SCHEIDSRECHTERSLOOPBAAN (deel 1)

Als 28 jarige ben ik begonnen ,zonder ambitie, alleen voor het plezier en voor het onderhouden

van mijn fysieke conditie, ook om wedstrijden in alle reeksen waar ik optrad tot een goed einde te

brengen.

Genieten van mijn optreden was mijn bijzonderste doelstelling Om mijn taak goed te vervullen

had ik mijzelf opgelegd om 1 x per week een tweetal uren te trainen met loop en gymnastiek-

oefeningen . De meeste scheidsrechters trainden niet en floten gewoon hun wedstrijd , sommigen

trainden bij hun aangesloten club ; dit alles moest gebeuren na hun dagtaak , wat niet zo vanzelf-sprekend was; ik vertrok ’s morgens reeds om 6 uur met de trein naar Brussel (gedurende 20 jaar)

en was maar om 19.30 uur terug thuis. Om de voetbalreglementen bij te werken en te onderhouden waren de meeste scheidsrechters aangesloten bij een Vriendenkring dicht in hun

buurt waar er iedere maand een vergadering was (niet verplichtend ), waar er iedere maand een

gastspreker kwam en waar de Voorzitter meestal een scheidsrechter was uit 1^ste Nationaal.

Bij de “Brugse Vriendenkring “ was dit de Heer VERSYP (Internationaal Scheidsrechter en de

latere Voorzitter van het C.S.C. in de LIGA ).We kregen daar ook onderricht hoe de samenwerking

moest verlopen tussen de scheidsrechter en de grensrechters en vice-versa ( plaatsing ,

overeen gekomen tekens enz…) er was ook regelmatig een kwis over de spelregels

In 1962 was ik ook geslaagd na examen en de nodige nazichten om tot Klas II  benoemd te

worden . Als Klas II  moesten wij soms ook als grensrechter in eigen Provincie optreden in de

reeks waar zijn Provincieploeg optrad ( 4^de Nationaal (Bevordering ) .Ook in Belgische beker-wedstrijden en in Tornooien waar buitenlandse ploegen optraden moesten wij soms optreden .

In de Provincie had men met uitzondering van 1^ste Provinciaal  geen ASSISTENTEN (NOG NIET).

Halverwege de jaren  60 werd het klassieke notaboekje vervangen door de GELE en RODE

Kaarten en moest men voor het seizoenbegin proeven uitvoeren die men binnen een bepaalde

tijd moest afleggen (v.b. 3000 m lopen,100 m met interval 20 m sprinten, 10 m gaan , achteruit

lopen ,enz… Aan uw aanduidingen kon men zien hoe uw vooruitzichten waren .Ik had ook de

finale van de “Schaal Wendelen “ niet mogen fluiten  door mijn betrokkenheid met de

Luchtmacht. Ik ben wel grensrechter geweest voor Jan PEETERS die later tot in de 1st Afdeling

 is geraakt .De Legerfinale was voor velen de springplank naar de Nationale Reeksen

( PEETERS , THIBAUT n CALLEBOUT  e.a. ) omdat de Bondsinstanties aanwezig waren op de

Finale . Het schijnt dat ik in het seizoen ’65-66 de gedoodverfde West-Vlaamse kandidaat was

om te promoveren . Ikzelf dacht daar nooit aan en had ook geen enkele verwachting, ik

 zou zeker niet kwaad of teleurgesteld zijn moest ik naast de promotie grijpen  “

WAIT and SEE  !!!

30-08-2010 om 18:24 geschreven door voetbalreferee