 |
|
|
| Een familie-uitje naar Congo... |
|
|
| 05-01-2015 |
 enkele woordjes van Johanna en Tuur |
Dit zijn de letterlijke woorden van Johanna en Tuur bij de vraag "Wat vonden jullie van onze reis naar Kinshasa?"
Johanna:
Ik vond de reis heel mooi en heel leuk
Ik heb daar veel gezwommen, dat was ook heel leuk
De miljoenpoot vond ik heel speciaal om te zien
Het waren rare mensen die heel lief waren
De meneer die aan het douchen was vond ik heel grappig (= de buschauffeur)
Het was heel straf dat er een geit op de auto stond
Amelie was heel zotjes en de hagedissen waren kapoenen
De kip (bij mama
colonel) vond ik heel lekker
De bonobos waren mooi en hadden heel dikke borsten
De krokodil vond ik heel eng en ik vond het niet zo leuk als
we een lange toer deden, dat het zo warm was
De autos waren heel raar
Oma was heel goed in vorm
Ik wil nog eens teruggaan samen met mama
Tuur:
Ik vond het badje een beetje koud en leuk (=badje waar de
kindjes in gewassen werden)
Ik vond de mensen daar heel mooi omdat de meisjes hun haar
daar heel mooi was
Ik vond het leuk dat we daar elke dag op avontuur gingen
Het was leuk om naar het zwembad te gaan
In de auto zat ik graag in de koffer
Ik keek graag naar Mich
In het vliegtuig zitten was cool
Ik vond het ook heel leuk om naar de bonobos te gaan
De file op straat vond ik
niet zo leuk en raar
Ik heb moeten lachen toen we
vastzaten in de modder
Ik vond niks stom in Afrika
en ik was niet bang, het was enkel stom dat ik in het vliegtuig moest slapen
Ik vond oma heel leuk en ik wil teruggaan met
mama
Zoals men zegt: de waarheid komt uit de kindermond!
05-01-2015, 17:09 geschreven door jo&co 
|
|
|
|
|
|
| indrukken |
|
Op vraag van Marieke hier de indrukken van de kinderen. De kinderen hebben zich rot geamuseerd. Ik heb ze nog nooit zo vrij van geest en goed gezind gezien. Er was het mooie weer, de zwembaden, Tuur en Johanna om mee te spelen, de volledige aandacht van papa, mama en oma Vera. Karel was zo vrij van geest dat hij dingen deed die hij hier in België normaal niet zou doen zoals van de 4 meter hoge wipplank springen, natuurlijk onder mijn wakend oog. Amelie liet ik zo veel mogelijk alleen zwemmen, ofwel met bandjes, ofwel met een zwemband om haar midden. Lianne of ik zwommen dan naast haar. Knap van Amelie dat ze dit op haar 2 jaar zonder schrik liet doen. Deze ochtend toen Amelie naar school moest, was het moeilijk voor haar om ons weer los te laten en alleen naar de klas te gaan. Dit is iets waar ze normaal geen problemen mee heeft, maar ze zal ook voelen dat ze weer in het gareel moet en dat mama en papa weer moeten gaan werken. Karel heeft mij verteld dat hij in Afrika grote avonturen beleeft en in België kleine avonturen. Liefst zou hij in beide landen willen wonen, in Congo voor de avonturen, in België voor de familie en zijn lekker bedje en badje. Maar moest de ganse familie in Congo wonen, zoals zijn grootouders, neven en nichten, dan was hij akkoord. Deze ochtend vroeg hij of hij foto's mocht meenemen naar de school. Ik heb het adres van deze blog meegegeven zodat de klas het avontuur hier kan bekijken. Karel kennende zal hij binnenkort wel vragen wanneer we terug naar Congo gaan.
