22-12-2014, 10:27 geschreven door jo&co  

Nog 24 u voor de aankomst!!! Super spannend. Hier in Kinshasa is de TO DO-lijst bijna afgewerkt. Zoals met alles hier, kan je wel plannen, maar er is altijd wel iets dat je belet je planning te halen. Sinds vrijdagavond 18u zware stroompannes: we kregen electriciteit van 24u tot 6u (maar ik was te moe om midden in de nacht nog van alles in huis te doen), zaterdag van 18u tot 22u, nu zondag nog niets gezien... Het water is alleen vrijdagnacht van 1u tot 2u uit de kraan gelopen (daar ben  ik wel voor opgestaan, om bad, dat dienst doet als waterreservoir te laten vollopen). Dus dat belemmert de organisatie. Sammy bijvoorbeeld kon  geen gaatjes boren, en heeft vandaag van pure miserie, met een nagel en een hamer gaatjes geklopt, om zijn houten stopjes in te slaan, om de ringen in te vijzen, waardoor de koorden worden getrokken om de muskietennetten op te hangen. Boodschappen in stad was om te smelten: 37 graden... en maar steeds geen regen of onweer te bespeuren. Roger is dus deze morgen een blok ijs gaan kopen bij "les femmes des militaires", hier in de buurt, die dit als bijverdienste verkopen of zoals ze hier zeggen als "Activités Génératrices de Revenus, AGR". Daarna blok ijs met de machete in stukken gekapt en in potten + plastic zakken over frigo verdeeld, kwestie van  de inhoud toch  koel te kunnen houden. Maar, "malgré tout", zijn we bijna klaar met alles.

• Kamers Jo, P&L, kleinkinderen: nog enkel muskietennetten bevestigen aan de draden die reeds aan plafond bevestigd zijn;
• Gordijnen kleinkinderen: waren donderdagavond 17u  nog niet klaar, ondanks de express-dienst. Als ik vrijdag, na het werk, toekwam om 17u15 was het winkelcomplex al gesloten (vrijdaggebed), zaterdag heel de dag gesloten (ook om religieuze redenen), vandaag complex open, maar naaiatelier gesloten (zondag voor de katholieken), we hopen dus nog op morgenvoormiddag. Gordijnen Jo en P&L hangen (ongestreken) op;
• De bijkomende tafels, stoelen, waterteilen, emmers, kookpot, pan, hoofdkussens gekocht;
• Ook nog een pot verf ("rose saumon", speciaal voor Johanna) om de kleinkinderenkamer wat op te fleuren, "Peintre"Nzuzi is die vandaag al komen uitsmeren over de muren;
• De inkopen voor de eerste twee dagen zitten ook al in de frigo (op het ijs);
• Roger heeft me me in contact gebracht met een zeker "monsieur Bob", die een minibusje (met chauffeur) verhuurt. Mr Bob is vandaag het busje komen laten keuren, ziet er toch in deftige staat uit, de papieren lijken in orde, maar het busje is wel ingericht zoals de "taxibusjes" van hier : ik stuur foto's van zodra we het busje vullen met de bezoekers ..;
• De gang naar de zijingang is omgebouwd tot "kleerkast";
• Reserve water aangelegd van +- 1.200 liter;
• Gat in luchtmatras geplakt;
• Koeling in P&L-kamer hersteld (maar zonder electriciteit merk je daar niets van...);
• Kokosnoten gekocht (voor Johanna is dat Afrika);

Dus, jullie mogen komen! Veilige vlucht morgen en tot morgenavond in N'Djili!!!

