Eventjes rusten, genieten van de Loire en energie bijtanken

De symmetrische brug in Blois die noord en zuid-blois van elkaar scheidt

De voorgevel van de kathedraal van Blois.

Niemand te bespeuren om een stempel te scoren in het boekje.

Nog eens de ingang van de kathedraal met 2 mooie Oleanders ervoor.



Het kasteel van Blois

Nog eventjes het stof wegspoelen met een watertje (lees Heineken)

Totaal afgelegd de éérste week ; 665km

In wikipedia staat niet vermeld welke de korste rivier is van Frankrijk. Er staat wel vermeld dat de Loire de langste is. We hebben ze de gehele dag gevolgd. Na eerst nog eens het standbeeld van Jeanne D'arc te bezoeken en een ontbijtje met zicht op de Loire zijn we er aan begonnen. Eenmaal oponthoud gehad om een vrouw uit de nood te helpen. Ze had lekke band. Haar man had de band nog eens opgepompt zonder succes. Hij was doorgereden naar hun camping met de kindjes, ze moest maar te voet achterkomen, vele kilometers ver. Ze was uiteraard dankbaar met de hulp.

De Loire heeft nog haar authenticiteit bewaard.Ze is te ondiep om te bevaren en de oevers krioelen van de vogels en hun broedplaatsen. De bruggen zijn supermooi maar het kasteel van Blois viel toch wat tegen. De overnachtingsplaats was wat sukkelen. Op deze die we op het oog hadden werden we geweigerd. Geen tentjes, alleen campers.

We zijn dan maar verder gereden tot we een camping municipal zijn tegengekomen. Dat is een camping die uit gebaat word door de gemeente en niet door particulieren.Daar waren we gelukkig wel welkom want het was al donker.

Na een weekje hebben we het opstellen al wat in de vingers en met een hoofdlampje op was dat geen probleem.

De eerste week zit er al op. Alles verliep vrij vlot. Dit smaakt naar meer.

Word vervolgd.

Den John is er dan maar aan begonnen.

Mooi plein in Orleans met het standbeeld van J'eanne Darc.

 Een Fransman loopt rond met 2 stokbroden onder zijn arm.

Wij steken er enkele onder onze rekker. (Zults voor snelbinder)


Ontbijtje met zicht op de Loire.

De brug in Orléans

De koeltorens van de kerncentrale van Saint Laurent in Nouan.




Geen ijsjes te verkrijgen. Dan maar een bierte besteld.

De  440 meter lange brug over de Loire in Beaugency.

Totaal afgelegd is 575km

Na het tentje opgebroken te hebben zijn we onder een stralend zonnetje vertrokken. Mario profiteerde ervan om wat kleur te krijgen door in ontbloot bovenlijf te fietsen. Gelukkig waren er op deze zaterdagmorgen nog niet te veel Fransen op straat want het is niet de bedoeling dat we er naast onze boetetocht nog een extra boete bij krijgen. 

20km hebben we moeten fietsen om het eerste winkeltje tegen te komen.

Het plaatselijke cafe in Méréville was jammer genoeg gesloten. Dan maar op een bankje het ontbijt genuttigd. De pastoor was wel op post van het dorpje om de eerste stempel van de dag te drukken in het stempelboekje. Vervolgens de weg verder gezet langst uitgestrekte velden met bieten, ajuin en graan die al geoogst was.

Het eindpunt van de dag was orléans. Een mooie stad met een enorme kathedraal.

Ook gekend natuurlijk van één van de grootste Fransen helden, namelijk Jeanne-d'arc.

In het bureau voor info toerisme vertelden ze dat er in het centrum, net achter de kathedraal een pelgrimsherberg was. Ideaal natuurlijk, geen werk met het opstellen van de tentjes en we konden na een douche-ke direct de stad verkennen. In de pelgrimsherberg waren er nog twee wandelaarpelgrims aanwezig.

De eerste kennismaking met lotgenoten van dichtbij.

Wat een torso !!!

Colonne trojane stond er op het infobordje.

Lekker brood, dat Franse stokbrood, maar een koffietje erbij was toch smakelijker geweest.

Hier heeft de droogte ook toegeslagen en is het sproeien geblazen.

Die Fransen houden wel van een beetje electriciteit in de lucht.

De kathedraal van Orléans.




Om te vermijden dat kwatongen zouden spreken van een verdoken kroegentocht ipv pelgrimstocht (Joey VC o.a.) hebben we maar een ijsje besteld.

De gigantische middenbeuk van de kathedraal



De zijbeuk.

Beeld van Jeanne D'arc in de kathedraal. Gestorven op de brandstapel in Rouen op 19 jarige leeftijd dan nog.  Haar bijnaam is De maagd van Orléans. Dat waren waarempel nog andere tijden.