En ik heb hetzelfde gevoel als Karel, in Congo beleef je avonturen. In België natuurlijk ook maar van een kleiner kaliber. Ik zal goede herinneringen aan deze reis hebben en hoop toch nog eens terug te keren want onze familie is onlosmakelijk met dit land verbonden, reeds sinds mijn grootouders. Ik heb de indruk dat het land er op vooruit gaat, er is een rijke klasse van Congolese ondernemers wat volgens mij goed is voor werkgelegenheid en verdere ontwikkeling. Natuurlijk moet de armoede en corruptie aangepakt worden maar dit kan maar stap per stap gebeuren. Ook onderwijs en gezondheidszorg moeten goed uitgebouwd worden. De politie en de militairen moeten de hard werkende bevolking met rust laten en zich bezig houden met hetgeen waarvoor ze dienen. Heel vervelend als het verkeer opgestopt is omdat een politieman iedereen geld zit te vragen in plaats van het verkeer te regelen. En op een dag zal de bevolking dit soort van toestanden niet meer pikken en zal de overheid verantwoording moeten afleggen. En ik heb de indruk dat dit sneller zal gebeuren als men denkt. Maar de mensen zijn enorm vriendelijk en behulpzaam. Zij lachen graag ondanks hun miserie. En als ze een fooi krijgen, gaan ze hun best doen om u zo goed mogelijk te helpen. Van de Congolezen heb ik geleerd hoe belangrijk het is de mensen goeiedag te zeggen, iets wat we in België te weinig doen. Een simpele goeiedag geeft de mensen een goed gevoel en de dag kan niet meer stuk. Mijn hart zal altijd gedeeltelijk Congolees blijven, mijn wortels zijn er immers geplant en ik ben er gegroeid tot een jonge boom dankzij de goede zorgen van mijn ouders. Nadien ben ik verder kunnen groeien in het moderne België met zijn vele mogelijkheden. Dank u ouders voor wat ik tot nu toe heb mogen bereiken.
05-01-2015, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
| 03-01-2015 |
| De laatste dag in KIN! |
|
Tijd dus om de bagage in te pakken
zucht
.
Terwijl wij dat deden gingen oma Vera en Johanna naar de
kapper. Johanna spreekt hier al over van voor we naar Afrika gingen
ze wou
heel graag vlechtjes in haar haren zoals de Afrikaanse meisjes.
Oorspronkelijk zou deze afspraak 2u duren, maar het werden 4
Afrikaanse uren! Maar het resultaat was een echt kunstwerkje. (wij hebben ondertussen
dan ook al maar onze bagage gaan inleveren in het kantoor van SN)
De kapsters mochten dan ook terecht fier mee op de foto J
Oma en Johanna gingen hiervoor trouwens naar een
opleidingscentrum voor jonge meisjes met problemen. Het centrum wordt gerund
door de organisatie Don Bosco en ze trachten de meisjes een opleiding te
geven (kapsters, schoonheidsspecialiste, huishoudelijke taken,
).
Nadien nog even naar het zwembad om de tijd te doden en wat
te eten en dan op naar de luchthaven
toch een raar gevoel in de wagen
enerzijds blij om naar huis te gaan, anderzijds jammer dat we dit avontuur
achter ons laten.
In de luchthaven nog een klein probleempje met de douane (ik
had blijkbaar te veel kunst in mijn handbagage
lees: 2 stenen en wat
verdroogde takjes van Tuur en enkele cadeautjes). Na de nodige dollars was dit
euvel snel van de baan
zucht
(al waren de kindjes, en ikzelf ook wel, onder
de indruk van dit voorval)
We deden dus een gezamenlijke OEF als we in het vliegtuig
zaten J
Het was een fantastische vakantie! Met duizendmaal dank
aan oma Vera!
03-01-2015, 00:00 geschreven door jo&co
|
|
|
|
|
|
| Oma Vera |
|
Na de heerlijke crevettes reden we nog even naar het stukje van de Congo stroom waar oma Vera een groot deel van haar jeugd doorbracht. Nu woont Kabila er in de buurt en zodoende is er een heel stuk afgesloten maar hij laat de mensen uit de buurt (lees: diplomaten, rijke Conogolezen, buitenlanders) wel toe om op een klein stukje aan de stroom te wandelen. Dit is een bizar beeld...opeens zie je mensen joggen, wandelen met de hond, kuieren aan de stroom...heel ongewoon in vergelijking met de rest van Kinshasa. Tevens een onwennig gevoel om de kinderen gewoon los te laten en op straat te laten spelen... En dit allemaal met een horde militairen (met zelfs een tank) langs de kant om Kabila te beschermen...
Een zichtbaar ontroerde oma Vera liet ons nog zien waar ze overal heeft gewoond en wat ze hier toch wel verwezenlijkt heeft... het is duidelijk dat ze "haar steen in een rivier op aarde" hier in Congo meermaals verlegd heeft...