21-12-2014, 21:31 geschreven door Vera  

21-12-2014, 13:09 geschreven door jo&co  

19-12-2014, 12:00 geschreven door Peter  

17-12-2014, 16:41 geschreven door jo&co  

17-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

Zoals gisteren afgesproken met de jonge vrouw uit het naaiatelier, was  ik vanavond terug daar, in de hoop dat men minstens mijn stoffen had teruggevonden. "On a retrouvé tous les pagnes!", zegt ze enthousiast. "OK, bien", antwoord ik ijskoud, "Remettez moi tout et remboursez mon accompte". "Aaaaaaaah, madame, non, non, non, pardon, pardon, pardon, ne faites pas cela! On va tout vous coudre pour demain et vous ne devez rien payer pour ce service express!". "Comment peux je encore avoir confiance en vous", zeg ik, "vous n'avez pas de respect pour le client. Regardez la jupe que je porte aujourd'hui, je l'ai fait coudre dans votre atelier, et maintenant vous m'avez traité ainsi... Donnez moi les tissus et mon argent, je n'ai plus de temps à perdre, je trouverai un autre couturier près de ma maison". Grote onsteltenis en groot opengesperde ogen alom. Een van de oudere naaisters komt vanachter haar machine en begint aan haar pleidooi. "Madame, nous avons demandé pardon, alors il faut nous pardonner! D'ailleurs si vous allez à un autre endroit vous ne trouverez pas des machines industrielles comme chez nous et nous avons tout le temps l'électricité, donc nous pouvons coudre vos rideaux en quelques heures!" Het atelier bevindt zich namelijk in een van de kleine zelfstandige winkels in het warenhuis "Hasson & Frères" (nota voor de oudgedienden: waar vroeger de SEDEC was, tegenover de kathedraal Ste Anne) . En H&F heeft natuurlijk een grote generator om de stroompannes bij  de SNEL op te vangen. Zonder dat ik het laat merken heeft de oudere naaister hiermee een punt gescoord. Ik beeld me inderdaad al in dat in de kleine ateliers, vlak bij mij, de gordijnen binnen 3 weken nog niet af zijn, met al die stroompannes van tegenwoordig. "Non, je reprends le tout et je pars, comprenez-moi", probeer ik nog, terwijl ik weet dat ik al aan het toegeven ben. "Mais, on vous comprend!!! On l'a encore dit hier entre nous, quand vous étiez parti: on vous comprend! Mais comprenez-nous aussi: si vous saviez ce que la responsable a eu comme problème, si vous étiez dans le même cas, vous alliez aussi oublier toutes les commandes des clients", betoogt de oudere naaister. Nu is het mijn beurt om hen met opengesperde ogen aan te kijken, met een blik van "kom op, wat is het verhaal, als je A zegt, moet je ook B zeggen". De oudere naaister voelt dat ze terrein wint en zegt op een fluisterende, samenzwerende toon: "La responsable avait acheté un grand lot de tissus d'un jeune garçon. Puis la police est venue ici dans le magasin, car c'était un lot volé! La responsable a eu beaucoup d'ennuis, elle a failli être en prison!!!". OK, pleit beslecht, 1-0 voor het atelier. "Je reprends mes tissus", zeg ik, "vous restez avec l'accompte. Je pars à la maison, je mesure toutes les fenêtres de nouveau, puis je reviens demain avec un dessin de ce qu'il faut faire". "Mèèèèèèrciiiiii, madame, pour votre compréhension, que Dieu vous bénisse". "Amen", denk ik bij mezelf.

Bij CAMESKIN is de apotheker aanwezig, ik leg mijn probleem uit, en hij belooft me rond te bellen naar verschillende leveranciers van muskietennetten. Na een half uur komt hij me opzoeken met een adres en verzekert me dat er ginder een voorraad is van netten voor 2-persoonsbedden.

En 't gaat vooruit ...