Het tweede blad van het stempelboekje is al vol met terug enkele mooie exemplaren.

Let ook op de mooie spreuk bovenaan

Ons eerste zicht op de Loire. Met een mooie platanenrij op de oever.

Voor de afwisseling eens bij de Koreaan weest eten.

We hebben er allen van genoten.



De twee andere aanwezige pelgrims in de herberg, Alix, een Parissienne en John, een Amerikaan

De gehele zomer is er savonds een lichtspektakel met projecties op de voorgevel.

Na de projectie was het bedje binnen.

Totaal afgelegd: 497km

Na een lekker ontbijtje op de camping de route vervolgd.

Parijs is leuk fietsen maar de voorsteden doorkruisen is minder prettig. Vooral omdat er naar het noorden toe van Parijs geen kanalen zijn of fietsostrades zoals we in Belgie tegenwoordig kennen.

Eens buiten de hoofdstad was het terug plezant fietsen van dorp naar dorp en het laatste stuk langst de rivier tot we de camping bereikten, enkele km verder van Etampes.

Niet zo veel kilometers afgemaald vandaag maar na 2 intensieve dagen mag het wel iets minder zijn. Ook omdat er enkele deftige hellingen te overbruggen waren tot 13%.

Terwijl de traagsten nog hun tentje aan het opplooien waren nog een beeld gemaakt van de Seine ernaast met zijn woonboten. Een stevig hekken met camerabewaking is wel een slim idee met al die kindjes daar.





Nog een laatste beeld van Parijs, de lichtstad, of de stad van de liefde. Voor ons was het het eerste. De campingtarieven in Bois de Bologne waren daar vrij hoog en na een terrasje en een pizza was ons portefeuille veel lichter.


Deze arbeider ziet precies voor de eerste keer in zijn leven een fietser.


Na Aeroport Charles de Gaulle in het noorden zijn we nu onder de aanvliegroutes van de luchthaven van Orly gereden.


Rond de middag gestopt in Longpont sur Orge om iets te eten en een stempel te scoren.

Zolang daar moeten staan, je zou er waarempel je hoofd bij verliezen.

Nergens een pastoor te bekennen, pastorij en stadhuis ook dicht.

We hebben dan maar een stempel gevraagd aan de cafehouder.

Johan DC was bang dat er op de stempel Heineken zou staan.


Een natuurplaatje onderweg. Canadese ganzen die ook Heineken aan het drinken zijn.


Leve de GPS.  Je kan ook de symbolen met de schelp volgen. Meestal is dat een sticker maar dit is een fraai geschilderd exemplaar.

Eerste heftige klim met piek van 13%.

Met de mooie naam Col du rendez-vous


Het eerste werkje dat moet gebeuren bij aankomst s'avonds.

De was doen en uithangen zodat ze kan drogen.

Soms missen we de vrouwen wel een beetje.


Voor de verandering eens een Tajine weest eten.

Mario bestelde er één met rozijnen. Aan zijn gezicht is niet direct af te leiden 

of er te veel of te weinig op liggen volgens zijn goesting.

De dag begon slecht. Toen de fietsen geladen waren zag ik pas de lekke voorband. Ondanks de antilek buitenbanden was er toch een miniscule glasscherf binnengedrongen. Na wat teamwork konden we toch vlug de weg vervolgen naar Compiegne. Eindelijk was de eindbestemming wat verder bedoeld maar we zijn overal wat blijven plakken.

Het stadhuis van Noyon

Even een terrasje doen

Mooi bijenhotel met voedsel ervoor onderweg

De abdij van Ourscamp.

Totaal afgelegd 424km

Daarna van dorpje naar dorpje.

In de buurt van Aeroport Charles de Gaulle passeerde om de halve minuut , bijna synchroon om te landen. Nergens een cafe of terras te bespeuren. Hier in de buurt zullen er toch niet veel alcoholisten wonen. Na 75 km zijn we de eerste drankgelenheid tegengekomen. Een Indisch restaurant nota bene.

Daarna reden we door de voorsteden van Parijs via kanalen waar veel mooie huizen sstaan en veel ambiance is.

Deze kanalen werden indertijd aan gelegd om naast de Seine het hartje van Parijs te bevoorraden. Toen de spoorwegen en de vrachtwagens hun intrede deden kwamen die kanalen en de pakhuizen te vervallen. Wie toen aan de oevers vastgoed voor een prikje kochte is nu schatrijk.

Door Parijs fietsen en vooral langst de oevers is superleuk. Fietsers worden daar getolereerd door de automobilisten, tenminste als je ze niet te lang ophoud. Na wat sukkelen een camping gevonden in Bois de Bologne aan de oevers van de Seine

En route!!!


