Mijn 1ste volledig seizoen was 57/58. In de eerste ronde kreeg ik meestal Junioren of Reserven. Bij een van deze reservewedstrijden moest ik de match SYSELE S.K. TORHOUT leiden .In de tweede helft was er een zware,vuile fout gepleegd door een speler van Torhout ,ik heb hem direct van het veld verwesen en zijn naam in mijn boekje opgetekend ( gele el rode kaarten bestonden nog niet ) . Ik wachtte tot hij het terrein verlaten had.Ik draaide mij om om het spel opnieuw te hervatten .
Opeens hoorde ik lawaai achter mijn rug en was de uitgesloten speler mij zo dicht genaderd dat ik in een reactie zijn vuistslag nog kon ontwijken, in de kortste keren lagen wij te worstelen opgrond, ik kon hem overmeesteren en de toegesnelde bestuursleden konden hem verder van het veld verwijderen.ik heb gewoon de wedstrijd hervat tot het einde .Thuis gekomen heb ik mijn verslag opgemaakt en direct verzonden naar de BOND .Kort daarna ben ik voor het Provinciaal Comité moeten verschijnen .Ik kreeg felicitatiesvan het Comité voor mijn gedurft optreden .Die zelfde dag was de Wedstrijd op BEERSCHOT tumultueus geindigd en was de Referee naar de kleedkamers gevlucht en hadt zijn linesmen in de steek gelaten .De uitgesloten speler is niet komen opdagen en is levenslang geschorst geworden .Sysele moest 2 wedstrijden spelen met gesloten deuren wegens mangel aan organisatie . Na verscheidene controles werd ik op 11/1/1958 benoemd tot klas III en kreeg ik meerdere wedstrijden in 2de Provinciaal . Op 26/4/1962 werd ik klas II benoemd enkreeg ik topwedstrijden over de ganse Provincie.
Tijdens een wedstrijd in 1ste Provinciaal tussen WEVELGEM en GULLEGEM (derby) werd er op zeker ogenblik een speler van Gullegem neergeveld ,de speler bleef liggen maar ook de dader bleef kermend liggen en veinsde dat hij het slachtoffer was , de andere spelers stonden vechtensklaar.Ik werd woedend op de veinzende speler, ik raapte hem op en liet hem neervallen naast de zijlijn.Ik begon alle spelers de levieten te lezen om de orde te herstellen.Op zeker ogenblik kwam een toeschouwer al scheldend naar mij gelopen.Toen hij dicht bij mij was gekomen zei ik tegen hem als ge zo gehaast bent en zo snel kunt lopen loop dan maar gerust verder tot buiten het terrein ; Hij verschoot en verdween. Ik richtte mij dan tot de veinzende speler en vroeg zijn naam om hem te boeken .Aan de rust kwam een nazichter naar mij en zegde Jef nu heb ik schrik gehad , naast mij zegde iemand ; nu zult ge eens wat zien, dat is een para die naar de Referee loopt ;ik dacht ,wat nu ? U staat daar kalm en opeens stopt de para U zegt iets en hij verdwijnt,
Iedereen was sprakeloos ! Wat hebt u gedaan ? Ik vertelde het hem en hij was zeer tevreden .De veinzende speler heb ik mijn rapport vermeld alsmede het feit dat hij niet zijn naam maar de naam van een medespeler had opgegeven .Ik hadvan de terreinafgevaardige geist dat ik zijn ware naam moest kennen omdat ik twijfelde aan de juistheid, ( de spelers hadden nog GEEN NUMMERS ).
Op 28 jarige ouderdom(een beetje laat) volg ik een scheidsrechtercurcusbestaande uit 6 lessen, zes Zondagmorgens +examen .Op 10-3-1956 wordt ik benoemd als STAGIAIR . De 1ste Zondag na mijn aanstelling moest ik een cadettenwedstrijd leiden tussen CLUB A CLUB B en dit als voorwedstrijd van een 2de klassewedstrijd tussen CLUB en LYRA (volle bak). Op het ogenblik dat ik mijn aanduidingskaart kreeg had ik nog geen uitrusting.Ik heb mij dan maar verholpen met een rouwkostuum van mijn oom . De vest behoorde in dien tijd tot de normale uitrusting van de Referee (kort nadien zijn de blousons verplicht geworden ).Mijn vrouw had de pijpestelen van de broek ingekort tot boven de knie, lange zwarte kousen met een witte boord , gewone voetbalschoenen en een fluitje vervolledigden mijn tenue. Niemand op het terrein heeft mij herkent !
De Reglementen zijn sedertdien fel gewijzigd . Bij een INWORPmoest de speler ACHTER de zijlijn staan, Hij moest de bal vasthouden aan de ZIJKANT ( niet zoals nu dat de duimen bijna elkander raken), de inworp MOEST ZONDER AANLOOP gebeuren en OP DE JUISTE PLAATSwaar de bal was buiten gegaan, er mocht NIET GESPRONGEN worden , de voeten moesten op de grond blijven. HET DOEL van de INWORP is gewoon de bal terug in het spel te brengen en niet zoals NU om een doelpoging aan te brengen, zelfs meer dan met een Hoekschop of een vrijschop .In Belgie zijn ze met deze manier begonnen ( in een FRANKRIJK BELGIE floot de Engelse referee tegen LAMBERTvoor een NIET CORRECTE inworp ) . Dit werd bestraft door aan de tegenstrever de inworp te geven .
Het reglement is NOG NOOITverandert maar de foutieve inworp wordt meestal (zelfs Internationaal ) oogluikend toegestaan.De FIFA en UEFA beschouwen dit waarschijnlijk als een VERHOGING van de SPEKTAKELWAARDE. SPIJTIG !!! Zij hebben geprobeerd de inworp te vervangen door een VRIJSCHOP maar deze proef is afgevoerd wegens teveel tijdverlies .
In mijn begintijd bestonden er nog geen GELE en RODE kaarten, de spelers werden geboekt in HET BOEKJE van de Referee die daarna een VERSLAG op zond naar de BOND ..Voor een Onrechtstreekse vrijschop moest men eenmaal fluiten , voor een Rechtstreekse Tweemaal.Nu wordt er slechts EENMAALgefloten maar moet de Scheids zijn arm in de hoogte steken en houden voor een Onrechtstreekse vrijschop.
De BUITENSPEL REGELheeft 2 X een verandering ondergaan.Vroeger wanneer de bal vertrok naar een Buitenspel staande speler vlagde de Linesman en de Scheids floot, Een tijd nadien was gelijke hoogte geen Off-side meer. Nu mag de ASSISTENT NIET MEER VLAGGEN voor buitenspel van een speler naar wie de bal wordt gestuurd maar moet hij wachten om te zien bij wie de bal TOEKOMT.Dit is NU de oorzaak van veel VERWARRING en DISCUSSIES , zeker wanneer er een DOELPUNT uit voortkomt , J A M M E R !!!! Het Scheidsrechterstrio wordt ALTIJD als DE SCHULDIGEaanzien voor het toekennen van een DOELPUNT door de ene of de andere partij. De BONDENhebben het GOEDE en JUISTEreglement verkracht ten voordele van het SPEKTAKEL. S P I J T I G !!!!!!!.