16-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

15-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

Wilde deze avond de gordijnen gaan ophalen, waarvoor ik net voor mijn verblijf in België stof had gekocht en afgegeven in een naaitatelier. Niemand scheen te weten waar ik het over had. "Où est la responsable?", vraag ik. "Aaah, elle a voyagé, depuis hier", is het antwoord. Met wat aandringen begint een van de naaisters toch te rommelen in plastic zakken, op een hoop gestapeld in een hoek van het atelier. Maar mijn bestelling is niet te vinden. Mijn bloeddruk stijgt. "Ne pouvez-vous pas appeler la responsable?" probeer ik. "Non, elle n'a pas encore communiqué son numéro où on peut l'atteindre". Bloeddruk stijgt nog. "Mais il y a quelqu'un d'autre qui arrive, qui peut vous aider", paait de naaister. Men installeert mij op een gammele tabouret en het wachten begint. Na een tijd vraag ik: "L'autre va arriver quand?" Zonder mij aan te kijken antwoordt men: "Bientôt". Diep ademhalen, verstand op nul en blik op oneindig is het advies in Congo in zulk geval. Na een tijd komt er dan toch een jonge vrouw toe, die iedereen in de winkel een kus geeft, mezelf inbegrepen. Als ik zie dat ze haar handtas achter het bureau zet, denk: "Nu gaat het gebeuren". Ze begint echter met iedereen in de winkel te kletsen en ik ben lucht. "Pouvez-vous m'aider à retrouver ma commande de rideaux", onderbreek ik haar. Dan komt de aap uit de mouw, ze is blijkbaar al op de hoogte van het probleem en antwoordt: "La fille qui devait les coudre ne l'a pas fait". "Comment!", antwoord ik, "J'ai déposé les tissus il y a quatre semaines et la responsable m'a dit que tout serait prêt après une semaine!" . De verantwoordelijke had me indertijd zelfs gezworen op "Jésus, Mon Seigneur, qui me voit jour et nuit", dat alles picco bello in orde zijn na een week en dat ze niets van mijn overschotten aan stof zou weggooien. "Vous n'avez pas de problème", antwoordt ze, "On va tout arranger". "Si!!! J'ai un problème", blaas ik me op, "Les rideaux ne sont pas faits, vous ne trouvez plus mes tissus et ma famille arrive dans quelques jours!" Stilte, grote ogen van iedereen... "Madame, pardon, revenez demain, donnez-moi le temps que je puisse appeler la responsable, elle pourra m'indiquer là où se trouve vos pagnes". "OK", antwoord ik, "je reviens demain soir". Een zucht van opluchting in de winkel, een dikke mama (dus dikker dan ik) knikt goedkeurend dat ik het daarbij laat.

Tijdens mijn verblijf in België had men mij het adres doorgegeven van Essor Equipements, een invoerder van medisch materiaal. Daar zouden muskietennetten te koop zijn. Johanna droomt ervan onder een muskietennet te slapen, maar los daarvan is het voor het verse onbezoedeld bloed uit België beter zich met alle middelen te wapenen tegen muggebeten. Als ik eergisteren de muskietennetten wilde kopen, bleken ze alleen de maat voor enkele bedden te hebben, terwijl ik 4 netten voor 2-persoonsbedden nodig heb. Aan elke Congolees die ik sinds tegenkwam gevraagd waar ik netten kan kopen: iedereen heeft er thuis hangen, maar niemand heeft er gekocht, ze hebben ze allemaal gratis gekregen van speciale programmas 'Lutte contre le Paludisme". Ik zeg aan Roger: "Hebt gij er dan ook gekregen?" "Ja", antwoordt hij doodleuk, "Twee maanden geleden hebben ze hier in Ma Campagne een deur-aan-deur actie gedaan, en ik heb er toen zes gekregen". "Hoezo,zes?", vraag ik, "Je hebt maar 1 vrouw en 2 kinderen?"."Dat is zo", beaamt hij, "maar de andere drie heeft mijn vrouw verkocht op de markt...". Ben dan bij CAMESKIN, de geneesmiddelencentrale voor Kinshasa, mijn licht gaan opsteken. De apotheker was er echter niet, dus op hoop van zegen, heb ik morgen "une piste de solution", zoals ze hier zo mooi kunnen zeggen.

