de laatste loodjes. Richting Darwin.
Hieronder een snel overzicht over onze reisplannen.
Met de trein naar Antwerpen-Centraal
Vandaar met de Thalys naar Schiphol/Amsterdam
Van Schiphol/Amsterdam naar Dubai = 6u35min vluchttijd = 5165km
Van Dubai naar Singapore= 7u20min vluchttijd= 11636km
Van Singapore naar Darwin = 4u35min vluchttijd of 3338km
We starten in Darwin om zo via de westkust na 39 dagen camperleven de camper af te geven in Adelaide. Effe snel doorvliegen naar Melbourne om daar het vliegtuigske naar Hobart in Tasmanië te nemen. Daar doen we dan een geleide rondreis om dan nog effe op adem te komen in Sydney en ons aldaar voor te bereiden op de vlucht huiswaarts.