02-01-2015, 08:06 geschreven door jo&co
|
|
|
|
|
|
| tropische regen |
Ondanks het regenseizoen hebben we hier nog geen regen gezien behalve de regen die we gehoord hebben vanuit ons bed de tweede nacht. Volgens mijn moeder is dit zeer uitzonderlijk, zij vindt dat het weer zich momenteel gedraagt zoals in het droogseizoen. Maar vanavond zijn we dan toch getrakteerd op een echte tropische regen. Zoals alles hier meer uitgesproken is in vergelijking met bij ons is dit voor de regen dus ook, bakken water die hevig en met veel lawaai uit de lucht naar beneden vallen. Vlak voor de regen zag je de vogels snel nog een schuilplaats zoeken. Jammer genoeg is dit onze laatste avond van deze wondermooie reis.
02-01-2015, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
| 01-01-2015 |
| Congolese fauna |
01-01-2015, 21:17 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| Karel en de kokosnoot |
Karel droomt al lang om verse kokosmelk te drinken. Elke dag vraagt hij wanneer we een kokosnoot gaan open maken. Eindelijk is die dag aangebroken. Roger maakt een gaatje en giet de melk in een glas. Nadien wordt het vruchtvlees verdeeld. Karel lust het niet...
01-01-2015, 10:31 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| En speciaal voor de Fille: een krokodil... |
Op verzoek van de Fille, ziehier de krokodil. Weliswaar een die in gevangenschap leeft sinds 1976 in de tuinen van Kisantu.
01-01-2015, 07:56 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
| 31-12-2014 |
| Kisantu |
Foto's van de tuin van Kisantu. Een Belgische broeder heeft dit in 1900 opgericht. Hier staan reuzen van bomen waar wij in België alleen maar van kunnen dromen.
31-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| zwempartij |
Nog een foto van de zwempartij in Zongo, zie verslag van Jo.
31-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| natte chauffeur |
Hier de foto van de zingende, springende, biddende, roepende, natte chauffeur van ons busje in de waterdampen van de Zongo-waterval. Grappig om hem daar te zien staan in zijn ondergoed met de buik vooruit.
31-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| Nog enkele foto's van de tuin in Kisantu |
31-12-2014, 00:00 geschreven door jo&co
|
|
|
|
|
|
| Back in town! |
|
We zijn terug in Kinshasa! Na een tweedaagse trip naar Zongo
waar we de watervallen bezochten.
Oma Vera huurde voor deze trip een busje en boekte aan de
Zongo watervallen een tentje om in te overnachten. Het busje bleek een hele bus
te zijn (voor 25 personen) en het tentje werd uiteindelijk een houten huisje
met een goed bed, douche, toilet en stromend water! We hebben ons dus eens echt
als toeristen gedragen
en dit mocht wel een keer vonden we J
Na een vlotte rit van ongeveer 3,5 uur bereikten we in de
namiddag uiteindelijk het domein van de Zongo watervallen. Groot was onze
verbazing om een mooi onderhouden domein terug te vinden met prachtige bloemen,
bomen, wandelpaden, hutjes om in te eten, slaapplaatsen, zwembad en natuurlijk
de kolkende rivier Inkisi met in de verte reeds de opstijgende waterdampen van
de watervallen. Een schot in de roos dus! We besloten om de eerste dag van ons
verblijf weeral eens lekker te eten en wat te genieten in het zwembad zodat we
goed uitgerust zouden zijn voor hetgeen ons nog te wachten stond.
De dag nadien was het tijd om de watervallen te ontdekken!
Na een afdaling tussen de rotsen en de brousse kregen we uiteindelijk de kers
op de taart! Het beeld van deze watervallen zal ons steeds bijblijven! Een zeer
indrukwekkend natuurfenomeen. Zelfs onze chauffeur was onder de indruk want
plots zagen we hem in zijn onderbroek, luid roepend in de waterdamp van de
watervallen staan
(het verhaal zegt dat
men in opdracht van de katholieke kerk vroeger alle spirituele items in de
rivier moest gooien
en nu zijn de Congolezen er dus van overtuigd dat de
geesten in de rivier zitten
) Terug naar boven dan (met de hulp van enkele
Congolezen die de kindjes hielpen en droegen) om na een korte rit met de bus
bij een verlaten plekje te komen waar je in een klein riviertje met een kleine
waterval kon zwemmen. Weeral een leuke ervaring dus en een tof moment toen een
klein vlindertje besliste om op Karel, Johanna en Tuur van de waterdruppels op
hun huid te gaan drinken
Tijd om terug te keren naar Kinshasa
Maar niet zonder
tussenstop in de botanische tuin in Kisantu. Zoals alles hier in Afrika is ook
een botanische tuin dus veel indrukwekkender dan bij ons
Zelfs met
krokodil,een baviaan, een kolonie mieren en een prachtig kolibrie-nestje
inbegrepen
Prachtig om zien maar helaas volgens Vera ook in verval aan het
geraken als ze het vergelijkt met haar vorige bezoek aan de tuin. Na deze
aangename tussenstop begonnen we aan de terugweg
we zijn nog steeds verbaasd
dat we levend in Kinshasa aankwamen na een helse tocht op een levensgevaarlijke
weg vol volgeladen vrachtwagens, chaos, file, duizenden mensen,
Tot de volgende!