Maar wat bracht de dag dan wel? Ik vroeg aan Ley om een hoek van de tuin, waar nog wat "briques de ciment" (bouwstenen) en oud hout gestapeld stonden, op te ruimen, zodat de kleinkinderen meer "propere" plaatsen zouden hebben om te spelen. En ja, maar goed, want hij heeft onder de stapel een slang(etje) gevonden, dat dus meteen de kop werd ingeslaan...

15-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

Deze morgen vond ik één plat bedje in de kleinkinderenkamer... Sammy heeft intussen het gaatje ontdekt en  zal dat morgen vakkundig overplakken.

De koeling in Jo zijn kamer werkt perfect. Die van Peter en Lianne niet, moet dus nog hersteld worden. In kleinkinderenkamer is de test bezig.

Daarnet een grote casserole gaan bijkopen, zodat er toch een pot kan opgezet worden om water te warmen. Toch aangenamer om de haren te wassen. Ook nog kleurige bekers, soepkommetjes en telloren voor de kleinkinderen, plus een (goedkope) thermos om het theewater warm te houden (hoop ik toch, want van Chinese makelij...). Ik vroeg (pro forma, rethorische vraag) aan de Congolese verkoper: "Est-ce de la qualité ?" Waarop hij de thermos uit mijn hand nam, de dop er af schroefde, en dan de thermos aan zijn oor te luisteren legde ... Na enkele ogenblikken met zijn ogen gerold te hebben, zei hij: "Pour vous dire la vérité, je crains qu'il ne va pas garder la chaleur toute la journée".  Heb de thermos toch maar gekocht, als het water al een uur kan warm blijven, de tijd van het ontbijt of vieruurtje, is het OK.

Intussen schrik ik van de teller op de blog: nog maar 7 dagen...! Het nadert... en dat het naderbij komt, het moment dat ik jullie uit de aankomsthall zal zien buiten komen, dat zal toch even emotioneel worden, voel ik nu al.

14-12-2014, 22:08 geschreven door Vera  

13-12-2014, 18:17 geschreven door Vera  

Daarnet het wikkelpak uitgepakt in aanwezigheid van papa Gaby, Roger en Sammy, een Congolese architect, die helpt bij kleine verbeteringen aan het huis. Ze stonden verstomd dat er zoveel uit dat pak is gehaald. Vooral de luchtmatrassen waren een openbaring. Sammy zei opgewonden: "Si on peut mettre ces lits dans des petits studios dans la cité, on peut tout de suite augmenter le loyer, car pendant la journée, c'est un petit salon, la nuit on y dort". 

 Seffens wordt de nieuwe WC-bril gemonteerd, de "bedden" staan al op de toekomstige kleinkinderenkamer, de bedden voor Peter + Lianne en Jo zijn ook al in hun respectievelijke kamers geplaatst. Het enkel bed staat intussen in het salon, kan dienst doen als sofa, vermits ik geen salonmeubelen heb... en 's nachts slaap ik er op, geheel volgens de zienswijze van Sammy ...

13-12-2014, 17:38 geschreven door Vera  

als ik uit het vliegtuig kom dan spring  ik in  het  zwembad

en ik ga vlechtjes in mij haar laten doen

johanna

13-12-2014, 09:37 geschreven door jo&co  

"Quelle nouvelle aujourd'hui?", vraag ik steevast 's morgens aan Roger vooraleer naar het werk te vertrekken.

"Ah, on a tué des agents de la SNEL au quartier Ngaba quand ils sont venus réparer le courant!", antwoordt hij. Naar het schijnt kampte de buurt Ngaba al meer dan 2 weken aan een stuk met een volledige stroompanne. Als de elektriekers van de SNEL (Société Nationale d'ELectricité) de toestand wilden herstellen, zijn ze door de bevolking aangevallen en  zodanig afgetroefd dat ze ter plaatse overleden zijn. "Et maintenant, le quartier Ngaba est toujours dans le noir?", vraag ik. "Non, c'est réparé maintenant, on a envoyé des militaires pour protéger les agents de la SNEL...", is het antwoord.