Onderweg lag er in de berm een DAS die aangereden was want de stukken bumper lagen er nog bij


Volgens Philiep die hem opstelde als dierenkenner was het beest van vrouwelijk geslacht want hij zag tepels en ze was zwanger zei hij.

Het kan ook dat het beest opgezwollen was van de gassen.




Vliegtuig die aan het landen is voor Charles de Gaulle

Eventjes pauze in het bos bij gebrek aan terrasje

Villette in Parijs

Op deze plaats aan de kolom keren de renners van de Tour de France bij hun slotrit in Parijs




Pose van de vier pelgrims met het beroemste gebouw ter wereld op de achtergrond. Bedankt Gustaaf ☺☺






Een pizza Royal nog te verorberen op de camping met een Affligem

We passeerden een straat met volgende naam. Vrij vertaald gehucht, uithoek of gat van Vlaanderen. Ik denk het laatste 😣

Hotel de Flandre met eronder een bistrot kwamen we tegen toen we Compiegne binnenreden rond etenstijd. Zullen we hier maar eten om de Vlamingen te steunen, helaas hadden ze ondanks de halflege zaal geen goesting om er nog vier uitgehongerden bij te nemen. Of was ons fietskledij te sjofel in hun sjieke zaak? Zijn we dan maar aan de overkant bij den Turk een kebab weest eten.


Is ook lekker als je honger hebt 😋😋

Hotel Ville van Compiegne


Toen we de plaatselijke " bureau tourisme"  binnenstapten wisten ze ons te vertellen dat er 2km verder een pelgrimsherberg was. Dat kwam goed uit want het was al laat om nog een camping te zoeken buiten de stad. We kregen een code om het deurslot van die herberg te openen want er is nooit iemand aanwezig. Ook kregen we een stempel zodat het eerste blad al vol staat. Let op de supermooie spreuk bovenaan.


Plaats waar de capitulatie van Duitsland is ondertekend in Compiegne op 11-11-1918 in een treinwagon. Hij staat er niet meer want de man met het snorretje liet hem opblazen toen zijn troepen in 1940 Frankrijk terug binnenviel.

Tank ( Renault makelij) uit de 1e WO

Voorgevel van de pelgrimsherberg. Een verbouwde Kapel van de karmelieten die niet meer in gebruik was

De ingang van de pelgrimsherberg

Interieur van de herberg. Superdeluxe bedjes en sanitair en kitchenette voor slechts 10 euro. Je moet wel bewijzen dat je pelgrim bent

Totaal = 218km van de 2400km

Vandaag geen druppel regen gevallen. Ideaal fietsweer.

Door vele mooie dorpjes gefietst maar weinig cafes en restaurants tegengekomen. Behalve dan in de grote steden St Quintin en Cambrai.

In St Quentin hebben we de eerste medepelgrims ontmoet. Een koppel uit Eindhoven die ook op weg was per fiets en zondag vertrokken was.

Die vatten het iets comfortabeler op en sliepen in B&Bs of hotels wegens de slechte rug van mevrouw.

We hebben ze een bueno camino gewenst zoals de begroeting hoort tussen pelgrims.

Net voor de bron van de Schelde was er ploeg Marokkanen een huis aan het verbouwen. Willens nillens moesten we een thee meedrinken en vertelden ze honderduit over hun geboorteland. Ik denk dat ze per uur betaald werden want ze hielden ons bijna vast om te babbelen.

Bij het afscheid kregen we nog een fles fris water.

Eventjes een baalmoment ☺☺




Lekker gegeten in St Quentin. De gehele dag gefietst en geen enkele eet gelegendheid tegengekomen.




Het mooie stadhuis van St Quentin met op de voorgrond een mooi planten en kruidentuintje


Oorlogsmonument in St Quentin


Op de camping toegekomen in Seraucourt kwam de receptioniste na enkele keren bellen toch aangelopen. Voor 6 euro de man konden we ons tentje opslaan en gebruik maken van douches, toiletten en faciliteiten. Geen geld toch.


Ondertussen kregen we ook een foto doorgestuurd van de weduwen voor 4 weken , ocharme. Van puur verdriet zoeken ze steun bij elkaar om troost te vinden. We hebben nog getwijfeld om terug te keren maar gaan het na rijp beraad toch niet doen.😎😎

Johan controleert of het wel klopt. De tekst op de borden staan ook in het nederlands. Hoe zou dat nu komen in Frankrijk tot mijn oog valt op de sponsor rechtsonder.

Zoveel water staat er maar in precies.

In Cambrai hebben we een mooie stempel versiert bij ene van de vele kerken daar.

Na maanden van mooi weer besloten de weergoden om eens de sluizen hierboven open te zetten. Helaas op de dag van vertrek naar Compostella.