31-12-2014, 00:00 geschreven door jo&co
|
|
|
|
|
|
| met het busje op de weg |
Zoals Jo al heeft geschreven hebben we een busje gehuurd om naar de watervallen van Zongo te rijden. Op de terugweg hebben we een tussenstop gemaakt in de tuinen van Kisantu. Hier nog enkele sfeerbeelden vanuit het busje genomen. We zien de noeste arbeiders bovenop de vrachtwagen slapen, we zien een bange bok bovenop de auto aan het bagagerek gebonden(let ook op de voeten die uit de koffer bengelen), we zien de ondergaande Afrikaanse zon.
31-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
| 28-12-2014 |
| académie des beaux arts |
Nog 2 foto's van de academie, zie verslag van Jo.
28-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
| Zondag... rustdag... |
|
Kinshasa, zondagochtend
meteen is het duidelijk dat het
vandaag een zeer warme dag zal worden. We hadden gisteren al besloten om het
vandaag wat rustig aan te doen na al die fijne maar ook vermoeiende avonturen,
maar nu het ook nog eens een dag wordt met temperaturen tot 37°C en volle zon
is de beslissing snel genomen! Het wordt een dag met wat cultuur en een frisse
duik in het zwembad!
We hebben eigenlijk niet veel last van de hoge temperaturen,
het is vooral de zon die alles bepaalt. De zonnestralen hier in Afrika branden
zo hard dat je het niet lang kan volhouden zonder schaduw, je ziet hier dus
geen zonnekloppers J
Gelukkig is het omwille van het regenseizoen haast continue bewolkt, al valt er
amper een druppeltje uit (buiten het onweer tijdens onze tweede nacht en wat
gemiezer enkele dagen terug heeft het hier nog niet geregend
).
Cultuur dan,
Oma Vera brengt ons naar de Académie de Beaux Arts in het
centrum van Kinshasa. Het is een opleidingscentrum voor kunstenaars in spé. We
bezoeken enkele exposities met werken van de professoren en van de studenten en
meteen merken we enkele mooie exemplaren op en zelfs de kindjes zijn gefascineerd
door de mooie kunstwerken (binnenkort gaan we nog eens terug om iets te kopen
dus J).
In de tuin rond de gebouwen staan beeldhouwwerken die vooral leed en pijn laten
zien (slavenhandel, onderdrukking, geweld,
) en tevens allemaal een beetje
verwaarloosd waardoor het niet zo een mooie indruk nalaat. De kindjes, en dan
vooral Amelie met haar blondje krulletjes, hebben weeral succes bij de
Congolezen en worden zelfs gevraagd te poseren zodat ze een foto van hen kunnen
nemen. We willen dan nog een bezoek brengen aan twee anderen gebouwen waar
kunstwerken te vinden zijn maar helaas, beiden zijn op zondag gesloten
We besluiten dan maar om te gaan zwemmen in ASK, het
openluchtzwembad waar we reeds geweest zijn. Een beetje is afkoeling is welkom!
Als de nacht valt, maken we nog een vuurtje in de tuin en
grillen we onze visjes (die we eergisteren zelf gevangen hebben) samen met wat
worstjes voor de kleinsten
Nog wat groentjes erbij die de kinderen gisteren
kochten bij een mevrouw die wekelijks deur aan deur komt aankloppen, een lekker
glas rosé, een mooie halve maan boven ons hoofd aan de hemel en een knetterend
vuurtje
de hemelin Afrika dus!
Tot de volgende!
 Bijlagen:
DSC05470 (800x600).jpg (321.1 KB)
28-12-2014, 00:00 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
| 27-12-2014 |
| ijs kappen |
Omdat we niet kunnen rekenen op voortdurende elektriciteit moeten we ons van ijs voorzien. Een groot stuk ijs wordt met de machette in twee gekapt en in de frigobox gelegd. Dit is onze meest betrouwbare koelkast hier. Op de foto's zie je Roger met het ijs bezig.
27-12-2014, 11:05 geschreven door Peter
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