Als ik dit triestig voorval later op de dag vertel aan Jean, de chauffeur van het project, bevestigt hij me dat de bevolking echt kwaad en door en door gefrustreerd is. Overal stroompannes, dikwijls veroorzaakt door de SNEL-agenten zelf om daarna geld aan de de mensen te vragen om de panne terug te herstellen. Vermits de mensen hier proberen te overleven met allerlei kleine commerce, zoals bvb. koud water in plastic zakjes verkopen,  is elke stroompanne die langer dan een paar uur duurt een katastrofe: stock kwijt en niet mogelijk nieuwe inkomsten te verwerven. Men kan ook geen voorraden aanleggen, men moet eten wat men de dag zelf aankoopt. "Vraiment, on souffre trop!"

12-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

' s Morgens is het aan de beurt van Roger en Ley om uitbundig "Bon retour parmi nous" te roepen. Roger regelt alles wat met het huishouden te maken heeft, hij is vooral mijn buffer naar de nogal opdringerige en niet al te betrouwbare buitenwereld, zeker als vrouw alleen. Ley onderhoudt part-time de tuin. "Alors Liza, elle vient ou elle ne vient pas?", vraagt Roger. "Non, elle ne peut pas venir, à cause de sa grossesse", antwoord ik. "Aaaaaahhhhh, madame, c'est trop triste! Comment moi, Roger,  je ne vais jamais voir Liza... Mais bon , on parlera avec son mari, et avec Peter et aussi avec les petits-enfants".

Als ik hem vraag of alles goed verlopen is tijdens mijn aanwezigheid, antwoordt hij enthousiast; "Très, très magnifique!"

"Mais il y a quand même quelque chose de grave qui s'est passé dans le voisinage...". Hij vertelt daarop dat er een paar huizen verder een Congolees kind van vier overleden is. De mama-kinderoppas wilde het (buiten) wassen, zag dat ze de zeep vergeten was, ging terug naar binnen, en als ze weer, amper 5 minuten later, buiten kwam, was het kind verdwenen. Na overal zoeken in de grote tuin, vond men het kind onderaan in het zwembad, dood. In kliniek Ngaliema is het kind dan onderzocht en was men verbaasd dat er geen water in de longen zat. "On ne comprend pas, comment expliquer cela?", zegt hij. "Cela veut dire que l'enfant était déjà mort avant de tomber dans la piscine", zeg ik. "Aaaaaaahhhhh, non, madame, cela n'est pas possible! On pense qu'il y a eu un esprit qui s'est transformé en crocodile ou en serpent, qui a pris l'enfant et l'a tiré vers le bas..."

11-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

Na een verblijf van 3 weken in België (waarvan 2 gevuld met seminaries ivm werk, 1 week verlof) terug aangekomen in Kinshasa, na een zachte landing van het volgeladen vliegtuig, waarvoor luid applaus en vreugdekreten van de passagiers aan het adres van de piloot. Via de aangereden trap naar beneden tot op de tarmac, waar een busje de passagiers oppikt om hen aan de aankomst"hall" af te zetten. "Il fait chaud ici", zegt een Congolees meisje van een jaar of 9, dat blijkbaar voor de eerste keer op familiebezoek komt in Congo. De rit met het busje is vrij nieuw, toen ik in 2004 aan een nieuw Congo-avontuur begon, moesten we nog het hele eind stappen. Om deze verbetering in comfort te kunnen onderhouden wordt, van elke uit de luchthaven N'Djili vertrekkende passagier, 50 USD bijdrage geïnd onder de titel "Go-Pass".

De immigratiebeambte mompelt iets van achter zijn vensterglas, dat ik uiteindelijk kan begrijpen als de vraag: "Provenance?" Op zich toch een rare vraag, als je weet dat er maar 1 vliegtuig is toegekomen en alle mensen in de rij voor mij ook al uit datzelfde vliegtuig stapten en bij hem passeerden. Daarbij moet men tijdens de vlucht een kaart invullen waarop de luchthaven van vertrek en het vluchtnummer vermeld staan,bij aankomst af te geven aan diezelfde immigratie-beambte. "Bruxelles", antwoord ik, en dan krijg ik de stempel die me toelaat het Congolese territorium te betreden. Dus, Peter en Jo, begin al maar te oefenen op deze vraag en antwoord... 

Na deze paspoortcontrole, geel vaccinatieboekje laten zien aan de dienst "Hygiène aux frontières", dan weer een paspoortcontrole om te checken of de aankomststempel wel werd gezet, waarna men in de ruimte wordt toegelaten waar de bagage op een kleine transportband toekomt. Daar staat Baudouin Tabuka, protocole-man van BTC, me breed lachend op te wachten. Hij handelt vakkundig alle formaliteiten af en loodst me dan naar buiten naar de wagen waarmee hij me naar huis voert. "Dans quelques jours ma famille viendra me visiter", zeg ik, "mon fils s'inquiète déjà qu'il ne saura pas comment sortir de l'aéroport". "Pas de problème", verzekert hij me, "Je serai là avec une grande pancarte". Thuis aangekomen, aan de inkompoort langs de straatkant , staat een onvangstcomité van  nachtwakers van de buren klaar met handgeklap en een enthousiast "Bon retour parmi nous, madane!"

Aan de andere kant van de poort, al even vrolijke welkomstgroeten van mijn eigen nachtwaker, papa Gaby, en een gejank van blijdschap van mijn hond, Mish. Bagage uitgeladen, en we zijn weer thuis, inderdaad warm, 29 graden rond 21 uur. Een van mijn twee stukken bagage is een vormeloos pak, helemaal in plasticfolie gewikkeld 's morgens bij vertrek in Zaventem, voor de zachte prijs van 7 euro, verzekering inbegrepen. Het pak is in perfecte staat aangekomen, ik voel me opgetogen, want hierin zitten 2 elektrisch opblaasbare luchtmatrassen voor telkens 2 personen, een nieuwe WC-bril voor het toilet van de gastenbadkamer, 4 Disney-fleece-dekentjes voor de kleinkinderen (met de koeling aan kan het 's nachts wat te fris zijn voor hen), 3*2 ophangsystemen om een gedeelte van de gang  om te toveren tot een kleerkast, kauwstokjes en wat nep-knoken voor Mish. In mijn grote valies nog extra bestek, meegeritst uit Nieuwrode, een oplaadbare lamp om de stroompannes te verslaan, een nieuw hoofdkussen voor Johanna. De camping geraakt stilaan ingericht voor het nakend bezoek!

Ik zoek in mijn reserve naar iets eetbaars. Vind een pakje oplossoep, een blik tonijn, en wat ParoVita-graankoeken.Net als ik het tafeltje op het terras gedekt hebt: stroompanne... We're back in donker Afrika!

10-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

06-12-2014, 00:10 geschreven door Vera  

05-12-2014, 00:00 geschreven door Vera  

02-12-2014, 07:41 geschreven door jo&co  

Vandaag onze anti-malariapillen gaan halen bij de apotheek. Kostelijk, anderzijds wel nodig als we onze gezondheid genegen zijn.

Ook US Dollars bij de bank afgehaald, want blijkbaar is dit momenteel de bizarre munteenheid in Kinshasa.

De kinderen, vooral Karel, dromen elke nacht van hun toekomstige avontuur. Hoewel, momenteel krijgt de Sint nog even de volle aandacht. Maar Karel kijkt alle dagen naar zijn kalender en zet kruisjes om mee af te tellen. En Amelie tekent haar kalender met de muur erom heen vol met stift...

01-12-2014, 21:56 geschreven door Peter